Σημεία Συνέντευξης του Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή της ΕΡΤ 1 «ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ» με τους δημοσιογράφους Κώστα Παπαχλιμίντζο και Χριστίνα Βίδου
Για το φορολογικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν αυξάνεται κάποιος φορολογικός συντελεστής, ούτε με αυτήν τη φορολογική παρέμβαση. Είναι ένα πλέγμα παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, όπως τις είχε περιγράψει σε ένα γενικό πλαίσιο με κάποιες συγκεκριμένες αναφορές ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Έχει να κάνει με το ηλεκτρονικό χρήμα, έχει να κάνει με τη ρύθμιση της αγοράς των Airbnb, έχει να κάνει με τα πρόστιμα για τη χρήση μετρητών πάνω από το ποσό που απαγορεύεται και την αυστηροποίησή τους, έχει να κάνει με τις μεταβιβάσεις ακινήτων και ένα μέρος των παρεμβάσεων αφορά και τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών. Εδώ αυτό που θέλω να πω εισαγωγικά πολύ γρήγορα ως ελεύθερος επαγγελματίας, επειδή βλέπω και κάποιες μηδενιστικές αναφορές, ότι δεν πρέπει να «τσουβαλιάζουμε» τους ελεύθερους επαγγελματίες γιατί ναι, υπάρχει αυτός ο οποίος μπορεί να έχει πέντε και δέκα υπαλλήλους και να δηλώνει έσοδα λιγότερα από τους υπαλλήλους του και από τον κατώτατο μισθό, αλλά υπάρχουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι νεότεροι ηλικιακά, ειδικά, αλλά και κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι πληρώνουν και τις εισφορές τους, πληρώνουν και τους φόρους τους. Όπως σε κάθε κατηγορία, δεν πρέπει να «τσουβαλιάζουμε».
Για τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς, ξεκινάμε ότι αυτό το οποίο λέει το Υπουργείο Οικονομικών, ο κατώτατος μισθός ουσιαστικά, που θεωρείται το ελάχιστο εισόδημα για έναν ελεύθερο επαγγελματία, για να υπάρχει και η σταδιακή κατάργηση -προς το παρόν μείωση 50% και 25% του τέλους επιτηδεύματος- είναι μαχητό.
Δηλαδή, θα δίνεται η δυνατότητα, εφόσον υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος, αυτό σημαίνει μαχητό, να αποδειχθεί ότι δεν είναι αυτό το εισόδημα. Δεύτερον, για τους ελεύθερους επαγγελματίες της πρώτης τριετίας, τους νέους, δηλαδή, μέχρι και πενταετία, θα εξαιρούνται.
Δηλαδή για τα τρία πρώτα χρόνια δεν θα υπάρχουν αυτά τα ελάχιστα, για τα οποία θα φορολογούνται. Και στον τέταρτο χρόνο θα υπάρχει μια μεγάλη έκπτωση και στον πέμπτο μια λίγο μικρότερη έκπτωση. Αυτός είναι κι ο λόγος γιατί ένας νέος ο οποίος ξεκινάει και κάνει έναρξη, προφανώς, δεν σημαίνει ότι φοροδιαφεύγει de facto, αν δηλώνει έσοδα κάτω από 10.000 ευρώ, αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο και μόνο οι ασφαλιστικές εισφορές για έναν ελεύθερο επαγγελματία είναι από την τσέπη του. Εδώ τώρα τι γίνεται; Γιατί δεν είναι ακριβές ότι θα πληρώσουν όλοι 1.400 ευρώ. Καταρχάς, να πούμε, για παράδειγμα, ότι κάποιος ο οποίος δηλώνει 7.000 ευρώ σήμερα, με το νέο φορολογικό σύστημα, αν συνδυάσει κανείς το τέλος επιτηδεύματος και την αλλαγή, πρακτικά δεν θα δει καμία αλλαγή. Αυτό το οποίο συμβαίνει είναι να αντιμετωπιστεί το ότι το 71% των ελεύθερων επαγγελματιών, δηλώνουν κάτω από τον κατώτατο μισθό. Το ξαναλέω: Δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι φοροδιαφεύγουν. Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει αυτό. Όμως, σίγουρα, δεν είναι δυνατόν επτά στους δέκα να δηλώνουν κάτω από τον κατώτατο μισθό. Εκεί, λοιπόν, έρχεται το Υπουργείο, χωρίς να αυξάνει φορολογικό συντελεστή -δεν πρόκειται να το κάνουμε αυτό- να αλλάζει, ουσιαστικά, το καθεστώς της φορολόγησης με μία σταδιακή μείωση του τέλους επιτηδεύματος για να υπάρχει μεγαλύτερη φορολογική δικαιοσύνη. Και αναφέρομαι, κυρίως, στο παράδειγμα κάποιου, ο οποίος έχει, για παράδειγμα, μία επιχείρηση, έχει 5, 6, 7, 8 εργαζομένους, με τον κατώτατο μισθό, και στο τέλος της ημέρας δηλώνει στην εφορία λιγότερα ως εισόδημα από τους εργαζομένους του. Αυτό κάπως πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.
Υπάρχει μία πρόνοια για τους νέους και είναι και μαχητό το τεκμήριο. Δηλαδή, τι σημαίνει αυτό; Αν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος, που κάποιος, όντως, δεν μπορούσε να δηλώσει πάνω από 10.000 ευρώ, να μπορεί αυτό το πράγμα κάπως να αποδεικνύεται. Μπορεί να υπάρχει μια ασθένεια, ένας σοβαρός λόγος. Δηλαδή, είναι μαχητό που τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορεί κάποιος να επικαλεστεί κάποιο λόγο, ούτως ώστε να μη φορολογηθεί για το ελάχιστο των ελεύθερων επαγγελματιών. Αλλά το ξαναλέω: ο στόχος ποιος είναι; Ο στόχος είναι να εφαρμοστεί το σύνολο των μέτρων. Είναι πολύ φιλόδοξο και, νομίζω, πρέπει να είναι μακριά από εμάς τα μεγάλα λόγια ότι θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή. Μακάρι να μπορούσαμε να το κάνουμε με μία παρέμβαση. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους πολίτες. Θέλουμε να περιορίσουμε τη φοροδιαφυγή στο μεγαλύτερο δυνατό, μακριά από λογικές τσουβαλιάσματος. Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι αν καταφέρουν να αποδώσουν αυτά τα μέτρα, και κυρίως τα μέτρα ελέγχων και κυρίως τα μέτρα για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, θα μπορέσει η Κυβέρνηση αυτή, που ούτως ή άλλως θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της να περάσει σε μία νέα ακόμη φάση μείωσης φόρων, όπως έκανε την προηγούμενη τετραετία, αρχής γενομένης από το τέλος επιτηδεύματος,. Αυτός είναι ο στόχος. Στόχος είναι αυτές οι παρεμβάσεις να αποδώσουν φορολογική δικαιοσύνη αλλά το κυριότερο, να επιστρέψουν τα χρήματα αυτά στην κοινωνία, στην υγεία, στην παιδεία, σε περαιτέρω μειώσεις φόρων.
Για τους φορολογικούς συντελεστές και τις επιπτώσεις του Νόμου Κατρούγκαλου στους ελεύθερους επαγγελματίες:
Επαναλαμβάνω ότι δεν υπάρχει αύξηση κάποιου φορολογικού συντελεστή. Δεύτερον, μία από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις ήταν και η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Μία από τις βασικές εστίες φοροδιαφυγής, όχι εν συνόλω, αλλά ποσοστιαία, είναι και το γεγονός ότι επτά στους δέκα ελεύθερους επαγγελματίες δηλώνουν κάτω από τον κατώτατο μισθό. Τρίτον, το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, διότι το υπέστην προσωπικά, ως νέος ελεύθερος επαγγελματίας –ήμουν νέος δικηγόρος τότε, έκανα έναρξη το 2013 και το 2016 άρχισε να εφαρμόζεται- ήταν μία επιπλέον φορολόγηση. Πλήρωνα δηλαδή, περίπου 32% -αν δεν κάνω λάθος- του εισοδήματός μου σε ασφαλιστικές εισφορές. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα. Άρα, νομίζω ότι δεν είναι λογική η σύγκριση. Καλό είναι να δούμε το νομοσχέδιο. Να δούμε τι σημαίνει αυτό για τον μέσο ελεύθερο επαγγελματία. Να δούμε και τη σύγκριση και με το τέλος επιτηδεύματος. Να δούμε τι σημαίνει μαχητό το τεκμήριο. Να δούμε ποιες είναι οι εξαιρέσεις για τους νέους. Να γίνει ένας διάλογος. Το νομοσχέδιο, ξέρετε, θα μπει, όπως όλα τα νομοσχέδια, στη δημόσια διαβούλευση. Εκεί, λοιπόν, είναι καλό να ακουστούν οι προτάσεις και οι αντιπροτάσεις των κομμάτων.
Για τη ρητορική της Αντιπολίτευσης και τον ρόλο της Δικαιοσύνης
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι σημαντικό γιατί ο κόσμος δεν παρακολουθεί, νομίζω, καμία συζήτηση η οποία έχει λάσπη στον ανεμιστήρα. Και στο τέλος της ημέρας στερείται και οποιασδήποτε αξιοπιστίας αυτός ο διάλογος. Εγώ λέω το εξής: είναι καλό να περάσουμε επιτέλους όλοι- γιατί δεν αρκεί να το κάνουμε μόνο εμείς αυτό – σε μια εποχή, που τα λόγια να συνοδεύονται από συγκεκριμένα πράγματα τα οποία έχουμε να πούμε. Τεκμήρια, αποδείξεις, ενδείξεις. Κάθε εβδομάδα σχεδόν – δύο φορές – στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, λέω, ότι κατά μέσο όρο δύο φορές τον μήνα ακούμε μια ερώτηση που συνοδεύει μια κριτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που έχει τις λέξεις «πραξικόπημα, χούντα, καθεστώς, εκτροπή», βαριές λέξεις. Είναι η ίδια αντιπολιτευτική τακτική, που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, η ίδια αντιπολιτευτική τακτική ακολουθείται και αυτά τα χρόνια. Δικαίωμα του καθενός να ακολουθεί την τακτική που θέλει, αλλά δεν νομίζω ότι έχει κάποια ουσία.
Η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της, πραγματοποιεί τη διερεύνηση όπως σ’ όλες τις άλλες υποθέσεις. Σε καμία δικαστική υπόθεση δεν νοείται μια Κυβέρνηση να παρεμβαίνει. Υπάρχουν οι νομοθετικές παρεμβάσεις, που έγιναν άμεσα από την Κυβέρνηση για την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου. Ό, τι ήταν να κάνει η Κυβέρνηση τότε, το έκανε. Έκανε άμεσες παρεμβάσεις.
Για τη συνάντηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μετά την επικοινωνία, που είχαν για να τον συγχαρεί για την εκλογή του ως Πρόεδρος του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υπήρχε μια συμφωνία για μια συνάντηση. Μετά την επιστροφή του κ. Κασσελάκη από το ταξίδι του στην Αμερική κλείστηκε η συνάντηση αυτή. Νομίζω είναι καλό για τη δημοκρατία μας να υπάρχει θεσμική επικοινωνία μεταξύ του Πρωθυπουργού και του αρχηγού του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και συνολικά των πολιτικών αρχηγών, θα πω εγώ. Είναι σημαντικό να υπάρχει ενημέρωση, είναι σημαντικό να υπάρχει κατάθεση προτάσεων από την Αντιπολίτευση. Μακάρι να περάσουμε – την επαναλαμβάνω συνεχώς μονότονα αυτή την ευχή, την λέει και ο Πρωθυπουργός – από την εποχή της τοξικής αντιπολίτευσης στην εποχή της σκληρής δημιουργικής, αλλά ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Θα δείξει η πράξη αν θα το καταφέρουμε.
Για τις πολιτικές της Κυβέρνησης για την ενίσχυση των εισοδημάτων και την καταπολέμηση της ακρίβειας
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτά που είπε ο κ. Κασσελάκης, ενώ το πρόβλημα, όντως, είναι το μεγαλύτερο που απασχολεί το σύνολο των πολιτών, τα επιμέρους που είπε δεν ισχύουν. Γιατί δεν ισχύουν; Γιατί μια αλήθεια είναι – αδιαμφισβήτητη – ότι έχουμε την πιο επίμονη εισαγόμενη ακρίβεια των τελευταίων δεκαετιών την οποία την βιώνει το σύνολο των Ελλήνων πολιτών. Μια δεύτερη αλήθεια είναι ότι το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, μετά δηλαδή μετά από φόρους, εισφορές και όλα τα υπόλοιπα τα οποία πληρώνουν έχει αυξηθεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά κατά 7,5%. Άρα, κάτι κάνει αυτή η Κυβέρνηση. Η τρίτη αλήθεια είναι ότι – το ξαναλέω – δεν υποτιμούμε το πρόβλημα γι’ αυτό και το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής μας είναι στραμμένο εκεί. Κάνουμε τρία διαφορετικά πράγματα. Μόνιμες παρεμβάσεις αυξήσεων μισθών, συντάξεων, σταδιακές μειώσεις ή καταργήσεις φόρων. Ήδη, έχει νομοθετηθεί το πενήντα τοις εκατό του οικονομικού μας Προγράμματος. Αυστηροί έλεγχοι είναι το δεύτερο. Οι έλεγχοι που μέσα στον χρόνο αυτό είναι πάνω από 5,5 εκατομμύρια. Οι έλεγχοι γίνονται από τους υπαλλήλους της ΔΙ.ΜΕ.Α.. Μια Υπηρεσία που δεν υπήρχε μέχρι το 2019, δεν επιβαλλόταν κανένα πρόστιμο – γιατί μη μου πείτε ότι η αισχροκέρδεια εμφανίστηκε με την εισαγόμενη ακρίβεια, προϋπήρχε η αισχροκέρδεια, δυστυχώς. Οι υπάλληλοι είναι περισσότεροι από ογδόντα, κάνουν ελέγχους σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν πολλές καταγγελίες, τις οποίες εξετάζει η ΔΙΜΕΑ, σύντομα θα υπάρχουν και νεότερες ανακοινώσεις. Τα πρόστιμα είναι πάνω από 5,5 εκατομμύρια ευρώ μόνο για το έτος 2023 και θα συνεχιστούν. Μακάρι να μην υπάρχει παραβατικότητα, αλλά κάποιοι, όσοι, τέλος πάντων, παρανομούν θα έχουν πρόστιμα πολλαπλάσια των εσόδων από την παράνομη δραστηριότητα. Και τρίτος πυλώνας είναι οι στοχευμένες παρεμβάσεις. Εμείς δεν είπαμε ότι οι τελευταίες παρεμβάσεις του Υπουργείου Ανάπτυξης, όπως είναι η σταθερή μείωση τιμής, τουλάχιστον 5% για έξι μήνες ή η ανακοίνωση των τιμών των οπωροκηπευτικών και όλα τα υπόλοιπα, που είπε ο Υπουργός, θα λύσουν το πρόβλημα.
Για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις
Ψάχνουμε, ερευνούμε όλη τη δραστηριότητα όλων των εταιρειών με βάση τη νόμιμη διαδικασία ελέγχου. Δεν σημαίνει ότι κάποιος μεγάλος είναι a priori παράνομος ή κάποιος μικρός είναι a priori νόμιμος, ούτε το ανάποδο. Όπως είπαμε για τους ελεύθερους επαγγελματίες δεν είναι όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Είναι λάθος αυτή η λογική. Όποιος, όμως, παρανομεί, είτε για εικονικές εκπτώσεις είτε για παραβίαση του δικού μας νόμου για το πλαφόν στο περιθώριο κέρδους, θα πρόστιμο και αυτό ήδη γίνεται και εισπράττονται πολλαπλάσια των εσόδων από αυτή τη δραστηριότητα. Άρα, το συμπέρασμα ποιο είναι; Δεν πατάς ένα κουμπί και λύνεται η ακρίβεια. Σε κανένα Κράτος δεν έχει γίνει αυτό. Ακολουθείς μια πολιτική μείωσης των συνεπειών, η οποία ναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποδίδει, δεν την εξαφανίζει την ακρίβεια, κυρίως με μόνιμα μέτρα τα οποία μένουν όταν οι κρίσεις φεύγουν.
Για την εγκληματικότητα και τα μέτρα για την αντιμετώπισή της
Κατ’ αρχάς, η κάθε επιμέρους παραβατικότητα πρέπει να αντιμετωπιστεί, δεν υπάρχει λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνη, ας πούμε, έκφανση της παραβατικότητας. Ένα αδίκημα είναι το ίδιο σημαντικό όπως και να συμβαίνει. Για παράδειγμα ένας ξυλοδαρμός, πολλώ δε μάλλον αν είναι και βαριά σωματική βλάβη ή κάτι ακόμα χειρότερο. Να σας πω ότι για την οπαδική βία γίνονται κινήσεις, που, δυστυχώς, δεν γίνονταν για πολλές δεκαετίες. Αρκούν; Ποτέ δεν θα είναι τίποτα αρκετό όσο υπάρχει έστω και το παραμικρό επεισόδιο. Πολλές περισσότερες συλλήψεις, κλεισίματα Συνδέσμων, έλεγχοι έξω από θύρες γηπέδων. Δεν πρόκειται να εξαλειφθεί κάτι από τη μια μέρα στην άλλη. Όμως, εκεί που κλείνανε πολλοί τα μάτια τους, τώρα έχουμε ένα Κράτος το οποίο είναι παρόν. Πρέπει να είναι ακόμα περισσότερο παρόν, γι’ αυτό και αποδεσμεύονται συνεχώς αστυνομικοί και πηγαίνουν στα αστυνομικά τμήματα, γίνονται κινήσεις να ενισχυθούν. Το εβδομήντα τοις εκατό της παραβατικότητας είναι στην Αττική και μέχρι τα προηγούμενα χρόνια ήταν το τριάντα τοις εκατό της αστυνομικής δύναμης κι αυτός ο λόγος αντιστρέφεται, όπως αντιλαμβάνεστε. Και κάτι πολύ σημαντικό, γιατί εγώ δεν θέλω να κρύψω τα λόγια μου, έχω τελειώσει και δημόσιο σχολείο και δημόσιο πανεπιστήμιο. Έχω ζήσει αυτή την παραβατικότητα, όχι προσωπικά ευτυχώς εγώ, αλλά κάποιους οι οποίοι στα πανεπιστήμια καταλάμβαναν χώρους, κλείνανε σχολές, νομίζανε ότι τους ανήκουν τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι δημόσιοι χώροι. Αυτή είναι μια καθημερινή μάχη που για μένα προσωπικά είναι ίσως μαζί με τη σταθερή σταδιακή αύξηση του εισοδήματος των πολιτών και όλα τα υπόλοιπα που συζητάμε για την υγεία, κ.λ.π., μία από τις σημαντικότερες μάχες και πρέπει να τη δώσουμε όλοι μαζί, πρέπει να είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα. Και αν μία κριτική έχει αξία να γίνεται στην οποιαδήποτε Κυβέρνηση είναι ακόμα περισσότερη εφαρμογή του Νόμου, όπως ορίζει ο Νόμος, ακόμα περισσότερες επιχειρήσεις εκκένωσης, ακόμα περισσότερα πανεπιστήμια στους φοιτητές και στους καθηγητές χωρίς καμία κατάληψη, χωρίς καμία παρουσία παραβατικών. Αυτό οφείλουμε να το κάνουμε και στο τέλος κάθε τετραετίας.
Για τη στάση της Ελλάδα στα ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Μεσανατολικό
Ψηφίσαμε το ψήφισμα του Καναδά. Δεν θα ψήφιζε ποτέ η χώρα μας, γι’ αυτό και απείχε, ένα ψήφισμα το οποίο δεν καταδίκαζε ρητώς τη Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση. Και αν μου επιτρέπετε, η κριτική της Αντιπολίτευσης, στην πραγματικότητα στη χώρα, όχι στην Κυβέρνηση, είναι και άδικη και ισοπεδωτική. Ο Πρωθυπουργός βρέθηκε στο Ισραήλ, βρέθηκε στο Κάιρο, μίλησε με τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής. Και από την πρώτη στιγμή έχει πει ότι πρέπει να διαχωρίσουμε τη Χαμάς από τον παλαιστινιακό λαό. Νομίζω ότι αυτό είναι και ισοπεδωτικό, είναι και άδικο και δεν προωθεί τα εθνικά συμφέροντα το να καταδικάζουμε την Κυβέρνηση συλλήβδην για μια – θεωρώ – αυτονόητη και υπεύθυνη στάση όπως ήτανε στο συγκεκριμένο ψήφισμα.
