Για την Ουκρανία
Όπως και όλος ο κόσμος, έτσι και η χώρα, εξετάζει όλα τα σενάρια. Σ’ αυτή τη φάση, σε ό,τι αφορά την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, οι αρμόδιες Αρχές, με επισπεύδον το Υπουργείο Ενέργειας, έχουν επεξεργαστεί όλα τα δυνατά σενάρια και προετοιμαζόμαστε ανάλογα για κάθε ένα από αυτά. Δεν φαίνεται σε πρώτη φάση, σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό, η χώρα μας να είναι από εκείνες που θ’ αντιμετωπίσουν άμεσα και γρήγορα κάποιο πρόβλημα, εφόσον τα πράγματα εξελιχθούν σ’ αυτά τα πιθανά σενάρια που εξετάζουμε, ελπίζοντας πάντοτε ότι θα πρυτανεύσει η λογική και θα πάμε σε μία ειρηνική διευθέτηση. Παρ’ όλα αυτά, προετοιμαζόμαστε με τις διάφορες εναλλακτικές δυνατότητες που υπάρχουν, να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια του εφοδιασμού σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο και τη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, καλύπτοντας τις όποιες ελλείψεις, που ενδεχομένως υπάρξουν, με εναλλακτικές πηγές. Δεν φαίνεται, επαναλαμβάνω, αυτή τη στιγμή να είμαστε στις χώρες εκείνες που θα πληγούν άμεσα σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό. Βεβαίως, μιλάμε για ένα πολύ σοβαρό γεωπολιτικό γεγονός που θα επηρεάσει, χωρίς αμφιβολία, σε πολλές διαστάσεις, όχι μόνο την Ελλάδα προφανώς, την Ευρώπη, ολόκληρο τον κόσμο.
Υπάρχουν τρόποι για να αντιμετωπίσει κανείς την κρίση, ανάλογα με τη διάρκεια και την έντασή της, με ποσότητες LNG και με τροποποίηση του μίγματος της αναλογίας ανάμεσα σε φυσικό αέριο και σε οτιδήποτε χρησιμοποιούμε για την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος. Βήμα βήμα εκείνο που οφείλουμε -και έχουμε κάνει- είναι να είμαστε προετοιμασμένοι και να έχουμε άμεσες δυνατότητες και λύσεις, για να ενεργοποιήσουμε τις εναλλακτικές που υπάρχουν. Η χώρας μας έχει τη διπλή ιδιότητα να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτίζεται με τους εταίρους της στη λογική αντιμετώπιση της κρίσης στην Ουκρανία. Από την άλλη έχει και τα δικά της κανάλια επικοινωνίας, σε επίπεδο διμερών επαφών, με τη ρωσική πλευρά, κάτι που είναι, νομίζω, πολλαπλώς χρήσιμο, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά ευρύτερα.
Για τις ανατιμήσεις στην αγορά
Η Αμερική έχει το μεγαλύτερο πληθωρισμό εδώ και 40 χρόνια. Οι Γερμανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με πληθωριστικές πιέσεις, με αυξήσεις των επιτοκίων τους, κάτι που το είχαν ξεχάσει για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στους πολίτες. Καμία χώρα δεν μπορεί να μηδενίσει τις συνέπειες των ανατιμήσεων, αυτές τις πληθωριστικές πιέσεις. Στόχος της Κυβέρνησης είναι να τις μετριάσει αποτελεσματικά, χωρίς ταυτόχρονα να θέσει σε κίνδυνο τη σταθερότητα της οικονομίας και την προοπτική της. Έχουμε στη χώρα αυτή τη στιγμή συνθήκες δυναμικής ανάπτυξης, που δεν αφορούν μόνο στους δείκτες ή στις εκθέσεις. Αναφέρομαι στα ουσιαστικά της αποτυπώματα. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκουν δουλειά και έχουν εισόδημα, από εκεί που είχαν μισό εισόδημα ή μηδέν εισόδημα. Το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που ήταν ένα-ενάμιση-δύο χρόνια πριν. Υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον που κατατάσσει τη χώρα πάρα πολύ ψηλά. Όλα αυτά, βασίζονται σε μια συγκεκριμένη πολιτική, που τα χαρακτηριστικά της κερδίζουν αξιοπιστία και δείχνουν μια εικόνα σταθερότητας. Τώρα που πιεζόμαστε, από τη μια, με την ενίσχυση του εισοδήματος και από την άλλη με στοχευμένες παρεμβάσεις στηρίζουμε τους πολίτες. Χωρίς αμφιβολία, στον κόσμο ακούγεται ευχάριστο, η μείωση του Φ.Π.Α., η μείωση στον Ε.Φ.Κ. σε ό,τι αφορά τα καύσιμα. Πρώτα απ’ όλα για αρκετά από αυτά συζητείται η αποτελεσματικότητά τους. Δεν είναι ευθέως συνδεδεμένο ότι αν ρίξεις τον Φ.Π.Α. στα αγαθά κατανάλωσης, ο καταναλωτής θα δει αμέσως τη μείωση της τιμής στο ράφι.
Αυτό που πρέπει να κοιτά κανείς είναι ότι τα έσοδα που θα στερήσεις από τον κρατικό Προϋπολογισμό, μεγάλο κομμάτι τους βασίζεται και στον Φ.Π.Α. και στον Ε.Φ.Κ.. Είναι χρήματα που θα σου λείψουν από τη στήριξη του κοινωνικού κράτους και από την εκτέλεση του Προϋπολογισμού, με βάση τους στόχους που έχεις. Στόχους που έχουν να κάνουν με εκπαιδευτικούς στα σχολεία, με υγειονομικούς στα νοσοκομεία, με στήριξη σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Και βεβαίως, με την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, όσον αφορά στη δημοσιονομική της σταθερότητα, κάτι που συνδέεται ευθέως με τη χρηματοδότηση της οικονομίας σε ένα περιβάλλον διεθνώς, όπου τα επιτόκια δεν είναι όπως ήταν διαμορφωμένα πριν από κάμποσο καιρό.
Εκείνο που σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποφύγουμε, είναι να οδηγηθούμε σε συνταγές και σε λογικές του παρελθόντος που, αντί να έχουν αποτέλεσμα, παρά το ότι πολλές φορές ακούγονται ευχάριστες, μας οδηγούν στο να κάνουμε πολλά βήματα πίσω. Έχουμε ταλαιπωρηθεί και έχουμε πάθει από αυτές τις συνταγές στο παρελθόν. Έχουμε μάθει και δεν πρέπει να ξανακυλήσουμε σε αυτό. Όντως βρισκόμαστε σε μια περίοδο πολύ μεγάλων και έντονων δυσκολιών. Εκείνο που είναι η αγωνία μας και η δική μας προσπάθεια είναι να μετριάσουμε τις δυσκολίες αυτές για τα νοικοκυριά, για τις επιχειρήσεις, για τους καταναλωτές, για τους ανθρώπους που έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη. Να τις μετριάσουμε με μια πολιτική στοχευμένη, με μια πολιτική στήριξης, κυρίως σε ό,τι αφορά την ενέργεια. Αλλά, ταυτόχρονα, να διασφαλίσουμε ότι αυτή η προοπτική, αυτή η ανοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας που αποτυπώνεται παντού, θα συνεχιστεί και δεν θα μπει σε κίνδυνο. Δεν είναι εύκολη εξίσωση. Είναι πολύ δύσκολη η συγκυρία. Προφανώς και υπάρχουν συμπολίτες μας που δυσκολεύονται και θα δυσκολευτούν ακόμη περισσότερο, εξαιτίας αυτού του παγκόσμιου πληθωριστικού φαινομένου. Παρά τα όσα λέγονται κατά καιρούς, τα συνθήματα, τις μεγάλες κουβέντες, τα παχιά λόγια που και η Αντιπολίτευση τόσες πολλές φορές πετάει, δεν υπάρχει χώρα στην Ευρώπη που να έχει δώσει περισσότερα χρήματα από την Ελλάδα για τη στήριξη των πολιτών.
Για την ενεργειακή θωράκιση της χώρας
Η δική μας αγορά ενέργειας με πολύ γοργά βήματα τα τελευταία δύο χρόνια προχωρά προς την κατεύθυνση εκείνη που θα της επιτρέψει να λειτουργεί πιο ανταγωνιστικά και να είναι πιο θωρακισμένη σε τέτοιου είδους ακραίες διακυμάνσεις. Γιατί ο τρόπος για να αμυνθείς σε αυτές τις ακραίες διακυμάνσεις, είναι να έχεις μεγαλύτερο μείγμα Α.Π.Ε., είναι να έχεις ηλεκτρική διασύνδεση, είναι να έχεις διείσδυση σε άλλες αγορές. Σε τίποτα απ’ όλα αυτά, για μια σειρά από λόγους, ο ενεργειακός της βραχίονας της χώρας, η Δ.Ε.Η., δεν μπόρεσε να εξελιχθεί τα προηγούμενα χρόνια σε εκείνα τα μεγέθη που θα της επέτρεπαν να είμαστε πιο θωρακισμένοι τώρα.
Με βάση την εικόνα που είχαμε από την περίοδο διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα, δεν θα είχαμε Δ.Ε.Η., θα είχαμε μια χρεοκοπημένη επιχείρηση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν τα λέμε εμείς αυτά, τα λέει ο ίδιος ο ελεγκτής που μπήκε εκείνη την περίοδο στη Δ.Ε.Η.. Αποτέλεσμα της διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα στη Δ.Ε.Η. ήταν ότι παρέδωσε μια εταιρεία χρεοκοπημένη και τελείως απροετοίμαστη να διαχειριστεί τέτοιου είδους κρίσεις, σαν κι αυτή που αντιμετωπίζουμε τώρα.
Για την στάση του κ. Τσίπρα
Η φιλοσοφία των προτάσεων που κάνει ο κ. Τσίπρας, όχι μόνο τώρα στην επίθεση αυτή της ακρίβειας προς τα εισοδήματα, σε αυτές τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που ζουν τα νοικοκυριά, αλλά και ευρύτερα είναι λεφτά και προσλήψεις. Λεφτά και προσλήψεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Λεφτά και προσλήψεις για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Λεφτά και προσλήψεις για τα νοσοκομεία. Έρχεται σε ένα πεδίο, που η Κυβέρνηση ήδη έχει επενδύσει, ήδη έχει παράξει με την πολιτική της αποτελέσματα και απλώς πλειοδοτεί. Λέει «γιατί δεν κάνετε και ακόμη παραπάνω». Είναι μια τακτική στην οποία μας έχει συνηθίσει ο κ. Τσίπρας, κάθε φορά που βρίσκεται στην Αντιπολίτευση, άσχετα αν όταν έρχεται στην Κυβέρνηση ξεχνά αυτές τις υποσχέσεις.
Αμφισβητώ πάρα πολύ την αξιοπιστία του κ. Τσίπρα. Είμαι έτοιμος να δώσω ένα περιθώριο να πω ότι το εννοεί, αλλά, έχουμε δύο βασικά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι όλη αυτή η συζήτηση και η φιλοσοφία για τους αρμούς της εξουσίας, δεν ξεκίνησε από τον κ. Πολάκη. Το είπε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός μίλησε για τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας, αυτός έδωσε πολιτική κάλυψη σε αυτό το πνεύμα. Το δεύτερο, όμως, που είναι πιο ουσιαστικό: Το να έρχεται ένα στέλεχος σου και να λέει ότι θέλω μια δικιά μου Σχολή Δικαστών για να βγάζει αποφάσεις όπως θέλω, το να έρχεται ένα άλλο που να σου λέει ότι πρέπει να βάλουμε δικούς μας ανθρώπους παντού για να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο οι θεσμοί και βασικοί πυλώνες του Κράτους αποφασίζουν, δεν είναι θέμα περιφερειακής πολιτικής ή διαφορετικής ανάγνωσης για ένα μοντέλο οικονομίας ή για το πώς θα ρίξουμε πιο γρήγορα την ανεργία ή πως θέλουμε ένα μοντέλο λειτουργίας των Πανεπιστημίων. Είναι ζητήματα που άπτονται της συντεταγμένης Πολιτείας και του τρόπου λειτουργίας της Δημοκρατίας. Άρα, εάν είσαι ειλικρινής και λες ότι εγώ δεν τα συμμερίζομαι και δεν πρέπει να λέγονται, παίρνεις μέτρα.
Άρα, νομίζω ότι δικαιούμαστε, τουλάχιστον, να είμαστε επιφυλακτικοί για την ειλικρίνεια του κ. Τσίπρα σε αυτό. Πρώτον, γιατί, επαναλαμβάνω, ο ίδιος ήταν ο πρώτος που έβαλε τη λογική των αρμών της εξουσίας στο δημόσιο διάλογο και στη λογική του κόμματός του και, δεύτερον, δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική και πολύ αποτελεσματική αποδοκιμασία αυτών των καθεστωτικών αντιλήψεων που δεν είναι μόνο του κ. Πολάκη, είναι κι άλλων στελεχών.
