Είναι αδιανόητη και εξόχως ακατανόητη η λογική που διέπει το ΠαΣοΚ, βάσει της οποίας φαίνεται να έχει ενοχές για την τελευταία φορά που κυβέρνησε, μαζί με τη ΝΔ. Είναι αδιανόητη η επιμονή των κορυφαίων στελεχών του να γλυκοκοιτάζουν Αριστερά και κάποιοι να μιλάνε για συμμετοχή του σε …προοδευτικά σχήματα αμφίβολης λογικής και κυρίως κυβερνησιμότητας.
Ο Ανδρουλάκης «συμπεριφέρεται» στην πολιτική/ κοινή λογική ως να είναι μέγας εχθρός της. Ο Δούκας μιλάει σαν μικρός Στάλιν για να τον ακούνε του γκρουπούσκουλα που τον αγαπάνε και ζητά να αποφασιστεί στο συνέδριο του ΠαΣοΚ η … μη συνεργασία με τη ΝΔ!!! Απεχθάνεται τη συνεργασία με τη ΝΔ, αλλά δεν κάνει το ίδιο μ’ εκείνους που διέσυραν το ΠαΣοΚ όταν κυβερνούσαν…
Κι όμως, το ΠαΣοΚ είναι μια παράταξη που άφησε «όμορφα» πράγματα στην ιστορία της χώρας. Ειδικά όταν «απέδρασε» από τον λαϊκισμό του Παπανδρέου κι επί Σημίτη ενέταξε τη χώρα στο ευρώ, συνετέλεσε τα μάλα στην είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ, δημιούργησε μεγάλα χρήσιμα έργα (Μετρό, Αττική οδό, «Ελ. Βενιζέλος» κλπ), ενώ σε κοινωνικό πεδίο άφησε το ΕΣΥ και την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου. Αυτά δεν αμφισβητούνται.
Όπως δεν αμφισβητείται ότι υπό την ηγεσία του Βενιζέλου, το ΠαΣοΚ υπήρξε μια πολιτική δύναμη που ασπαζόταν την υπευθυνότητα κι απεχθανόταν τον λαϊκισμό. Ας μη ξεχνάμε ότι την ώρα που οι δυνάμεις προς τις οποίες σήμερα αλληθωρίζουν κορυφαία στελέχη του ΠαΣοΚ, έστηναν κρεμάλες και διέλυαν τον τόπο, το κόμμα αυτό αντιστάθηκε στη δημαγωγία και περπάτησε στον δρόμο της ευθύνης. Ούτε αυτά αμφισβητούνται.
Το ζήτημα λοιπόν είναι, ότι κορυφαία στελέχη αυτής της πολιτικής κουλτούρας ωφελιμότητας του ΠαΣοΚ, ανήκουν πια στη ΝΔ. Κι αυτό συνέβη επειδή η ΝΔ κι ειδικά ο Μητσοτάκης καλύπτει ουσιαστικά τεράστιο πολιτικό πεδίο, από τη Δεξιά μέχρι κι εντός της Αριστεράς.
Μοιραία, στη Χαριλάου Τρικούπη, παραμένουν πια εκείνοι των οποίων η πολιτική λογική κι οι θέσεις, έχουν μείνει στο παρελθόν κι αδυνατούν να συμπορευτούν με την κοινωνία και την εποχή. Επίσης, είναι και κάποιοι που θεωρούν ότι αν το ΠαΣοΚ επιμείνει σε πορεία προς το Κέντρο, θα εξαϋλωθεί από τον Μητσοτάκη ή θα μετατραπεί σε συμπλήρωμα της ΝΔ. Φυσικά, είναι κι εκείνοι (εξακολουθητικά λαϊκιστές), που νιώθουν ενοχές από την συγκυβέρνηση με τον Σαμαρά και τη ΝΔ, χωρίς να σκέφτονται ότι αυτή ωφέλησε τη χώρα.
Προσέξτε: Στο ΠΑΣΟΚ που υπάρχει σήμερα και μάλλον δεν έχει καμιά σχέση με το παλαιότερο ΠαΣοΚ, δηλώνουν υπερήφανοι για την συγκυβέρνηση Σαμαρά -Βενιζέλου. Οι ίδιοι όμως που…υπερηφανεύονται για αυτό, δεν σταματάνε να ισχυρίζονται ότι αυτή ήταν η καταστροφή του! Δηλαδή αερολογούν κι υποκρίνονται, αφού είτε το ένα συμβαίνει είτε το άλλο…
Αυτά όλα, δημιουργούν στο ΠαΣοΚ μια κατάσταση σαν εκείνη που συμβαίνει μέσα στη γη πριν εκραγεί ένα ηφαίστειο. Στη Χαριλάου Τρικούπη ζουν εξακολουθητικά με μια φθοροποιό αναμονή, στον δρόμο προς το συνέδριο. Όπου οι μισοί θα θελήσουν να ρίξουν τον Ανδρουλάκη, άλλοι να τον «ελέγξουν» και κάποιοι άλλοι να τον στηρίξουν. Ήδη, κάποιοι δείχνουν με το δάκτυλο ο ένας τον άλλο.
Προσέξτε κι αυτά: Ο Ανδρουλάκης «αυτοπαραμυθιάζεται» ότι μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη, αλλά λέει ότι δεν θα κυβερνήσει μαζί του! Μα δεν λέει με ποιον θα κυβερνήσει. Οι άλλοι, μπερδεύουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Μιλάνε για…»προοδευτικά μέτωπα» και λοιπά παρόμοια φληναφήματα.
Τι συμβαίνει λοιπόν με τον μπερδεμένο κι ασαφή λόγο του ΠαΣοΚ; Έχει έναν ελλειμματικό πρόεδρο από κάθε άποψη, ο οποίος αμφισβητείται από τους εντός και προσπαθεί να ισορροπεί στην «Αριστερίλα» του Δούκα, το «πριγκιπικό τίποτα» του Γερουλάνου και την ιδιοκτησιακή κουλτούρα του Νίκου Παπανδρέου. Άρα, η δημοσκοπική στασιμότητα και καθήλωση, δεν είναι ζήτημα ΜΟΝΟ του Ανδρουλάκη, αλλά όλων.
Το βέβαιο είναι ότι δεν γίνεται δουλειά με την ασάφεια και τα πιστόλια που μέσα από τις τσέπες σημαδεύουν ο ένας τον άλλο. Η δε ηγεσία αλλά κι οι εν αναμονή ηγέτες, είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο και να βγάλουν το ΠαΣοΚ από το βαπόρι της ασάφειας. Ούτε να το πάνε πιο κάτω. Κι όσο η ασάφεια παραμένει ή μεγεθύνεται, τόσο οι δημοσκοπικές κι εκλογικές απώλειες θα είναι παρούσες. Κι αυτές εξαφανίζονται ΜΟΝΟ αν το ΠαΣοΚ πείσει ότι
αποτελεί «κυβερνητική δύναμη»…
Κυβερνητική δύναμη όμως, μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ με τη ΝΔ… Την οποία …δεν θέλει. Μύλος!
