Δώδεκα ακριβώς χρόνια μετά την ιστορική σφαλιάρα που δέχτηκαν από την εθνική μας μέσα στο σπίτι τους, οι Πορτογάλοι ξαναβρίσκονται στον τελικό του Euro.
Πολύ ευκολότερα από ότι περίμενε κανείς, νίκησαν τους πεισματάρηδες Ουαλούς, με πρωταγωνιστή –ποιον άλλο;- τον παικταρά Ρονάλντο.
Ακόμη κι αν ευνοήθηκαν από κληρώσεις και δεν συνάντησαν στον δρόμο προς τον τελικό κανένα μεγαθήριο, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει, ότι διαθέτουν μια σκληροτράχηλη ομάδα που έχει τη σφραγίδα του Σάντος.
Μια ομάδα με μεγάλο ταλέντο, που ξέρει να αμύνεται, ξέρει να αναπτύσσεται, ξέρει να επιτίθεται, να βάζει γκολ, να παίρνει αποτελέσματα, έστω κι αν δεν παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο.
Μια ομάδα που διαθέτει –εκτός όλων των άλλων- τον Ρονάλντο που έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που έπαιξε σε 3 ημιτελικούς Euro, ο τέταρτος στην ιστορία που επιτυγχάνει γκολ σε δεύτερο διαφορετικό ημιτελικό, ενώ έφτασε τα εννέα γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης, πιάνοντας τον Μισέλ Πλατινί. Και τι γκολ; Με άλμα που ακούμπησε το φεγγάρι…
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η Πορτογαλία ήταν πρωταγωνίστρια στο πιο πλούσιο, μέχρι τώρα, παιγνίδι του Euro, αυτό με την Πολωνία (3-3), που κρίθηκε στα πέναλτι.
Να πούμε και κάποια πράγματα για τον Σάντος.
Που εμάς, παρ’ ότι μας οδήγησε στους 16 του Μουντιάλ, δεν… μας έκανε, αφού έτσι έκρινε η καταστροφική για το ελληνικό ποδόσφαιρο διοίκηση της ΕΠΟ.
Ο Πορτογάλος λοιπόν, είναι στον τελικό της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης εθνικών ομάδων κι εμείς…. βλέπουμε όλα τα παιγνίδια από την τηλεόραση…
Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα περισσότερο.
Στο δια ταύτα:
Με την Πορτογαλία να περιμένει πια στον τελικό, σήμερα έχουμε άλλη μια «σφαγή», αλληλοεξόντωση, δυο μεγάλων δυνάμεων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Γαλλία – Γερμανία, στις 22.00 με έπαθλο την πρόκριση στον τελικό.
Υπάρχει πρόβλεψη για τον νικητή;
Μακριά από εμάς.
Μόνο ευχή.
Να παρακολουθήσουμε ένα παιγνίδι αντάξιο του ειδικού βάρους που έχουν οι φανέλες των δυο ομάδων…
