Αν κάποιος ισχυριζόταν –στο ξεκίνημα του Euro-, ότι μια από τις οκτώ ομάδες των προημιτελικών θα είναι η Ισλανδία και δη πετώντας έξω σε νοκ άουτ παιγνίδι την Αγγλία, θα τον έστελναν κατ’ ευθείαν για νοσηλεία στο Δρομοκαΐτειο.
Κι όμως!
Μια ομάδα ερασιτεχνών με προπονητή έναν Σουηδό συνταξιούχο οδοντίατρο, σέντερ μπακ έναν ψαρά, δεξί μπακ ένα δάσκαλο, αμυντικό χαφ ένα φορτηγατζή, αριστερό μπακ ένα χρηματιστή και τερματοφύλακα ένα δικηγόρο, έδειξε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες στους Άγγλους τι σημαίνει Brexit.
Και μάλιστα με ανατροπή, αφού βρέθηκαν να χάνουν στα πρώτα λεπτά του παιγνιδιού.
Οι Ισλανδοί κατάφεραν μοναδικό επίτευγμα.
Διαθέτοντας παίκτες που στην ποδοσφαιρική χρηματιστηριακή αγορά κοστίζουν όσο οι κάλτσες του Ρούνεϊ, έκαναν πλάκα στους ακριβοπληρωμένους και υπερόπτες Άγγλους.
Άμπαλοι μα μαχητές! Άτεχνοι ξυλοκόποι, μα θηρία ανήμερα! Σαν τα «Γκέιζερ» της χώρας τους από τα οποία ξεπηδά καυτό νερό από τα ηφαίστεια.
Δεν άφησαν ούτε εκατοστό του γηπέδου απάτητο. Κατέθεσαν κάθε ικμάδα της δύναμης και της ψυχής τους. Και στο τέλος πανηγύρισαν αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο. Η χελώνα νίκησε τον λαγό σε αγώνα ταχύτητας… Κι έτσι όπως το πάνε συνεχίζοντας να παραμένουν στη Γαλλία, θα ξεμείνει η ευρωπαϊκή αγορά από… μπακαλιάρους…
Κι οι Άγγλοι; Άλλη μια απογοήτευση από τους εκείνους που εφηύραν το ποδόσφαιρο. Για άλλη μια φορά γυρίζουν νωρίς σπίτια τους από μια μεγάλη διοργάνωση. Για άλλη μια φορά διαπομπεύθηκαν. Αυτή τη φορά όμως, η διαπόμπευση ήταν η χειρότερη κάθε άλλης… «Λιοντάρια» τους αποκαλούν, μα στην πραγματικότητα είναι άκακα γατάκια. Μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος. Μια ομάδα που έχει πάρει διαζύγιο εδώ και χρόνια από την φαντασία, το θέαμα και την αποτελεσματικότητα. Μια ομάδα που πήγε στη Γαλλία με όνειρα να φτάσει πολύ ψηλά, αλλά δεν κατάφερε να ανέβει ούτε καν στον πρώτο όροφο του πύργου του Άιφελ…
Το κράξιμο που ξεκίνησε με το σφύριγμα της λήξης, ασφαλώς θα κορυφωθεί τις επόμενες ώρες…
Λίγη ώρα πριν τους δυναμίτες που έριξαν οι Ισλανδοί ψαράδες, οι μάγκες από την Ιταλία κέρασαν καρμπονάρα την ευρισκόμενη στο τέλος εποχής Ισπανία.
Η Ιταλία είναι μια ομάδα χωρίς τα μεγάλα αστέρια του παρελθόντος, μα ομάδα. Ομάδα με ψυχή, με ρόλους, με δύναμη, παίζει με γνώμονα την άμυνα και όχι τη δημιουργία, αλλά στέλνει την μπάλα στο πλεκτό παίρνοντας αποτελέσματα. Ομάδα που παίζει 3-5-2 με άμυνα ίδια με αυτή που έφτιαξε ο Κόντε στη Γιουβέντους. Ομάδα που δεν σε τρελαίνει με τη μπάλα που παίζει, αλλά σε κάνει να υποκλίνεσαι στη νοοτροπία νικητή που διαθέτει και το δείχνει συνεχώς.
Η Ισπανία; Τα είπαμε.
Τέλος εποχής.
Εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια ήταν στην κορυφή, σάρωσε τα πάντα. Έδειξε τι σημαίνει ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, δίδαξε μπάλα.
Αλλά πλέον έχει ξεμείνει. Από παίκτες αστέρια, από παίκτες με όρεξη και κίνητρα, από κουράγια, από ιδέες, από φαντασία.
Πάμε λοιπόν παρακάτω. Στην επόμενη φάση. Στην οποία προκύπτει άλλος ένας τελικός. Ιταλία – Γερμανία, το Σάββατο στις 22.00. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι όποιος νικήσει αυτό το παιγνίδι, δύσκολα δεν θα κατακτήσει το Euro.
Θα προηγηθούν: Την Πέμπτη στις 22.00 Πολωνία – Πορτογαλία.
Την Παρασκευή, στις 22.00, Ουαλία – Βέλγιο.
Και την Κυριακή, 22.00, Γαλλία – Ισλανδία.
