Σημεία Συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ 100,3 FM με τους δημοσιογράφους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο
Για τη συζήτηση του πορίσματος για την τραγωδία των Τεμπών στην Ολομέλεια της Βουλής
Αυτή είναι μια πρακτική, η οποία ακολουθείται από τον Πρωθυπουργό, που θεωρεί ότι δε πρέπει να παρεμβαίνει στην Προκαταρκτική και στα πορίσματα. Και θα μπορούσε κανείς να πει ότι το λέμε ως πρόσχημα, αν ο Πρωθυπουργός είχε παρευρεθεί σε δυο θεωρητικά «αβανταδόρικες» κοινοβουλευτικές συζητήσεις της προηγούμενης τετραετίας, που αφορούσαν πορίσματα Εξεταστικής Επιτροπής, η μια για τον κ. Παπαγγελόπουλο, τον Ιούλιο του 2020 και η άλλη για τον κ. Παππά, τον Ιούλιο του 2021.
Δεν είχε παραστεί ούτε τότε.
Για τη συλλογή υπογραφών για τη Βουλευτική Ασυλία και την έρευνα της Δικαιοσύνης
Σε αυτούς τους ανθρώπους υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να ανήκουν σε όλες τις παρατάξεις, σε όλα τα κόμματα. Άνθρωποι, οι οποίοι θέλουν την αλήθεια, όπως θέλουμε κι εμείς την αλήθεια, όπως κι εσείς, όπως και όλοι. Η υπόθεση αυτή, αυτό το τραγικό δυστύχημα, όπου όλοι θέλουμε να χυθεί άπλετο φως, χωρίς αστερίσκους και χωρίς εξαιρέσεις, όπως και όλες οι υπόλοιπες υποθέσεις είτε αφορούν τραγικά δυστυχήματα – που δεν ήταν το πρώτο τα Τέμπη- είτε αφορούν τραγικές υποθέσεις, είτε μεγάλα εγκλήματα -ευτυχώς έτσι προβλέπει ο νόμος και η Δημοκρατία μας- κρίνονται και στο τέλος της ημέρας δικάζονται από τη Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη έχει ανεξάρτητο ρόλο, είναι μια διακριτή εξουσία. Εν προκειμένω, η έρευνα γίνεται αναβαθμισμένη από Εφέτες ανακριτές και Εισαγγελείς σε επίπεδο Εφετών. Η έρευνα αυτή είναι πλήρης, είναι μια έρευνα η οποία συλλέγει μαρτυρικές καταθέσεις, πραγματογνωμοσύνες –έχουμε δεύτερη πραγματογνωμοσύνη- και δεν εξαιρεί κανέναν από την έρευνα. Κανέναν. Η έρευνα, λοιπόν, αυτή, κατά καιρούς καταλήγει σε κάποια συμπεράσματα και στο τέλος της ημέρας θα κλείσει ως ανάκριση με κάποια συγκεκριμένα πορίσματα.
Το να βγαίνει η Αντιπολίτευση, το να βγαίνει οποιοσδήποτε να μιλάει έτσι αόριστα για «συγκάλυψη», χωρίς να τεκμηριώνει τον λόγο για τον οποίο γίνεται δήθεν αυτή η «συγκάλυψη», είναι μόνο παιχνίδι εντυπώσεων. Γιατί το λέω αυτό: Είχε τη δυνατότητα η Αντιπολίτευση και με τα πορίσματα που κατέθεσε -όσοι κατέθεσαν, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν κατέθεσε- να μας πει που είναι οι κατηγορίες, ποιο είναι αυτό το οποίο αιτείται εν πάση περιπτώσει, για να έρθει η δήθεν «κακιά» Κυβέρνηση να απορρίψει αυτές τις αιτιάσεις. Και τότε να έρθουν να μας πουν για ποιο λόγο εμείς συγκαλύπτουμε και τι συγκαλύπτουμε. Εδώ τι γίνεται; Εδώ έχουμε μια Αντιπολίτευση, η οποία πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα, δημιουργεί εντυπώσεις, δεν μας λέει ποιο είναι αυτό το κατηγορητήριο. Αυτή τη στιγμή η υπόθεση εκδικάζεται σε αναβαθμισμένο επίπεδο, όπως είπα, από τη Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη είναι αυτή που θα βγάλει τα συμπεράσματά της.
Για την αλλαγή του άρθρου 86 του Συντάγματος για την ποινική ευθύνη Υπουργών
Άλλο πράγμα είναι η βουλευτική ασυλία, άλλο πράγμα είναι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.
Στο νόμο περί ευθύνης υπουργών που πρώτος πρότεινε να αλλάξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως βουλευτής τότε, το 2006, ακόμα και η τότε αριστερά όπως και η τωρινή αριστερά ήταν ενάντια σε αυτή την αλλαγή. Είναι αυτό που λέμε το ειδικό καθεστώς που αφορά τους υπουργούς. Πότε άλλαξε; Άλλαξε επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη την προηγούμενη τετραετία. Τι έκανε λοιπόν ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του; Εξομοίωσε τους χρόνους παραγραφών όλων των πολιτών με τους υπουργούς. Τι άλλο έγινε; Αυτοί που μας κουνάνε το δάχτυλο και συνοδεύουν δήθεν ως φιλεύσπλαχνοι τους ανθρώπους αυτούς ενώ στην πραγματικότητα εργαλειοποιούν τον πόνο τους, χρησιμοποίησαν αυτό το άρθρο του Συντάγματος, το άρθρο 86, έντεκα φορές όταν ήταν κυβέρνηση για να καλύψουν τα δικά τους φιλικά άτομα. Εμείς τι λέμε; Εμείς λέμε, όλα στο φως. Αλλά όλα στο φως με αντικειμενικό τρόπο όπως προβλέπει η δικαιοσύνη. Και όταν έρθει κάποιος από τη δικαιοσύνη και υποβάλλει κάτι συγκεκριμένο, εδώ είμαστε χωρίς καμία υπεκφυγή να το επαναξιολογήσουμε. Αλλά προσέξτε λίγο. Να έρθουν να μας πουν αυτοί που μας κουνάνε το δάχτυλο, με αυτό το κατηγορητήριο. Γιατί δεν το κάνουν;
Γιατί αν έρθουν να πουν αυτοί που προσπαθούν να υπονοήσουν, ότι μία καθυστέρηση υλοποίησης μίας σύμβασης την οποία η κυβέρνησή μας ολοκλήρωσε -ενώ την βρήκε κακοφορμισμένη, ένα έργο το οποίο ήταν στα βράχια κατάφερε και το ολοκλήρωσε, δυστυχώς όχι στο χρόνο που θα χρειαζόταν για την αντιμετώπιση ενός τραγικού δυστυχήματος. Τι λένε αυτοί; Ότι συνδέεται αιτιωδώς η ανθρωποκτονία. Εάν το δεχθούμε αυτό -γιατί γι’ αυτό δεν το διατυπώνουν- σημαίνει ότι αυτός ο οποίος δεν ολοκλήρωσε –εμείς δεν το πιστεύουμε αυτό– το 112 σύμφωνα με την αγόρευση του εισαγγελέα για το Μάτι πρέπει να πάει κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία, για μία-μία από τις ανθρωποκτονίες. Αυτός ο οποίος δεν ολοκλήρωσε την Πατρών – Πύργου θα πρέπει να πάει κατηγορούμενος γιατί έκανε κατάτμηση και όχι ολοκλήρωση.
Εμείς λοιπόν για να το κλείσω λέμε το εξής: Απόλυτος σεβασμός στους συγγενείς, όλα στο φως αλλά ας αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Οι νόμοι εφαρμόζονται, οι ποινές εφαρμόζονται, τα κατηγορητήρια βγαίνουν στα δικαστήρια από τους δικαστές και ούτε στα τηλεοπτικά παράθυρα βγαίνουν, ούτε στα πολιτικά γραφεία των κομμάτων. Όλοι λέμε τη γνώμη μας αλλά να τη λέμε τεκμηριωμένα.
Για τα πορίσματα των κομμάτων στην Εξεταστική Επιτροπή
Αυτή η εξεταστική επιτροπή που κάλεσε και εξέτασε τους περισσότερους μάρτυρες από οποιαδήποτε άλλη, όλοι οι μάρτυρες, πλην ενός, εκλήθησαν και κατέθεσαν κατόπιν αιτημάτων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Και σε κάθε περίπτωση, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους όπως το έχει πει και ο Πρωθυπουργός, κανένας δεν περιμένει από μία εξεταστική επιτροπή να αποδώσει τις πλήρεις ευθύνες όπως θα το κάνει η δικαιοσύνη, γιατί η εξεταστική επιτροπή έχει πολιτικά χαρακτηριστικά -όλες οι εξεταστικές επιτροπές– γι’ αυτό και υπεράνω όλων είναι η δικαιοσύνη.
Εμείς σεβαστήκαμε την εξεταστική επιτροπή, καταθέσαμε ένα πόρισμα πάνω από εξακόσιες σελίδες με τη δική μας τεκμηρίωση, με τα δικά μας επιχειρήματα. Η αντιπολίτευση απλά στην πράξη την εργαλειοποίησε. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α εβδομήντα σελίδες χωρίς «δια ταύτα». Το δε ΠΑΣΟΚ έμεινε σε ανακοίνωση. Ο κόσμος βγάζει τα συμπεράσματά του.
Για την κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια
Δυστυχώς, έχουμε και κόμματα στη Βουλή, τα οποία δεν αποδέχονται το μονοπώλιο στο Κράτος να εφαρμόζει τους νόμους με τα μέσα τα οποία προβλέπει ο νόμος. Δεν το αποδέχονται αυτό. Αλλά πάμε λίγο στην ουσία. Και σας μιλάει ένας εκ των πολλών που έχουν χάσει και εξάμηνα και εξεταστικές λόγω των καταλήψεων και υπήρχαν μάλιστα και άνθρωποι οι οποίοι έχασαν και προθεσμίες για μεταπτυχιακά και πήγε πίσω η δουλειά τους και η ζωή τους.
Δικαίως η κοινωνία φώναζε, και πολλές φορές και στη δική μας παράταξη, σχεδόν σε όλη τη Μεταπολίτευση για τρία πράγματα, σε σχέση με τα πανεπιστήμια και την ασφάλεια στα πανεπιστήμια:
Το πρώτο είναι γιατί δεν αλλάζει η νομοθεσία, ούτως ώστε να μπορούν να γίνονται αυτές οι επεμβάσεις, τις οποίες βλέπουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα και ξεκίνησαν από την προηγούμενη τετραετία. Γιατί ενώ τους πιάνουν, τους αφήνουν; Γιατί πολύ απλά όλα τα πλημμελήματα στην πραγματικότητα οδηγούσαν σε ποινές με αναστολή. Και το τρίτο, γιατί αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν φοιτητές.
Στο πρώτο ερώτημα η Κυβέρνηση απάντησε. Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη τον πρώτο νόμο που ψήφισε ήταν η κατάργηση του ασύλου ανομίας και η επαναφορά του στην αληθινή του έννοια. Έκτοτε έχουν γίνει δεκάδες επιχειρήσεις εκκένωσης, επιχειρήσεις στην ΑΣΟΕΕ, δεκάδες επιχειρήσεις στην Αθήνα, στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στο ΕΚΠΑ, στο Χημείο. Πολλές επιχειρήσεις στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πολλές επιχειρήσεις στην επαρχία, στο Ηράκλειο Κρήτης. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις οδηγούσαν σε συλλήψεις και πολλές φορές σε δίκες.
Το δεύτερο πρόβλημα που ήρθε και επέλυσε η Κυβέρνηση, μετά την τρίτη τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, είναι η αναστολή σε πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξεις να μην είναι ο κανόνας, αλλά να είναι η εξαίρεση.
Αυτοί οι οποίοι συνελήφθησαν για τα επεισόδια των τελευταίων ημερών, εφόσον κρίνει η Δικαιοσύνη, δεν θα πάρουν αναστολή και η ποινή τους θα εκτελεστεί είτε με μετατροπή, είτε με κοινωνική εργασία, είτε με φυλάκιση. Σημαντικό πολύ, το οποίο είναι τομή από τώρα και στο εξής.
Το τρίτο, λοιπόν, είναι αυτό που πολύ σωστά λέτε. Είναι αδιανόητο – το είπε χθες ο Πρωθυπουργός και θα το κάνουμε και πράξη, να ξέρετε, χωρίς καμία πιθανότητα εκπτώσεων σε αυτό- να ξέρει ένας πρύτανης ότι φοιτητής του πανεπιστημίου του διαπράττει τόσο σοβαρά αδικήματα κατά των πολιτών, των φορολογούμενων πολιτών και των συμφοιτητών του και των καθηγητών του και να μένει φοιτητής στο πανεπιστήμιο. Για μας αυτό είναι μια «κόκκινη» γραμμή. Για μένα και για όλους μας. Πρέπει να είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα.
