Από τις πρώτες ώρες της απελευθέρωσης της χώρας από τον τουρκικό ζυγό, αναπτύχθηκαν έντονα δυο χαρακτηριστικά: Η ρουσφετολογία με τον δήθεν ήρωα Κωλέττη «μπροστάρη» κι η πατριδοκαπηλία/πατριδοεκμετάλλευση από πολλούς και διάφορους. Αυτά τα χαρακτηριστικά ταλανίζουν ακόμη τη χώρα, έστω κι αν το πρώτο έχει μειωθεί κατά κόρον.
Οι πατριδοκάπηλοι έχουν «κατακλείσει» τη χώρα με τις κραυγές τους. Πάντα οι ίδιες, πάντα τα ίδια. Ότι, κάποιοι προδότες πουλάνε την Ελλάδα κι εκείνοι τη σώζουν. Είναι εκείνοι που πουλάνε πατρίδα και κερδίζουν πολλά. Από οφίτσια μέχρι φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς. Συχνά πυκνά με ρούβλια…
Να θυμηθούμε; Ήταν εκείνοι που έβλεπαν ότι ο Όθωνας προσπαθεί να φτιάξει κράτος (δηλαδή το περιβάλλον του) μα αυτοί ήθελαν βιλαέτια και τον έδιωξαν. Μεταξύ άλλων του καταλόγισαν ότι η Ελλάδα …δεν επιτίθεται (με τους 5 χιλιάδες Γερμανούς στρατιώτες που ήταν στην Ελλάδα) στην Τουρκία για να πάρουν την πόλη!
Ήταν εκείνοι που κραύγαζαν να πάμε (ρακένδυτοι όντες και χρεοκοπημένοι, να πάρουμε την … Πόλη (1897), με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να φτάσουν σχεδόν μέχρι την Αθήνα και να σωθεί η Ελλάδα από συμμαχικές παρεμβάσεις. Χώρια ότι πληρώναμε αποζημιώσεις σχεδόν 70 χρόνια!
Ήταν εκείνοι που καταδίωξαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, καταμεσής του Β’ Βαλκανικού πολέμου κι έκαναν… πρόταση μομφής (Γεώργιος Θεοτόκης), επειδή ήταν…προδότης, αφού λέγανε, πως όταν πήραμε… τη Θεσσαλονίκη, δεν… προχωρήσαμε να πάρουμε την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, ίσως και την Κωνσταντινούπολη…
Ήταν εκείνοι (Αριστεροί αυτοί τη φορά) που αιματοκύλισαν την Ελλάδα προκειμένου να τη στείλουν στην αγκαλιά του Στάλιν και να την… σώσουν από τους…προδότες!
Ήταν εκείνοι που έκαναν το πραξικόπημα του 1967, για να σώσουν τη χώρα από τους … προδότες και λίγο μετά, με τις άφρονες κινήσεις τους παρέδωσαν εθνικό έδαφος στην Κύπρο.
Ήταν εκείνοι που αρνήθηκαν το σχέδιο Άτσεσον (1964), το σχέδιο Ανάν (2004) και τόσες ευκαιρίες αξιοπρεπούς λύσης στο κυπριακό, με αποτέλεσμα να είναι ακόμη το νησί διχοτομημένο, κομμένο σχεδόν στα δυο
Υπερπατριώτες, σουλατσαδόροι, λιβανισμένοι και διαπρύσιοι κήρυκες της μισαλλοδοξίας. Σήμερα, τα ίδια Παντελάκη μου, πιέζουν τον Μητσοτάκη να πατήσει ένα κουμπί και να τα κάνει όλα μπουρλότο στο Αιγαίο! Επειδή ένας λαϊκιστής ακροδεξιός …υπερπατριώτης (Βελόπουλος) είδε… τουρκικά πλοία στο Σούνιο! Μόνος του φυσικά, δεν τα είδε κανένας άλλος… Κι επειδή ένας άλλος (Σαμαράς) βλέπει παντού προδότες, μειοδότες και ότι άλλο κατεβάσει η γκλάβα του. Μα, δεν λέει αν αυτός ήταν προδότης όταν συνομιλούσε με τον Ερντογάν εν μέσω … τουρκικών υπερπτήσεων στο Αιγαίο!
Είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να βιώνουμε εσαεί υπό καθεστώς διπλωματικής ακινησίας. Θα πρέπει να συνομιλούμε για να λύσουμε τις διαφορές μας. Τη μια που λέμε εμείς ή τις πολλές που λένε οι Τούρκοι. Κι οφείλουμε να θυμόμαστε καλά ότι οι διαφορές λύνονται με δυο τρόπους: Με πόλεμο ή με προσφυγή σε διεθνή δικαστήρια που θα λάβουν δεσμευτικές αποφάσεις. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι πρώτος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (1975) είχε ξεκινήσει τις συνομιλίες για λύση στο Αιγαίο, μέσω υπογραφής συνυποσχετικού και παραπομπής στη Χάγη, σε συνεργασία με τον Ντεμιρέλ. Ανεξαρτήτως αν οι Τούρκοι υποχώρησαν στη συνέχεια… Ήταν μειοδότης και προδότης;
Προσέξτε κι αυτό, ειδικά σε σχέση με το μέλλον: Στα τέλη του περασμένου αιώνα, το ΑΕΠ της Τουρκίας ήταν ίσο με το δικό μας, περίπου 200 δις δολάρια. Σήμερα το δικό μμας ΑΕΠ είναι 250 δις και της Τουρκίας πολύ επάνω από τα 1 τρις!! Το 2050 η Τουρκία θα προσεγγίζει σε πληθυσμό τα 100 εκ. ανθρώπους, ενώ εμείς μόλις και μετά βίας 9 εκατομμύρια, 2 εκ. πιο λίγο απ’ ότι σήμερα. Με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αρκετά πια. Ας διδαχτούμε από την ιστορία. Κι ας κλείσουμε στα ντουλάπια μας τον μιλιταρισμό του υπερπατριωτισμού. Κι ας δούμε πώς θα εκμεταλλευθούμε τις σημαντικές συμμαχίες που έχει καλλιεργήσει εσχάτως η χώρα μας και το Διεθνές Δίκαιο για να αποτρέπουμε τις μονομερείς απαιτήσεις της Τουρκίας.