Η Βέροια ήταν γηπεδούχος. Κι έκανε μια όμορφη νοερή βόλτα μέχρι την Αθήνα, ανέβηκε στην Ακρόπολη, έριξε βουτιά στο κενό και τελικά στάθηκε όρθια, βρίσκοντας και πορτοφόλι!
Ο Παναθηναϊκός ήταν φιλοξενούμενος. Στο πρώτο ημίχρονο πέτυχε ένα υπέροχο σε συνεργασίες και εκτέλεση γκολ, έχασε άλλες έξι -επτά κλασικές ευκαιρίες και στο τέλος έκανε ένα αυτοκτονικό χαρακίρι, μένοντας τέσσερις βαθμούς πίσω από την κορυφή.
Η Βέροια είχε έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα που έπιανε τα άπιαστα και έκανε παιγνίδι καριέρας.
Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο έκρυψε την μπάλα και η Βέροια δεν υπήρχε στο γήπεδο. Δημιούργησε φάσεις «θανάτου». Στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν μια ομάδα της γειτονιάς, χωρίς δυνάμεις, πάθος και κυρίως μέταλλο πρωταθλητισμού. Κι επειδή, όπως έλεγε κι ο Όσιμ, η μπάλα είναι πόρνη, του την έκανε στο χειρότερο σημείο. Σχεδόν στο τελευταίο λεπτό.
Ο Παναθηναϊκός, με τόσο soft ποδοσφαιρική νοοτροπία δεν μπορεί να ονειρεύεται μεγάλα πράγματα. Αν δεν μπορεί να «καθαρίζει» παιγνίδια σαν αυτό με την Ξάνθη (που έχασε) ή τη Βέροια (που έκανε χαρακίρι), δεν μπορεί να μιλάει για τίτλους. Αν δεν γίνει κυνική ομάδα, δεν μπορεί να έχει διάρκεια. Ήδη, έμεινε τέσσερις βαθμούς πίσω από την κορυφή, δεν εκμεταλλεύθηκε τις γκέλες του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, ενώ οσονούπω αρχίζει το δικό του πρόγραμμα με τα ντέρμπι… Και σε ένα πρωτάθλημα που κάποιοι «απαγορεύεται» να χάνουν βαθμούς, όσους χάνει ο Παναθηναϊκός δύσκολα μπορεί να τους βρει…
Από την πλευρά της η Βέροια του δευτέρου ημιχρόνου, έδειξε πιο κανονική ομάδα. Εκμεταλλεύθηκε πλήρως την κούραση των «πρασίνων» από το ευρωπαϊκό τους παιγνίδι την προηγούμενη Πέμπτη, έτρεξε περισσότερο, απλώθηκε στο γήπεδο, είχε δυο τρεις παίκτες με ποιότητα (Λόπεθ, Μπαλάφας, Άρτσε), κυνήγησε την ισοφάριση και τελικά την βρήκε με το υπέροχο, «ξερό» σουτ του Μπαλάφα, έξω από την περιοχή… Κι αυτός ο βαθμός, όπως κι εκείνος που απέσπασε από τον ΠΑΟΚ, είναι πολύτιμοι για την ευόδωση των στόχων της.
Θέλω να κάνω μια επισήμανση ακόμη. Μου άρεσε το ποδοσφαιρικό κοινό του παιγνιδιού. Κι ειδικά τη στιγμή που αντικαταστάθηκε ο Ιμπάρμπο του Παναθηναϊκού και οι φίλαθλοι της Ημαθίας τον χειροκρότησαν, σε αναγνώριση των προσπαθειών του.
Ενέργεια πλήρης ποδοσφαιρικού πολιτισμού, που δεν συναντάς συχνά στα ελληνικά γήπεδα…
