Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ
και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου,
στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΪ»
και τους δημοσιογράφους, Δημήτρη Οικονόμου και Άκη Παυλόπουλο
Η Ελλάδα είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε πρόκληση
Επέκταση των ερευνών γίνεται στο πλαίσιο του αρχικού σχεδίου. Εξελίσσεται και η διεύρυνση της περιοχής, πάντοτε εντός των ορίων της εθνικής δικαιοδοσίας. Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι οι έρευνες αυτές που ξεκινήσαμε, που έχει εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός, βασίζονται σε ένα άρτια μελετημένο σχέδιο, το οποίο προχωρά με βάση το χρονοδιάγραμμα, με βάση τα ευρήματα που γίνονται στις έρευνες, όπως από την αρχή το είχαμε προδιαγράψει, αξιοποιώντας και την τεχνογνωσία των πολύ σοβαρών εταιρειών που έρχονται. Tο ενδιαφέρον και δεύτερης εταιρείας αναδεικνύει περισσότερο τη σημασία της κίνησης εκεί. Πάντα σεβόμενοι το Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο της Θάλασσας και εντός της περιοχής που είναι η εθνική μας δικαιοδοσία.
Κάνουμε ό,τι απαιτείται, προκειμένου να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Θυμίζω ότι οι έρευνες γίνονται για τον εντοπισμό δυνατοτήτων, έτσι ώστε, αυτό που θα βγάλουμε να παράξει ουσιαστικό οικονομικό αποτέλεσμα για την Πατρίδα μας με ό,τι σημασία έχει αυτό και για το ενεργειακό μας αποτύπωμα και για την οικονομία μας γενικότερα.
Έχουμε αποδείξει ότι πάντα απέναντι στις προκλήσεις, αντιδρούμε με τον πιο αποτελεσματικό και ενδεδειγμένο τρόπο. Η Τουρκία συστηματικά τα τρία τελευταία χρόνια επιμένει σε αυτήν τη ρητορική, σ’ αυτήν την τροχιά της απειλής και της διαστρέβλωσης, της παραχάραξης του Διεθνούς Δικαίου. Νομίζω είναι ιδιαίτερα σημαντικό και το καταλαβαίνει ο καθένας ότι η χώρα δεν έχει ξεστρατήσει από τη δική της προσήλωση σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική και την προσέγγιση των ζητημάτων που την ενδιαφέρουν τόσο απέναντι στις προκλήσεις της Τουρκίας, όσο και γενικότερα. Κοιτάμε πώς να δυναμώνουμε τις συμμαχίες μας, κοιτάμε πώς να δυναμώνουμε στο πεδίο, πώς τα επιχειρήματά μας διευρύνουν την επιρροή τους στον Δυτικό κόσμο, αλλά και στις μεγάλες χώρες της περιοχής.
Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε πρόκληση που δεν θα είναι μόνο απέναντι στη χώρα μας, τα κυριαρχικά της δικαιώματα και στην εθνική μας κυριαρχία, αλλά και απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο. Και νομίζω ότι θα είναι τριπλά και τετραπλά σκεπτικός κανείς, να επιχειρήσει μια τέτοιου είδους πρόκληση απέναντι στη χώρα, όχι μόνο γιατί γνωρίζει ότι μπορούμε αποτελεσματικά να την αντιμετωπίσουμε, αλλά γιατί έχει συναντήσει την άρνηση και την αντίθεση του συνόλου των συμμάχων, των εταίρων, των χωρών της περιοχής. Οποιοσδήποτε φλερτάρει με τον αναθεωρητισμό, κυρίως σε μία περίοδο, σαν την τωρινή, βρίσκει απέναντί του το σύνολο της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Η χώρα, εάν θεωρηθεί ότι πρέπει να κάνει οτιδήποτε για να προστατέψει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, θα το κάνει. Δεν είμαστε εκεί, δεν έχουμε σημάδια τέτοιου είδους έντασης, όλο αυτό το χρονικό διάστημα που εξελίσσονται οι έρευνες.
Ό,τι γίνεται, γίνεται βάση ενός καλά δομημένου σχεδίου. Αυτό είναι και μια ουσιαστική απάντηση σε όσους κατά καιρούς προτρέχουν, ισχυρίζονται ότι ορισμένα πράγματα πρέπει να τρέξουν γρηγορότερα από την ώρα τους. Έχει πολύ μεγάλη σημασία σε όλα -κυρίως στην εξωτερική πολιτική και σε τέτοιου είδους ζητήματα εθνικού ενδιαφέροντος- να έχεις ένα καλά μελετημένο σχεδιασμό και να ξέρεις ότι μπορείς να το υποστηρίξεις στην ώρα του, αποτελεσματικά.
Η αλληλεγγύη είναι πράξεις, όχι υποκρισία
Έχουμε τη διαμόρφωση μιας πραγματικότητας με δύο χαρακτηριστικά. Πρώτον, τα επιτόκια αυξάνονται και δεύτερον λένε ότι δυστυχώς ότι αυτό δεν σταμάτα εδώ. Έχουμε μπροστά μας έναν ορίζοντα περαιτέρω αύξησης των επιτοκίων, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτούμε τρόπους και λύσεις όλοι μαζί, έτσι ώστε να αποφύγουμε τη δημιουργία μιας καινούργιας μεγάλης γενιάς «κόκκινων» δανείων, μιας διεύρυνσης του ιδιωτικού χρέους. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτούν και να δουν οι Τράπεζες καλύτερα, είναι να αυξήσουν τα επιτόκια των καταθέσεων. Είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Δεύτερον, υπάρχουν τρόποι -κατά καιρούς οι Τράπεζες, τους έχουν αξιοποιήσει στο παρελθόν- και με τους συνεπείς δανειολήπτες, αλλά και με ευκαιρίες που δίνουν σε ανθρώπους, που βρίσκονται σε δύσκολη θέση ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτή την παρατεταμένη περίοδο αύξησης των επιτοκίων.
Ήδη, υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο το οποίο δίνει αρκετές δυνατότητες, έτσι ώστε να αποφύγουν δυσάρεστες εξελίξεις και να βρεθεί τρόπος μέσα στα όρια των οικονομικών τους δυνατοτήτων να καλύψουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Όλη αυτή η στήριξη, που η Κυβέρνηση έχει δώσει το προηγούμενο διάστημα στην ελληνική κοινωνία, είτε με το ρεύμα, είτε με την ενίσχυση του εισοδήματος στους πιο ευάλωτους, είτε με τις παρεμβάσεις σε συγκεκριμένους τομείς της αγοράς, είτε με τη μείωση φόρων, που έμμεσα σημαίνουν και αυτοί αύξηση του εισοδήματος, ανάμεσα στα υπόλοιπα, έχει και μια θετική διάσταση στις υποχρεώσεις των πολιτών προς τις Τράπεζες και προς άλλες οικονομικές τους υποχρεώσεις, με την έννοια ότι τους στηρίζεις για να καλύψουν ένα μέρος των αναγκών στο βιοτικό επίπεδο. Συνεπώς, μένει ένα περιθώριο να είναι συνεπείς και ως προς τις δανειακές τους υποχρεώσεις. Πρέπει να εκτιμηθεί η κίνηση αυτή και από τις Τράπεζες.
Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση, με διαδοχικά νομοθετήματα έχει δώσει πάρα πολλές δυνατότητες, έτσι ώστε να προστατεύεται η πρώτη κατοικία. Η διαχείριση των δανείων, που αφορούν την πρώτη κατοικία να έχει μια ιδιαίτερη μεταχείριση σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες δανειακές υποχρεώσεις. Και αυτό είναι το σωστό.
Οι εξωδικαστικοί συμβιβασμοί και οι ρυθμίσεις βαίνουν αυξανόμενες το τελευταίο διάστημα. Η πλατφόρμα στην οποία ο κόσμος μπορεί να καταθέτει αίτηση -αυτόματα με την αίτηση αναστέλλεται κάθε κίνηση πλειστηριασμού- προκειμένου να ρυθμίσει τις υποχρεώσεις του, είναι εκεί. Όλο και περισσότεροι δανειολήπτες την αξιοποιούν. Προφανώς και είναι μια δύσκολη κατάσταση. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα νομοθετικό πλαίσιο, που πράγματι να δίνει δυνατότητες στους ευάλωτους και στους αδύναμους, χωρίς ταυτόχρονα να προστατεύει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, τους μπαταχτσήδες. Αυτό που εμείς θέλουμε, είναι πράγματι οι άνθρωποι που έχουν πρόβλημα, που βρέθηκαν σε μια δυσχερή θέση από την πρώτη γενιά των «κόκκινων» δανείων, κυρίως, για την πρώτη κατοικία, να εξαντλείται κάθε δυνατότητα για να μην χάσουν το σπίτι τους. Είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να χάνει ένας άνθρωπος το σπίτι του στον πλειστηριασμό.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, τα γεγονότα επίσης. Πρώτον, τριάντα χιλιάδες ολοκληρωμένοι πλειστηριασμοί, ανάμεσα στους οποίους και πρώτης κατοικίας, το 2018. Δεύτερον, δημοσίευση πλειστηριασμών. Ο πλειστηριασμός της κυρίας Κολοβού είχε δημοσιευτεί επί της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Και το ζήτημα είναι από την ώρα που ένας άνθρωπος κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, τι θεσμικά εργαλεία του δίνει η Πολιτεία για να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Η τρίτη παρατήρηση είναι: Ποιος νομοθέτησε τους servicers και τα funds για να μπορούν να εξαγοράζουν τα δάνεια από τις τράπεζες;
Έχουμε κάνει μια πολύ ουσιαστική παρέμβαση συνολικά για το ιδιωτικό χρέος. Μια παρέμβαση που, εκτός από τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, προβλέπει ενίσχυση του Κράτους στις πληρωμές των ανθρώπων, που θα μπουν σε αυτή τη διαδικασία, να επιδοτείται μέρος της δόσης τους. Να επιδοτείται ακόμη και μέρος της καταβολής, εφόσον συγκροτηθεί αυτός ο φορέας που θα πάρει το σπίτι τους αντί να βγει στον πλειστηριασμό, για να μπορέσουν να το πάρουν πίσω. Μια σειρά, δηλαδή, από ρυθμίσεις που δίνουν πολύ ουσιαστική διέξοδο. Ο Κρατικός Προϋπολογισμός δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες. Και την ίδια στιγμή είναι εδώ, για να μπορεί να στηρίζει τους ανθρώπους και στην καθημερινότητά τους, να μπορεί να στηρίζει τους ανθρώπους στις ανάγκες θέρμανσης.
Μια πολιτική παρατήρηση: Είναι άλλο πράγμα να αντιλαμβανόμαστε όλοι και να αντιμετωπίζουμε με πολύ μεγάλη ευαισθησία και σεβασμό το θέμα των πλειστηριασμών, κυρίως των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας και είναι άλλο πράγμα να επιμένουμε να γυρίσουμε την πολιτική ζωή και τον δημόσιο διάλογο στις πλατείες των αγανακτισμένων και στο 2014. Η αλληλεγγύη δεν είναι στα λόγια, η αλληλεγγύη είναι πράξη. Μιλώ για αυτούς που πηγαίνουν σήμερα στα σπίτια ανθρώπων που βρίσκονται σε επώδυνη θέση για να τους πουλήσουν αλληλεγγύη, όταν η διακυβέρνησή τους στην ουσία διεύρυνε την οικονομική αδυναμία των ανθρώπων, όταν η διακυβέρνησή τους νομοθέτησε τους servicers, νομοθέτησε τους πλειστηριασμούς από τους servicers και στην ουσία αδυνατούσε να διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο προστασίας των ανθρώπων αυτών. Η αλληλεγγύη είναι πράξεις, όχι υποκρισία.
Για τη θέση του κ. Τσίπρα για το Ταμείο Ανάκαμψης
Η θέση αυτή δεν δηλώνει μόνο άγνοια. Είναι και φοβερά επικίνδυνη, γιατί συνεπάγεται απώλεια πολλών πόρων και τεράστιο δημοσιονομικό κόστος για τη χώρα. Το Ταμείο Ανάκαμψης έχει μια συγκεκριμένη αρχιτεκτονική, βάσει της οποίας υλοποιείται στη χώρα. Υλοποιείται με έναν σχεδιασμό που βρισκόμαστε πολύ μπροστά από πολύ περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα το οποίο θα οδηγήσει σε αύξηση κατά 7% του Α.Ε.Π. στην Ελλάδα και σε 200.000 παραπάνω θέσεις εργασίας. Με οικονομικό και με κοινωνικό αποτύπωμα σε πολλές πτυχές. Αλλά μέσα και από αυτή τη δήλωση του κ. Τσίπρα αναδεικνύεται η πολύ μεγάλη διαφορά, διότι πηγαίνουμε και προς τις εκλογές, και πλέον ο εκλογικός και ο πολιτικός απολογισμός, κυρίως σε αυτά θα εστιαστεί, ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και στον κ. Μητσοτάκη. Πρόσφατα και οι δύο περιόδευσαν στην ελληνική επαρχία. Ο Πρωθυπουργός ήταν δύο μέρες στην Αχαΐα και στην Πάτρα. Ο κ. Τσίπρας ήταν στην Πέλλα. Από τη μια ο Πρωθυπουργός παρουσίαζε πράγματα που έχουν γίνει και θεσμοθετημένα πράγματα που θα γίνουν και, από την άλλη, ο κ. Τσίπρας αφού επαναδιαπραγματεύθηκε -υποτίθεται- στα λόγια ή απείλησε με επαναδιαπραγμάτευση την αμυντική συμφωνία, για να σταματήσουμε να παίρνουμε τα Rafale και τις Belharra, τώρα ανακάλυψε και την περήφανη επαναδιαπραγμάτευση -υποτίθεται- του Ταμείου Ανάκαμψης, του Ταμείου -θυμίζω- που με τη διαπραγμάτευση που έκανε ο Μητσοτάκης, η Ελλάδα πήρε τους περισσότερους κατά κεφαλήν πόρους στην Ευρώπη σε χρήματα από τον λογαριασμό αυτό, από το Ταμείο Ανάκαμψης.
