Σταγόνες ιστορίας – Ο κρυφός έρωτας κι η ερωμένη του βασιλιά Γεώργιου Β΄ – Γράφει Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, εδώ σε τούτη τη διαδικτυακή γωνιά που εσείς τη μεγαλώνετε καθημερινά, θα εγκαινιάσουμε μια νέα στήλη που θα δημοσιεύεται κάθε Κυριακή.

Σακελλαρόπουλος Γ. Νίκος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ο τίτλος της θα είναι «Σταγόνες ιστορίες» και θ’ ασχολείται με μικρά και μεγάλα γεγονότα της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας. Γεγονότα από την πολιτική, την παραπολιτική, τον αθλητισμό, τον κόσμο των επιχειρήσεων, την κοινωνία.

Ελπίζουμε να αγκαλιάσετε αυτή τη στήλη, να τη διαβάζετε, να σας αρέσει.

Σήμερα, ως μια μικρή πρόγευση παρουσιάζουμε τον κρυφό έρωτα του βασιλιά Γεώργιου Β΄.

Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄ της δυναστείας Σλέσβιχ- Χολστάιν- Ζόντερμουργκ- Γκλύξμπουργκ, είχε μια ταραχώδη ζωή.

Πρωτότοκος υιός του Κωνσταντίνου Α΄, δεν έγινε βασιλιάς όταν ο πατέρας του εκδιώχθηκε το 1917 από τον θρόνο, επειδή θεωρήθηκε (κατά υπερβολική… υπερβολή) γερμανόφιλος.

Αφενός επειδή θεωρούνταν επηρεασμένος από τον πατέρα του κι αφετέρου επειδή από το 1909 μέχρι το 1912 (μετά τις σπουδές του στη Σχολή Ευελπίδων) βρέθηκε για μετεκπαίδευση στο Βερολίνο.

Τότε, βασιλιάς έγινε ο δευτερότοκος αδελφός του Αλέξανδρος.

Μετά την οριστική καθαίρεση του Κωνσταντίνου με αφορμή την Μικρασιατική καταστροφή, ο Γεώργιος Β΄ στέφθηκε βασιλιάς το 1922.

Έμεινε στο θρόνο μόλις ένα χρόνο αφού το 1923 αυτοεξορίστηκε, λόγω του έντονου αντιμοναρχικού κλίματος που επικράτησε στην Ελλάδα και της ανακήρυξης της Δημοκρατίας.

Επανήλθε στην Ελλάδα και στο θρόνο το 1935, μετά από ένα νόθο δημοψήφισμα.

Αφού στήριξε με πάθος τη δικτατορία Μεταξά, μόλις έγινε η γερμανική εισβολή υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα για δεύτερη φορά.

Επανήλθε το 1946, μετά από άλλο ένα δημοψήφισμα.

Στο οποίο η μοναρχία, υπό συνθήκες εμφυλίου πολέμου, έλαβε 69%!

Ένα χρόνο αργότερα, την πρωταπριλιά του 1947 πέθανε από ανακοπή της καρδιάς του.

Ο Γεώργιος ο Β’, σε ηλικία 31 ετών, παντρεύτηκε το 1921 στο Βουκουρέστι την πριγκίπισσα Ελισάβετ. Αδελφή του βασιλιά της Ρουμανίας, Καρόλου Β΄.

Το συνοικέσιο που οδήγησε στον γάμο ήταν διπλό.

Ο μεν Γεώργιος Β’ παντρεύτηκε την αδελφή του βασιλιά Καρόλου Β΄ κι ο Κάρολος Β’ παντρεύτηκε ένα μήνα αργότερα την αδελφή του Γεωργίου Β’, την πριγκίπισσα Ελένη.

 Ο Γεώργιος Β’ με την Ελισάβετ χώρισαν σχεδόν αμέσως λόγω ασυμφωνίας προσωπικοτήτων και χαρακτήρων.

Μόλις «έπεσε» από τον θρόνο (1923, δυο χρόνια μετά τον γάμο του) έφυγε για το Λονδίνο, όπου αναδείχθηκε σε σημαντικό εραστή κυριών της βρετανικής αυλής.

Η δε Ελισάβετ γύρισε στο Βουκουρέστι.

Πάντως, το επίσημο διαζύγιό τους βγήκε το 1935.

Κατά την παρουσία του στο Λονδίνο, ο Γεώργιος Β΄ γνώρισε την Αγγλίδα Τζόις Μπρίτεν Τζόουνς. Η οποία έμελλε να είναι ο κρυφός έρωτάς του μέχρι τον θάνατό του.

Την ερωμένη του γνώρισε σ’ ένα ταξίδι στην Ινδία, όπου τον είχε προσκαλέσει για κυνήγι τίγρεων ο αντιβασιλιάς της τότε αποικίας, λόρδος Γουίλινγκτον. Υπασπιστής του Γουίλινγκτον ήταν ο λοχαγός Τζακ Μπρίτεν Τζόουνς που ήταν νυμφευμένος με την Τζόις κι είχε αποκτήσει μαζί της μια κόρη, την Πολίν – Βικτόρια.

Ο υπασπιστής του αντιβασιλιά της Ινδίας, ήταν γερό ποτήρι. Πολλές ιστορικές πηγές τον χαρακτηρίζουν αλκοολικό. Γεγονός που επιδρούσε αρνητικά στην οικογενειακή του ζωή.

Έτσι, η σύζυγός του δεν άργησε να βρει παρηγοριά στην αγκαλιά του Γεωργίου Β΄. Μάλιστα, λίγο καιρό μετά την αρχική τους γνωριμία, εκείνη ζήτησε διαζύγιο που εξεδόθη σχεδόν αμέσως.

Όλα τα χρόνια της παραμονής του Γεωργίου Β’ στην Αγγλία, η Τζόις κρατιόταν ακούσια ή εκούσια μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όταν, όμως ήρθε η ώρα της επιστροφής του Γεωργίου Β’ στην Ελλάδα, το 1935, ήθελε οπωσδήποτε να έρθει μαζί κι η ερωμένη του.

Μάλιστα, δημιουργήθηκε τεράστιο ζήτημα στη βασιλική αυλή. Τελικά, λίγο καιρό μετά η Τζόις έφτασε στην Ελλάδα κι ο Γεώργιος της νοίκιασε ένα σπίτι κοντά στο Τατόι, όπου κρυφά περνούσε πολλές νύχτες.

Επειδή η υπόθεση αυτή άρχισε να συζητιέται στους πολιτικούς κύκλους αλλά κι υπό μορφή ψιθύρων και κουτσομπολιών στην αθηναϊκή κοινωνία, βρέθηκε ο τρόπος για να δοθεί κάλυψη στην ερωμένη του βασιλιά. Της δόθηκε ο τίτλος της «Κυρίας επί των τιμών» της αδελφής του Γεωργίου, Αικατερίνης. Ποτέ, όμως, δεν παρέστησαν μαζί σε εκδήλωση του παλατιού, σε κοσμικό ή κοινωνικό γεγονός.

 Το 1936, η ύπαρξη της ερωμένης του βασιλιά, έφτασε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Αιτία ήταν η επίσκεψη του Βρετανού βασιλιά Εδουάρδου Η’ στην Ελλάδα, για κρουαζιέρα στα ελληνικά νησιά. Ο Εδουάρδος συνοδευόταν από την Αμερικανίδα ερωμένη του, Γουόλις Σίμπσον, η οποία αργότερα έγινε η αιτία της αναγκαστικής του παραίτησης από τον βρετανικό θρόνο. Ο Γεώργιος Β’, θέλοντας να τον συνοδεύσει στην κρουαζιέρα κι η δική του ερωμένη, την διόρισε –ως πρόφαση- διοργανώτρια της κρουαζιέρας.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου και μετά την επιστροφή του ζεύγους (αρχικά στην Αίγυπτο κι αργότερα στο Λονδίνο) έχει καταγραφεί δραστηριότητά της υπέρ των συμμαχικών δυνάμεων. Αρχικά με αποστολές της στην Αθήνα κι αργότερα στο Κάιρο.

Πάντως, με την επιστροφή στο Λονδίνο, ανέπτυξε ιδιαίτερη φιλική σχέση με την εξαδέλφη του Γεωργίου Β’ , την δούκισσα Μαρίνα του Κεντ. Η οποία την στήριζε ψυχολογικά.

Αφού όλοι πια οι βασιλικοί οίκοι την ήξεραν ως ερωμένη του Έλληνα βασιλιά.

Μετά την λήξη του πολέμου και το δημοψήφισμα που επανέφερε τον Γεώργιο Β’ στο θρόνο, η επιστροφή του στην Ελλάδα έγινε χωρίς εκείνη.

Αιτία το βέτο του Φόρειν Όφις που θεωρούσε ότι σ’ ένα θρόνο που δεν είχε σταθεροποιηθεί, η παρουσία της ερωμένης του θα έκανε κακό στον επανακάμψαντα βασιλιά.

Μάλιστα, οι αναλυτές εκείνης της περιόδου αναφέρουν ότι επιβαρύνθηκε σημαντικά η ψυχολογία του Γεώργιου Β’ από την απουσία της.

 Κάτι που μεγεθύνθηκε όταν το περιοδικό «ΤΙΜΕ» (Τεύχος 30ης Σεπτεμβρίου 1946) δημοσίευσε λεπτομέρειες της σχέσης. Ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’ της Ελλάδας έχει μια Αγγλίδα ερωμένη κι επιμένει να την πάρει μαζί του στην Αθήνα. Επιμένει ότι δεν θα πάει χωρίς εκείνη κι οι φίλοι του ισχυρίζονται ότι θα προτιμούσε να παρατήσει τον θρόνο παρά να την εγκαταλείψει για πάντα».

Ενώ, δημοσίευσε και λεπτομέρειες γύρω από την προσωπικότητα της Τζόις.

Την οποία χαρακτήριζε άνθρωπο χαμηλών τόνων και εξόχως διακριτική.

Τελικά δεν βρέθηκε λύση για την έλευση της Τζόις στην Ελλάδα.

Η δε τελευταία επαφή του Γεωργίου Β’ μαζί της ήταν μια επιστολή της έστειλε, με

ημερομηνία 11 Μαρτίου 1947, δηλαδή είκοσι ημέρες πριν τον θάνατό του. Στην οποία ανέφερε τους έντονους πόνους που έχει στο στήθος.

Προφανώς προαγγέλους του θανατηφόρου εμφράγματος που θα ερχόταν λίγο αργότερα.

 Η πρώτη και μοναδική δημόσια εμφάνιση της ερωμένης του βασιλιά, έγινε στην κηδεία του. Στην οποία παραβρέθηκε συντετριμμένη, με επίσημη δικαιολογία της συνοδού της Δούκισσας του Κέντ στην κηδεία. Η κηδεία είχε γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο, παρουσία μόνο των μελών της βασιλικής οικογένειας.

Κι όταν κατέβαζαν το φέρετρο με τη σωρό του Γεωργίου Β’ στο σκαμμένο λάκκο του Τατοϊου και το άνοιξαν για τον τελευταίο χαιρετισμό, η νέα βασίλισσα Φρειδερίκη πήγε πίσω, εκεί που βρισκόταν κι έκλαιγε η Τζόις, την αγκάλιασε, τη φίλησε και την οδήγησε μεταξύ των μελών της οικογένειας για να τον αποχαιρετίσει.

Λεπτομέρεια:

Μετά τον θάνατο του Γεωργίου Β’, η ερωμένη του παρασημοφορήθηκε από τον βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιο ΣΤ΄, για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πολέμου.

 Λεπτομέρεια:

Κατά τη διάρκεια της χρόνων αναπτύχθηκε η εικασία ότι πιθανόν η Τζόις να ήταν στο πλευρό του Γεωργίου Β’ επιστρατευμένη από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, προκειμένου να ελέγχουν απολύτως κάθε πλευρά της ζωής του. Κάτι που μάλλον δεν στέκει, δεδομένου ότι η ιστορική διαδρομή του Γεωργίου Β’ ήταν πάντα πέριξ των πολιτικών της Αγγλίας…

Προηγούμενο άρθροΠρωτοσέλιδοι βασικοί τίτλοι εφημερίδων της Κυριακής 12 Αυγούστου 2018
Επόμενο άρθροΑυξημένη και σήμερα η κίνηση στα λιμάνια. Χθες από τα λιμάνια του Πειραιά της Ραφήνας και του Λαυρίου αναχώρησαν 57.774 επιβάτες
*Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»). Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς. Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.