Στην 1η του Μάη κάθε έτους, συμπυκνώνονται οι αγώνες της εργατικής τάξης, που δόθηκαν από το Σικάγο το 1886 μέχρι την πρώτη ελληνική απεργιακή κινητοποίηση το 1893 για οκτάωρη εργασία, οκτάωρη ανάπαυση, οκτάωρη αναψυχή, την καθιέρωση της Κυριακής ως αργίας και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στους χώρους δουλειάς. Αγώνες που συνεχίζονται από τότε μέχρι σήμερα ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση και την κοινωνική αδικία, για ένα καλύτερο μέλλον του κόσμου της εργασίας.
Η ημέρα αυτή συνδέει τους εργαζόμενους όλων των χωρών ανεξαρτήτως χρώματος και φυλής, θρησκείας και εθνικότητας. Είναι ημέρα παγκόσμιας διαμαρτυρίας και διεκδίκησης από το εργατικό κίνημα καλύτερων όρων αμοιβής και εργασίας, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η 1η του Μάη, λοιπόν, ως ελάχιστος φόρος τιμής στους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης, καθιερώνεται ημέρα υποχρεωτικής αργίας,
Την 1η του Μάη απαγορεύεται κάθε βιομηχανική, βιοτεχνική, εμπορική εργασία και κάθε επαγγελματική εν γένει δραστηριότητα, καθώς βέβαια και η απασχόληση των μισθωτών, εκτός από τις ειδικά προβλεπόμενες από το νόμο περιπτώσεις για την κατ’ εξαίρεση απασχόληση των εργαζομένων κατά τις Κυριακές.
Στα πλαίσια αυτά σήμερα ο αγώνας των εργαζομένων αποκτά ιδιαίτερα κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά. Μέσα από την ανυποχώρητη σύγκρουση να καταφέρουμε να κάνουμε τον νεοφιλελευθερισμό μαζί με τα αποτελέσματα των μνημονίων παρελθόν. Για την αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κόσμου της δουλειάς. Για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Για την παραγωγική ανασυγκρότηση με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι το κέρδος.Απέναντι στις δυνάμεις της συντήρησης που θέλουν να γυρίσουν το χρόνο πίσω και στις εγχώριες και παγκόσμιες οικονομικές ελίτ, που οδηγούν ανθρώπους στην εξαθλίωση και κοινωνίες στην καταστροφή προκειμένου να αυξήσουν ακόμα περισσότερο την κερδοφορία τους, οι εργαζόμενοι απαντούν με ενότητα και αγώνες.
Οι αγώνες μας για κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, για Δημοκρατία, για μια ζωή με αξιοπρέπεια θα νικήσουν. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει ένα λαό αποφασισμένο!
ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ
Παίρνουμε Θέση—Η Πολιτική στην Πράξη