Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος –κωμικοτραγικός συνάμα- που διάφορα «ερπετά» της πολιτικής και της μικροπολιτικής, οσμιζόμενα εξουσία, μπήκαν στην Αριστερά μόλις είδαν φως…
Από τη στιγμή που το ΠαΣοΚ άρχισε να εκφράζει πιο υπεύθυνο πολιτικό λόγο, αποκόπηκε από τον λαϊκισμό και κοίταξε τον τόπο (περίοδος ηγεσίας Βενιζέλου και συγκυβέρνησης), όλοι αυτοί που έβλεπαν ότι χάνουν κουτάλα και εξουσία, την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια. Βουλευτές, συνδικαλιστές, κομισάριοι και δεν συμμαζεύεται, είδαν φως στον ΣΥΡΙΖΑ και έτρεξαν.
Από τον Κουρουμπλή μέχρι την Τζάκρη, από τον τον Κοτσακά μέχρι τον Σπίρτζη κι από τον Μιχελογιαννάκη μέχρι την Κασιμάτη, τον Φωτόπουλο, τον Παλασσόπουλο….
Που δεν ψήφιζαν μνημόνια με το ΠαΣοΚ και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, τα ψήφισαν και πήραν καρέκλες στο σαλόνι της εξουσίας. Αν έμεναν στο παλιό τους κόμμα, το πολύ πολύ να κουβαλούσαν καφέδες από τον ημιώροφο της Χαριλάου Τρικούπη στον 5ο όροφο…
Εσχάτως, ο κατάδικος Τσοχατζόπουλος, βγαίνοντας για λόγους υγείας από την φυλακή, άρχισε να περιφέρεται στα ΜΜΕ και να δίνει συνεντεύξεις! Όπου δήλωσε κι αυτός τη στήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού διέγνωσε ότι το κυβερνών κόμμα είναι προέκταση του δικού του ΠαΣοΚ. Μας πέταξε και μια μπαρουφολογία του τύπου «η νέα Αριστερά» κι έριξε τη βουτιά του στην αγκαλιά του φιλεύσπλαχνου Αλέξη.
Καταλάβατε;
Επιβεβαίωσε, έτσι, την άποψη ότι το χειρότερο ΠαΣοΚ έχει στεγαστεί εκεί για να μοιράζει δουλίτσες και διορισμούς κάτω από το πορτρέτο του Βελουχιώτη.
Όλοι αυτοί, αναζητούν εξουσία. Αναζητούν δύναμη στην ανυπαρξία τους και στο όνομα των αντιδεξιών αντανακλαστικών και της … αντιδεξιάς μπίζνας.
Ιδού, λοιπόν, δρόμος λαμπρός και πεντακάθαρος για το ΠαΣοΚ.
Η καλύτερη υπηρεσία που μπορούσαν να του δώσουν όλοι αυτοί είναι στα χέρια του.
Το ξεσκαρτάρισαν! Έφυγαν οι χειρότεροι! Εκείνοι που είχαν μαξιλάρι τον λαϊκισμό και κουβέρτα την εξουσία με τη στοργή και το προδέρμ της.
Μπορεί να το συνειδητοποιήσει αυτό η Φώφη; Μπορούν να το συνειδητοποιήσουν αυτό οι λοιποί εναπομείναντες; Που σήμερα επιχειρούν να ανασυνταχθούν;
Να σας πω την αλήθεια, αμφιβάλλω.
Όταν ακούω τη Φώφη ν’ αμολάει τσιτάτα για… προοδευτική διακυβέρνηση ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό, μου θυμίζει βαθιά δεκαετία του ογδόντα.
Μα ο κατάδικος Άκης κι οι λοιποί αρχολίπαροι και σπουδαρχίδαι, δίνουν την ευκαιρία στο ΠαΣοΚ να φτιάξει το δικό του νέο και κυρίως σύγχρονο αφήγημα.
Κάλλιστα πια μπορεί να ισχυριστεί ότι όποιος δεν θέλει να το ακολουθήσει, ας πάει στην παρέα του Άκη.
Πολλά πράγματα στην πολιτική είναι πιο απλά απ’ ότι δείχνουν…