Ποια Ελλάδα; Ποιοι Έλληνες; – Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Σκυλάκης

    Θεμελιώδης παράγοντας του γεωπολιτικού δυναμικού μιας χώρας αποτελεί η δημογραφία της, όχι μόνο στα ποσοτικά, αλλά και στα ποιοτικά της χαρακτηριστικά. Στην πατρίδα μας σύμφωνα με την τελευταία απογραφή τα αποτελέσματα είναι μάλλον απογοητευτικά και δεν θα ήταν υπερβολή να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι οδηγούμαστε στον ιστορικό μας αφανισμό.

    

Λάζαρος Σκυλάκης
Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Σκυλάκης

Το οξύτατο και μη αναστρέψιμο πλέον δημογραφικό πρόβλημα μαζί με την ανεξέλεγκτη είσοδο παρανόμων μεταναστών αλλάζει ραγδαία και σε τέτοιο βαθμό την πληθυσμιακή μας σύνθεση, που σε λιγότερο από μια γενιά θα αναρωτιόμαστε για ποια Ελλάδα μιλάμε και για ποιους Έλληνες. Η χώρα μας μεταλλάσσεται σε ένα πολυπολιτισμικό και πολυεθνικό μωσαϊκό, στο οποίο το ζωτικότερο και κυρίαρχο στοιχείο θα είναι στο μέλλον το Ισλάμ. Η κοινωνία μας παρακολουθεί παθητικά και σε πλήρη ακινησία, βιολογική και πνευματική, τα τεκταινόμενα ανίκανη και αδύναμη να αντιδράσει. Ίσως έχει αποφασίσει να εξαλειφτεί κουρασμένη από την συνεχή ιστορική της πορεία και να δώσει χώρο σε άλλες ενεργητικότερες ανθρώπινες οντότητες. Το θλιβερότερο είναι ότι το διαγραφόμενο ιστορικό μας τέλος δεν θα είναι αποτέλεσμα μιας βίαιης ενέργειας, όπως ενός καταστροφικού πολέμου ή μιας γενοκτονίας, αλλά μιας αργής και συνεχής παρακμής, διαφθοράς και εκφυλισμού.

   Τα στοιχεία και οι αριθμοί, που μπορεί κανείς να τα βρει στην ΕΛΣΤΑΤ, είναι αποκαρδιωτικοί. Το τραγικότερο όμως είναι αυτά που κρύβονται πίσω από τους αριθμούς. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021, ο νόμιμος πληθυσμός μας είναι 9.716.889, μειωμένος κατά 187.397 κατοίκους σε σχέση με την αντίστοιχη απογραφή του 2011 και ο μόνιμος πληθυσμός 10.432.481, ήτοι μειωμένος κατά 383.805 ή 3,5% σε σχέση με το 2021. Η ΕΛΣΤΑΤ δίνει αναλυτικά στοιχεία για την κατανομή του πληθυσμού ανά περιφέρειες και δήμους, αλλά δεν μας δίνει, τουλάχιστον προς το παρόν, τα πιο σημαντικά και ενδιαφέροντα στοιχεία για να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα. Οι λόγοι που δεν μας δίνει λεπτομέρειες είναι άγνωστοι, αλλά κανείς μπορεί να τους αντιληφθεί.

      Το σημαντικότερο είναι ποιοι από τους νόμιμους κατοίκους είναι Έλληνες, πόσοι είναι οι πρώην «αλλοδαποί» ή «μετανάστες» και από που προέρχονται. Όλοι οι νόμιμοι είναι ψηφοφόροι και με βάση την απογραφή τους γίνεται και η κατανομή των βουλευτικών εδρών. Τα ίδια στοιχεία απαιτούνται και για τους μόνιμους, από ποιες χώρες προέρχονται, που κατοικούν κλπ. Εάν ασχοληθούμε μόνο με τους νόμιμους, δηλαδή τα 9,7 εκατ., είναι σχεδόν βέβαιο ότι παραπάνω από 1 εκατ. είναι πρώην «αλλοδαποί-μετανάστες», που έχουν λάβει με διάφορους τρόπους την ελληνική υπηκοότητα. Άρα οι Έλληνες είναι περίπου 8,5 εκατ. με τους ευνοϊκότερους όρους υπολογισμού. Το τραγικότερο είναι ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που δεν απογράφηκαν, είτε από φόβο δικό τους, είτε από αδυναμία ευρέσεώς τους. Συνήθως ο αριθμός τους υπολογίζεται στο τριπλάσιο των γνωστών απογραφέντων μεταναστών. Εάν υπολογίσουμε ότι η διαφορά μονίμων και νομίμων είναι περίπου 700 χιλιάδες, τότε οι παράνομοι μη απογραφέντες θα είναι περίπου 2,1 εκατ. Εάν κάποιος θεωρήσει ότι οι μόνιμοι και μη νόμιμοι προέρχονται από τα σκανδιναβικά κράτη, την Γαλλία ή τις ΗΠΑ, νομίζω ότι μάλλον κάνει λάθος. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι ισλαμικής προέλευσης ή το καλύτερο βαλκανικής.

    Εάν επαληθευτούν όλες οι μελέτες για το δημογραφικό στην χώρα μας, το 2050 θα είμαστε συνολικά 8,2 εκατ. και κανείς δεν θα γνωρίζει την προέλευσή των κατοίκων. Ο δείκτης γονιμότητας στην Ελλάδα είναι στο 1,3 όταν για την ανανέωση και διατήρηση του ίδιου πληθυσμού απαιτείται το ποσοστό 2,1. Ο αριθμός των γυναικών που δεν τεκνοποιεί πλησιάζει το 1/3 του συνολικού γυναικείου πληθυσμού και οι Ελληνίδες αποκτούν το πρώτο τους και πιθανόν τελευταίο παιδί μετά τα 30 έτη. Οι μόνες και πολλές εξαιρέσεις είναι οι «νέοι κάτοικοι», που τεκνοποιούν πολύ νωρίς και κάνουν πολλά παιδιά. Το όλο πρόβλημα επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο με την αναγκαστική «φυγή» 500 χιλιάδων νέων και ταλαντούχων Ελλήνων στο εξωτερικό για εξεύρεση καλύτερης τύχης. Αυτό ήταν η χαριστική βολή για το δημογραφικό και για την πορεία της χώρας μας.

     Η εξέλιξη του δημογραφικού-μεταναστευτικού προδιαγράφει με ακρίβεια την εξελικτική πορεία της πατρίδας μας στο νέο διαγραφόμενο περιφερειακό και παγκόσμιο περιβάλλον. Εκτός της καταλυτικής επίδρασης που έχει η σύσταση του πληθυσμού στην οικονομία, στην εσωτερική ασφάλεια και στον πολιτισμό, η χώρα μας θα αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές προκλήσεις και απειλές.  Η σοβαρή έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και η ανομοιογένειά του θα αποτελέσουν ανυπέρβλητα μειονεκτήματα μέσα στο «νέο κόσμο», που σχηματίζεται με ταχύτητα στον εγγύς γεωγραφικό χώρο μας.

    Ήδη οδεύουμε με μακαριότητα προς το τέλος μας, αρνούμενοι να δεχθούμε την πραγματικότητα, επειδή δεν μας είναι αρεστή. Όσα αεροσκάφη και πλοία να αγοράσουμε, όσες συμμαχίες και εάν συνάψουμε θα είμαστε πάντοτε ελλειμματικοί μπροστά στις νέες ταχέως αναδυόμενες νέες δυνάμεις, όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος ή το Ισραήλ. Άραγε τι γεωστρατηγική δυναμική θα έχει η χώρα μας στο μέλλον συγκριτικά με μια γείτονα στα ανατολικά με σημερινό πληθυσμό στα 84,78 εκατ. με τάσεις συνεχώς αυξητικές και το 2050 υπολογίζεται ότι θα αριθμεί περίπου 100 εκατ. Η πληθυσμιακή αναλογία Τουρκίας και Ελλάδος το 1950 ήταν 2,8 υπέρ της Άγκυρας, το 2050 θα είναι 10,5. Δυστυχώς όλα τελείωσαν και ήταν δικιά μας η απόφαση.

Προηγούμενο άρθροΝίκη Κεραμέως: Η αξιολόγηση, κομβικό εργαλείο βελτίωσης των εκπαιδευτικών
Επόμενο άρθροΑνακοίνωση σεισμού 4.1, 9 χλμ. Ανατολικά των Καμένων Βούρλων
O αντιστράτηγος Λάζαρος Σκυλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 4 Οκτωβρίου 1961. Μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Ευελπίδων (1979-1983) ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού και συνέχισε την εκπαίδευσή του στη Σχολή Πυροβολικού. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις του όπλου του, μεταξύ των οποίων διετέλεσε διοικητής υπομονάδων και μονάδων πυροβολικού μάχης και αντιαεροπορικού πυροβολικού, αξιωματικός τακτικού ελέγχου, επιχειρήσεων και πληροφοριών. Επίσης τοποθετήθηκε σε θέσεις επιτελείων σχηματισμών, διευθυντής στρατιωτικής εκπαίδευσης στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, καθώς και στο Γενικό Επιτελείο Στρατού. Υπηρέτησε στο ΓΕΕΦ (Κύπρο), στο Αφγανιστάν, ως αξιωματικός μελλοντικών επιχειρήσεων, και Ακόλουθος Άμυνας στην Κίνα. Αποστρατεύτηκε το 2016, ως διοικητής του Πεδίου Βολής Κρήτης. Έχει αποφοιτήσει από όλα τα προβλεπόμενα σχολεία του όπλου του, την ΑΔΙΣΠΟ και την ΣΕΘΑ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, του τμήματος Ιστορίας Χωρών Χερσονήσου του Αίμου και Τουρκολογίας, καθώς και μεταπτυχιακού τίτλου στις Στρατηγικές Σπουδές του τμήματος του Γαλλικού Πανεπιστημίου στην Αθήνα, Pari 2.