Μετά τις εσωκομματικές διαδικασίες του ΠαΣοΚ, αρκετοί πολιτικοί αναλυτές αλλά κι «ακροατές» της πολιτικής καθημερινότητας, προέβλεπαν ή εκτιμούσαν ότι είναι πιθανότατο το ενδεχόμενο να ξαναγίνει αυτό, ο δεύτερος μεγάλος πολιτικός πόλος της χώρας. Μάλιστα, οι δημοσκοπήσεις εκείνων των ημερών συνεπικουρούσαν και κάποιες έφερναν το ΠαΣοΚ σχεδόν με τα ίδια ποσοστά που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπετε, ο Ανδρουλάκης είχε γίνει πρόεδρος του ΠαΣοΚ χωρίς ουσιαστικά να πει το παραμικρό, απλά ήταν ο νεότερος υποψήφιος και δη του κομματικού σωλήνα.
Ο Ανδρουλάκης όμως, έχασε τη μπάλα πριν καλά καλά την κλωτσήσει. Ας θυμηθούμε:
Α. Μόλις έγινε πρόεδρος του ΠαΣοΚ, αρνήθηκε να συναντηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όπερ μεθερμηνευόμενο αρνήθηκε να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Δηλαδή, μέγιστο πολιτικό ατόπημα από έναν άνθρωπο που επ’ ουδενί μπορεί να χαρακτηριστεί στα σοβαρά αντισυμβατικός. Κι όμως, πήγε να παίξει έναν ρόλο που δεν του πηγαίνει, με αποτέλεσμα να δώσει λάθος μηνύματα και ν’ ακουστούν οι πρώτοι προβληματισμοί.
Β. Λίγο μετά κι ενώ δεν είχε πει πειστικά το παραμικρό για την Ελλάδα των επόμενων χρόνων, βγήκε στα καλά καθούμενα κι είπε ότι «δεν θα κάνουμε πρωθυπουργό ούτε τον Μητσοτάκη ούτε τον Τσίπρα». Τι ήθελε να πει ο ποιητής και πώς μπορεί να μη γίνει πρωθυπουργός σε οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας, εκείνος που κέρδισε τις εκλογές; Να λοιπόν, οι μεγαλύτεροι προβληματισμοί. Ακόμη κι αν έχει επαφή με την πολιτική πραγματικότητα.
Γ. Ουδείς μπορεί να του καταλογίσει το παραμικρό για την επιθυμία του να τοποθετήσει σε θέσεις κλειδιά του ΠαΣοΚ, έμπιστους ανθρώπους του. Μα αυτοί που τοποθέτησε, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν θα περνούσαν καν έξω από τη Χαριλάου Τρικούπη σε άλλες εποχές… Κι αυτό φαίνεται πια καθημερινά.
Δ. Στην περίπτωση της παρακολούθησής του, θεώρησε ότι θα αποκομίσει πολιτικά κέρδη αν ανέβη στα κάγκελα κι αν δεν βοηθήσει να πέσει φως στην υπόθεση. Η κυβέρνηση τον κάλεσε να κάνει εκείνο που μόνο ο ίδιος μπορούσε. Να πάει στην ΕΥΠ και να μάθει τους λόγους παρακολούθησής του κι εν συνεχεία να τους πει ο ίδιος στην ελληνική κοινή γνώμη. Μα δεν το έκανε, με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί η περιρρέουσα φημολογία. Το αποτέλεσμα ήταν να καπελωθεί από τον Τσίπρα, που παρίστανε τον εξυγιαντή της δημόσιας ζωής, όταν επί των ημερών του αποκαλύφτηκε ότι παρακολουθούνταν οι κορυφαίοι υπουργοί του! Επιπλέον, άφησε την έρπουσα φημολογία να εξαπλώνεται και να κορυφώνεται. Ειδικά μετά τη σύλληψη της Καϊλή.
Ε. Μόλις αποκαλύφτηκε η ιστορία του Qatargate, έσπευσε πανικόβλητος να πει ότι «η Εύα Καϊλή ήταν Δούρειος Ίππος της ΝΔ». Μιλάμε για πολιτική αστειότητα. Το να κατηγορείς τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη τη στιγμή που διαγράφεις τη βουλευτή σου για διαφθορά, αποτελεί την επιτομή του αυτογκόλ! Φυσικά, ποτέ δεν απάντησε στο ερώτημα, για ποιον λόγο ανεχόταν στο κόμμα του έναν Δούρειο Ίππο άλλου κόμματος;
Στ. Μόλις πριν από λίγες ημέρες δήλωσε ότι «πρέπει να στείλουμε τη ΝΔ στην αντιπολίτευση». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ κι εκείνος … Καμμένος στη θέση του Καμένου! Πολύ περισσότερο αφού αυτές οι δηλώσεις συνοδεύτηκαν από άλλες που ανέφεραν για «προοδευτική διακυβέρνηση με πυρήνα το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ»…
Τι μήνυμα βγαίνει λοιπόν;
Είναι σαφές και ξεκάθαρο: Ψηφίζει κάποιος ΠαΣοΚ και του βγαίνει ΣΥΡΙΖΑ. Ψηφίζει Ανδρουλάκη και προκύπτει Τσίπρας!
