H ομάδα της Α.Ε. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοίνωση την συνεργασία με τον παίκτη της πόλης μας τον Μίμη Μπενίσκο.
Μίμης Μπενίσκος
Ένας επιθετικός παίκτης αναγνωρισμένης αξίας o οποίος διαθέτει ένα πλούσιο βιογραφικό από ομάδες, όπως ο Άρης Θεσσαλονίκης, ο Εθνικός Αστέρας, ο Θρασύβουλος, ο Αγροτικός Αστέρας, η Νάουσα, ο Οδυσσέας Κορδελιού κλπ.
Επίσης το συμβούλιο της ομάδας μας θέλει να ευχαριστήσει ιδιαίτερα τον πρώην αντιπρόεδρο της Αλεξάνδρειας κ. Σαμαρά Δημήτρη ο οποίος συνέβαλε στην ολοκλήρωση της μεταγραφής του παίκτη , δείχνοντας για ακόμη μια φορά την αγάπη του έμπρακτα για την ομάδα της πόλης μας.
Διοίκηση , προπονητικό team και παίκτες καλωσορίζουν τον Μίμη Μπενίσκο στην οικογένεια μας και του ευχόμαστε υγεία και καλή ποδοσφαιρική χρονιά.
Ξεκίνησαν την προετοιμασία και στον ΦΙΛΙΠΠΟ Μελίκης εδώ και δύο εβδομάδες περίπου , ώστε η ομάδα να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο έτοιμη για την έναρξη του πρωταθλήματος.
Νέος προπονητής για την νέα χρόνια ο έμπειρος τεχνικός Γιάννης Γιάννου ο οποίος την περασμένη χρονιά ήταν στην ομάδα του ΦΙΛΙΠΠΟΥ Μέσης.
Ανανέωσαν την συνεργασία τους και φέτος οι : Γιώργος Τεγούσης, Θανάσης Ανδρίτσος, Νίκος Ντόβας, Κώστας Τσιώμος, Χρήστος Παρσόπουλος, Δημήτρης Γούτσης, Θανάσης Μπούθας, Φίλιππος Μαμουτόπουλος, Αντώνης Πιτσάβας.
Αποχώρησαν από την ομάδα του ΦΙΛΙΠΠΟΥ Μελίκης οι : Λάζαρος Μουρατίδης (Ατρόμητος Διαβατού), Έρβις Μπούφι (ΓΑΣ Κοπανού), Χρήστος Σερασκιέρης (Μακροχώρι), Χρήστος Μπρέγκου (Μακροχώρι), Νίκος Τάσος(ελεύθερος).
Αποκτήθηκαν μέχρι τώρα ο νεαρός αμυντικός Παρσόπουλος Βαγγέλης από τον ΑΧΙΛΛΕΑ Νεοκάστρου και ο μέσος Κυριάκος Χασάν ο οποίος πέρυσι αγωνιζόταν στον ΑΤΡΟΜΗΤΟ Διαβατού .
Στις επόμενες μέρες αναμένονται και άλλες μεταγραφικές κινήσεις από την ομάδα της Μελίκης οι οποίες θα ενισχύσουν ακόμα περισσότερο το υπάρχον ρόστερ της ομάδας.
Είναι αδιανόητο το γεγονός της εξαίρεσης από την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ’ τάξης Λυκείου για το σχολικό έτος 2015-2016.
Η βουλευτής Φρόσω Καρασαρλίδου κατέθεσε Αναφορά προς το υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων την επιστολή της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας με θέμα την «εξαίρεση από την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ’ τάξης Λυκείου για το σχολικό έτος 2015-2016 του κεφαλαίου “Ο παρευξείνιος ελληνισμός κατά το 19ο και 20ο αιώνα”, του κεφαλαίου που αναφέρεται στην Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού», στην οποία τονίζεται ότι είναι αδιανόητο το γεγονός της εξαίρεσης του εν λόγω κεφαλαίου από την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ’ τάξης Λυκείου.
Στην επιστολή της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων αναφέρεται ότι: Είναι αδιανόητο το γεγονός της εξαίρεσης από την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ’ τάξης Λυκείου για το σχολικό έτος 2015-2016 του κεφαλαίου “Ο παρευξείνιος ελληνισμός κατά το 19ο και 20ο αιώνα”, του μόνου κεφαλαίου που αναφέρεται στην Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε την στάση του Υπουργείου και τη σκοπιμότητα, όταν μάλιστα η ίδια η πρόεδρος της Βουλής είπε «…η ελληνική βουλή δεν θα συμμετέχει απλώς στην καμπάνια για την αναγνώριση της γενοκτονίας, αλλά θα αγωνιστεί ενεργά». Όλα αυτά είναι ανάγκη να τα γνωρίζουμε και ιδιαίτερα εμείς, οι απόγονοί τους.
Έτσι κι αλλιώς τα όσα αναφέρονται στο συγκεκριμένο κεφάλαιο, αποτελούν μέρος της νεότερης ιστορίας μας. Είναι χρέος μας λοιπόν κάθε γνώση που σχετίζεται με την Πατρίδα μας ιδιαίτερα για τόσο σημαντικά γεγονότα. Η 19η Μαΐου στην Τουρκία είναι εθνική γιορτή αλλά στην Ελλάδα είναι ημέρα πένθους και μνήμης.
Η Διεθνοποίηση και η Διεθνής Αναγνώριση και Καταδίκη της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων από την Τουρκία είναι χρέος και ηθική υποχρέωσή μας, προς τους χιλιάδες άταφους νεκρούς μας. Είναι χρέος του υπουργείου να προσθέσει νέα κεφάλαια με ιστορικά γεγονότα για την γενοκτονία και όχι να αφαιρέσει από την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ’ τάξης Λυκείου για το σχολικό έτος 2015-2016 του κεφαλαίου «Ο παρευξείνιος ελληνισμός κατά το 19ο και 20ο αιώνα», του μόνου κεφαλαίου που αναφέρεται στην Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Ευελπιστούμε και απαιτούμε την άμεση αποκατάσταση της αδικίας απέναντι στους Γενοκτονημένους προγόνους μας, χρέος που δεν ξεχνούμε προς τα παιδιά μας αλλά και απέναντι σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Σχετικά με το εγκεκριμένο από την ΕΕ πρόγραμμα δωρεάν διανομής σε άπορους και πληγέντες από την οικονομική κρίση συμπολίτες μας, συνολικού ύψους ενίσχυσης 21 εκ. ευρώ, προς τους αγρότες-παραγωγούς οπωροκηπευτικών λόγω του εμπάργκο της Ρωσίας, το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης κρίνει απαραίτητο να αποσαφηνίσει ορισμένα κρίσιμα στοιχεία για τα οποία έχουν εξαρχής ενημερωθεί οι εκπρόσωποι των παραγωγών και των εμπλεκόμενων φορέων.
Ως προς τους ωφελουμένους παραγωγούς:
1 Πρόσβαση στην δωρεάν διανομή των προϊόντων θα έχουν με αναλογικότητα, ΟΛΕΣ οι ενδιαφερόμενες Οργανώσεις Παραγωγών και μεμονωμένοι αγρότες, σε αντίθεση με το προηγούμενο καθεστώς «εξυπηρέτησης κατά προτεραιότητα». Αυτό επιτάσσει η λογική και η δικαιοσύνη, σε αντίθεση με τις πρακτικές του «όποιος προλάβει πρώτος». Για το λόγο αυτό καθορίζεται η δυνατότητα εβδομαδιαίας επανεξέταση εκ μέρους του Υπουργείου των διαθέσιμων προς απόσυρση ποσοτήτων προϊόντων.
2 Για να αποφευχθούν αδικίες αλλά και «σκιές» που έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν, θα αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των επιτόπιων ελέγχων πριν την αναχώρηση των φορτίων και θα γίνονται για πρώτη φορά οριζόντιοι επιτόπιοι έλεγχοι πριν από την παραλαβή των προϊόντων από τους δικαιούχους.
3 Θα ορθολογικοποιηθούν τα ποσοστά συμμετοχής του νωπού προϊόντος προς μεταποίηση και θα βρεθούν οι βέλτιστες σχέσεις. Επίσης θα εξεταστεί η διάθεση λοιπών μεταποιημένων προϊόντων ( πχ μαρμελάδες) σε κρίσιμες περιπτώσεις.
4 Θα ενημερωθούν αντικειμενικά όλες οι μονάδες μεταποίησης των προϊόντων, προκειμένου να αποφεύγονται φαινόμενα αποκλεισμών.
Ως προς τους τελικούς αποδέκτες – δικαιούχους:
1 Η διανομή των προϊόντων γίνεται για πρώτη φoρά με την εποπτεία του καθ΄ ύλην αρμόδιου υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και της Αν. Υπουργού Θεανώς Φωτίου. Το πρόγραμμα υλοποιείται μέσω των Κοινωνικών Συμπράξεων (ΤΕΒΑ-FEAD), με την εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων και των κοινωνικών υπηρεσιών των Περιφερειών.
2 Πρόσβαση στην παραλαβή των προϊόντων θα έχουν όσοι πραγματικά τα έχουν ανάγκη, με βάση κυρίως οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια και όχι με αμφιλεγόμενες οριζόντιες κατηγοριοποιήσεις. Κατά προτεραιότητα:
Α. οι δικαιούχοι κάρτας σίτισης της ανθρωπιστικής κρίσης
Β. τα κοινωνικά παντοπωλεία
Γ. οι ωφελούμενοι του «Ε.Π επισιτιστικής και βασικής υλικής συνδρομής (ΤΕΒΑ/FEAD)»
Δ. τα δημόσια σχολεία
Ε. οι παιδικές κατασκηνώσεις
τα συσσίτια των κοινωνικών συμπράξεων
«Δεν θα αφήσουμε να εμφανιστούν φαινόμενα του παρελθόντος. Διασφαλίζουμε τη δίκαιη διανομή και τους στόχους του προγράμματος. Αυτό είναι και η καλύτερη απάντηση σε όσους, για δικούς τους λόγους, μιλούν για εμπόδια και αποκλεισμούς» δήλωσε σχετικά ο Αναπληρωτής Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Βαγγέλης Αποστόλου.
Είναι γνωστό ότι όλες οι κυβερνήσεις της αποκαλούμενης μεταπολίτευσης έπαιξαν ζάρια στις πλάτες του δεινοπαθούντος εξαιτίας τους Ελληνικού λαού.
Κυβέρνησαν απολυταρχικά και πρωθυπουργοκεντρικά την χώρα έχοντας έναν τετράπτυχο κοινό σκοπό: Την εξουσία, την καρέκλα, την δόξα και το χρήμα. Στο προαναφερόμενο τετράπτυχο της περισσότερες φορές αναμοχλευόταν και το σεξ, η πουτανιά δηλαδή σε όλες της τις μορφές, κατά φύση, παρά φύση και κατ’ ανωμαλία. Όλα τα ανωτέρω αποτελούν την χαρά και τον ευδαιμονισμό κάθε κομπλεξικού και εγκεφαλικά αυνανιζόμενου ατόμου.
Οι κυβερνήσεις τις μεταπολίτευσης κατόρθωσαν να λειτουργούν εκ του ασφαλούς φτιάχνοντας νόμους που τους προστάτευαν και ταΐζοντας τον λαό με ψεύδη και φούμαρα. Με απλά λόγια δημιούργησαν ένα σύστημα διακυβέρνησης του λαού το οποίο αρχικά υπηρετούσε απόλυτα τους σκοπούς τους, ερήμην πάντα του λαού με ασφάλεια και χωρίς ποινικές συνέπειες, ενώ κατά δεύτερο δεν είχαν να φοβηθούν για τις ανομίες τους τίποτα και Κ Α Ν Ε Ν Α. Μη έχοντας λοιπόν να φοβηθούν κανένα άρχισαν να μοιράζονται τον πλούτο της χώρας με ιδιοτέλεια και ξεδιάντροπα. Ξέσχιζαν τις σάρκες της Ελλάδας σαν αδίστακτα αρπακτικά της ζούγκλας. Δεν ξεχνούσαν βέβαια να πετάνε και στον λαό ένα ελάχιστο μέρος αυτού για να έχουν εξασφαλισμένη την ηρεμία τους. Βασικό μέλημα του συστήματος ήταν και είναι ο λαός να διάγει εν ηρεμία και για να είμαι πιο ακριβής να τελεί υπό κατάσταση ημιλήθαργου ή αδιάκοπης μέθης.
Σήμερα ότι κοινωνικές παροχές που είχαν δοθεί στον λαό παίρνονται πίσω άρδην. Οι κυβερνήσεις κατακρήμνησαν την χώρα και τον λαό στα τάρταρα. Η μόνη ευθύνη του λαού ήταν το γεγονός ότι τους έδινε την ψήφο του ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο. Επειδή όμως έλεγαν ψέματα τάζοντας τα καλύτερα στον λαό, κυριολεκτικά υφάρπαζαν την ψήφο του διαπράττοντας εκτός των άλλων και το αδίκημα της απάτης.
Και φτάσαμε στην εποχή των εγκληματικών μνημονίων με την πλειονότητα του λαού να κινείται μεταξύ φτώχειας και δυστυχίας. Όλοι προγραμμάτισαν την ζωή τους έχοντας ένα εισόδημα με το οποίο τακτοποιούσαν τις υποχρεώσεις τους. Ξαφνικά είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται δραστικά και σε πολλές περιπτώσεις να εξαφανίζεται. Έτσι αφέθηκαν σε εκκρεμότητα οι υποχρεώσεις ( οφειλές στο δημόσιο, δάνεια κ. α.) και δόθηκε προσοχή στην καθημερινή διαβίωση κυρίως στο φαγητό. Έρχονται σήμερα και ζητάν να πάρουν από τον κόσμο αυτά που δεν έχει. Εισοδήματα δεν υπάρχουν, οι επιχειρήσεις κατέρρευσαν και αδιάκοπα καταρρέουν, η ανεργία ξεπέρασε το κόκκινο, οικογένειες καταστρέφονται, χιλιάδες συνάνθρωποί μας αυτοκτονούν γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, η υγεία σε κάθετη πτώση, οι συνταξιούχοι πεινάνε, παιδιά λιμοκτονούν, ανήλικα κορίτσια εκπορνεύονται για 5 ευρώ και αυτοί στην καρακοσμάρα τους… Η ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ και ο λαός ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΒΙΑΣ.
Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΥΠΑΙΤΙΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Αφού ο λαός βρίσκεται σε κατάσταση ανωτέρας βίας η δικαιοσύνη επιβάλλεται πλέον να προστατέψει σθεναρά τον λαό έναντι οποιουδήποτε τιμήματος ακόμα και με μια επαναστατική κίνηση αν χρειαστεί. Έτσι η Ελληνική Δικαιοσύνη θα πρέπει:
1 Να μην επιτρέψει την κατάσχεση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου των Ελλήνων πολιτών από οποιονδήποτε για μια δεκαετία ή όσο διαρκεί η ανωτέρα βία.
2 Να μην φυλακιστεί κανένας Έλληνας πολίτης εφόσον δεν έχει να πληρώσει για χρέη στο δημόσιο ή σε ασφαλιστικά ταμεία ή σε τράπεζες όσο διαρκεί η ανωτέρα βία.
3 Όταν η εφορία κατάσχει τραπεζικούς λογαριασμούς να δικάζεται αυτός που υπογράφει την κατάσχεση για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, κλοπή και υπεξαίρεση. Ο δε νόμος που «επιτρέπει» τις ανωτέρω παρανομίες να κριθεί αντισυνταγματικός.
4 Να διατάξει την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων κινητών και ακινήτων όσων κατείχαν κυβερνητικές – κομματικές θέσεις και αύξησαν την περιουσία τους κατά την διάρκεια που κατείχαν αυτές από το 1975 μέχρι σήμερα.
Τα ανωτέρω θα αποτελέσουν μια καλή αρχή και ένα μάθημα στους ξένους και εγχώριους εκβιαστές του Ελληνικού λαού. Το μόνο προστατευτικό τοίχος κατά των ανομιών που μπορεί να αντιδράσει είναι η δικαιοσύνη, που την υπηρετούν παιδιά του Ελληνικού λαού που βλέπουν και αυτά τους γονείς τους και τους συγγενείς τους να πεινάνε και να καταστρέφονται.
Με λαμπρότητα γιορτάστηκε στην Αλεξάνδρεια η Κοίμηση της Θεοτόκου.
Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου πλήθος κόσμου μαζί με τις τοπικές αρχές παρακολούθησε με ευλάβεια το αρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του σεβασμιότατου Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.κ. Παντελεήμονα.
Ακολούθησε περιφορά της ιεράς εικόνος στην πόλη της Αλεξάνδρειας.
Στις 14 και 15 Αυγούστου έρχεται η στιγμή για την πραγματοποίηση του πιο παλιού πανηγυριού της περιοχής μας. Ενώνονται η παράδοση με την θρησκεία δημιουργώντας για όλους τους κάτοικους της πόλης μας, αλλά και για τους επισκέπτες ένα υπέροχο συναίσθημα που βασίζεται στον θρησκευτικό πολιτισμό και την παράδοση του τόπου μας.
Οι κάτοικοι της πόλης μας και οι τοπικές αρχές με ευλάβεια παραβρέθηκαν στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου όπου συμμετείχαν στην Θεία Λατρεία για την Παναγία.
Ένα πολύ ενδιαφέρον -αν και φιλικό- ποδοσφαιρικό αγώνα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι φίλαθλοι που βρέθηκαν νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής 14/8 στο γήπεδο του Αράχου. Η ζέστη αφόρητη λόγω εποχής (μέσα Αυγούστου) και ώρας (16:00), πολλά όμως και χρήσιμα τα συμπεράσματα για τους δύο προπονητές, Σάκη Παγγούρα και Μάκη Γιαννόπουλο.
Ποντιακή Νεολαία Αράχου
Το νέο «οικοδόμημα» που δημιουργείται από τους νεοφώτιστους του Αράχου δείχνει σιγά σιγά τη δυναμική του, ενώ ακόμα η ομάδα συνεχίζει να μοντάρεται ενόψει του νέου πρωταθλήματος. Σίγουρα δεν πρέπει να βγαίνουν συμπεράσματα από τόσο νωρίς, αυτό όμως που σίγουρα αναμένεται να χαρακτηρίσει την ομάδα των ποντίων είναι η ποιότητα, η πληθώρα επιλογών και ο σκληρός ανταγωνισμός για την καθιέρωση στην ενδεκάδα.
Μακροχώρι
Ανώτερη η ομάδα της Ποντιακής Νεολαίας καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, δεν άφησε τον αντίπαλο να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από τη μείωση του σκορ που πέτυχε προς το τέλος.
Σκόρερς για τον Άραχο οι Κίτσας Κ., Παπαδόπουλος Σ. και Μουταφίδης, ενώ για τους φιλοξενούμενους ο Κασάς.
Διατητής του αγώνα ο κος Μαργαρίτης.
Στην κάμερα του Έμβολου μετά το ματς, μίλησαν οι δύο προπονητές, Σάκης Παγγούρας και Μάκης Γιαννόπουλος. Δείτε το βίντεο:
Η Κοίμησις της Θεοτόκου, άρθρο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Εφημερίς στις 15 Αυγούστου 1887.
Μία των γλυκυτέρων και συμπαθεστέρων εορτών του χριστιανικού κόσμου είναι και η Κοίμησις της υπεραγίας Θεοτόκου, ην σήμερον εορτάζει η Εκκλησία. Ευθύς από των πρώτων μ.Χ. αιώνων, έξοχος υπήρξεν η τιμή και ευλάβεια, ην απένεμον οι χριστιανοί προς την Παρθένον Μαρίαν. Αλλ’ η σημερινή εορτή είναι η κατ’ εξοχήν μνήμη της Θεοτόκου, άτε την Κοίμησιν αυτής υπόθεσιν έχουσα.
Εφημερίδα Εφημερίς
Η Κοίμησις αύτη συνέβη, κατά την ευσεβή παράδοσιν, τη 15 Αυγούστου, αλλά προϊόντος του χρόνου, συν τη καλλιεργεία και αναπτύξει του χριστιανικού πνεύματος, ετάχθη η προηγουμένη της ημέρας ταύτης δεκατετραήμερος εγκράτεια, προς τιμήν της υπεράγνου Θεομήτορος και αυτή γινομένη. Αγομένης της νηστείας ταύτης, ψάλλονται εν τοις ιεροίς ναοίς εναλλάξ καθ’ εκάστην, οι δύο μελωδικώτατοι Παρακλητικοί Κανόνες, η Μεγάλη λεγομένη παράκλησις και η Μικρά. Και αύτη μεν επιγράφεται «ποίημα Θεοστηρίκτου μοναχού, η Θεοφάνους», και πιθανώτατον, ότι είναι του Θεοφάνους μάλλον, διότι πράγματι φαίνεται έργον δοκιμωτάτου ποιητού, η δε Μεγάλη παράκλησις είναι ποίημα του βασιλέως Θεοδώρου Δούκα του Λασκάρεως. Εξόριστος από της βασιλευούσης, αλωθείσης υπό των Λατίνων, ο ατυχής εκείνος βασιλεύς, ευγλώττως εκχέει τα παράπονά του προς την μόνην πολιούχον αυτής και προστάτιδα: «Προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή; που προστρέξω λοιπόν και σωθήσομαι; Που πορευθώ;. . . Εις σε μόνην ελπίζω, εις σε μόνην καυχώμαι, και επί σε θαρρών κατέφυγον».
Περί το τέλος του Μεγάλου Παρακλητικού κανόνος ψάλλονται και τα κατανυκτικώτατα εκείνα εξαποστειλάρια. Το πρώτον, ως εκ μέρους της Θεοτόκου, αρχαιοπρεπές και απέριττον, έχει ώδε: «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σώμα, και συ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα». Το τρίτον, ικεσία εκ μέρους των πιστών, είναι περιπαθέστατον: «Και σε μεσίτριαν έχω, προς τον φιλάνθρωπον Θεόν, μη μου ελέγξη τας πράξεις, ενώπιον των αγγέλων, παρακαλώ σε Παρθένε, βοήθησόν μοι εν τάχει». Προς το τροπάριον τούτο συνδέεται ευσεβής τις δοξασία από στόματος εις στόμα φερομένη και ασπαστή παρ’ ορθοδόξοις χριστιανοίς, ότι, κατά την τελευταίαν Κρίσιν, και προ της φρικτής αποφάσεως του αδεκάστου δικαστού, η εύσπλαγχνος Μήτηρ και Παρθένος θ’ ανατείνη το τελευταίον χείρας ικέτιδας προς τον Υιόν της και Κύριον, επικαλουμένη την συγκατάβασιν αυτού επί των αμαρτωλών.
Μετά την δεκαπενθήμερον προπαρασκευήν και νηστείαν, άρχεται η εορτή, και μετ’ αυτήν τα μεθέορτα, ψαλλόμενα μέχρι της 23 του μηνός, καθ’ ην τελείται η απόδοσις της εορτής, η άλλως λεγομένη και Μετάστασις της Θεοτόκου. Αλλά και όλος ο Αύγουστος μην θεωρείται αφιερωμένος εις την Θεομήτορα, εν τω ιερώ δε Άθω, τη ακροπόλει ταύτη της Ορθοδοξίας, ήτις εδέχθη μετά την πτώσιν της Βασιλευούσης όσα κειμήλια και θησαυρούς δεν περιεσύλησαν οι αλλόφυλοι, και όπου περιεσώθη προς τοις άλλοις και η προς την Θεοτόκον ιδιάζουσα τιμή και το προνόμιον του επ’ ονόματι αυτής σεμνύνεσθαι, τα μεθέορτα εξακολουθούσι και μετά την 23 του μηνός. Χάριν δε περιεργείας δύναται να σημειωθή και η σύμπτωσις, ότι ο Αύγουστος αστρονομικώς ανήκει εις το ζώδιον, το λεγόμενον της Παρθένου.
Κατ’ αυτήν την ημέραν της εορτής τα άσματα και οι ύμνοι είναι εκ των καλλίστων της Εκκλησίας. Ο,τι υψηλόν και ωραίον έγραψέ ποτέ ο Κοσμάς και ο Δαμασκηνός Ιωάννης, οι δύο μέγιστοι της Εκκλησίας μελοποιοί, τονίζεται την ημέραν ταύτην επ’ εκκλησίας, και η ακολουθία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου αμιλλάται προς τας της Μεγάλης Εβδομάδος και των Χριστουγέννων. Λυρικώτατος είναι ο ένθεος Κανών του ιερού Κοσμά, το «Πεποικιλμένη τη θεία δόξη», εις ήχον α΄ αδόμενος, πανηγυρικώτατος δε ο του θείου Δαμασκηνού προς το «Ανοίξω το στόμα μου», εις δ΄ ήχον. Ο ειρμός της α΄ ωδής του α΄ ήχου έχει ως εξής: «Πεποικιλμένη τη θεία δόξη, η ιερά και ευκλεής Παρθένε μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο, προς ευφροσύνην τους πιστούς, εξαρχούσης Μαριάμ μετά χορών και τυμπάνων, τω σω άδοντας Μονογενεί, ενδόξως ότι δεδόξασται».
Το α΄ τροπάριον της αυτής ωδής λέγει·
«Αμφεπονείτο αύλων τάξις, ουρανοβάμων εν Σιών το θείον σώμά σου· άφνω δε συρρεύσασα, των Αποστόλων η πληθύς, εκ περάτων Θεοτόκε, σοι παρέστησαν άρδην, μεθ’ ων Άχραντε, σου την σεπτήν, Παρθένε, μνήμην δοξάζομεν».
Και το β΄ τροπάριον·
«Νικητικά μεν βραβεία ήρω, κατά της φύσεως Αγνή, Θεόν κυήσασα· όμως μιμουμένη δε, τον ποιητήν σου και Υιόν, υπέρ φύσιν υποκύπτεις, τοις της φύσεως νόμοις· διο θνήσκουσα, συν τω Υιώ, εγείρη διαιωνίζουσα».
Αξιοσημείωτα είναι τα δύο τροπάρια της ε΄ ωδής του δ΄ ήχου, προς το «Εξέστη τα σύμπαντα»·
«Κροτείτωσαν σάλπιγγες, των θεολόγων σήμερον, γλώσσα δε πολύφθογγος ανθρώπων, νυν ευφημείτω, περιηχείτω αήρ, απείρω λαμπόμενος φωτί, άγγελοι υμνείτωσαν, της Παρθένου την κοίμησιν».
«Το Σκεύος διέπρεπε, της εκλογής τοις ύμνοις σου, όλος εξιστάμενος Παρθένε, έκδημος όλος, ιερωμένος Θεώ, τοις πάσι θεόληπτος και ων, όντως και δεικνύμενος, Θεοτόκε πανύμνητε».
Ο ειρμός της ζ΄ ωδής του α΄ ήχου, εν ω μνημονεύεται κατά χρέος η ιστορία των Τριών Παίδων, έχει ως έπεται·
«Ιταμώ θυμώ τε και πυρί, θείος έρως αντιταττόμενος, το μεν πυρ εδρόσιζε, τω θυμώ δε εγέλα, θεοπνεύστω λογική, τη των οσίων τριφθόγγω λύρα αντιφθεγγόμενος, μουσικοίς οργάνοις εν μέσω φλογός· ο δεδοξασμένος, των πατέρων και ημών, Θεός ευλογητός ει».
Το επόμενον τω ειρμώ τούτω τροπάριον περιέχει ποιητικωτάτην παραβολήν, ή μάλλον αντίθεσιν, αφορμήν λαβούσαν εκ της συντρίψεως των πλακών της Διαθήκης υπό του Μωυσέως.
«Θεοπνεύστους πλάκας Μωσής, γεγραμμένας τω θείω Πνεύματι, εν θυμώ συνέτριψεν, αλλ’ ο τούτου Δεσπότης, την τεκούσαν ασινή, τοις ουρανίοις φυλάξας δόμοις, νυν εισωκίσατο· συν αυτή σκιρτώντες, βοώμεν Χριστώ· ο δεδοξασμένος, των πατέρων και ημών, Θεός ευλογητός ει».
Αλλ’ η χρυσή κορωνίς και το επιστέγασμα όλου του Κανόνος, είναι η ωραιοτάτη εκείνη καταβασία της θ΄ ωδής, μετά του Μεγαλυναρίου, ψαλλομένη και εν τη Λειτουργία·
«Αι γενεαί πάσαι, μακαρίζομέν σε, την μόνην Θεοτόκον.
«Νενίκηνται της φύσεως οι όροι, εν σοι Παρθένε άχραντε, παρθενεύει γαρ τόκος, και ζωήν, προμνηστεύεται θάνατος· η μετά τόκον Παρθένος, και μετά θάνατον ζώσα, σώζοις αεί, Θεοτόκε, την κληρονομίαν σου».
Χαίρε Αγία Κόρη της Ναζαρέτ που μας έδωσες τον Θείο Λόγο ενσαρκωμένο!
Γλυκιά μητέρα Του Χριστού,
Μάνα της οικουμένης,
στη Χάρη Σου κερί θ’ ανάψω
τις αμαρτίες μου με δάκρυα θα σου πω
θα γονατίσω και θα κλάψω.
Πε. Κε. 1990
Μεγάλη Θεομητορική εορτή της Χριστιανοσύνης. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου με το Νέο Ημερολόγιο και στις 28 Αυγούστου με το Παλαιό (Παλαιoημερολογίτες). Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, ένα νέφος τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία μετατέθη στους ουρανούς
Στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία ο εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου περιλαμβάνει κατά πρώτο λόγο το θάνατο και την ταφή της Παναγίας και κατά δεύτερο την ανάσταση και τη μετάστασή της στους ουρανούς.
Η 15η Αυγούστου είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου που δεν είναι μόνο η Μάνα του Ιησού, αλλά και η Μάνα του γένους των Ελλήνων και στέκει πάντα άγρυπνη στην έπαλξή της, όπως θέλει η λαϊκή μας παράδοση. Αυτή η παράδοση είναι πολυσήμαντη και πολυδιάστατη. Μέσα στο ελληνικό καλοκαίρι τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζουμε την Κοίμηση της Παναγίας. Στην Κωνσταντινούπολη, στον Ναό της Αγίας Σοφίας γινόταν «ολονυκτία», όπου κλήρος και λαός προσεύχονταν με θερμή πίστη. Σ’ αυτήν την ολονυκτία διανυκτέρευε μαζί με τον κόσμο κι ο αυτοκράτορας. Στις 23 Αυγούστου γιορτάζεται η Απόδοση ή τα Εννιάμερα της Παναγίας
Ένα κερί στη Χάρη Της…
Στην Καινή Διαθήκη δεν υπάρχουν πληροφορίες για την Κοίμηση της Θεοτόκου. Γι’ αυτήν μαθαίνουμε από τις διηγήσεις σημαντικών εκκλησιαστικών ανδρών, όπως των Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, Μόδεστου Ιεροσολύμων, Ανδρέα Κρήτης, Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη Δαμασκηνού κ.ά., καθώς και από τα σχετικά τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνολογίας. Στα κείμενα αυτά διασώζεται η «αρχαία και αληθεστάτη» παράδοση της Εκκλησίας γι’ αυτό το Θεομητορικό γεγονός.
Έτσι, λοιπόν, κατά την εκκλησιαστική παράδοση, η μητέρα του Ιησού Χριστού, Μαρία (η Θεοτόκος και Παναγία), πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις ημέρες προτού αυτός συμβεί και άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Προσεύχεται στο όρος των Ελαιών και δίνει τα υπάρχοντά της σε δύο γειτόνισσές της χήρες. Επειδή κατά την ημέρα της Κοίμησής της δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, καθώς κήρυτταν «απανταχού γης», μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μοναδικός απών ο απόστολος Θωμάς.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο διέμενε η μητέρα του Θεανθρώπου. Αφού της έκλεισαν τα μάτια, οι Απόστολοι μετέφεραν το νεκροκρέβατό της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου και την έθαψαν. Κατά τη μεταφορά του λειψάνου της, φανατικοί Ιουδαίοι αποπειράθηκαν να ανατρέψουν το νεκροκρέβατό της, αλλά τυφλώθηκαν. Μόνο ένας από αυτούς κατόρθωσε να το ακουμπήσει, αλλά μια αόρατη ρομφαία του έκοψε τα χέρια.
Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του Καλοκαιριού». Σε πολλά νησιά του Αιγαίου (Τήνος, Πάρος, Πάτμος) στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας. Σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι. Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για τον λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». Εξάλλου, τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζουν η Μαρία, η Δέσποινα, ο Παναγιώτης και η Παναγιώτα.
Μοναδικός απών από την κηδεία της υπήρξε, όπως προαναφέραμε, ο Απόστολος Θωμάς. Όταν μετά από τρεις ημέρας πήγε στον τάφο της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Προφανώς, η Παναγία είχε αναστηθεί. Πάνω στον τάφο της χτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός, που αποδίδεται στην Αγία Ελένη. Μετά την καταστροφή του, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μαρκιανός (450-457) με τη δεύτερη σύζυγό του Πουλχερία έχτισαν ένα νέο ναό, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Η Κοίμηση της Θεοτόκου εορταζόταν αρχικά στις 13 Αυγούστου και από το 460 στις 15 Αυγούστου.
Παναγία της Τήνου
Μεταξύ της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας υπάρχει δογματική διαφορά σχετικά με την Κοίμηση της Θεοτόκου. Η Καθολική Εκκλησία πιστεύει στο δόγμα της ενσώματης ανάληψης της Θεοτόκου (Assumptio Beatae Mariae Virginis), που οριστικοποιήθηκε με την αποστολική εγκύκλιο του Πάπα Πίου IB’ «Munificentissimus Deus» (1 Νοεμβρίου 1950). Αντίθετα, η Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει λόγο πρώτα για Κοίμηση της Θεοτόκου, δηλαδή πραγματικό θάνατο (χωρισμό ψυχής και σώματος) και στη συνέχεια για μετάσταση της Θεοτόκου, δηλαδή ανάσταση (ένωση ψυχής και σώματος) και ανάληψή της κοντά στον Υιόν της.
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου προηγείται νηστεία, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους: πριν από την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και πριν από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία, που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται (επιτρέπεται) το ψάρι. Ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός και αν η εορτή πέσει σε Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι. Τις ημέρες της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται τις απογευματινές ώρες στις εκκλησίες (εκτός Κυριακής), εναλλάξ, ο «Μικρός και ο Μέγας Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον», οι λεγόμενες «Παρακλήσεις».
Στις 31 Αυγούστου γιορτάζεται η κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όπως θέλει η παράδοση, η Παναγία λίγο πριν την Κοίμησή της, διένειμε τα ενδύματά της σε φτωχές γυναίκες. Χρόνια αργότερα, όπως λένε οι γραφές, αναζητήθηκε, και βρέθηκε η Ζώνη αυτή και με τη φροντίδα Βυζαντινού Αυτοκράτορα τοποθετήθηκε σε ναό της Πόλης. Τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης σώζεται σήμερα στο Άγιο Όρος
Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του Καλοκαιριού». Σε πολλά νησιά του Αιγαίου (Τήνος, Πάρος, Πάτμος) στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας. Σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι. Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για τον λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». Εξάλλου, τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζουν ο Παναγιώτης, η Μαρία και η Δέσποινα.
Τη μεγάλη ευγνωμοσύνη του Ελληνικού λαού στην Παναγία, την βλέπουμε ανάγλυφη σ’ αφιερώματα, σε τάματα, σε προσκυνήματα ή σε ευλαβικά ταξίδια στα νησιά μας, όπως στην Τήνο, με τάμα στην Παναγία τη Μεγαλόχαρη και στην Πάρο στην Εκατονταπυλιανή. Είναι οι πιο γνωστές εκκλησίες αφιερωμένες στην Παναγία. Δεν υπάρχει όμως περιοχή στη χώρα μας χωρίς ναό αφιερωμένο στη Μεγαλόχαρη,
Απολυτίκιο
Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.
