Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την ημέρα που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε, λίγους μήνες πριν συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής.
Ο Μητσοτάκης, ευτυχώς πρόλαβε εν ζωή ν’ αναγνωριστεί ως ένας σημαντικός πολιτικός που κατέφερε στον πολυτάραχο βίο του να συνδυάσει το «όραμα» με τον «ρεαλισμό».
Παρεξηγημένος σφόδρα με τον λαϊκισμό, χαρακτηρίστηκε ακόμη κι ως αποστάτης, μόνο και μόνο επειδή επιχείρησε τη σύγκλιση απόψεων και θέσεων.
Όποιος προσεγγίσει με τη δέουσα σοβαρότητα την πολιτική του διαδρομή, θα συνειδητοποιήσει ότι ποτέ δεν φλερτάρισε ή αγκαλιάστηκε με την ουτοπία και τον λαϊκισμό. Πάντα είχε το θάρρος της γνώμης του και δεν δίσταζε, μπροστά σ’ εκείνο που θεωρούσε σωστό και πρέπον, να εκφράζει αντιδημοφιλείς θέσεις. Σε σημείο που η ίδια η σύντροφος της ζωής του τον αποκαλούσε «μπουνταλά»!
Ο Μητσοτάκης, μέσα στα λάθη του –κι έκανε αρκετά- είχε ένα ξεκάθαρο πολιτικό – πατριωτικό χαρακτηριστικό: Οραματιζόταν μια φιλελεύθερη Ελλάδα , πρωταγωνίστρια στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Τόσο αναφορικά με τους θεσμούς όσο και στην Οικονομία. Αθεράπευτα κοινοβουλευτικός, υπήρξε ο πρώτος πρωθυπουργός που εισήγαγε στο Κοινοβούλιο την «Ώρα του πρωθυπουργού» και μάλιστα απαντούσε εκείνος σε όποια ερώτηση ετίθετο.
Τα τρία χρόνια της πρωθυπουργίας του επιχείρησε βαθιές τομές στο κράτος και στην Οικονομία. Τομές που δεν ηχούσαν ευχάριστα στην κρατικοδίαιτη κοινωνία και στις θλιβερές και καταστροφικές συνδικαλιστικές λογικές και πρακτικές. Τομές που δεν ήταν έτοιμο ούτε καν το κόμμα του ν’ αποδεχθεί…
Ο Μητσοτάκης, όπως κι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήταν νοικοκύρης στα δημοσιονομικά.
Αντιστάθηκε σθεναρά … μέχρι που «έπεσε».
Οι Έλληνες δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να τον ακούσουν και να τον ακολουθήσουν.
Ούτε καν, όταν βρέθηκε εκτός πρωθυπουργίας και προειδοποιούσε από το βήμα της Βουλής (1994) τον Ανδρέα Παπανδρέου, ότι η Ελλάδα όπως πορεύεται θα φθάσει να ζητά την συνδρομή του ΔΝΤ για να μπορέσει να διασωθεί.
«Τα τραγικά προβλήματα της ελληνικής οικονοµίας είναι απλά και συγκεκριμένα. Δεν μπορεί πια ν’ αντέξει τα βάρη και τα ελλείµµατα και δυστυχώς, διαβλέπω, πως δεν είναι ιδιαίτερα µακριά η στιγµή που η Ελλάδα δεν θα µπορεί πλέον να δανειστεί, έχοντας μπει στη μαύρη λίστα των αγορών και θα καταφύγει ως ικέτιδα στο ΔΝΤ», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά.
Και συμπλήρωνε:
Τι θα σας ωφελήσει, κύριε Πρωθυπουργέ, να κερδίσετε πρόσκαιρες εντυπώσεις όταν η οικονομία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη κατάρρευση;
Το πρόβλημα δεν είναι σήμερα αν θα υποτιμηθεί η δραχμή. Αυτό είναι το λιγότερο κακό. Το τραγικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι δεν αντέχει τα βάρη και τα ελλείμματα… ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που η Ελλάδα δεν θα μπορεί πια να δανειστεί και θα καταφύγει ικέτης στο Δ.Ν.Τ. Η Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου θα έχει την τύχη της Τουρκίας της Τανσού Τσιλέρ.
Ο ελληνικός λαός δεν πίστεψε όσα του είπαμε πριν μήνες. Πίστεψε εσάς και την πολιτική σας και αύριο θα πληρώσει το λάθος του πολύ ακριβά.
Τι θα σας ωφελήσει από την άλλη κύριε Πρωθυπουργέ, να λασπώσετε άδικα, για λίγες εβδομάδες τους πολιτικούς αντιπάλους σας, όταν μετά τις ευρωεκλογές που έρχονται, θα παρουσιαστούν τα αδιέξοδα, σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια, από την πολιτική που ακολουθήσατε στα Σκόπια;
Κάνετε λάθος κε Παπανδρέου και κάνετε λάθος τραγικό, υποθηκεύοντας το μέλλον πολλών επόμενων γενεών που θα σας οικτιρίζουν…
Τα δικά μου λόγια ίσως παραμείνουν μόνο λόγια για εσάς, αλλά η ιστορία της χώρας, μετά από 30 χρόνια, θα πει σίγουρα μόνο αλήθειες, μόνο που τότε θα είναι πολύ αργά για δάκρυα και συγγνώμες»…
Σήμερα, όλα όσα είχε πει τότε επιβεβαιώνονται με τον πιο τραγικό τρόπο. Η Ελλάδα πλήρωσε και πληρώνει τις άφρονες πολιτικές εκείνων που ψεύτικα χαρακτηρίστηκαν …μεγάλοι… Ο λαϊκισμός κι ο στρουθοκαμηλισμός νίκησαν τον πολιτικό ρεαλισμό. Κι ακόμη μυαλό δεν βάλαμε, παρά τα αδιέξοδα στα οποία βρεθήκαμε και από τις νέες παλινωδίες Τσίπρα – Καμμένου…
