Έτσι χαρακτήρισε ο Σταύρος Κοντονής τους πρώην πλέον συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ. «Είναι πεμπτοφαλαγγίτης» ήταν η απάντησή τους.
Ο σταλινισμός είναι παρόν ΚΑΙ στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξεχνάμε τον πρώην βουλευτή τους ο οποίος μας καλούσε για «ραντεβού στα γουναράδικα…». Πρόσφατα, στέλεχος της Νεολαίας τους απόρησε «γιατί μέχρι σήμερα η 17Ν δεν σκότωσε έναν υπουργό και έναν βουλευτή της ΝΔ» της σημερινής της σύνθεσης. Συχνά και εμφατικά, στελέχη τους σε δημόσιες δηλώσεις τους λένε «κυβερνήσαμε διαχειριζόμενοι την εξουσία όμως δεν την κατακτήσαμε…». Μας γυρίζουν δηλαδή έναν αιώνα πίσω, τότε που στις 25 με 26 Οκτώβρη του 1917 οι μπολσεβίκοι «κατέλαβαν τα χειμερινά ανάκτορα…» στην Αγία Πετρούπολη.
Στη συνέχεια όμως τους ποδοπάτησε και τους τσάκισε η τότε αριστερή νομενκλατούρα. Τους ακόυμε να λένε συχνά ότι «εμείς ως αριστεροί φέρουμε την ισότητα και θα καταργήσουμε τις ανισότητες…». Δεν είμαστε όμως ιθαγενείς μα ούτε και κάτοικοι της Κοιλάδας του Νεάντερταλ για να φάμε το παραμύθι αυτό. Είναι βαθιές οι ρίζες της ανισότητας και τις αναλύει, χαρακτηριστικά, στο έργο του «Το κεφάλαιο τον 21ο αιώνα» ο αριστερός Γάλλος Τομά Πικετί, ο οποίος με σαφήνεια λέει ότι «αυτές δεν ξηλώνονται εύκολα».
Σήμερα είναι πασιφανές ότι ο καπιταλισμός και οι ιδέες των σχολών τους Σικάγου κατακρημνίζονται στον ΚΑΙΑΔΑ και τσακίζονται. Απ’ την άλλη, η κάθε λογής Αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία, πέρα και έξω από τον καγγελτικό τους λόγο, εμφανίζονται με «ΚΕΝΑ ΙΔΕΩΝ». Το τρίτο κύμα και οι νέες δυνάμεις μαζί με τις νέες τεχνολογίες και την τεχνητή νοημοσύνη επελαύνουν σκορπώντας φτώχεια και πείνα στους πολλούς και απ’ τη άλλη δημιουργούν νησίδες πλούτου για τους λίγους. Στο συγκλονιστικλο έργο «Η ιδιωτικοποίηση του κόσμου και οι νέοι κοσμοκράτορες» ο σοσιαλδημοκράτης Ελβετός καθηγητής κα γερουσιασής Ζαν Ζιγκλέρ είναι αποκαλυπτικός. Έρχεται επιπλέον, απ’ τη άλλη, και η τελυταία μελέτη του περιβαλλοντικού τμήματος του ΟΗΕ που καταλήγει ότι «ο πλανήτης μας οδηγείται στην ΚΟΛΑΣΗ από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Το μέλλον για όλους μας είναι ΑΒΕΒΑΙΟ.
Ο διαχωρισμός σε δεξιούς και αριστερούς χάνει έδαφος μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις και ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Δεν απασχολεί τους πολίτες στον βαθμό που τους απασχολούσε πριν. Τους απασχολεί το μέλλον των οικογενειών τους και των παιδιών τους και περιμένουν λύσεις. Το μαγικό ραβδί που θα μας κάνει όλους ευτυχισμένους δεν βρέθηκε ακόμα εκεί στον λόφο της Γιασνάγια Πολιάνα. «Η κακιά ώρα» της διάλυσης της κοινωνίας, όπως την περιγράφει ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, δυστυχώς απλώνεται. Στον κοινωνικό χώρο η περιθωριοποίηση, η μοναξιά και ο κορεσμός κυριαρχούν. Βαρέθηκε και κουράστηκε ο κόσμος. Μέσα σ’ ένα τέτοιο δύσκολο περιβάλλον όλος ο δημοκρατκός κόσμος πρέπει να βρει το κουράγιο για να δράσει.
Ο αγώνας για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ, για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και για τον ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ της κοινωνίας είναι αναγκαίος όσο ποτέ. Οφείλουμε να συμβάλλουμε στην πρόοδο και την ανταγωνιστικότητα της πατρίδας μας. Ο Αντρέι Βάιντα (1926-2016) είχε πει ότι «η γνώμη του καθένα είναι η πηγή πλούτου για όλους μας…». Είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας που τόσο πολύ χρειαζόμαστε. Ας το αξιοποίησουμε.
Παναγιώτης Καπετανάκης
Τραπεζικός
Βέροια
