Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη στον ΣΚΑΪ 100,3 και τον δημοσιογράφο Άρη Πορτοσάλτε
Για την Ιρανή φοιτήτρια
Να αναρωτηθώ αν υπάρχει και κάποια συναυλία για τη γυναίκα αυτή από τις γνωστές και γνωστούς ευαίσθητους καλλιτέχνες, οι οποίοι ξέρουν να σηκώνουν μόνο συγκεκριμένες σημαίες λες και σε άλλες χώρες δεν υπάρχουν θύματα. Καλά κάνουν και σηκώνουν τη σημαία της Παλαιστίνης- για να μην παρεξηγηθώ, διαχωρίζοντας τον παλαιστινιακό λαό από τη Χαμάς- αλλά δεν έχω δει ποτέ καμία σημαία της Ουκρανίας. Καλά κάνουν και προβληματίζονται και αναρωτιούνται πότε θα σταματήσει όλο αυτό, αλλά όλο αυτό έχει θύματα και στο Ισραήλ και ομήρους. Και βέβαια και η γυναίκα αυτή για αυτούς δεν είναι σημαντική για να βγουν να τραγουδήσουν, να ανεβάσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σημαίες με αίματα. Αυτή η γυναίκα προφανώς δεν είναι γυναίκα- θύμα για αυτήν την κατηγορία ανθρώπων και το καταδεικνύω. Όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω πλέον τον έχει ξεπεράσει η εποχή, μένει να δούμε τι θα κάνει εσωκομματικά και με απόλυτο σεβασμό στα εσωτερικά, δεν μπλέκουμε ποιος είναι καλύτερος και χειρότερος, δεν είναι δική μας δουλειά.
Αλλά η χώρα αυτή και η ανθρωπότητα, αλλά η χώρα μας περισσότερο, βασανίστηκε από αυτήν την υποτιθέμενη ιδεολογική ηγεμονία ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι οι κήνσορες της ευαισθησίας, αυτοί που μπορούν να κουνάνε το δάχτυλο. Και αν έκανε δύο καλά, μεταξύ άλλων πολλών προβλημάτων που δημιούργησε η παρατεταμένη κρίση στη χώρα μας, το ένα είναι ότι «ξεγυμνώθηκαν» όλοι αυτοί γιατί ευαίσθητος είσαι όταν είσαι με όλα και όχι όταν είσαι α λα καρτ ευαίσθητος. Και το δεύτερο, που είναι μια ευρύτερη οικονομική συζήτηση, φάνηκε ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός και αναφέρομαι στις μαξιμαλιστικές πρακτικές που ακολούθησαν σχεδόν όλα τα κόμματα, κάποιες φορές μπορεί και εμείς να πέσαμε σε αυτό το… «τριπάκι» και πλέον όταν μιλάς, όταν θέλεις να σε ακούσουν, πρέπει να λες πού θα βρεις τα λεφτά, μάλιστα πλέον είναι νομοθετημένο κάτι τέτοιο, από πού θα κόψεις κλπ.
Για την διάσταση της woke ατζέντας στην εκλογή Τραμπ
Σίγουρα είναι μια διάσταση που δεν πρέπει να την παραγνωρίσουμε και θεωρώ ότι το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κάποιος ειδικά όταν έχει κάποιο αξίωμα είτε στη χώρα που γίνονται εκλογές, είτε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, είναι να κουνήσει το δάχτυλο στους ψηφοφόρους, να πει ηττήθηκε η Δημοκρατία, κέρδισε ο Τραμπ και αυτό είναι μια μεγάλη καταστροφή. Με λίγα λόγια να κατηγορήσει αυτούς που ψήφισαν. Το δάχτυλο δεν πρέπει να το κουνάς και τους ψηφοφόρους πρέπει να τους σέβεσαι, όπως και μια ετυμηγορία ενός άλλου κράτους και μάλιστα ενός πανίσχυρου κράτους.
Για την Ελλάδα δεν είναι ένα κακό αποτέλεσμα επειδή έχει έναν Πρωθυπουργό που κατάφερε μέσα σε πέντε χρόνια από χώρα επαίτη, μια χώρα «μαύρο πρόβατο», να την κάνει μία χώρα που για τα δεδομένα της αρχίζει και πρωταγωνιστεί. Και έχει πολύ ισχυρές σχέσεις με τις ΗΠΑ και με τα δύο κόμματα. Ούτως ή άλλως και τα δύο κόμματα τον προσκάλεσαν να μιλήσει και τα δύο κόμματα τον χειροκρότησαν στο Κογκρέσο.
Αναφορικά με τη woke αντίληψη και αυτή τη διάσταση είναι και η υπερβολή της woke ατζέντας. Αυτό το οποίο νομίζω ότι έγινε τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως και θεωρώ και στην Ελλάδα αλλά λιγότερο, πήγαμε από το ένα άκρο στο άλλο. Είχαμε βρεθεί αρχικά σε ένα άκρο που ήταν τραγικό, να στοχοποιούνται συνάνθρωποί μας επειδή έχουν ένα σεξουαλικό προσανατολισμό ή σε άλλες περιπτώσεις επειδή έχουν παραπάνω κιλά ή μπορεί να κατάγονται από μια άλλη χώρα. Αυτό προφανώς ήταν η απόλυτη παράνοια και ό,τι πιο απάνθρωπο υπάρχει. Έχουμε φτάσει όμως πολλές φορές να πηγαίνουμε στο άλλο άκρο μιας επιβολής, η οποία κουράζει, εκνευρίζει, θυμώνει τον κόσμο, να θέλει κάποιος να προσδιοριστεί ως …ποτήρι, ως ντοσιέ. Δεν είναι πρόβλημα κάποιος να θέλει κάτι για τον εαυτό του. Πρόβλημα είναι να προσπαθεί να το επιβάλλει.
Ο πολιτικός γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, – και μάλιστα αυτό ισχύει αν δει κανείς και τις θέσεις του Τραμπ για το συγκεκριμένο θέμα, έχει δηλώσει ότι δεν είναι αντίθετος-, όμως επειδή ο κόσμος παράλληλα με αυτή τη νομοθέτηση του πολιτικού γάμου άκουγε για πάρα πολλά χρόνια την υπερβολή της woke ατζέντας, συνέδεσε την πρωτοβουλία αυτή με όλο αυτό και ένα μέρος του κόσμου θύμωσε. Και επειδή πολιτική είναι και επικοινωνία- γιατί επικοινωνείς αυτό που κάνεις- όσο και αν αυτό που έλεγε το νομοσχέδιο, ένας πολιτικός γάμος και μια συντηρητική, θα έλεγα, πρόβλεψη δυο άνθρωποι που θέλουν να υιοθετήσουν, που μέχρι πρότινος μεγάλωναν ένα παιδί… Ο κόσμος αντέδρασε όχι τόσο σε αυτό που νομοθετούσαμε όσο σε αυτό που βίωνε για πάρα πολλά χρόνια. Μιας προσπάθειας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά κυρίως στον υπόλοιπο κόσμο, επιβολής μιας ατζέντας που ήταν αντίθετος. Και να σας πω και κάτι, στο μεγαλύτερο μέρος αυτής της ατζέντας, σε όλη τη woke ατζέντα και εγώ προσωπικά είμαι αντίθετος και κανείς από την Κυβέρνηση δεν θέλει να την επιβάλλει και δεν πρόκειται να μπούμε σε αυτήν τη συζήτηση. Για αυτό και δεν πρέπει να υποτιμούμε καμία από τις διαστάσεις αυτού του αποτελέσματος αλλά προς Θεού δεν είναι η μοναδική διάσταση και θεωρώ ότι δεν είναι και η κύρια, είναι όμως μια πολύ σοβαρή διάσταση.
Για τη συνάντηση Μητσοτάκη- Πομπέο
Κανείς δεν ξέρει τι θέση θα καταλάβει ο κ. Πομπέο. Εδώ πολλές φορές προσπαθούν να μας πούνε να προδικάσουμε για κινήσεις στη χώρα μας, νομίζω ότι δεν θα μπορούσαμε να ξέρουμε σε άλλες χώρες και πολύ περισσότερο στις ΗΠΑ. Προφανώς όλα έχουν την αξία τους. Πολύ μεγάλη σημασία έχει όχι μόνο η συνάντηση με τον Πομπέο αλλά και με ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές, σας θυμίζω, στην Κρήτη. Ο Πρωθυπουργός έχει καταφέρει σε πέντε χρόνια με μια ισορροπημένη εξωτερική πολιτική, με ουσία, με προτάσεις, με πρωταγωνιστικό ρόλο και για το Ταμείο Ανάκαμψης και για το πιστοποιητικό εμβολιασμού και τώρα για την ενέργεια και έχει χτίσει ισχυρούς δεσμούς της Ελλάδας. Υπάρχουν ισχυροί δεσμοί του επανεκλεγέντα Προέδρου των ΗΠΑ. Και να πω, επειδή ακούω διάφορες λογικές ακροβασίες, «τι πάθαμε, που ο Ερντογάν είναι φίλος του Τραμπ», δεν βάζουν καθόλου τη διάσταση -καταρχάς όλες αυτές οι φιλίες για τον κόσμο, προφανώς πρέπει να εξηγήσεις στους πολίτες την πραγματικότητα, αναφέρομαι σε κάποιους αναλυτές- του Νετανιάχου, του Μεσανατολικού. Και να θυμηθούμε ότι η Ελλάδα το 2019 είχε ως ζητούμενα αυτά που τώρα έχει δεδομένα, όπως τα F35. Η Ελλάδα έχει περάσει από όλα αυτά τα στάδια και δεν είναι μόνο τα F35 ενώ για παράδειγμα η Τουρκία είναι σε μια άλλη διαδικασία. Και το επαναλαμβάνουμε η Αμερική ήταν, είναι και θα παραμείνει μια από τις ισχυρές χώρες του ΝΑΤΟ, όπως είναι και η Ελλάδα και η Τουρκία. Και υπάρχει μια ξεκάθαρη διατύπωση για όλα αυτά. Θεωρώ ότι κάποιοι βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο και κινδυνολογούν για την ίδια μας τη χώρα ενώ τα αποτελέσματα είναι πολύ διαφορετικά.
Για τις σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ επί θητείας ΣΥΡΙΖΑ και για τις σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ μετά τις αμερικανικές εκλογές
Τρεις επισημάνσεις. Μιλάμε για τους ανθρώπους που φωνάζαν «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» και πολύ σωστά στη συνέχεια έκαναν άλλη μια κωλοτούμπα.
Δεύτερον, οι σχέσεις Ελλάδας- Αμερικής είναι βαθύτατες, στενότατες και πολύ ουσιαστικές. Ήταν, είναι και θα παραμείνουν και δεν επηρεάζονται από την αλλαγή των Προέδρων. Δεν επηρεάζονται, ούτε θα επηρεαστούν και θα είναι ακόμα πιο στενές τα επόμενα χρόνια, είναι στρατηγικός μας σύμμαχος οι ΗΠΑ κι εμείς δεν λέμε άλλα όταν ήμαστε σε ένα άλλο ακροατήριο, όπως άλλοι πολιτικοί χώροι και όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ κι άλλοι, έτσι, έχουν πάει σε αντίστοιχες διαδικασίες.
Αλλά να πω κι ένα τρίτο. Νομίζω η εξωτερική πολιτική ―δεν έχω καμιά διάθεση ν’ αντιπολιτευθώ τον ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά του ΄15 – ΄19 έχουμε πολύ πιο σοβαρά πράγματα ν’ ασχοληθούμε― δεν ήταν μόνο, όμως, σε σχέση με την Αμερική. Η Ελλάδα, αν θυμάστε, ήταν μια χώρα η οποία η πολιτική της εκείνα τα χρόνια δεν μας έκανε ιδιαίτερα υπερήφανους στο εξωτερικό, σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα.
Για το ενδεχόμενο αλλαγής στάσης στον πόλεμο της Ουκρανίας
Όχι. Γιατί η στάση μας υπέρ της Ουκρανίας, δεν είναι μια δογματική στάση υπέρ μιας χώρας. Είναι μια στάση υπέρ της Δημοκρατίας και των ελάχιστων αυτονόητων δικαιωμάτων που έχει ένας συνάνθρωπός μας. Η Ουκρανία δέχθηκε μια επίθεση και οφείλαμε, ως ένα Κράτος που έχει ριζωμένη βαθιά δημοκρατική αντίληψη σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας, να υπερασπιστούμε τον αμυνόμενο.
Πριν και πάνω απ’ όλα, είμαστε μια χώρα που δεν κάνει εκπτώσεις, ως προς το πόσο υπερασπίζεται τον αμυνόμενο. Είμαστε μία χώρα, ένα κράτος το οποίο έχει μάθει να στηρίζει χώρες οι οποίες δέχονται άδικες επιθέσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει, όμως, ότι η Ελλάδα δεν έχει μια ισόρροπη εξωτερική πολιτική.
Η επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν
Θα έλεγα ν’ αποφύγουμε τις κλίμακες, σίγουρα όχι υψηλών προσδοκιών. Ένα ακόμα επεισόδιο, των πολλών που θέλουμε να έχουμε, σε μία παρατεταμένη περίοδο διαλόγου με τη γείτονα χώρα, με την Τουρκία. Μία συνάντηση που θα είναι και διμερής και διευρυμένη μεταξύ του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών και του Τούρκου ομολόγου του. Εδώ αυτό το οποίο θα συζητηθεί σήμερα, πέραν όλων των υπολοίπων της θετικής ατζέντας και όλων των υπολοίπων θεμάτων, που φαίνεται ότι αποδίδουν καρπούς και για τις δύο χώρες, με τον εκμηδενισμό των παραβιάσεων, τη συνδρομή της Τουρκίας στη διαχείριση του μεταναστευτικού, την έλευση νομίμων τουριστών και όχι παράνομων μεταναστών. Εδώ ουσιαστικά θα συζητηθούν οι προϋποθέσεις για να δούμε αν μπορούμε να συζητήσουμε τη μία και μοναδική διαφορά μας με την Τουρκία, που είναι ο καθορισμός ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Οι προϋποθέσεις είναι δύο. Η μία είναι να συμφωνήσουμε σε κάτι το οποίο εμείς δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε, ότι η διαφορά είναι μία και μοναδική, όπως είπα και πριν ο καθορισμός ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, γιατί αλλιώς δεν μπορείς να πας στο επόμενο βήμα, γιατί χρειάζεται συνυποσχετικό κι εμείς δεν πρόκειται να βάλουμε κάποιο άλλο θέμα και το δεύτερο είναι ο τρόπος που θα γίνει αυτή η επίλυση, που για εμάς είναι ένας και μοναδικός, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Αυτές είναι, λοιπόν, οι προϋποθέσεις. Θα συζητηθούν οι προϋποθέσεις.
Για τις εθνικές γραμμές
Και την καταλαβαίνω την αγωνία και δεν πρέπει να ποινικοποιείς την αγωνία, ούτε να θεωρείς ότι είναι υπερβολικοί κάποιοι συμπολίτες μας, εξαιρώ, βέβαια, κάποιους λίγους οι οποίοι με δόλο, και αναφέρομαι σε κάποια συγκεκριμένα κόμματα της αντιπολίτευσης, που προσπαθούν να δώσουν έναν χαρακτήρα ενδοτικότητας με την πολιτική μας, ενώ έχουμε κάνει το εντελώς αντίθετο για τη χώρα μας. Το ξεκαθαρίζω, λοιπόν, και από το δικό σας «αέρα» ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε συνέχεια όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων της χώρας, υπηρετεί την εθνική γραμμή, δεν συζητά οτιδήποτε άλλο, πέραν της μίας και μοναδικής διαφοράς, που είναι ο καθορισμός ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Ζητήματα κυριαρχίας, ζητήματα κόκκινων γραμμών, όλα όσα κατά καιρούς έχουν ακουστεί από την Τουρκία, δεν πρόκειται να τεθούν καν σε συζήτηση. Και θα σας πω και κάτι, επειδή εμείς θέλουμε να υπερασπιζόμαστε την πολιτική μας με επιχειρήματα και όχι με συνθήματα, θεωρώ ότι αυτή η φάση του διαλόγου με δεδομένη την ισχυροποίηση της χώρας, συνολικά αμυντικά, εξωτερικά, διπλωματικά, μόνο καλά έχει φέρει. Διότι ακόμα και οι διαχρονικές διαφωνίες οι οποίες ακούγονται και συνεχίζονται να διατυπώνονται με εντελώς άλλο τόνο τις περισσότερες φορές από την τουρκική πλευρά σε όλα αυτά η Ελλάδα απαντάει. Και απαντάει με τη θέση μας και είναι η θέση η οποία απορρέει από το δικό μας Δίκαιο, αλλά και από το Διεθνές Δίκαιο και απαντάει και σε ζητήματα πολύ μεγαλύτερα, όπως είναι για παράδειγμα το μεσανατολικό, όπως είναι ο ρόλος της Χαμάς. Για όλα αυτά ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφρασε και θα συνεχίζει να εκφράζει την άποψη της Δύσης.
Όλοι όσοι μιλάνε για υποτιθέμενη προδοσία, ενδοτικότητα, επειδή συζητάμε χωρίς να υποχωρούμε, τους παραπέμπω στον εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος και αυτός ξεκίνησε τις επαφές με την Τουρκία, χωρίς ποτέ να διανοηθεί και εκείνος, όπως απέδειξε απ’ όλη του την πορεία, να παραχωρήσει το οτιδήποτε από αυτά τα οποία συζητάμε, τις κόκκινες γραμμές, λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα, την εισβολή, όλα όσα ζήσαμε αυτές τις μαύρες ημέρες στην Κύπρο μας. Έτσι; Για να καταλάβουμε λίγο τι λένε κάποιοι και πώς προσπαθούνε να το παίξουν, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Πρωθυπουργός, τζάμπα πατριώτες.
Για τις παρεμβάσεις επί των ελληνοτουρκικών από τους πρώην Πρωθυπουργούς
Η αγωνία αυτής της Κυβέρνησης και αυτό για το οποίο θα κριθεί η Κυβέρνηση αυτή, όπως και όλες οι άλλες Κυβερνήσεις, είναι να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας. Να είμαστε συνεπείς σε αυτά τα οποία λέγαμε προεκλογικά και να έρθουμε το 2027 και να κάνουμε έναν απολογισμό, ο οποίος αν σταθεί δίπλα στο πρόγραμμά μας θα μας κάνει και πάλι αποτελεσματικούς και αξιόπιστους.
Νομίζω ότι, δόξα τω Θεώ, 50 χρόνια μεταπολίτευσης έχουμε πολλές προηγούμενες Κυβερνήσεις και ειδικά δεύτερης τετραετίας, να συγκρίνουμε την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια Κυβέρνηση, η οποία έχει μία τόσο συμπαγή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν νομίζω ότι νιώθει ανασφάλεια. Σίγουρα όμως δεν πρέπει να έχει εφησυχασμό. Είναι οι μεγάλοι κίνδυνοι, τα δύο άκρα και εδώ πέρα, ούτε ανασφάλεια υπάρχει, αλλά δεν υπάρχει ούτε εφησυχασμός. Εμείς ακούμε τις διαφορετικές απόψεις, ειδικά όταν όπως είπε και ο πρώην Πρωθυπουργός, ο κύριος Καραμανλής και πρώην πρόεδρος του κόμματός μας, εφόσον όπως είπε μάλιστα η Κυβέρνηση αυτή υπηρετεί τη διαχρονική εθνική γραμμή, όπως και την περιέγραψα νωρίτερα, όπως την υπηρέτησε και ο ίδιος, όπως θα ελπίζω και είμαι βεβαίως θα κάνουν και οι επόμενες από μας Κυβερνήσεις, ο στόχος ποιος είναι; Ο στόχος είναι στο τέλος της ημέρας να προχωράμε σε κινήσεις, είτε στην εξωτερική πολιτική, είτε στα εσωτερικά ζητήματα, που βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών και ισχυροποιούν τη χώρα.
Για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ
Αυτό το οποίο κατάλαβε πρώτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ότι σχεδόν τίποτα δεν είναι ίδιο, από το 2010 και μετά και ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ποια είναι τα ερωτήματα των πολιτών και προσπάθησε να τα απαντήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με τα λάθη τα οποία έχουνε γίνει και ο ίδιος έχει παραδεχθεί και προσπαθεί να βελτιώσει. Όλα αυτά όμως, με τη βάση της ιδεολογίας της Νέας Δημοκρατίας και της ιδρυτικής της διακήρυξης. Για να μη μιλάμε όμως αόριστα, επειδή κάνουμε μια συζήτηση περί δεξιάς και αριστεράς και αν είναι δεξιό το ένα, δεξιό το άλλο, εγώ αναρωτιέμαι αν είναι δεξιό ή αυτονόητο, το να έχουμε επιτέλους μια αστυνομία, η οποία, με παραδοχή και δικών μας λαθών στο παρελθόν, δεν φοβάται, επεμβαίνει στα πανεπιστήμια, κάνει εκατοντάδες συλλήψεις και κατά των εγκλημάτων κατά των γυναικών, κατά της γενετήσιας ελευθερίας και για τη βία ανηλίκων, επεμβαίνει στα γήπεδα. Έχουμε επιτέλους μία τάξη σε όλα αυτά τα πράγματα, φυλάσσει τα σύνορα, αντιμετωπίζει με επιτυχία το μεταναστευτικό, από 130 έχει 30 δομές φιλοξενίας και όχι δομές ντροπής, για τους ανθρώπους αυτούς και έχει μειώσει, παρά την πολύ μεγάλη πίεση που δεχόμαστε, ακόμα και σήμερα, κατά 80% έως 85%, τις μεταναστευτικές ροές.
Αν τελικά είναι δεξιό ή αυτονόητο να έχεις μία Κυβέρνηση η οποία παράλληλα με τις μειώσεις πολλών φόρων, 12 καινούργιοι φόροι θα μειωθούν από 1/1/2025, σημαντικοί φόροι. Έχει μειώσει ήδη 50 στην πρώτη τετραετία, δίνει και συγκεκριμένα επιδόματα, με έμφαση τη στήριξη της οικογένειας. Μία νέα μητέρα μέχρι το 2019 δεν έπαιρνε ούτε 1000 ευρώ. Τώρα παίρνει 10 χιλιάδες ευρώ, τον κατώτατο μισθό επί 9, συν 2.400 και, ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών και παραπάνω επίδομα γέννησης. Δεν έλυσε όλα τα προβλήματά της μια μητέρα και ένα νέο ζευγάρι, για να μην παρεξηγηθώ, αλλά σίγουρα έχει μία στήριξη. Επίδομα προσωπικής διαφοράς, επιδόματα τα οποία κάποιοι λένε ότι πρέπει να κοπούν, αλλά εγώ ρωτάω ποιο απ’ όλα αυτά πρέπει να κοπεί.
Θέλω να πω το εξής, είναι σίγουρα λογικά τα παράπονα, γιατί υπάρχει ένα αυξημένο κόστος ζωής, υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, αλλά επιτέλους μετά από πολλά χρόνια, εκκρεμότητες τις οποίες κοιτάγαμε και φοβόμασταν, μη κρατικά πανεπιστήμια, ναι, υπήρχε φοβικότητα στο παρελθόν, ναι, υπήρχε και μία ευθύνη όλων των άλλων πέραν της Νέας Δημοκρατίας, γιατί χρειαζότανε μία ευρύτερη πλειοψηφία. Βρήκαμε μια λύση με τα παραρτήματα και προχωράμε. Δεν κοιτάξαμε το πολιτικό κόστος και ο κόσμος βλέπω ότι αυτό αρχίζει και το αναγνωρίζει. Ο κόσμος πλέον ζητάει περισσότερα. Ζητάει περισσότερη ασφάλεια και περισσότερες μεταρρυθμίσεις.
Για τις κάμερες ελέγχου κυκλοφορίας και την αστυνόμευση
Μέσα στους επόμενους μήνες θα βλέπουμε στους δρόμους και τις 1000 κάμερες, που βέβαια είναι για τον έλεγχο της κυκλοφορίας, όπως αντιλαμβάνεστε όμως, όπως συμβαίνει και με τις ιδιωτικές κάμερες, όταν μπορεί μέσα από αυτές τις κάμερες να διαπιστωθεί ένα σοβαρό αδίκημα, θα λειτουργούν και για πολλούς άλλους σκοπούς. Δεν χρειάζεται, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, είναι ξεκάθαρη η νομοθεσία μας και αυτή θα εφαρμοστεί.
Για την αστυνόμευση στους δρόμους
Γίνονται 6.500 έλεγχοι, μόνο για τη βία ανηλίκων. Αντίστοιχα πολλές χιλιάδες έλεγχοι, 479 μόνο επιχειρήσεις για τη γενική εγκληματικότητα, την εβδομάδα. Προσέξτε, 130.000 τροχονομικοί έλεγχοι. Αυτό δεν σημαίνει – για να μην παρεξηγηθούμε – ότι όσο καλύτερα και να λειτουργεί η Αστυνομία, θα πατήσουμε ένα κουμπί και θα εξαφανιστεί η παραβατικότητα. Πάντοτε ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και πάντοτε πρέπει να τρέχεις για να προλάβεις όλες τις επιμέρους εστίες. Αλλά, οι αριθμοί που βγαίνουν πλέον κάθε εβδομάδα από την Αστυνομία, είναι ενδεικτικοί. Επιστρέφουν αστυνομικοί σε μάχιμες υπηρεσίες. Ακολουθείται πλέον ένα άλλο δόγμα, το αυτονόητο. Δεν είναι δεξιό αυτό το δόγμα. Και – δεν κρύβω τα λόγια μου – χρειάζεται περισσότερο και θα έχουμε όλο και καλύτερους εβδομαδιαίους απολογισμούς. Και θα βεβαιώνονται και αυτόματα οι παραβάσεις.
Για το σχέδιο Ντράγκι και τη συνέχεια του Ταμείου Ανάκαμψης
Σίγουρα, δεν ξέρω αν θα λέγεται Ταμείο Ανάκαμψης νούμερο 2. Σίγουρα στηρίζουμε απολύτως τις αιτιάσεις του Μάριο Ντράγκι. Η Ευρώπη πρέπει να τρέξει πιο γρήγορα και με μια πιο σωστή στόχευση ως προς την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να τρέξει. Δύο πολύ γρήγορες επισημάνσεις. Η πρώτη, με αφορμή αυτό που μου είπατε για την έκθεση του Μάριο Ντράγκι. Είναι δεδομένο ότι αυτό το οποίο χρειαζόμαστε, όπως συνέβη με το Ταμείο Ανάκαμψης, είναι έναν Πρωθυπουργό να πρωταγωνιστεί και να φέρνει λύσεις. Και αυτό το οποίο θα προσπαθήσουμε να κάνουμε, δεδομένου ότι η οικονομία μας συνεχώς ανεβαίνει επίπεδο, αυτό να το καταλαβαίνει περισσότερο ο κόσμος, γιατί είναι αλήθεια ότι πρέπει να το καταλάβει ακόμα παραπάνω λόγω του ότι πέρασε δύσκολα και λόγω της κρίσης και λόγω του αυξημένου κόστους ζωής. Γι’ αυτό και η μεσαία τάξη – είναι η φράση-κλειδί – για το 2026 και το 2027.
Για την έκθεση του ΙΟΒΕ
Υπάρχει ένας πίνακας, με αφορμή την έκθεση του ΙΟΒΕ που δείχνει ότι η Ελλάδα είναι πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ως προς το οικονομικό κλίμα. Προσέξτε. Εδώ πέρα έχουμε δύο πράγματα τα οποία τρέχουν ταυτόχρονα. Υπάρχει μία κούραση, μία κόπωση, μία απογοήτευση του κόσμου, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, αλλά υπάρχει και μία οικονομία που έχει δημιουργήσει 500.000 θέσεις εργασίας, χαμηλό ρεκόρ ανεργίας 9,3%, η ανεργία των νέων από το 36% πήγε στο 19%. Γιατί είναι αυτό σημαντικό; Γιατί τα λεφτά δεν φυτρώνουν από πουθενά. Έχουμε καταφέρει με τις επενδύσεις, όπου η Ελλάδα ήταν πρώτη για πάρα πολλά χρόνια, τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει να είναι στις πρώτες θέσεις. Ρεκόρ εξαγωγών, έχουμε καταφέρει και έχουμε μεγαλώσει την πίτα. Προφανώς, ακόμα έχουμε να διανύσουμε κι άλλον δρόμο. Αλλά μία τελευταία φράση, για να μη μείνω μόνο στα οικονομικά, όπου η Ελλάδα ανεβαίνει επίπεδο, αλλά θέλει να κάνει πολλά βήματα ακόμα και θα τα κάνει. Το 1.500 μέσος μισθός θα γίνει απολύτως, γιατί πήγαμε τα 1.046 στα 1.300… Ακόμα και η αντιπολίτευση συζητά με αυτό ως δεδομένο και λέει τι θα κάνουμε από το 2028 και μετά, με αφορμή τη νομοθετική παρέμβαση ενσωμάτωσης της ευρωπαϊκής οδηγίας. Μία φράση, όμως. Είπατε τι γίνεται στη Γερμανία, είπατε τι γίνεται στη Γαλλία. Άρα, είναι πολύ σημαντική η πολιτική σταθερότητα που έχουμε στην Ελλάδα – που δεν σημαίνει στασιμότητα – και θα τη διαφυλάξουμε «ως κόρην οφθαλμού» με όλα όσα έχουμε πει ότι θα κάνουμε μέχρι τα 2027 και όλα όσα έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Γιατί αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, όταν στις υπόλοιπες χώρες – δείτε το άρθρο του Νίκου Φιλιππίδη την προηγούμενη εβδομάδα – μπαίνει ο ένας φόρος μετά τον άλλον και η Ελλάδα μειώνει φόρους. Η Ελλάδα προσπαθεί να μειώσει τα βάρη από τους πολίτες. Τη στιγμή που όλη η Ευρώπη βάζει φόρους, η Ελλάδα μειώνει φόρους.