Προσέξτε: Η ύφεση στην Ιταλία είναι 9,5%! Στην Ισπανία 9,7%, στη Γαλλία 8,2%, στη Γερμανία 6,5%! Κατά τα άλλα στη χώρα μας ο παιδονόμος του Παππά, του Πολάκη και του Παπαγγελόπουλου μας λέει ότι ήρθε ο Μητσοτάκης και διέλυσε την οικονομία.
Προσέξτε: Ο Αλέξης Τσίπρας που μας λέει ότι κυβέρνησε με πρόταγμα το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς εναντιώθηκε στο νόμο για τις διαδηλώσεις. Ποιος; Εκείνος που είχε κλεισμένη με κλούβες την Ηρώδου Αττικού όσα χρόνια ήταν κάτοικος του Μεγάρου Μαξίμου!
Προσέξτε: Ο Αλέξης Τσίπρας που έκανε πολιτική καριέρα υβρίζοντας και λοιδορώντας το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα της μεταπολίτευσης, με μια νέα θεαματική κωλοτούμπα θράσους, πήγε στη Βουλή και εξύμνησε αυτά που έφτυνε…
Παρόμοια περιστατικά αλλά και άλλα που γίνεται το άσπρο –μαύρο για λόγους δήθεν αντιπολίτευσης μπορούν να κατατεθούν πάμπολλα. Όπως πάμπολλες είναι κι οι αναφορές γκρίνιας των συντρόφων του, ειδικά μετά τις αποκαλύψεις περί …. Μαγαζιού, Παππά αλλά και του ξεγυμνώματος στο θέμα Novartis.
Ένα από τα ερωτήματα, λοιπόν, που ανακύπτουν εσχάτως, είναι για ποιον λόγο οι αντιφρονούντες τον Αλέξη Τσίπρα το πράττουν μόνο φραστικά και κυρίως ανούσια.
Μα το ερώτημα είναι κίβδηλο αφού ουδείς έχει τα κότσια ή το πολιτικό ειδικό βάρος να αμφισβητήσει ευθέως τον Τσίπρα και να διεκδικήσει τη θέση του.
Ας είμαστε σοβαροί, ποιος θα μπορούσε να το κάνει; Ο Φίλης; Ο Τσακαλώτος; Η Δούρου; Ποιος; Ποια; Ακόμη κι αν απονευρώνουν τον Πολάκη, ακόμη κι αν αδρανοποιούν τον Τζανακόπουλο ή έχουν λάβει αποστάσεις η Αχτσιόγλου ή κι ο Χαρίτσης, ουδείς μπορεί ν’ αμφισβητήσει τον άνθρωπο που πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ από την πολιτική ανυποληψία κα τον έκανε εξουσία. Έστω κι αν για να γίνει αυτό επιστρατεύθηκε κάθε είδους λαϊκισμός και πεζοδρόμιο και διακυβεύτηκε η θέση της χώρας στην Ευρωζώνη…
Είναι να γελάμε από τις παραπολιτικές πληροφορίες ότι στο πλήρωμα του χρόνου θα ήθελε να γίνει αρχηγός ο… Σπίρτζης ή ότι ο κομματικός σωλήνας «σπρώχνει» τον …. άχαστο Νάσο Ηλιόπουλο. Κι όσο πιο γρήγορα κατανοήσουμε αλλά όλοι αυτοί, των «53» συμπεριλαμβανομένων, το μόνο που θέλουν είναι να νομίζουν ότι έχουν ρόλους, τόσο πιο πολύ θα αποκαλύπτεται η γύμνια κι η κωμωδία. Όλοι αυτοί είναι παραδομένοι και μάλιστα αμαχητί.
Άρα, ο Τσίπρας κάνει ότι θέλει και λογαριασμό δεν δίνει. Γνωρίζει ότι ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την αρχηγία του ακόμη κι αν χάνει από τον Μητσοτάκη εσαεί.
Προσέξτε: Ο Τσίπρας, από τη στιγμή που έλαβε το δαχτυλίδι από τον Αλαβάνο πριν 12 χρόνια, είναι ήδη από τους πλέον ανθεκτικούς πολιτικούς αρχηγούς. Σκεφτείτε ότι αν οι εκλογές γίνουν σε τρία χρόνια θα έχει συμπληρώσει 15 χρόνια στην κεφαλή του ΣΥΡΙΖΑ κι αν τις νικήσει θα μιλά πιο πολύ… μιμούμενος τον Ανδρέα. Αφού κι εκείνος θα έχει επιστρέψει από μια βαριά ήττα. Αν όμως χάσει, που είναι και το πιθανότερο, ουδείς πάλι θα τον μπορεί να τον διώξει. Μόνο να φύγει μόνος του από φιλότιμο «παίζει».
Συνεπώς, αν κι ουδείς από τους Αριστερούς μπορεί να τον αποκαθηλώσει, ο Τσίπρας ξέρει ότι τα επόμενα δυο-τρία χρόνια διακυβεύει τα πάντα. Κι αυτό αναμφισβήτητα επηρεάζει την συμπεριφορά του. Η χθεσινή του εικόνα στη Βουλή στη συζήτηση για τον νόμο περί των διαδηλώσεων, ήταν αποκαλυπτική. Είδαμε ένα μεσόκοπο κουρασμένο τύπο που δείχνει πολιτικά ζαλισμένος κι εξακολουθεί να παλιμπαιδίζει και να χάνει τη μπάλα συστηματικά.
Κι όσο φαίνεται ότι τελικά ήταν μια τυχαία παρένθεση στην ιστορία των πρωθυπουργών, τόσο περισσότερο χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Κάτι πουν δεν μπορεί να το σταθεροποιήσουν ούτε αυτοί που ονειρεύονται pronunciamento αλλά ούτε κι οι έποικοι που αναζητούν ρόλο ύπαρξης και δήθεν σηματοδοτούν τη… σοσιαλδημοκρατία.
Θα δούμε λοιπόν στο εγγύς κι απώτερο μέλλον έναν ακόμη πιο αδίστακτο Τσίπρα. Κι όπως γράφηκε, υπάρχει η πεποίθηση ότι μπροστά του οι…. Παππάδες και οι Παπαγγελόπουλοι, οι Καμένοι κι οι Πολάκηδες, θα είναι μαμόθρεφτα του γλυκού νερού.
Κι όσο παίζει μπάλα χωρίς φόβο να δεχτεί κίτρινη ή κόκκινη κάρτα, επειδή δίπλα του οι δημογέροντες της Κουμουνδούρου είναι ανύπαρκτοι, τόσο θα ακούμε Αριστερά κάλαντα ακόμη και τον δεκαπενταύγουστο…
