Τον Παντελή Θαλασσινό τον θεωρώ ξεχωριστή πολιτισμική οντότητα. Δημιουργό σημαντικού βεληνεκούς που έδωσε ψυχή κι υπόσταση στα στιχάκια-ποιήματα του σπουδαίου Ηλία Κατσούλη (κυρίως) και παρέδωσε στην κοινωνία μερικά διαχρονικά μουσικά διαμάντια.
Για τον Παντελή Θαλασσινό θα μπορούσα να χαρακτηριστώ κι υπερβολικός δεδομένου ότι οι κοινές μας αναφορές/διαδρομές σε πειραϊκά στέκια από τα χρόνια των «Λαθρεπιβατών» με τον Γιάννη Νικολάου, δημιουργούν αναμφισβήτητα συναισθηματικές φορτίσεις ή και υποκειμενικές σκέψεις.
Επιπλέον, είμαι εξ εκείνων που δεν πιστεύουν ότι ο Παντελής Θαλασσινός έχει μουσικά-ερμηνευτικά κλείσει τον κύκλο του, παρά το γεγονός ότι έχουμε πολλά χρόνια ν’ ακούσουμε κάτι από αυτόν, που να συνεπάρει την ψυχή μας.
Ομολογώ λοιπόν ότι με ξένισαν αυτά που είπε στο διαδίκτυο. «Τι να την κάνεις τη ζωή με μάσκα, γάντια, 800 ευρώ σε πέντε μήνες (όχι για όλους), χωρίς αγκαλιές και φιλιά και με τον φόβο μην πεθάνεις; Βγείτε διασκεδάστε, γιατί η βαλίτσα πάει μακρυά και τους συμφέρει. Βρείτε και μία γωνία χωρίς κάμερες και κλάψτε την Ελευθερία τον Θεό και το παρελθόν».
Μόλις αυτά τα λόγια δημιούργησαν αντιδράσεις, τα κατέβασε. Κι ανέβασε άλλες σκέψεις του, παρόμοιες.
Για να είμαι ξεκάθαρος, ο Παντελής Θαλασσινός δεν λέει μη φοράτε μάσκα. Καταγγέλλει την κατά τη γνώμη του έλλειψη ελευθερίας!!! Δεν κάνει αυτό που κάνει ο εξίσου σημαντικός δημιουργός Μιχάλης Δέλτα που έγραψε ότι η μάσκα… βλάπτει το… ανοσοποιητικό ή η Ραχήλ Μακρή που ζητά υπεύθυνη δήλωση του Κικίλια ότι δεν θα πάθει κάτι φορώντας τη μάσκα!
Όμως, ειλικρινά δεν κατανοώ αυτό που γράφει ο Θαλασσινός. Ότι, δηλαδή … «πάει μακριά η βαλίτσα και τους συμφέρει»!
Αν βρισκόμαστε στα παλιά πειραιώτικα στέκια θα τον ρωτούσα: «Ποιους συμφέρει ρε Παντέλο;»…. Το ίδιο θα ρωτούσα κι όλους εκείνους που λίγο πολύ λένε παρόμοια πράγματα.
Ποιοι είναι αυτοί, ρε γαμώτο, που θέλουν να μας φιμώσουν; Θα απαντήσει ο Παντελής ή όποιος άλλος; Ξέρει κάτι και δεν το λέει;
Είναι ο … νεοφιλελευθερισμός; Είναι ο καπιταλισμός που αδιαφορώντας αν χάνει δισεκατομμύρια θέλει να υποτάξει στη μπότα του το ανήσυχο πνεύμα του Παντελή ή όποιου άλλου; Είναι ο Σόρρος; Είναι ο Μπίλ Γκέιτς; Ποιος; Ποιοι είναι; Θέλουν να μας βάλουν τσιπάκια; Είναι οι Αμερικανοί; Οι Κινέζοι; Ποιοι; Είναι εξωγήινοι; Σκέπτομαι ότι η πραγματικότητα στο νου του συνωμοσιολόγου είναι θολή.Νομίζει ότι όλα γίνονται με κάποιο ιδιοτελές κίνητρο ή προσωπικό συμφέρον κάποιου υποχθόνιου που πάντα μηχανορραφεί και βυσσοδομεί προκειμένου να κερδίσει κάτι εις βάρος των αδυνάτων! Νομίζει ότι όλα τα κατευθύνει κάποιος! Συνήθως αυτός δεν κατονομάζεται ποτέ ενώ πάντα είναι … εναντίον της Ελλάδας! Ενίοτε και του Χριστιανισμού…
Από την άλλη πλευρά, δεν είμαι διόλου σίγουρος ότι ο Παντελής ή ο κάθε Παντελής μπορεί να επηρεάσει έστω κι έναν σοβαρό άνθρωπο με τέτοιες αναρτήσεις ή θεωρίες συνωμοσίας. Απλώς αυτογελοιοποιούνται και καταστρέφουν την εικόνα που έκαναν δεκαετίες για να δημιουργήσουν. Το είδαμε και με τη Χαρούλα με τα κόκκινα γάντια, με τον Κραουνάκη και τόσους ακόμη.
Όμως, αν έστω κι ένας πιστέψει τον καλλιτέχνη που λέει ότι η μάσκα βλάπτει το ανοσοποιητικό, τότε υπάρχει πρόβλημα, σοβαρό πρόβλημα. Πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν κενά στη Δικαιοσύνη.
Ακούστε: Μπορεί, επί παραδείγματι, η Δικαιοσύνη να παρέμβει σε τέτοιες περιπτώσεις; Μάλλον όχι! Κι αν παρέμβει, δεν θα πει ο Παντελής κι ο πάσα εις ότι καταπατάται η ελευθερία του λόγου;
Εδώ υπάρχει συνέχεια: Τι γίνεται όταν ο ασύδοτος λόγος είναι κι ηλίθιος λόγος; Και ποιος κρίνει ότι ο λόγος είναι ηλίθιος;
Εκτιμώ λοιπόν, ότι υπάρχει άλλη λύση: Όποιον παραβιάζει την κοινή λογική οφείλουμε να τον απομονώνουμε; Ποιος όμως ορίζει ποια είναι η κοινή λογική;
Φρονώ η κοινή λογική του καθενός μας. Με τις παραστάσεις του καθενός, τις γνώσεις και τους ορίζοντες καθενός…
Υπό αυτή την έννοια και με τη δική μου οπτική μπορώ να πω στον αγαπημένο μου καλλιτέχνη Παντελή… «πανάθεμά σε, δεν με λυπάσαι;»…
Νομίζω ότι έχουμε μπει σε φαύλο κύκλο. Η τεράστια ανάπτυξη του διαδικτύου φέρνει στην επιφάνεια και στην καθημερινότητα των ανθρώπων διάφορες τοξικότητες που παλαιότερα ήταν περιορισμένες στα άδυτα των οικογενειών ή έστω στις καρέκλες της καφετέριας ή της ταβέρνας.
Παλιότερα όλους αυτούς δεν τους παίρναμε σοβαρά… Μπορούμε να το κάνουμε και τώρα…
