Ο Θεόδωρος Πάγκαλος είναι μια ιδιάζουσα πολιτική προσωπικότητα που ουδέποτε πέρασε απαρατήρητος.
Ή τον αποδέχεσαι και τον αγαπάς ή τον απορρίπτεις και τον μισείς.
Βαθύτατα μορφωμένος, διεισδύει με την ίδια άνεση στη φιλοσοφία, στην ιστορία, στην γεωπολοτική, στη θρησκειολογία.
Απότομος ή και θρασύς, όπως εκείνο το πρωινό του 2008, όταν έλεγε «δε γαμιέσαι πρωί –πρωί» σε δημοσιογράφο που του έβαλε το μικρόφωνο στο στόμα και του ζητούσε δηλώσεις, στην είσοδο της Βουλής.
Ειδικά από τη στιγμή που έμεινε εκτός πολιτικής, η φρασεολογία του και κυρίως ο τρόπος που εκφράζει τις κρίσεις ή τις διαπιστώσεις του δημιουργούν τεράστιες αντιδράσεις εξ αιτίας του άκρατου κυνισμού του. Που ίσως να είναι και επιτηδευμένος.
Ο Πάγκαλος είπε στο ξεκίνημα της κρίσης την φράση «μαζί τα φάγαμε»!
Όλη η κοινωνία έπεσε να τον «φάει».
Μα δεν έλεγε ψέματα. Μαζί τα φάγαμε!
Ναι! Έτσι είναι.
Μέσα σε 30 χρόνια γίναμε μια κοινωνία δημοσίων υπαλλήλων με λογικές ήσσονος προσπάθειας. Μέσα σε 30 χρόνια τριπλασιάσαμε το κατά κεφαλήν εισόδημά μας, μα η παραγωγή μας έμεινε ίδια. Μέσα σε 30 χρόνια καταναλώσαμε 200 δις επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά πακέτα και ΕΣΠΑ. Και …300 δις δανεικά!
Άρα;
Ναι, ο Πάγκαλος ήταν μέρος αυτού του συστήματος εξουσίας που καθοδήγησε τον Έλληνα, διαμόρφωσε συνειδήσεις, κατεστημένα, γιγάντωσε το πελατειακό σύστημα. Χρόνια υπουργός και πρώτο βιολί των κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ. Αρκετές φορές, μάλιστα, με χαρακτηριστικές προσωπικές αστοχίες.
Για πολλούς ήταν ο ιδανικός αντικαταστάτης του Παπανδρέου, μα όλοι ήξεραν ότι η οξυδέρκεια του πνιγόταν μέσα στα ποτάμια του γάλακτος που έχυνε από την καρδάρα.
Αυτοκαταστροφικός όσο η εξυπνάδα του!
Μα ούτε το ένα ούτε το άλλο του αφαιρεί το δικαίωμα της κρίσης ή και της αυτοκριτικής. Πολύ περισσότερο που μιλά ως απλός πολίτης.
Τώρα ξεσηκώθηκε το σύμπαν επειδή ο Πάγκαλος σε συνέντευξή του ανέφερε ότι «ένας λαός ηλιθίων δεν μπορεί να κάνει δημοψήφισμα που ζητά ο Καμμένος»!
Προσβλητικό, δεν λέω. Ειδικά για τον πιο έξυπνο λαό του κόσμου που όταν οι άλλοι ήταν ανεβασμένοι στα δέντρα, εκείνος έφτιαχνε Παρθενώνες…
Μα!
Μήπως λέει και πάλι αλήθεια ο Πάγκαλος;
Αυτός ο λαός δεν ψηφίζει απατεώνες, λαϊκιστές, λαοπλάνους, παλαβούς και κάθε καρυδιάς καρύδι;
Αυτός ο λαός –για να το δούμε και ιστορικά- δεν καταψήφισε τον Χαρίλαο Τρικούπη που άλλαζε την Ελλάδα κι υπερψήφισε τον μέγιστο δημαγωγό Δηληγιάννη;
Αυτός ο λαός, που δεν είχε πού την κεφαλή κλίναι, δεν ξεκίνησε να πολεμήσει τους Τούρκους το 1897; Με αποτέλεσμα να πληρώνουμε κερατιάτικα μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα;
Αυτός ο λαός δεν καταψήφισε τον Βενιζέλο που είχε φτιάξει την Ελλάδα των δυο ηπείρων και πέντε θαλασσών, προς χάριν του εθνικισμού της εποχής;
Αυτός ο λαός δεν πολεμούσε μεταξύ του όταν όλη η υφήλιος ανορθωνόταν στα συντρίμμια του Β’ παγκοσμίου πολέμου;
Αυτός ο λαός, δεν έδιωξε τον Καραμανλή μετά την πρώτη του οκταετία (1955 -1963) -που ήταν η πιο εποικοδομητική οκταετία στην σύγχρονη ιστορία του τόπου – προς χάριν του δημαγωγού Γεωργίου Παπανδρέου;
Αυτός ο λαός δεν αντιτασσόταν στη πορεία της Ελλάδας στην Ευρώπη, τον μόνο που δρόμο που διασφάλιζε την ευημερία και την ασφάλειά του, παρασυρμένος από τις σειρήνες που μιλούσαν για τριτοκοσμικές αναζητήσεις;
Αυτός ο λαός δεν τρέχει πίσω από τον κάθε Σώρρα και τον κάθε γραφικό πολιτικάντη ή και απατεώνα;
Αυτός ο λαός δεν ψήφισε έναν κομμουνιστή για να υπηρετήσει την αστική δημοκρατία;
Αυτός ο λαός δεν πιστεύει –σε μεγάλο ποσοστό μάλιστα- ότι όλη η υφήλιος έχει συνασπιστεί για να του κάνει κακό; Αυτός ο λαός δεν πιστεύει ότι όλοι συνωμοτούν εις βάρος της Ελλάδας;
Αυτός ο λαός δεν συντάχθηκε με την γελοία εξαγγελία ότι θα σκιστούν μνημόνια και με ένα νόμο θα διαγράψουμε μόνοι μας το χρέος; Κι οι δανειστές, όχι μόνο θα το δεχθούν, αλλά θα παρακαλάνε να μας δανείσουν πάλι;
Ναι, είναι κυνικός ο Πάγκαλος. Θα μπορούσε να πει ότι υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων που είναι ηλίθιοι κι ένα άλλο –εξ ίσου σημαντικό- που δεν είναι. Τότε, όλοι θα κατέτασσαν τους εαυτούς τους στη δεύτερη κατηγορία κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Μα, ας σκεφτούμε λίγο.
Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς και τον Πάγκαλο, ο Σιμωνίδης ο Κείος είχε πει ακριβώς το ίδιο: «Των γαρ ηλιθίων απείρων γένεθλα»!
Τουτέστιν, άπειρη η γενιά των ηλιθίων…
