Ουδείς μπορεί να κατανοήσει αυτό το success story της κυβέρνησης ότι η τάχα η οικονομία πάει καλά. Ουδένα μπορεί να πείσει αυτό το επιχείρημα. Μόνο άσχετους κι ανίδεους. Ούτε τις αγορές πείθει (εξ ου και το επιτόκιο δανεισμού των ελληνικών ομολόγων έχει εκτιναχθεί στο 4.686), ούτε τους νοήμονες.
Η κυβέρνηση μας λέει ότι δεν χρειαζόμαστε τα χρήματα των ομολόγων, ότι δεν χρειαζόμαστε να βγούμε στις αγορές. Έχουμε, λέει, το μαξιλάρι. Μα μπορούμε από το μαξιλάρι να χρηματοδοτήσουμε ανάπτυξη; Μπορούμε να σχεδιάσουμε το παραμικρό πέραν των στενων υποχρεώσεων της χώρας; Κι όταν τελειώσει το μαξιλάρι τι θα γίνει; Θα περιμένουμε να μαζέψουμε άλλο από τους φόρους; Και για πόσο καιρό θα γίνεται αυτό, όταν ήδη 4 εκ. πολίτες έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το κράτος κι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών δεν υπερβαίνει σε ποσά τα 5 χιλιάδες ευρώ; Όταν κάποιος δεν μπορεί να πληρώσει5 χιλιάδες ευρώ σε εκατοντάδες δόσεις πώς στα κομμάτια θα πληρώνει συνεχώς αιματοβαμμένους φόρους για να μαζεύονται πλεονάσματα;
Πριν από καιρό η κυβέρνηση, πλην του ότι δεν χρειαζόμαστε τις αγορές, μας έλεγε ότι δεν χρειαζόμαστε και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο «έβγαλε από το ελληνικό πρόγραμμα». Αλλά μέχρι σήμερα δεν το έχει αποπληρώσει και δεν μπορεί ν’ αποπληρώσει.
Το λέμε και το ξαναλέμε. Η κυβέρνηση της χώρας επιμένει ότι την ανάπτυξη θα φέρουν τα επιδόματα.
Επίδομα για τους οικονομικά αδύνατους, επίδομα η προσωπική διαφορά στους παλαιούς συνταξιούχους, επίδομα για τους φτωχούς «κόκκινους δανειολήπτες» που κινδυνεύουν να χάσουν την πρώτη κατοικία τους, επίδομα έναντι μισθού για τους χιλιάδες άνεργους που θα «στελεχώσουν» τον ευρύτερο δημόσιο τομέα για μερικούς μήνες πριν τις εκλογές.
Πολιτική με επιδοματάκια! Πολιτική με μιζέρια. Με φτωχοποιημένη κοινωνία που πανηγυρίζει κιόλας που τα λαμβάνει.
Αντί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να δημιουργεί δουλειές που αυξάνουν τον εθνικό πλούτο, εφευρίσκει επιδόματα που φέρνουν ψήφους. Αντί να προσελκύει επενδύσεις, καλλιεργεί το μίσος και τον πολιτικό διχασμό για να αποδείξει ότι έχει «ηθικό πλεονέκτημα».
Οι αγορές χρήματος και κεφαλαίου έχουν ήδη αποφανθεί: Το «πολιτικό deal» με το οποίο κυβέρνηση κατάφερε να περάσει στον προϋπολογισμό τη μη περικοπή των παλαιών συντάξεων δεν είναι αρκετό για να στηρίξει την ψευδαίσθηση του ελληνικού success story το οποίο δεν πείθει ούτε τους Έλληνες, ούτε τις αγορές ούτε φυσικά τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης και τα κοινοβούλιά τους.
Το είδαμε και χθες. Η πρώτη έκθεση μεταμνημονιακής ενισχυμένης εποπτείας που δημοσιοποιήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εντοπίζει και υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα δεν τηρεί τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις της, παρουσιάζει σοβαρές καθυστερήσεις στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων (ειδικά στον τομέα της ενέργειας) αλλά και στην αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, μαζί με την πασιφανή αδυναμία απο-κομματικοποίησης του δημόσιας διοίκησης.
Οι κυβερνητικοί μας ταΐζουν σανό κι επιδόματα. Κι οι αγορές κτυπούν τα νταούλια. Μα δεν χορεύει ο Τσίπρας αλλά όλοι εμείς.
Προσέξτε:
Το χρηματιστήριο μοιάζει με την τρύπια παράγκα του Καραγκιόζη ενώ μόλις χθες το δεκαετές ομόλογο έφτανε στο 4,68 % κι ήταν σαν να έβγαζε τη γλώσσα στον κυβερνητικό εκπρόσωπο που εκείνη την ώρα κόμπαζε από το πόντιουμ της ενημέρωσης για την άνθηση της οικονομίας. Οι τραπεζικές μετοχές βάφτηκαν «κόκκινες», κι έχουν χάσει το 38,97% της αξίας τους σε ένα τρίμηνο και περισσότερο από το 50% σε διάστημα έξι μηνών!
Σε λίγο καιρό οι μόνες μετοχές που θα υπάρχουν θα είναι αυτές της γραμματικής.
Κι εδώ πρέπει να καταγράψουμε κάτι. Τα 40 δις με τα οποία συμμετείχε το κράτος – δηλαδή με τα χρήματα όλων μας – στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν γίνει αποκαΐδια κατά τη διάρκεια της νυν κυβέρνησης. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι μέσα σε 3 χρόνια χάθηκε ποσό αντίστοιχο με ΕΝΦΙΑ 16 χρόνων!!! Ασχολείται κάποιος; Μόνο με τα επιδοματάκια και τις συνταξούλες.
Προσέξτε κι αυτό. Προσέξτε κοροϊδία και κυνικά ψέματα:
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση έχει υπογράψει για μια σειρά αποκρατικοποιήσεων στον τομέα της ενέργειας και ειδικά για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, την ώρα που η προχθεσινή έκθεση της Κομισιόν το υπενθυμίζει κι αναφέρει ότι πρέπει η Ελλάδα να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, πάει ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή κι ισχυρίζεται ότι θα βάλει στο Σύνταγμα όρο περί μη ιδιωτικοποίησης της Ενέργειας!
Ποιον κοροϊδεύουν; Ποιον ταϊζουν σανό;
Θα πούμε ξεκάθαρα. Στο σημείο που βρίσκονται οι δείκτες της Οικονομίας μας , πλην του ότι ίσως χρειαστεί να μπούμε πάλι σε λούκια οικονομικής βοήθειας, δεν φτάνουν ούτε τέσσερα χρόνια για να επανέλθουμε στην κατάσταση του 2014.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε ως δολιοφθορέας τη στιγμή που η χώρα απείχε από την ανάκαμψή της ένα…. email Χαρδούβελη.
Κι έρχεται σήμερα κι επαίρεται για τη μη περικοπή των συντάξεων, τον δημοσιονομικό χώρο της βαριάς φορολογίας, την αύξηση του υποκατώτατου μισθού (613 χιλιάδες Έλληνες εργάζονται με μισθό 317,6 ευρώ), που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει και τα επιδοματάκια. Και μας λέει ότι αποτελούν ενδείξεις οικονομικής άνθησης της χώρας!
Δεν έχουν ιερό και όσιο. Δεν έχουν γνώση, δεν έχουν όραμα για την ανόρθωση του τόπου. Όσο πιο πένης είναι ο τόπος, τόσο θα μοιράζουν επιδόματα για να υπάρχουν οι ίδιοι…
Ευτυχώς φαίνονται κάποια σημάδια αντίδρασης από την κοινωνία. Αν και κρατώ πολλές επιφυλάξεις αναφορικά με το αν οι αντιδράσεις γίνουν τσουνάμι μέχρι τις εκλογές, ως απαιτείται.
Πάντως, η έρευνα της Public Issue, καταδεικνύει τη θεαματική κατακρήμνιση του Αλέξη Τσίπρα. Στον δείκτη του καταλληλότερου πρωθυπουργού μόλις και μετά βίας φτάνει στο 25%, με τον βασικό του αντίπαλο Κυριάκο Μητσοτάκη να εκτινάσσεται στο 43%, ενώ το «κανείς από τους δυο» πέφτει στο 29%.
Ταυτοχρόνως η δημοτικότητά του περιορίζεται στο 26%, με αρνητική γνώμη 73%! Έκτος κατά σειρά, μόλις επάνω από τους Καμμένο και Μιχαλολιάκο.
Κι αν αυτό συμβαίνει με τον Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή με το πρόσωπο που υποτίθεται είναι το ισχυρό και μοναδικό χαρτί της κυβέρνησης και της Αριστεράς, τότε η κοινωνία δείχνει να ξυπνά.
Όσο κι αν της τάζουν επιδοματάκια…
