Πριν από πολλά χρόνια ήταν μια περίοδος δυο τριών ετών, που την είχα «καταβρεί» στη Γιάλοβα, στη Μεσσηνία. Πήγαινα κάθε καλοκαίρι, τουλάχιστον μια εβδομάδα. Πήγαινα και χειμώνα. Ήταν η εποχή που κτιζόταν το υπέροχο και άκρως αναπτυξιακό για την περιοχή Costa Navarino κι οι μεν ντόπιοι ανυπομονούσαν να τελειώσει και να εισπράξουν τα οφέλη (ξενοδοχείο, εκδηλώσεις, τουρίστες υψηλού και μέσου επιπέδου, εξαιρετικά γήπεδα γκολφ, καλλιέργειες και συσκευασίες βιολογικών προϊόντων κλπ), οι δε παραθεριστές ή οι καταγόμενοι από την περιοχή που την επισκέπτονταν δέκα ημέρες το χρόνο, δυσφορούσαν. «Θα μας καταστρέψει την περιοχή», έλεγαν και διάφορα παρόμοια μίζερα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον περίεργο αυτόν τύπο, καταγόμενο από την Πύλο και κάτοικο Περιστερίου, που μου έκανε επιθέσεις όταν εξέφραζα την άλλη άποψη. Ήθελε να πηγαίνει στο χωριό του, έλεγε, και να το βλέπει όπως το άφησε πριν 40 χρόνια!
Τα λέω αυτά, για να πω ότι αυτό το κίνημα της ομπρέλας διαθέτει πολλές γραφικότητες. Μπορεί να έχουν δίκιο, μα δεν είναι όλο δικό τους. Ναι, η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρηματιών αυθαιρετούν και παρανομούν. Ναι ενίοτε κάποιοι χρησιμοποιούν και την αλητεία εις βάρος των πολιτών, ναι πρέπει εγώ ή εσείς, αν θέλουμε, να έχουμε χώρο να στήσουμε τη δική μας ομπρέλα ή πετσέτα και να απολαύσουμε τη θάλασσα. Ακόμη και να κάνουμε τους hippie’s. Μα οι περισσότεροι κινηματίες της πετσέτας είναι βολεμένοι άνθρωποι που ζουν κυρίως αλλού από εκεί που σκούζουν, σε άλλη εποχή και θέλουν να βλέπουν τις παραλίες όπως τις θυμούνται από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Ίσως και χωρίς τουρισμό, για να βλέπει ο Βόγλης την Άναμπελ και να της δίνει … μύγδαλα! Ε, αυτά δεν γίνονται.
Από την άλλη πλευρά, αποδεικνύεται πάλι πόσο διαλυμένο κράτος έχουμε. Κράτος που κοστίζει 96 δις ετησίως κι οι υπεύθυνοι για κάθε τομέα παίζουν πασιέντζα ή και τάβλι στους κρατικούς υπολογιστές. Ποιος ελέγχει τον επιχειρηματία που έχει νοικιάσει 30 τετραγωνικά παραλίας και αυθαίρετα τα έχει επεκτείνει σε 300 ή και 500; Ποιος; Ή κάποιος δεν κάνει τη δουλειά του, άρα πρέπει να πάει σπίτι του ή κάποιος κάνει τα στραβά μάτια, άρα πάλι … σπίτι του! Διαφωνεί κάποιος; Είναι δυνατόν η ανομία να συμβαδίζει με το κράτος;
Ανέφερα το κίνημα της πετσέτας, επειδή τις τελευταίες ημέρες, καπελωμένο από την Αριστερά, χάνει και το δίκιο του και τις ισορροπίες. Φτάνει στο άλλο άκρο. Σαν το ΚΚΕ που μυρίστηκε διαδήλωση και έσπευσε να εκφράσει θέση απαιτώντας –σωστά- κυρώσεις στους παρανομούντες, ελεύθερη πρόσβαση του λαού στις παραλίες, αλλά και… κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, παροχή δωρεάν εξοπλισμού – ομπρέλες, σκίαση, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια στον λαό! Γιατί όχι και δωρεάν προφυλακτικά; Γραφικότητες!
Χρειάζεται ισορροπία. Χρειάζονται χρυσές τομές. Δεν νοιάζει κανέναν πόσο νοικιάζονται οι ξαπλώστρες που βρίσκονται στα νόμιμα όρια που διαθέτει η επιχείρηση. Ας νοικιάζονται ακόμη και 500 ευρώ. Όποιος έχει και θέλει τα πληρώνει, όποιος δεν θέλει κάθεται δίπλα, προσφορά και ζήτηση…
Χρειάζεται ισορροπία. Ούτε χυδαίο κέρδος, ανομία κι αυθαιρεσία εις βάρος της κοινωνίας, ούτε υπερβολές από την… πετσέτα. Γι αυτό χρειαζόμαστε το κράτος, μα δεν το έχουμε… Μόνο διάφορους περίεργους έχουμε κατά χιλιάδες, που μας λένε «δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι, άλλος είναι υπεύθυνος»….
Κι ας τους χρυσοπληρώνουμε…96 δις ετησίως!
