Στο ΠαΣοΚ της εποχής Ανδρουλάκη, είναι σαφές ότι κυριαρχεί η αντίληψη ιδιοκτησίας του προέδρου του.
Η αντίληψη αυτή, με έντονο αυταρχισμό, καχυποψία, προώθηση αποκλειστικά ημετέρων και μικροπολιτική, αποδείχθηκε πάλι προχθές με τον αποκλεισμό κορυφαίων στελεχών από την εκδήλωση του Ινστιτούτου για τη σοσιαλδημοκρατία (InSOcial) και με θέμα «Αξιοβίωτη Ελλάδα 2030 – Εθνικός διάλογος για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον». Αποκλείστηκαν στελέχη όπως ο αρμόδιος τομεάρχης Περιβάλλοντος (!!!) Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο άριστος γνώστης του θέματος καθηγητής Γιάννης Μανιάτης, αλλά κι ο τέως τομεάρχης για την Ενέργεια και το Περιβάλλον του ΠΑΣΟΚ, νυν δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας.
Ο αποκλεισμός καθενός υποκρύπτει διαφορετικές αιτίες. Για τον Μανώλη Χριστοδουλάκη ουσιαστικά αποτέλεσε την τιμωρία του για τη συμμετοχή του στην εκδήλωση «Απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη, ποιος;», μαζί με τους Διονύση Τεμπονέρα και Έφη Αχτσιόγλου.
Προσέξτε: Όταν έγινε η εκδήλωση στην οποία ουσιαστικά υπήρξε παραδοχή ότι οι νυν ηγεσίες της αντιπολίτευσης δεν μπορούν ν’ αντιπαρατεθούν στον Μητσοτάκη, ο γραμματέας του ΠαΣοΚ, με έντονη ενόχληση, χαρακτήρισε «προβληματική» την παρουσία και συμμετοχή του Μανόλη Χριστουλάκη. Εκείνος απάντησε ότι δεν χρειάζεται άδεια για να πηγαίνει σε εκδηλώσεις. Αυτό το γεγονός, φαίνεται ότι κρατήθηκε «μανιάτικο» από τον Ανδρουλάκη κι έτσι ο πιο αρμόδιος άνθρωπος αποκλείστηκε από μια εκδήλωση που αφορούσε τον τομέα του.
Προσέξτε: Ο Γιάννης Μανιάτης, ο άνθρωπος που γνωρίζει όσο κανένας στο ΠαΣοΚ τον τομέα που αφορά το περιβάλλον, αποκλείστηκε όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, επειδή έχει ακουστεί το όνομά του ανάμεσα σ’ εκείνους που δεν βλέπουν ως «διάβολο» τον Μητσοτάκη. Παρά το γεγονός ότι φέρεται ως υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠαΣοΚ.
Προσέξτε: Ο αποκλεισμός του Χάρη Δούκα, μάλλον εμπεριέχει παραπολιτικό ενδιαφέρον, αφού πολλοί στη Χαριλάου Τρικούπη σκέφτονται ενδεχόμενη… αρχηγική προοπτική του…
Προσέξτε κι αυτό: Στη Χαριλάου Τρικούπη δεν σκέφτονται μόνο την ενδεχόμενη αρχηγική προοπτική του Χάρη Δούκα. Το ίδιο –και σε μεγαλύτερο βαθμό- συμβαίνει και με τον Μανώλη Χριστοδουλάκη, πρώην γραμματέα του ΠαΣοΚ επί ημερών Φώφης Γεννηματά… Κι επιχειρούν να τον «κοντύνουν» καθώς μετά τις ευρωεκλογές ίσως προκύψουν ζητήματα…. Δε σχέση με την εκλογική επίδοση του κόμματος…
Αυτά και πολλά άλλα, μπορεί ν’ αποτελούν εσωτερικά ζητήματα του ΠαΣοΚ, αλλά το βέβαιο είναι ότι το «κονταίνουν»… Όπως το «κόντυναν» οι αρνήσεις στήριξης κορυφαίων μεταρρυθμιστικών νομοσχεδίων, όπως η επιστολική ψήφος, ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια…
Αν μάλιστα προσθέσουμε και την ιστορία του Ανδρέα Λοβέρδου που ουσιαστικά εξωθήθηκε σε αποχώρηση τη στιγμή που υπερτερούσε σε όλες τις δημοσκοπήσεις του τότε περιφερειάρχη Αττικής Γιώργου Πατούλη, τότε «δένει» το γλυκό της εμπάθειας της ηγεσίας του ΠαΣοΚ και των κλειστοφοβικών κι αυταρχικών αποκλεισμών.
Αυτά όλα είναι η μεγάλη εικόνα στη Χαριλάου Τρικούπη. Μαζί με άλλα.
Ο Ανδρουλάκης στις 9 Ιουνίου, ρίχνει τη ζαριά του.
Όμως, δεν μπορεί να πείσει κανέναν, ότι αποτελεί σοβαρή εναλλακτική λύση. Πολύ περισσότερο όταν αποφασίζει να αποτελεί περίκλειστο κόμμα. Όταν έχει δημιουργήσει ένα προσωπικό ΠαΣοΚ στα δικά του μέτρα, στη δική του μετριότητα. Ένα ΠαΣοΚ που μοιάζει με τις πάλαι ποτέ… συνωμοτικές πρακτικές ΠΑΣΠ περασμένων δεκαετιών, τότε που ο σημερινός πρόεδρος έλυνε κι έδενε στους κομματικούς μηχανισμούς…
Κι αυτό το ΠαΣοΚ, ως… ΙΚΕ του προέδρου και του στενού περιβάλλοντός του, δεν μπορεί να εμπνεύσει την κοινωνία…
