Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο εφετινός ΠΑΟΚ έχει βάλει τον πήχη ψηλά.
Η εμφάνισή του στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος έδειξε ότι έχει ήδη πάρει τον καλό τον δρόμο.
Με πολλά νέα στοιχεία στο παιγνίδι του, ταχύτητα, ανάπτυξη από τον άξονα και πολλές κάθετες πάσες και έλεγχο του ρυθμού του αγώνα.
Κι ανασταλτικά όμως, ο φετινός ΠΑΟΚ δείχνει σε πολύ καλύτερη ρότα σε σχέση με τη περυσινή χρονιά. Κι ανεξαρτήτως του σοβαρού λάθους του Βαρέλα που κόστισε το γκολ των Αγρινιωτών και δημιούργησε άγχος στην Τούμπα.
Το πιο ουσιαστικό γεγονός του νέου ΠΑΟΚ είναι ότι απέκτησε παίκτες με προσωπικότητα. Που ανεβάζει επίπεδο όλη την ομάδα.
Από την άλλη πλευρά, ο ΠΑΟΚ δημιούργησε πολλές ευκαιρίες και τις σπατάλησε σχεδόν όλες.
Αυτό χρειάζεται μεγάλο προβληματισμό.
Δεν ξέρουμε αν αυτό συνέβη από έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης ή από τη δυσκολία που πολλοί περιμένουν ότι θα έχει η ομάδα στο γκολ.
Αν όμως, σε παιγνίδια χωρίς μεγάλη πίεση, όπως ήταν αυτό με τον Παναιτωλικό, η ομάδα σπαταλά τόσες ευκαιρίες, τι θα συμβεί όταν έρθουν τα πιο δύσκολα;
Το βέβαιο είναι ότι ο δικέφαλος έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης. Μόλις η ομάδα βρεθεί, ρολάρει, εμπεδώσει τη φιλοσοφία του προπονητή.
Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά.
Αλλά δεν χρειάζεται ίππευση του καλάμου. Ούτε έγινε ξαφνικά υπερομάδα, ούτε μπορεί να πάρει πρωτάθλημα για πλάκα. Πολύ περισσότερο όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα θα προσπαθεί να κρατήσει δυο καρπούζια –πρωτάθλημα και Ευρώπη- στην ίδια μασχάλη.
Κι ως γνωστόν, οι καλές και μεγάλες ομάδες χαρακτηρίζονται από τη συνέχεια και τη διάρκεια…
