Ο κόσμος μας αλλάζει σε ρυθμούς που ίσως δεν τους αντιλαμβανόμαστε, ιδίως εμείς οι Έλληνες, που είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια μίζερη και φθίνουσα οικονομική και εθνική συγκυρία.
Μια εκ των σημαντικότερων παγκοσμίων αλλαγών είναι η διαφοροποίηση της γεωπολιτικής αξίας και στρατηγικής σημασίας της ομόδοξης Ρωσίας. Ένας συνδυασμός γεωγραφικών, τεχνολογικών και πολιτικών παραγόντων απειλεί να δημιουργήσει μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία. Η καινούργια αυτή διαμορφούμενη κατάσταση βαίνει προς όφελος της Μόσχας και την ισχυροποιεί έναντι των άλλων μεγάλων ανταγωνιστών της.
Η βαθμιαία τήξη των πάγων της Αρκτικής, σε συνδυασμό με την κατασκευή νέων υπερσύχρονων παγοθραυστικών, ωθεί τη Ρωσία στο να εξελιχθεί σε μια μεγάλη ναυτική δύναμη νέου τύπου. Οι παγωμένες θάλασσες του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού μπορoύν να εξελιχθούν σε ένα θαλάσσιο δίαυλο ταχύτατης προβολής ισχύος, αλλά και εμπορικών διαδρόμων παγκόσμιας κλίμακας. Μέχρι τώρα o Βόρειος Πόλος ήταν καλυμμένος όλο το έτος με συμπαγές στρώμα αρκτικού πάγου πράγμα που τον καθιστούσε μη πλεύσιμο και σχεδόν αδύνατο προς εκμετάλλευση εμπορική, οικονομική και στρατιωτική. Η κλιματική αλλαγή διαφοροποιεί την παγκόσμια γεωγραφία, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέοι εμπορικοί οδοί και να αλλάζουν οι διεθνείς ισορροπίες ισχύος, στα χρόνια που έρχονται.
Η Ρωσία, εάν και η μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, δεν είχε διέξοδο στις λεγόμενες θερμές θάλασσες. Τα λιμάνια της Αγίας Πετρούπολης και της Σεβαστούπολης στην Κριμαία προσδίδουν δυνατότητες ελέγχου της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας αντίστοιχα, αλλά τα στενά και στις δύο αυτές θάλασσες τα ελέγχουν οι χώρες του ΝΑΤΟ. Η Δανία και η Τουρκία ουσιαστικά φράσουν την έξοδο του ρωσικού στόλου, καθόσον έχουν εξοπλίσει με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ (ΗΠΑ) τα στενά Κάτεγατ – Σκάγερακ και Βοσπόρου – Ελλησπόντου. Όμως τα νέα γεωγραφικά και τεχνολογικά δεδομένα αλλάξουν άρδην τη δυσμενή αυτή κατάσταση για τη Ρωσία. Ο ρωσικός στόλος, πολεμικός και εμπορικός δεν είναι πλέον δέσμιος των στενών και της Δύσης, αλλά ελεύθερα μπορεί να πλεύσει προς τις ανοικτές θάλασσες και τους ωκεανούς.
Επιπρόσθετα η Αρκτική προσφέρει τεράστιες οικονομικές και εμπορικές δυνατότητες στη Μόσχα λόγω του πλούτου της. Το ένα πέμπτο των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου και αερίου, αξίας περίπου 35 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, βρίσκεται εκεί, ενώ η περιοχή διαθέτει αφθονία πολύτιμων ορυκτών, όπως χρυσό, ασήμι, διαμάντια, χαλκό, τιτάνιο, γραφίτη, ουράνιο κλπ. Μέχρι το 2050, η Ρωσία υπολογίζει ότι το 20-30% της παραγωγής της σε υδρογονάνθρακες θα προέρχεται από την Αρκτική.
Βέβαια για τον πλούτο αυτό και τις νέες δυνατότητες εκμετάλλευσής του, καραδοκούν και άλλες χώρες, οι βόρειες ακτές των οποίων βρέχονται από τα παγωμένα νερά και τους πάγους του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού. Οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νορβηγία και η Δανία έχουν ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή. Στις χώρες αυτές έχει προστεθεί τελευταία και η Κίνα, η οποία αν και δεν γειτνιάζει γεωγραφικά έχει επενδύσει τεράστια κεφάλαια σε εταιρίες εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της Αρκτικής. Στην Ρωσία ανήκει περίπου το μισό του συνόλου της βόρειας ακτογραμμής και διαθέτει τα τεχνολογικά και στρατιωτικά μέσα για να προασπίσει τα δικαιώματά της.
Για το σκοπό αυτό έχει ιδρύσει την «Ενοποιημένη Στρατηγική Διοίκηση του Ρωσικού Στόλου της Βόρειας Θάλασσας» (συγκροτήθηκε το 2014), η οποία εκτός του στόλου, διαθέτει ισχυρή πολεμική αεροπορία και 4 νέες ομάδες μάχης επιπέδου ταξιαρχίας. Επίσης ο βόρειος στόλος περιλαμβάνει και μια ειδική ομάδα πυρηνικών υποβρυχίων καθώς και μη επανδρωμένων υποβρυχίων. Ο Πούτιν έχει προχωρήσει στην κατασκευή πλειάδας έργων, και υποδομών στην περιοχή, όπως λογιστικά κέντρα, σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, εκσυγχρονισμός ή κατασκευή 16 λιμανιών, κατασκευή 14 αεροδρομίων κλπ. Πρόσφατα απέπλευσε από την Αγία Πετρούπολη ο πρώτος πλωτός πυρηνικός σταθμός ηλεκτρικής ενέργειας, με την ονομασία «Akademik Lemonosov», που θα εγκατασταθεί στην πόλη Πέβεκ στην βόρεια ακτή της Ανατολικής Σιβηρίας, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της Greenpeace, η οποία ως γνωστό εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα.
Το σημαντικότερο όπλο της Μόσχας είναι τα παγοθραυστικά της. Διαθέτει 40, ενώ άλλα 5 είναι υπό κατασκευή και 6 σε σχεδιασμό. Ο δεύτερος μεγαλύτερος στόλος είναι της Φιλανδίας με 7, ο Καναδάς και η Σουηδία έχουν από 6 και οι ΗΠΑ μόνο 5 και 6 υπό κατασκευή. Παράλληλα η Ρωσία αναπτύσσει στις βόρειες ακτές της πυραυλικά συστήματα Bal και Bastion, καθώς και ένα πλήρες σύστημα ASBM (Anti-Ship Ballistic Missiles), δηλαδή εξειδικευμένων βαλλιστικών πυραύλων ικανών να προσβάλουν πολεμικά πλοία εν κινήσει. Με τον τρόπο αυτό η Μόσχα καθιστά αφενός αδύνατη την προσέγγιση εχθρικών πολεμικών πλοίων στις ακτές της και αφετέρου ελέγχει τις θαλάσσιες οδούς στην Αρκτική. Το σύστημα αυτό θα ήταν το πλέον ιδανικό για τη χώρα μας για τον πλήρη έλεγχο του Αιγαίου και όχι μόνο. Αλλά «ο ύπνος ο βαθύς» διακατέχει την ελληνική ανώτατη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Προς το παρόν παραμένουμε θεατές στα παγκόσμια τεκταινόμενα, τα οποία τα προσεχή χρόνια θα είναι λίαν ενδιαφέροντα.
