Καλεσμένος στο «Black Box» του parapolitika.gr με τον δημοσιογράφο Θανάση Φουσκίδη ήταν ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης.
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος απάντησε στην ερώτηση «τι τον ρωτάνε οι πολίτες»: «Πρέπει να είσαι κυρίως για τα δύσκολα. Γι’ αυτό και θεωρώ καθήκον μου στις πιο δύσκολες περιόδους, όπως ήταν η περίοδος της επετείου από τα Τέμπη, όπου εκεί χτίστηκε και μια προπαγάνδα παραπληροφόρησης πάνω σε ένα τραγικό δυστύχημα ή στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ που είναι μια πολύ δύσκολη συζήτηση και για την κυβέρνηση, να βγαίνεις ακόμα παραπάνω μπροστά.
Ο κόσμος λέει αφιλτράριστα αυτά που πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι σκεφτόμαστε ή πολλές φορές κάποιοι θέλουν να μας τα πουν, συνεργάτες μας, αλλά φοβούμενοι μη γίνουν δυσάρεστοι, δεν μας τα λένε. Ας πούμε για τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι κάτι το οποίο μας το χρεώνει ο κόσμος και δικαίως θα πω εγώ. Μπορεί να το χρεώνει και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά αυτό δεν τον νοιάζει τον ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας ή τον εν δυνάμει ψηφοφόρο. Είναι λάθος να λες «ναι αλλά και οι προηγούμενοι το ίδιο έκαναν», αυτό θυμώνει παραπάνω τον κόσμο».
Για το ζήτημα του ΟΠΕΚΕΠΕ τόνισε: «Η συζήτηση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι η πιο χαρακτηριστική συζήτηση για την κακή πλευρά της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, στην οποία έχουμε και εμείς ως πολιτικός χώρος, όπως και άλλοι, μεγάλη ευθύνη. Φταίμε που αυτό που γίνεται τώρα -με το πέρασμα του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, με τους ελέγχους που γίνονται με κάποιους πονηρούς οι οποίοι βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον στη φόρα- αργήσαμε πολύ να το κάνουμε και αυτό μας το χρεώνει ο κόσμος. Πώς μπορούμε να περάσουμε το θέμα ΟΠΕΚΕΠΕ από τα αρνητικά που είναι μέχρι σήμερα, στα θετικά; Με αποτελέσματα.
Να γίνουν τώρα σωστά οι πληρωμές μέχρι τέλους, αυτοί οι οποίοι είναι μπαταχτσήδες και απατεώνες να πληρώσουν, σίγουρα διοικητικά και γιατί όχι και ποινικά, αυτό η Δικαιοσύνη θα το κρίνει, ο κόσμος να αρχίσει να βλέπει διώξεις για τους διάφορους οι οποίοι προκαλούν τον κόσμο με τον τρόπο που απαντάνε, με τον τρόπο που ζούσανε, αλλά για να μην κοροϊδευόμαστε, γιατί κάποιοι ανακάλυψαν τον «τροχό» το 2025, όλα αυτά τα τυχερά δελτία, όλες αυτές οι Porsche δεν ξεκίνησαν να συμβαίνουν το 2019. Φταίμε που και εμείς αργήσαμε κάποια πράγματα να τα κάνουμε; Φταίμε και παραφταίμε, αλλά όλη αυτή η προσπάθεια της αντιπολίτευσης να κάνει το θέμα «λύσσα» και να μετατρέψει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα με ποινικές προεκτάσεις σε «σκάνδαλο Μητσοτάκη» στο τέλος της ημέρας δείχνει πόσο αναξιόπιστη είναι η αντιπολίτευση».
Για τις κατηγορίες περί συγκάλυψης ευθυνών απάντησε: «Η ίδια κυβέρνηση που έβαλε μια τάξη στα γήπεδα, στα πανεπιστήμια, που επί των ημερών της, λόγω και της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, οι πιο μεγάλες εγκληματικές οργανώσεις γύρω από εφορίες, φυλακές, πολεοδομίες, από παράνομες συνταγογραφήσεις, πήραν το δρόμο της Δικαιοσύνης και πολλοί εκ των πρωταγωνιστών αυτών των εγκληματικών δραστηριοτήτων πήγανε και στη φυλακή ή πάνε στη φυλακή, η ίδια κυβέρνηση που τα κατάφερε να σπάσει πολλά αποστήματα, δεν τα κατάφερε μέχρι τώρα στο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ και αυτό με πολιτικό θάρρος πρέπει να το πούμε στον κόσμο και με πράξεις, όπως κάνουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα, να το διορθώσουμε.
Τώρα, δεν θεωρώ ότι είναι η ίδια περίπτωση ποινικά, δηλαδή ως προς την αντιμετώπιση των ενόχων ή των πιθανών ενοχών με τα Τέμπη, γιατί πρόκειται για μια εθνική τραγωδία για την οποία υπάρχουν τεράστιες ευθύνες, πολιτικές και ενδεχομένως και κάποιων πολιτικών προσώπων ποινικές ευθύνες. Έχουμε ζήσει πολλές εθνικές τραγωδίες σε αυτή τη χώρα δυστυχώς και ελπίζω να μην ζήσουμε άλλες τέτοιες. Όπως τραγωδία είναι και κάθε φορά που επειδή αργεί ένας δρόμος, όπως είναι για παράδειγμα η Πατρών – Πύργου, με τις κατατμήσεις, χάνονται συνάνθρωποί μας λόγω της κακής ποιότητας των οδικών δικτύων. Πρώτη φορά η Δικαιοσύνη θα κρίνει μια τόσο σοβαρή τραγωδία με τόσους πολλούς κατηγορούμενους.
Δεν υπάρχει άλλη τραγωδία που να έχουμε 36 κατηγορούμενους, 33 εκ των οποίων για κακούργημα, δύο πολιτικούς, δύο πρώην υπουργούς, τον κ. Καραμανλή και τον κ. Τριαντόπουλο, οι οποίοι θα πάνε να κριθούν από ανώτατους δικαστές στο δικαστικό συμβούλιο για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες και αυτοί (οι ανώτατοι δικαστές) θα πουν και ποια μπορεί να είναι τα αδικήματα και ποια μπορεί να είναι και η ευθύνη τους, υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας και εμείς έχουμε τοποθετηθεί για τους δύο αυτούς πρώην υπουργούς για να μην θεωρηθεί ότι αλλάζει η θέση μας.
Όλα αυτά δείχνουν ατιμωρησία, δείχνουν συγκάλυψη; Το αντίθετο, δείτε ακόμα και στον ΟΠΕΚΕΠΕ, που το ξαναλέω, δικαίως φωνάζει ο κόσμος και δικαίως μας το χρεώνει και εμάς σε πολιτικό σίγουρα επίπεδο. Έχουμε μια εξεταστική, τι λέγανε; Δεν θα έρθει ο ένας, δεν θα έρθει ο άλλος, δεν θα έρθει ο παράλλος. Όλοι έρχονται, όλοι καταθέτουν. Έχουν «παρελάσει» από την εξεταστική όλοι οι διατελέσαντες υπουργοί, όλα τα στελέχη του Μαξίμου και μισό στοιχείο που να δείχνει συγκάλυψη ή «συμπαιγνία του Μαξίμου» δεν έχει υπάρξει».
Για την εικόνα της εξεταστικής επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και το χαρακτηρισμό «παρωδία»:
«Παρωδία ως προς τις απαντήσεις που δίνουν κάποιοι μάρτυρες, είναι και παρά είναι, και μάλιστα αυτοί που προκαλούν τον κόσμο με τις απαντήσεις τους να ξέρουν ότι δεν είναι υπεράνω του νόμου, όλα αυτά τα οποία απαντούν δεν πάνε στον «κάλαθο των αχρήστων», πάνε στους εισαγγελείς και φαντάζομαι -εκ της νομικής μου εμπειρίας- ότι η υπόθεση θα έχει πολύ μεγάλη συνέχεια στην τακτική δικαιοσύνη». Όμως δεν είναι μια εξεταστική που συγκαλύπτει, δεν είναι μια εξεταστική που συσκοτίζει, δεν είναι μια εξεταστική που ρίχνει σκοτάδι, αλλά ρίχνει φως, όλα αυτά είναι στο φως. Στο φως είναι και η ένδεια επιχειρημάτων κάποιων μαρτύρων, στο φως είναι και η γραφικότητα κάποιων άλλων, στο φως είναι και ο τρόπος που προσπάθησαν να πλουτίσουν για δεκαετίες, θυμίζω τις ημερομηνίες των τυχερών δελτίων, των αυτοκινήτων, σε βάρος των υγιώς λειτουργούντων αγροτών».
Για την τακτική της αντιπολίτευσης: «Η τακτική που ακολουθεί σε όλα τα πολύ σοβαρά ζητήματα: ένα υπαρκτό σοβαρό ζήτημα με ποινικές προεκτάσεις, όπως είναι η υπόθεση και για κάποιους άλλους σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, η οποία τι είναι; Είναι μια νοσηρή κατάσταση δεκαετιών, όπου κάποιοι απατεώνες έπαιρναν ή παραπάνω από όσα έπρεπε να πάρουν από αγροτικές επιδοτήσεις ή έπαιρναν λεφτά που δεν έπρεπε να πάρουν καθόλου, αυτό είναι το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ. Τι πάει να κάνει αντιπολίτευση; Πάει να το κάνει «λύσσα». Τι σημαίνει αυτό; Πάει να το μετατρέψει σε ένα σκάνδαλο όπου κάποιοι υπουργοί «τα έπαιρναν» ή συμμετείχαν ως εγκληματική οργάνωση. Αυτό δεν τους βγαίνει ούτε στην εξεταστική. Μου είπατε για τους δύο υπουργούς, τον κύριο Βορίδη και τον κύριο Αυγενάκη.
Είμαστε πλέον σε μια εξεταστική, χρονικά πάει να γίνει μια από τις μεγαλύτερες, έχουν έρθει όλοι οι θεωρητικά «δύσκολοι» μάρτυρες. Πλην ενός, του κυρίου Βάρρα, που δεν είπε κάτι καινούργιο, κανείς δεν έχει υπονοήσει έστω ότι αυτό που έκαναν οι δύο υπουργοί… Τον Βορίδη, τον κατηγορούσαν γιατί προχώρησαν επί των ημερών του, συναίνεσε μάλιστα, δεν τις εισηγήθηκε αυτός, κάποιες πληρωμές επί τη βάσει της τεχνικής λύσης. Ο ίδιος ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο κύριος Χνάρης, επιβεβαίωσε αυτά που πριν από λίγους μήνες, όταν φώναζαν και μιλούσαν για συγκάλυψη, αυτά που έλεγε ο Βορίδης.
Ακριβώς αυτό που έλεγε ο Βορίδης στη Βουλή όταν του κουνούσαν το δάχτυλο, ξαναλέω, ως προς το ποινικό σκέλος, τα επιβεβαίωσε ως θέσεις ο κύριος Χνάρης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην αντιπεριφερειάρχης. Δηλαδή το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που μιλούσε για συγκάλυψη, επειδή δεν παραπέμφθηκε ο κύριος Βορίδης να δικαστεί, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ υιοθέτησε τις θέσεις Βορίδη. Άρα εδώ τι έγινε; Εδώ στους δύο πρώην υπουργούς, επί τη βάσει του άρθρου 86 Σ. αξιολογήθηκαν τα στοιχεία που ήρθαν από την Δικαιοσύνη, φάνηκε ότι ποινική εμπλοκή δεν έχουν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος και προχωρήσαμε παρακάτω. Καμία συγκάλυψη δεν υπήρξε. Αν υπήρχε συγκάλυψη όλο αυτό το χρονικό διάστημα θα βλέπαμε ένα στοιχείο.
Για το κλείσιμο των δρόμων από τους αγρότες: «Κοιτάξτε, να ρωτάμε κιόλας αν είμαστε στο 2025 και πάμε στο 2026. Προφανώς αυτή την απάντηση την δίνω για κάποιους από το πολιτικό σύστημα και κάποια Μέσα Ενημέρωσης τα οποία πάνε να μας τρελάνουν. Τους δρόμους τους κλείνουν οι αγρότες και μάλιστα όχι όλοι αγρότες, μία μερίδα, προφανώς όχι πλειοψηφική, των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα. Στα μπλόκα συνυπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, αρκετές. Η πρώτη και κυριότερη είναι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν δίκαια και λογικά αιτήματα, με τους οποίους είμαστε όλοι μαζί τους. Κανείς δεν είναι αντίθετος στο αίτημα ενός ανθρώπου του πρωτογενούς τομέα, ειδικά ενός κτηνοτρόφου, στο να αποζημιωθεί γι’ αυτά τα οποία έχασε λόγω της ευλογιάς.
Κανείς δεν αρνείται σ’ έναν αγρότη την ανάγκη το κράτος να τον στηρίξει όσο παραπάνω μπορεί για το κόστος παραγωγής. Μαζί με αυτούς όμως έχουν παρεισφρήσει και διάφοροι, οι οποίοι δεν είναι οι πολλοί, είναι κάποιοι λίγοι που φωνάζουν, ίσως και παραπάνω, των οποίων το «πάρτι» τελείωσε. Μεταξύ των αγροτών που διαδηλώνουν υπάρχουν και κάποιοι -εγώ δεν λέω αν τα έπαιρναν παρανόμως, μπορεί να υπάρχουν και τέτοιοι, αυτό θα το βρει η Δικαιοσύνη, ήδη γίνονται έλεγχοι, όχι τώρα, πολλούς μήνες πριν ξεκινήσουν τα μπλόκα, τώρα απλά βλέπουμε την κατάληξη των ελέγχων- οι οποίοι δεν θέλουν να περνάει από το φίλτρο της ΑΑΔΕ κάθε ευρώ που πηγαίνει στους αγρότες.
Όποιος δεν το θέλει αυτό, δεν το θέλει γιατί η ΑΑΔΕ έχει τη δυνατότητα να διασταυρώσει όλα τα οικονομικά δεδομένα κάποιου, άρα ο νόμιμος εκεί που ήταν να πάρει 10 θα πάρει 15 και ο παράνομος εκεί που ήταν να πάρει 15 θα πάρει 5 ή και 0 ανάλογα με το αν δικαιούνταν αποζημίωση ή όχι. Άρα αυτοί οι οποίοι δεν θέλουν να γίνονται διασταυρωτικοί έλεγχοι είναι αυτοί οι οποίοι ξεβολεύονται. Αυτή την αλήθεια επιτέλους την λέμε. Και θα έπρεπε η αντιπολίτευση που δικαίως φώναζε γιατί αργούσαν οι πληρωμές, που δικαίως φώναζαν κάποιοι «γιατί δεν το κάνατε αυτό 6 χρόνια;», θα έπρεπε τώρα να είναι υπέρ αυτής της μεταρρύθμισης.
Μας εγκαλούσαν για το ορθό, το οποίο δεν γινόταν και τώρα μας εγκαλούν που το κάνουμε. Τώρα, τους δρόμους τους κλείνουν οι αγρότες, τους δρόμους δεν τους κλείνει η αστυνομία, η αστυνομία βρίσκεται όπου μπορεί, πρώτον για να είναι όσο γίνεται πιο ασφαλής η διέλευση στους παραδρόμους, που είναι κάτι πολύ επικίνδυνο και ειδικά αυτές τις ημέρες υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ατυχημάτων ή και σοβαρών δυστυχημάτων και η αστυνομία είναι και σε διάφορα σημεία για να προστατεύσει νευραλγικής σημασίας οδούς.
Η αστυνομία αξιολογεί αν αυτό το οποίο θεωρούν ασφαλές οι αγρότες -που δεν είναι δουλειά τους να κρίνουν αν ένας δρόμος είναι ασφαλής ή όχι- είναι πράγματι ασφαλές για τον κόσμο. Άκουσα κάποια στιγμή ότι θα δώσουν, λέει, ένα ρεύμα που εννοούσαν τη ΛΕΑ, την Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης. Δεν είναι καθόλου ασφαλές για τους οδηγούς να κυκλοφορούν σ’ ένα δρόμο που είναι στα 3/4 του ή στα 2/3 του τρακτέρ παρατεταγμένα και στο 1/3 ή στο 1/4 να έχουμε μια διέλευση ειδικά τη νύχτα ή με δύσκολες καιρικές συνθήκες. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος στην Ελληνική αστυνομία, στην τροχαία που να θέλει να ταλαιπωρήσει τον κόσμο. Το αντίθετο.
Εγώ δεν θα κρύψω τα λόγια μου. Πιστεύω ότι είμαστε η κυβέρνηση που έχει αρχίσει και δίνει πολλά από αυτά που δικαίως ζητάνε και οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, όπως δικαίως ζητάνε και άλλα πράγματα και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και πρέπει να δώσουμε κι άλλα από αυτά που υπάρχουν όμως και μπορούμε να δώσουμε. Είμαστε η κυβέρνηση που έχει δημιουργήσει τους πόρους με την πολιτική της, τα έσοδα -χωρίς να αυξάνει φόρους για να τα πάρουν οι άνθρωποι αυτά που έχουν στερηθεί και καλά κάνουν και τα ζητάνε- όμως η τακτική του κλεισίματος των δρόμων μόνο κακό κάνει.
Για το σχέδιο της Κυβέρνησης για τις κινητοποιήσεις των αγροτών και γενικά τον πρωτογενή τομέα, αλλά και για τις συνέπειες που πρέπει να αντιμετωπίσουν όσοι παραβαίνουν τον νόμο: «Υπάρχουν δύο σχέδια τα οποία θα πρέπει να εφαρμοστούν «χθες». Το ένα είναι, ο πρωτογενής τομέας, βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα, όλες αυτές οι μεγάλες αλλαγές που ήδη υλοποιούνται να ολοκληρωθούν, όλα αυτά τα ορόσημα ή τέλος πάντων, όλα αυτά τα οποία είπε ο κ. Τσιάρας που κάποια έχουν υλοποιηθεί και κάποια υλοποιούνται στο πλαίσιο των αιτημάτων των αγροτών και η μακροπρόθεσμη (συζήτηση) είναι μια συζήτηση για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα διακομματική, που έχει προαναγγείλει ο Πρωθυπουργός. Το δεύτερο είναι η εκτόνωση των μπλόκων. Εδώ θεωρώ ότι δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο η κυβέρνηση να αναγκαστεί να πάει σ ένα plan Β. Γιατί το λέω αυτό; Πρώτον, για να λέμε την αλήθεια, δεν υπάρχει κανένα κράτος, καμία κυβέρνηση, καμία αρχή αστυνομική που να έχει τη δυνατότητα επιχειρησιακά στον κόσμο, πουθενά, να ρυμουλκήσει 4.000 ή 5000 τρακτέρ. Αυτό δεν γίνεται.
(ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ: Εκτός αν τους ξεφουσκώσει τα λάστιχα, όπως είχε κάνει η διακυβέρνηση Σημίτη.)
Και αυτό δεν είναι λύση όπως καταλαβαίνετε. Τι μπορεί να κάνει; Μπορεί να προστατεύσει λιμάνια, αεροδρόμια, να καταλογίσει ποινές και να στείλει στη Δικαιοσύνη αυτούς τους πονηρούς που σηκώνουν διόδια και αυτά τα πληρώνουμε εμείς και αυτοί που μας βλέπουν, δεν τα πληρώνουν αυτοί που σηκώνουν τα διόδια. Δηλαδή να κάνεις τον κοινωνικά ευαίσθητο, αλλά να τα πληρώσεις εσύ, όχι ο Έλληνας φορολογούμενος. Αυτά μπορεί η Πολιτεία και οφείλει να τα επιβλέψει, να εφαρμόσει τον νόμο, να συλλάβει τους παράνομους, αυτό μπορεί να το κάνει. Το plan b θα πρέπει να είναι κάτι το οποίο θα έχει να κάνει με περισσότερες κυρώσεις και επιπτώσεις για αυτούς, οι οποίοι ενώ τους ζητείται διάλογος σε βάρος όλων των αγροτών, αρνούνται τον διάλογο.
Σίγουρα, όπως συνέβη με τα διόδια που σηκώθηκαν οι μπάρες και κατευθείαν η αστυνομία διαβιβάζει το υλικό στη Δικαιοσύνη και αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν την όποια ζημιά θα έχουνε τις όποιες ποινικές και τις όποιες διοικητικές/αστικές ευθύνες θα πρέπει να δούμε εφόσον παρατείνεται αυτό το φαινόμενο, δεν είμαστε ακόμα εκεί, τι μπορεί να γίνει σε περίπτωση που για παραπάνω από μία, δυο, τρεις βδομάδες, δεν ξέρω αυτό θα το αξιολογήσει και το αρμόδιο υπουργείο, ο κόσμος δυσκολεύεται. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις ακόμα δυο ή τρεις βδομάδες για να πας στη Θεσσαλονίκη πχ δέκα ώρες.
Εμείς δεν είμαστε κυβέρνηση μόνο των αγροτών. Είμαστε κυβέρνηση για όλους τους αγρότες και για όλους τους κτηνοτρόφους και οφείλουμε να τους δώσουμε όσα παραπάνω ζητάνε δίκαια από αυτά τα οποία θεωρώ ότι μπορούν να ικανοποιηθούν, αλλά είμαστε κυβέρνηση όλων των πολιτών. Είμαστε κυβέρνηση και ενός οικογενειάρχη που ξεκίνησε αυτές τις μέρες, τις προηγούμενες μέρες, μεταξύ Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς, για να πάει από την Αθήνα στη Λάρισα, από το Βόλο στα Τρίκαλα, από τη Θεσσαλονίκη να έρθει στην Αθήνα, από την Πάτρα για να πάει στα Γιάννενα, να πάει να δει κάποιος τη μαμά του, τον μπαμπά του, τον παππού του, τη γιαγιά του. Είμαστε όλοι με τους αγρότες όπως και οι άνθρωποι αυτοί; Είμαστε. Αλλά οι άνθρωποι αυτοί είναι φορολογούμενοι, πληρώνουν φόρους για να έχουν ελεύθερους δρόμους. Εκεί λοιπόν που η διεκδίκησή σου έρχεται σε αντίθεση με την ελευθερία του άλλου, υπάρχει πρόβλημα.
Εμένα αυτό είναι σίγουρα και προσωπική μου θέση και θα σας πω και κάτι, αυθόρμητα όποιον και να ρωτήσεις θα απαντήσει: «είμαι υπέρ των αιτημάτων». Ποιος δεν θέλει ένας αγρότης να έχει φθηνότερο ρεύμα; Ποιος δεν θέλει ένας αγρότης να παίρνει πίσω τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το πετρέλαιο;- Εμείς τα υλοποιήσαμε αυτά και όχι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά ας ρωτήσουμε αν δυσκολεύτηκαν και αν τους άρεσε αυτό που έζησαν αυτοί που ταξίδεψαν αυτές τις ημέρες».
Για τον έλεγχο της ΑΑΔΕ στον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών:
«Δεν εκπροσωπώ μια ανεξάρτητη Αρχή, αλλά εικάζω εκ της κοινής λογικής, όπως είπα και σε ενημέρωση πολιτικών συντακτών, ότι από τη στιγμή που ένας άλλος συγγενής έκανε μια δημόσια καταγγελία για κάτι..
Δεν υπήρχε θέμα προτεραιοποίησης, έγινε μια καταγγελία και φαντάζομαι, αντιλαμβάνομαι ότι ελέγχεται όπως όλες οι αντίστοιχες δημόσιες καταγγελίες και θα ήταν πρόβλημα να μη γινόταν έλεγχος γιατί εκεί θα μπορούσε να πει κανείς για συγκάλυψη. Δεν υπάρχουν συγγενείς θυμάτων δύο ταχυτήτων. Όσο ιερή είναι μια μάνα που έχασε την κόρη της, το γιο της, αντίστοιχα τόσο ιερός είναι και ένας άλλος συγγενής που λέει δημοσίως κάτι άλλο- και δεν τους βάζουμε στο ζύγι- όπως και κάθε τραγωδίας, κάθε τραγικού δυστυχήματος. Καμία εκδικητική διάθεση δεν υπάρχει και επειδή είδα μια ανάρτηση της κυρίας Καρυστιανού για τον διοικητή της ΑΑΔΕ και ο άνθρωπος αυτός κάνει μια πολύ σοβαρή δουλειά.
Ο κύριος Πιτσιλής έχει και αυτός οικογένεια, έχει παιδιά, δεν νομίζω ότι είναι καλό να στοχοποιούμε κάποιον με το πρόσωπό του και μάλιστα να δημιουργούμε μια εντύπωση στην κοινωνία, για παράδειγμα, ότι με τον κύριο Πιτσιλή ή τους προκατόχους του υπάρχει μια ιδιότυπη ασυλία. Απαντήθηκε αυτό και από εμάς και από την ΑΑΔΕ, καμία ασυλία δεν υπάρχει, διώκονται κανονικά, σύμφωνα και με τον Ποινικό Κώδικα και τους ειδικούς ποινικούς νόμους για όλα τα αδικήματα και για όλα τα αδικήματα εκ δόλου. Αν υπήρχε κάποιο ζήτημα εκδικητικής δίωξης, αυτό συνιστά ένα βαρύ κακούργημα που δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και δεν χρειάζεται και να δραματοποιούμε και τα πάντα.
Η κυβέρνηση, το ξαναλέω, παρά τα πολλά που άκουσε, ούτε «ξυλόλια» μετέφερε, ούτε «βαγόνια εξαφάνισε», ούτε «νεκρούς είχε εξαφανίσει». Θα πληρώσουν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν. Το ξαναλέω. Τόσοι κατηγορούμενοι για μια εθνική τραγωδία όπως συνέβη πολλές φορές, συνέβησαν πολλές άλλες στο παρελθόν, δεν έχουν ξαναϋπάρξει -και σωστά- και το επόμενο βήμα είναι να αλλάξουμε το άρθρο 86 και θέλουμε να το κάνουμε επί των ημερών μας αυτό, εφόσον μας επανεκλέξουν οι πολίτες, μαζί προφανώς και με τα υπόλοιπα κόμματα, ούτως ώστε από εδώ και στο εξής καμία δίωξη πολιτικού να μην περνάει από το φίλτρο των κομμάτων».
Για το στόχο της αυτοδυναμίας, την πιθανότητα μετεκλογικών συνεργασιών και για τα πιθανά υπό δημιουργία κόμματα: «Η όποια ευκολία ή δυσκολία επίτευξης του στόχου μας, που είναι η επανεκλογή μας ως αυτοδύναμη κυβέρνηση, εξαρτάται από το πόσο καλοί θα είμαστε στη δουλειά μας, στο πόσο δηλαδή συνεπείς θα είμαστε όταν έρθει η ώρα του απολογισμού σε σχέση με το πρόγραμμα που είχαμε το 2023. Θα τα βάλει ο κόσμος αυτά τα δύο το ένα δίπλα στο άλλο, θα πει για παράδειγμα, είχε πει ο Μητσοτάκης ότι θα έχει μέσο μισθό 1.500 ευρώ, τον έφερε; Κατώτατο μισθό 950. Μείωσε την ανεργία; Προχώρησε τους δρόμους που μου είχε πει; Ο κόσμος αυτό θα κάνει. Προφανώς στο ζύγι θα βάλει και τα αρνητικά και θα αποφασίσει. Άρα θεωρώ ότι δεν εξαρτάται η επιτυχία ή η αποτυχία από κανένα κόμμα. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο, παράγουμε πολλά παραπάνω μονοπρόσωπα κόμματα και πολλούς παραπάνω «σοφούς» που θα τα στελεχώσουν, απ’ όσους μπορούμε να καταναλώσουμε ως χώρα.
Ένα κόμμα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κρίκους της αλυσίδας της Δημοκρατίας, τα κόμματα έχουν ιερή σημασία, αρκεί να λειτουργούν σωστά, όταν δεν λειτουργούν σωστά, κρίνονται αρνητικά από τον κόσμο αλλά ένα κόμμα δεν είναι μόνο ένα πρόσωπο, ένα κόμμα είναι τα υπόλοιπα πρόσωπα που το απαρτίζουν. Για παράδειγμα, ένα κόμμα που θέλει να κυβερνήσει πρέπει να πει αν έχει τα πρόσωπα να μπορούν να διοικήσουν τη χώρα, να ασκήσουν οικονομική πολιτική, εξωτερική πολιτική. Ένα κόμμα είναι θέσεις. Τι πιστεύει ο καθένας από αυτούς;
(ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ: Ή να εκφράσει και «το σηκωθείτε και φύγετε» ή το ότι «δεν πάει άλλο» ή «αι σιχτίρι» ή οτιδήποτε άλλο…)
Ναι απλά με το «δεν πάει άλλο» και το «αι σιχτίρι» δεν θα είχαμε ποτέ τη χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 17 ετών, δεν θα είχαμε ποτέ ΑΟΖ με την Αίγυπτο, με την Ιταλία, Chevron, Exxon Mobil, Belharra, Rafale, F16. Με το «αι σιχτίρ» δεν θα προστατεύαμε τα σύνορά μας στον Έβρο, δεν θα είχαμε την εικόνα στο Κογκρέσο, δεν θα είχαμε καταφέρει να απορροφήσουμε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ακρίβειας. Ο «έλα μωρέ» υπουργός Οικονομικών, ο «θα τον βρούμε» δεν θα γινόταν ποτέ πρόεδρος του Eurogroup, ο «έλα μωρέ» υπουργός Οικονομικών ήταν αυτός που τον πέταξαν έξω από το Eurogroup. Οι εκλογές, όμως, δεν είναι τίποτα άλλο παρά συγκρίσεις. Εμείς με τον κακό μας εαυτό, τα λάθη που πρέπει να διορθώσουμε, τα παράπονα που δικαίως έχει ο κόσμος…
(ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ: Ναι αλλά δεν είναι αλαζονικό αυτό ότι αντίπαλός σας είναι ο κακός σας εαυτός;)
Αλαζονικό είναι να λες ότι δεν έχεις κάνει λάθη. Αλαζονικό είναι να λες ότι «εγώ είμαι και κανένας άλλος». Εμείς δεν λέμε αυτό. Εμείς λέμε ότι αν είμαστε όπως πρέπει και αποτελεσματικοί, ο κόσμος μάλλον θα μας επανεκλέξει. Όποιος και να είναι απέναντι, αν εμείς δεν είμαστε όπως πρέπει, ο κόσμος δεν θα μας ψηφίσει.
Μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί ότι σύμμαχός μας είναι η κοινωνία και αυτό δεν το λέω ως σχήμα λόγου. Αν με ρωτάτε με ποιον θα μπορούσαμε να μιλήσουμε σε περίπτωση που δεν έχουμε αυτοδυναμία, η πρόσφατη πολιτική ιστορία έχει αποδείξει ότι αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν υπάρχει ένα ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει το ΠΑΣΟΚ του κυρίου Βενιζέλου ή της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, που παρά τις πολλές ιδεολογικές διαφορές που είχαμε και έχουμε, στο τέλος της ημέρας έβαζε, όπως βάζαμε και εμείς, τη χώρα πάνω από το κόμμα. Δεν συγκρίνεται το ΠΑΣΟΚ εκείνο με το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη.
Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση επί των ημερών του Ευάγγελου Βενιζέλου ή της Φώφης Γεννηματά το ΠΑΣΟΚ να συνυπογράψει έστω και «ευχετήρια κάρτα» με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου -και το ευχετήρια κάρτα το λέω χάριν υπερβολής, με την έννοια ότι συνυπέγραψαν πρόταση δυσπιστίας- με έναν άνθρωπο ο οποίος αποκαλεί συναδέλφους της δολοφόνους που έχει κάνει ό,τι έχει κάνει σε υποψήφιους που είχε στο κόμμα της, που τραμπουκίζει, που φέρεται με αυτόν τον τρόπο.
Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση το ΠΑΣΟΚ του 2015 να μιλήσει για χαμένα βαγόνια, να κατηγορήσει ο κύριος Βενιζέλος τον τότε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας ότι είναι ενορχηστρωτής της συγκάλυψης. Άρα, υπό τις παρούσες συνθήκες το μόνο εν δυνάμει κόμμα το οποίο θα μπορούσαμε να συνομιλήσουμε -το ξαναλέω στόχος μας είναι η αυτοδυναμία, για να μην παρεξηγηθώ- έχει αλλοιωθεί, έχει αλλάξει. Άρα όπως καταλαβαίνετε όλη αυτή η συζήτηση είναι πολύ ρευστή, είναι πρόωρη. Πρέπει να περιμένουμε να περάσει αυτός ο χρόνος και κάτι και στο τέλος της ημέρας ο κόσμος «θα κάνει ταμείο».
(ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ: Βελόπουλος ή Λατινοπούλου δεν υπάρχει περίπτωση, λέτε; )
Νομίζω ότι η εξωτερική πολιτική και η εσωτερική πολιτική που έχει ακολουθήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με τα σωστά του και τα λάθη του, αλλά και τις πολύ μεγάλες επιτυχίες της, απαντάνε σε αυτό το οποίο με ρωτήσατε. Γιατί το ερώτημα με ποιον θα συνεργαστείς, για να απαντηθεί σωστά πρέπει να κάνεις και κάποιες εικόνες, παράδειγμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε κάποιες αποφάσεις για τον Έβρο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε κάποιες αποφάσεις για τα εξοπλιστικά, πήρε κάποιες αποφάσεις για το Ταμείο Ανάκαμψης, πρωταγωνίστησε στην Ευρώπη- την Ευρώπη κάποιοι δεν τη θέλουν και θέλουν να είμαστε για παράδειγμα με τη Ρωσία, όπως ο κύριος Βελόπουλος-, πρωταγωνίστησε στην περίοδο της πανδημίας που δόθηκαν 40 δις, όχι από το μαξιλάρι του κυρίου Τσίπρα, για να κρατηθεί όρθια κάθε επιχείρηση και κάθε εργαζόμενος.
Όλες αυτές οι αποφάσεις δεν ελήφθησαν εν κενώ. Ελήφθησαν από ένα συγκεκριμένο πρωθυπουργό και μία συγκεκριμένη αυτοδύναμη κυβέρνηση. Φανταστείτε να πρέπει να ληφθούν αυτές οι αποφάσεις, ω μη γένοιτο, για την «επομένη», ω μη γένοιτο κρίση με μία συγκυβέρνηση με ανθρώπους οι οποίοι έχουν πει όσα «κουφά» έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια επί 100. Θα μπορεί να κυβερνηθεί έτσι ο τόπος αυτός; Η συγκυβέρνηση δεν είναι μια διαδικασία «μοιράσματος καρεκλών», «άντε να πάρεις εσύ τρία υπουργεία, να πάρει ο άλλος πέντε υπουργεία και πάμε παρακάτω», πώς μπορείς να συνεννοηθείς με ανθρώπους που δεν συμφωνούν ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε και γίνεται το γύρισμα έξω έχει μέρα;»
Για αιτιάσεις που ακούγονται από π. πρωθυπουργούς και τον κ. Βενιζέλο: Αναφέρθηκα στον κύριο Βενιζέλο γιατί ο κύριος Βενιζέλος ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και κυβερνητικός εταίρος, θα μείνει στην ιστορία μαζί με τον κύριο Σαμαρά και τους υπουργούς και τους βουλευτές των δύο κομμάτων, ως τα πρόσωπα που, ενώ, λοιδορήθηκαν όσο κανείς άλλος, κράτησαν την Ελλάδα στην Ευρώπη. Αυτό η ιστορία το έχει καταγράψει. Και προφανώς ένας άνθρωπος που έχει περάσει από αυτά τα αξιώματα έχει το απόλυτο ελεύθερο αυτονοήτως να πει και τα αρνητικά και εμείς οφείλουμε να τα διαβάσουμε όλα αυτά, όπως και των δύο πρώην πρωθυπουργών.
Εγώ δεν απαντάω ούτε στον κύριο Βενιζέλο, ούτε τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και θεσμικά δεν απαντώ και εκ πεποιθήσεως, απαντώ στην κοινωνία και στα παράπονά της με τις πολιτικές μας. Μιλήσατε για ενδεχόμενες θεσμικές εκτροπές… Εγώ δεν θα πω ότι είναι όλα καλώς καμωμένα, αλλά επειδή τυχαίνει και ένα μέρος αυτής της αξιολόγησης, τη χειρίζομαι προσωπικά ως υφυπουργός αρμόδιος για ζητήματα Τύπου, η Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια και ειδικά τον τελευταίο χρόνο έχει τις καλύτερες αξιολογήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το κράτος δικαίου και μάλιστα είναι σε καλύτερη θέση, η «δήθεν τελευταία χώρα» από ακόμα 15 χώρες της Ευρώπης. Έχουμε λιγότερες συστάσεις από 15 κράτη μέλη.
Στο δε κομμάτι Ελευθερία του Τύπου και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παρατηρείται εντυπωσιακή πρόοδος. Δεν είναι αυτή η χώρα όπως την παρουσιάζουν κάποιοι. Το ένα ζήτημα το οποίο μου είπατε, το ζήτημα των υποκλοπών, η υπόθεση αυτή ερευνάται ακόμα ως προς τα φυσικά πρόσωπα από την Δικαιοσύνη, άρα, ας αφήσουμε την Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, ως προς το άλλο σκέλος, η Δικαιοσύνη σε ανώτατο βαθμό απεφάνθη ό,τι απεφάνθη και πρέπει σε αυτή τη χώρα πλέον κάποια στιγμή να συμφωνήσουμε σε κάποια βασικά, να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να σεβόμαστε τις αποφάσεις των δικαστηρίων, πολλώ δε μάλλον, των ανώτατων δικαστών.
Αν βγούμε και πούμε ότι δεν έχουμε κανένα ψεγάδι, θα μας πάρει ο κόσμος «στο ψιλό» αλλά το να παρουσιάζουν κάποιοι και δεν αναφέρομαι στον κύριο Βενιζέλο, δυστυχώς αυτή η κριτική είναι ευρεία και γίνεται και από ευρωβουλευτές, ότι η χώρα η οποία έχει καταφέρει και έχει δημιουργήσει ένα κράτος που νομοθετεί πλέον σωστά και άρτια και όχι με fast track τροπολογίες, έχει καταφέρει και έχει δημιουργήσει μια διαδικασία απόλυτου σεβασμού σε κάθε Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης, όλα τα μητρώα που έχουμε κάνει, τις αδειοδοτήσεις που δίνονται από το ΕΣΡ και όλα τα οποία γίνονται πλέον όπως πρέπει, που έχει καταφέρει και έχει δώσει αυτά τα οποία ζητάνε οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι στα Μέσα, δηλαδή κατάργηση απλής δυσφήμησης, το κέντρο ασφάλειας δημοσιογράφων, μην τα απαριθμήσω τώρα όλα αυτά, που λειτουργούν όσα Μέσα δεν λειτουργούσαν ποτέ με κανόνες. Πριν από λίγες εβδομάδες εισηγήθηκα και ψηφίστηκε στη Βουλή κάθε ευρώ που δίνεται σε διαφήμιση να περνάει από το φίλτρο του ελέγχου με δημόσιες αναρτήσεις, ε, δεν είναι αυτή η Ελλάδα που πραγματικά βιώνουμε, αυτή η οποία παρουσιάζουν.
Για την κριτική που δέχεται η Κυβέρνηση για ορισμένα πεδία πολιτικής: Σημείο πρώτο, επειδή μιλήσατε για επισημάνσεις, η βασική κριτική που γινόταν ήταν για την εξωτερική πολιτική ότι «είμαστε απομονωμένοι, ότι δεν έχουμε καταφέρει τίποτα». Απαντώ δια της πραγματικότητας ότι λίγες εβδομάδες μετά από αυτή την κριτική είχαμε την Chevron, είχαμε τις συμφωνίες για τα ενεργειακά και έχουμε τον Ερντογάν που «δήθεν» «τα πήρε όλα» όταν πήγε στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι της χώρας του να λένε ότι στην πραγματικότητα δεν πήρε τίποτα. Αντιθέτως, έχουμε την Ελλάδα να υποδέχεται την πρώτη Belharra και να προχωράνε και τα F16 και τα F-35, γιατί «καλή» η κριτική για το γάμο των ομοφύλων, αλλά να θυμόμαστε όλη την κριτική.
Ο πυρήνας της κριτικής -των ανθρώπων που την έκαναν αυτή την κριτική που μου λέτε- δεν ήταν μόνο ο γάμος των ομόφυλων, ήταν ότι «ο Μητσοτάκης στην εξωτερική πολιτική απέτυχε» και έχει πετύχει όσα δεν έγιναν σε όλη την υπόλοιπη μεταπολίτευση. Δεύτερο σημείο. Τα ζητήματα κράτους δικαίου. Ζήσαμε στη χώρα αυτή και πριν από δέκα χρόνια, τότε που λειτουργούσαν παρα- υπουργεία Δικαιοσύνης, τότε που κατά παραγγελία είχαμε διώξεις μέχρι και δημοσιογράφων, τότε που ο ίδιος ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, ο κύριος Κοντονής, μιλούσε για φωτογραφικές διατάξεις και λειτουργία όλων αυτών των κέντρων μεταξύ Μαξίμου και Δικαιοσύνης και απόδειξη οι δύο υπουργοί αμετάκλητα καταδικασμένοι.
Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, να διυλίζουμε τον κώνωπα τώρα -και καλά κάνουμε και το κάνουμε, εγώ θεωρώ ότι πρέπει να μας ασκείται σφοδρή κριτική- και να παραγνωρίζουμε, και είναι πληθυντικός ευγενείας, όσα συνέβαιναν τότε, ευτυχώς τώρα δεν συμβαίνουν αυτά. Και το τρίτο για το ζήτημα του νομοσχεδίου που μου είπατε, εγώ που έχω εκφράσει την άποψή μου και η ίδια η πραγματικότητα απέδειξε ότι ούτε όλα αυτά τα οποία κάποιοι έλεγαν ότι θα γίνουν από τα από τα κόμματα της άκρας δεξιάς έγιναν, ούτε κάτι περίεργο έγινε, ούτε οτιδήποτε έγινε με τα «πολλά φύλα» και όλα αυτά τα οποία προφανώς ήταν εκτός πραγματικότητας.
Επικοινωνιακά μας κόστισε πάρα πολύ αυτό το νομοσχέδιο σε κάποια κοινά, γιατί για τρεις μήνες αντί να συζητάμε για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια, αντί να συζητάμε για την όλο και μεγαλύτερη μείωση της ανεργίας, αντί να συζητάμε για την μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έχουμε κάνει ποτέ στη Δικαιοσύνη, συζητούσαμε για ένα νομοσχέδιο που αφορούσε κάποιες λίγες δεκάδες συμπολιτών μας και ούτε «3 και 4 και 5 και 15 φύλα» έκανε, ούτε τίποτα. Αυτό πρέπει να το δούμε, το πως δίνουμε κάποιες προτεραιότητες ως προς την επικοινωνία. Δεν μίλησα για την ουσία αλλά για την επικοινωνία.
Ερώτηση για το αν έγιναν λανθασμένες κινήσεις στην οικονομία και την εξωτερική πολιτική επί παλαιότερων κυβερνήσεων ΝΔ:
Για το πρώτο εγώ, δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό κανενός πρώην πρωθυπουργού και θεωρώ ότι ειδικά ο Κώστας Καραμανλής είναι ένας από τους μεγάλους Έλληνες πατριώτες πολιτικούς, που έλεγε πάντοτε την αλήθεια, ακολουθούσε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και στο τέλος της ημέρας προσπάθησε και εκείνος να μεγαλώσει τη χώρα. Κανένας, λοιπόν, δεν μπορεί να του προσάψει κάτι. Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι εκ των συνεργατών του έκαναν μια κριτική, θεωρώ άδικη στην κυβέρνηση αυτή.
Ο κύριος Βαληνάκης, που τον θεωρώ έναν εξαιρετικό, όταν ήταν και υπουργός, διπλωμάτη και πολιτικό, θεωρώ ότι (η κριτική) ήταν άδικη και το έχω απαντήσει και εγώ γιατί επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη έγιναν πράγματα που δεν τα είδαμε ολόκληρες δεκαετίες. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι έγιναν λίγα και επί των ημερών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Όλοι οι πρωθυπουργοί και ο Κώστας Καραμανλής υπηρέτησαν την εθνική πολιτική του διαλόγου χωρίς υποχώρηση. Πόσες συναντήσεις κάνανε όλοι οι πρωθυπουργοί και με τον κ. Ερντογάν.
Για να πάμε τώρα στην οικονομία. Δεν το έχω κρύψει ποτέ, γι’ αυτό και είμαι από μικρό παιδί στη Νέα Δημοκρατία, η «Ελλάδα του ‘80» χρεοκόπησε την χώρα του 2010, 2012, 2015. Η «Ελλάδα του 80», δηλαδή ποια «Ελλάδα»; Τη δεκαετία του ‘80, κάποιοι προσπάθησαν να πείσουν τον κόσμο ότι με δανεικά λεφτά από τις δικές μας τις γενιές και από τις επόμενες γενιές από εμάς, μπορεί η χώρα να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη «Ελβετία». Ο κόσμος χάρηκε που πήρε αυτά τα λεφτά, κανείς δεν λέει όχι όταν του δίνεις λεφτά, η χώρα έζησε πάρα πολλές δεκαετίες ευδαιμονίας, η ευδαιμονία αυτή ήταν ψεύτικη, πράγματι κατά περιόδους και δικές μας κυβερνήσεις έπεσαν στην παγίδα του μαξιμαλισμού αλλά δεν θα χρεώσουμε στη Νέα Δημοκρατία τη χρεοκοπία μιας χώρας. Η χρεοκοπία της χώρας αυτής ως προς το ποιος «λάνσαρε» αυτή τη λογική, γιατί δυστυχώς την υπηρέτησαν και άλλοι κατά καιρούς, έχει όνομα και λέγεται ΠΑΣΟΚ. ΠΑΣΟΚ του ‘80».
Ο κ. Μαρινάκης, αναφέρθηκε και στην υποψηφιότητά στις εθνικές εκλογές του 2027: «Το κυριότερο είναι να είσαι κάθε μέρα με τους ανθρώπους και να μην τους θυμάσαι προεκλογικά. Αυτή ήταν η συνταγή που είχαμε ακολουθήσει και όταν ήμουν γραμματέας στο κόμμα. Ο κόσμος δεν είναι αφελής για να πιστέψει αυτά που θα του λες ή όταν θυμάσαι μόνο προεκλογικά. Κάθε μέρα για μας είναι η ίδια είτε έχουμε εκλογές είτε δεν έχουμε εκλογές. Ήμουν τυχερός, καταρχάς, γιατί αυτό το οποίο αποφάσισε ο Πρωθυπουργός ήταν και αυτό το οποίο επιθυμούσα και εγώ.
Ήθελα να είμαι υποψήφιος στο Βόρειο τομέα, γιατί από την εμπειρία μου αυτά τα 15 χρόνια στην Αθήνα είναι η εκλογική περιφέρεια της μεσαίας τάξης, των νοικοκυραίων. Προφανώς έχει πολλούς και σε πολλές άλλες περιοχές. Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι αντιμετωπίζουν -πάνω κάτω με περισσότερες ή λιγότερες δυσκολίες- τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει να κάνει οικογένεια, μεγαλώνει ήδη τη δική του οικογένεια, οι άνθρωποι της γενιάς των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας. Θεωρώ ότι όλους αυτούς τους ανθρώπους και εγώ, όχι μόνο εγώ και πολλοί άλλοι ήδη πολύ ικανοί βουλευτές του βόρειου τομέα μπορούν να τους εκφράσουν και πιστεύω ότι πλάι σε πολύ μεγάλα στελέχη του κόμματος, χωράει συμπληρωματικά και ένας νέος πολιτικός όπως εγώ. Για μένα είναι η πιο σημαντική πολιτική πρόκληση της ζωής μου.
ΔΕΙΤΕ το σχετικό βίντεο.
