Οι εγγραφές για όλες τις τάξεις γίνονται στο κτίριο του ΕΠΑΛ Αλεξάνδρειας καθημερινά από τις 8:30 π.μ. έως 13:30 μ.μ.
Για πληροφορίες: 23330-27015, 26729
http://sek-alexandrias.blogspot.gr
Θα ήθελα να ευχαριστήσω επίσης για τη βοήθεια της την περιφερειακή σύμβουλο Νίκη Καρατζιούλα.
Απευθυνόμενος προς την κεντρική διοίκηση, εκφράζω την έντονη δυσαρέσκεια μου για την απαξίωση του θεσμού, ως προς την στήριξη του στην οργανωτική του δομή.
Παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις, ως προς τη διάθεση των απαραίτητων οικονομικών πόρων για την εξασφάλιση των απαιτούμενων κτηριακών εγκαταστάσεως διανομής και του αντίστοιχου προσωπικού, δεν έπραξε απολύτως τίποτε.
Αντ΄ αυτού από τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους η αρτηριοσκληρωτική νοοτροπία που διέπει τις κρατικές δομές, έχει αποκλείσει την Π.Ε Ημαθίας, όπως και τις υπόλοιπες Περιφερειακές Ενότητες της χώρας, από την προμήθεια καυσίμων κίνησης, με ότι αυτό συνεπάγεται στην λειτουργία των υπηρεσιών μας.
Η λογική της επαιτείας δεν αρμόζει στον δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης. Ούτε και φυσικά στους δικαιούχους του προγράμματος συμπολίτες μας, οι οποίοι πρέπει να αντιμετωπιστούν ισότιμα τουλάχιστον με τους εγκλωβισμένους μετανάστες στην Ελλάδα.
Δεν μπορεί το σιτηρέσιο των μεταναστών-προσφύγων να φτάνει στα 4,8 ευρώ ανά άτομο ημερησίως και οι κοινωνικά ευπαθείς ομάδες της Ημαθίας να λαμβάνουν βασικά είδη διατροφής που είναι αστεία, σε σχέση με τις πραγματικές τους ανάγκες.
Η κυβέρνηση και οι τοπικοί βουλευτές οφείλουν να δουν άμεσα τα ανωτέρω αναφερόμενα και να χρηματοδοτήσουν όσα η σύμβαση προέβλεπε.
Καλώ την κυβέρνηση να αναλάβει το βάρος των ευθυνών της και να προγραμματίσει την απαραίτητη πρόσληψη εποχικού προσωπικού για την διανομή της επισιτιστικής βοήθειας, όπως αντίστοιχα προγραμματίζει την πρόσληψη 2.500 ατόμων που θα στελεχώσουν τους μεταναστευτικούς καταυλισμούς, καθώς και να χρηματοδοτήσει τα απαραίτητα κονδύλια για τις απαιτούμενες κτηριακές εγκαταστάσεις διανομής.
Κώστας Καλαϊτζίδης
Αντιπεριφερειάρχης Ημαθίας
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει προχωρήσει σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη ενός νέου ηλεκρομαγνητικού όπλου, που -όταν ενταχθεί κανονικά στο οπλοστάσιο της χώρας- μπορεί να ανατρέψει τις υπάρχουσες ισορροπίες με τις άλλες χώρες, ιδίως με τη Ρωσία και την Κίνα.
Τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα είναι, μαζί με τα όπλα λέιζερ, οι κυριότερες καινοτομίες στο πεδίο της βαλλιστικής τεχνολογίας και γενικότερα των οπλικών συστημάτων, που αναμένεται να διαμορφώσουν ένα τελείως διαφορετικό πεδίο μάχης στο μέλλον.
Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και τη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», το ηλεκτρομαγνητικό όπλο, πιο επίσημα γνωστό ως «ηλεκτρομαγνητικός εκτοξευτής βλημάτων» (railgun), δοκιμάζεται με επιτυχία στην άκρως απόρρητη ναυτική βάση Ντάλγκρεν της Βιρτζίνια και αναμένεται κατ’ αρχήν να τοποθετηθεί στα νέα υπερσύγχρονα αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων της κλάσης Zumwalt.
Το νέο “κανόνι”, που έχει μήκος περίπου δέκα μέτρων, αντί για πυρίτιδα, όπως τα συμβατικά πυροβόλα, χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητική ενέργεια για να εκτοξεύσει βλήματα-μετεωρίτες με ασύλληπτα υψηλή ταχύτητα, τα οποία διαθέτουν τρομερή κινητική ενέργεια και είναι ικανά να καταστρέψουν στόχους, θωρακισμένους και μη, από μεγάλες αποστάσεις.
Δεν φαίνεται να υπάρχει εύκολη άμυνα για ένα τέτοιο όπλο, καθώς δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να σταματήσουν τα βλήματά του. «Το όπλο αυτό πρόκειται να αλλάξει τον τρόπο που πολεμάμε», δήλωασε ο ναύαρχος Ματ Γουίντερ, επικεφαλής του Γραφείου Ερευνών του Πολεμικού Ναυτικού.
Η ανάπτυξη του όπλου έχει ήδη κοστίσει 500 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό και το τελικό κόστος αναμένεται να είναι υπερδιπλάσιο, καθώς ήδη καταβάλλεται προσπάθεια το όπλο να σμικρυνθεί και να έχει λιγότερες απαιτήσεις ενέργειας (τώρα απαιτεί 25 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας για να λειτουργήσει, δηλαδή όσο ένα εργοστάσιο ρεύματος).
Το όπλο είναι καθαρά επιθετικό, εναντίον πλοίων, drones, τανκς, οχυρών κ.α., ενώ προορίζεται να λειτουργήσει και αμυντικά, καταστρέφοντας εχθρικούς πυραύλους. Τα βλήματά του, που περιέχουν σφαιρίδια από το υλικό βολφράμιο, κινούνται με ταχύτητα 9.100 χιλιομέτρων την ώρα, πάνω από επτά φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου, σε απόσταση έως 160 χλμ.
Τα ειδικά αυτά βλήματα, βάρους περίπου 11 κιλών, μπορούν να εκτοξευθούν και από συμβατικό κανόνι. Μολονότι κινούνται πιο αργά από ό,τι όταν εκτοξεύονται από το ηλεκτρομαγνητικό όπλο, πάλι είναι πολύ ανώτερα από τα συμβατικά βλήματα, γεγονός που πιθανώς θα οδηγήσει το Ναυτικό των ΗΠΑ να κάνει ευρεία χρήση τους στο στόλο του. Κάθε βλήμα κοστίζει περίπου 50.000 δολάρια, πολύ ακριβότερα από ένα συμβατικό βλήμα, αλλά πολύ φθηνότερα από έναν κατευθυνόμενο πύραυλο «Τομαχόουκ» που ξεπερνά το ένα εκατομμύριο δολάρια.
Το ηλεκτρομαγνητικό όπλο αναμένεται να είναι επιχειρησιακά πλήρως έτοιμο το πολύ σε μια δεκαετία, αλλά στο μεταξύ θα εγκατασταθεί πιλοτικά σε κάποια πλοία, με τον αμερικανικό Στρατό να παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον για το δικό του πυροβολικό και τα τεθωρακισμένα.
Οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ δεν έκρυψαν ότι ουκ ολίγοι ενδιαφερόμενοι από άλλες χώρες προσπαθούν να κλέψουν τα μυστικά του υπερόπλου, ιδίως κινέζοι χάκερ που έχουν προσπαθήσει να διεισδύσουν στα υπολογιστικά συστήματα του Πενταγώνου και των εταιρειών που έχουν αναλάβει την καταασκευή του.
Δεν λείπουν πάντως και οι σκεπτικιστές στις ΗΠΑ, που φοβούνται μήπως όλα τα χρήματα που έχουν επενδυθεί, τελικά πάνε χαμένα λόγω τεχνικών δυσκολιών της τελευταίας στιγμής. Οι στρατιωτικοί των ΗΠΑ πάντως, σύμφωνα με τη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», φαίνεται να θεωρούν το ηλεκτρομαγνητικό όπλο «γερό χαρτί», αν κάποτε οι ΗΠΑ υποχρεωθούν π.χ. να υπερασπίσουν τις Βαλτικές χώρες από τη Ρωσία ή την Ταϊβάν από την Κίνα.
Από την άλλη όμως, δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος τι είδους «κρυφά χαρτιά» έχουν από την πλευρά τους η Ρωσία και η Κίνα, οι οποίες συνεχώς αυξάνουν τις επενδύσεις τους για αναβάθμιση των οπλικών συστημάτων τους.
Όλη η πορεία του ανθρώπου αυτού που ουσιαστικά και τυπικά οδήγησε τη Βρετανία εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης με το αυτοκτονικό δημοψήφισμα που προκάλεσε, είναι η προσωποποίηση του «ευπρεπούς τυχοδιωκτισμού».
Μπορεί να είναι ο άνθρωπος που οδήγησε τους Συντηρητικούς στην εξουσία μετά από τρεις συνεχείς ήττες, αλλά στην ουσία υπέθαλπε τις αντιθέσεις στο εσωτερικό τους, αν δεν τις προκαλούσε.
Οι προστριβές και οι συγκρούσεις στο εσωτερικό των Τόρις αναφορικά με την Ευρώπη, δεν είναι κάτι νέο. Ακόμη και η αναμορφωτής της σύγχρονης Βρετανίας, η Μάργκαρετ Θάτσερ, εξέφραζε έντονα αντιευρωπαϊκές θέσεις. Αλλά σε άλλες εποχές.
Κι ο Μέιζορ άλλωστε, οδηγήθηκε στην εκλογική «σφαγή» του 1997, επειδή δεν κατάφερε να ελέγξει τις εσωκομματικές διαμάχες που εστιάζονταν στη συνθήκη του Μάαστριχτ και στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Κι αυτό είναι το πρόβλημα των Τόρις και ίσως των Βρετανών.
Νομίζουν ότι ακόμη και σήμερα ζουν σε περιόδους… αυτοκρατορίας. Παντοκρατορίας. Νομίζουν ότι ελέγχουν την ανθρωπότητα, όπως έκαναν κάποτε με τις αποικίες τους.
Ο Κάμερον τα ήξερε όλα αυτά.
Αλλά προκειμένου να ανελκυστεί, προκειμένου να φτάσει την εξουσία, εμφανίστηκε ηπίως ευρωσκεπτικιστής, προκειμένου να χαϊδεύει τα ώτα των ευρωφοφικών στελεχών του κόμματός του.
Άλλωστε, είναι παροιμιώδης η απάντηση που είχε δώσει δημοσίως στον υπουργό Οικονομικών (1990 -1993), Νόρμαν Λάμοντ, που αμφισβητούσε έντονα την ευρωπαϊκή πορεία της Βρετανίας:
« Είμαι ευρωσκεπτικιστής, αλλά όχι όσο εσύ»!!!
Αν αυτό δεν είναι οπορτουνισμός, τότε τι είναι;
Όμως δεν είναι μόνο αυτό.
Μια ζωή έκανε πολιτική με τα μάτια στραμμένα στο εσωτερικό των Τόρις και όχι στην αυτή καθ’ εαυτή εθνική πολιτική.
Κι ας είχε την ευκαιρία να απεγκλωβιστεί από τον «ήπιο ευρωσκεπτικισμό» του και τις κουταμάτρες του περί «δημοψηφίσματος», όταν αναγκαστικά σχημάτισε κυβέρνηση συνεργασίας με τους Φιλελεύθερους Δημοκρατικούς του Νικ Γκλεκ, το 2010.
Όμως δεν το έπραξε.
Ουσιαστικά, με τις παλινωδίες του έδωσε τη δυνατότητα στον λαϊκισμό να «παίξει μπάλα».
Και δεν κατάφερε να συγκρατήσει μεγάλη μερίδα του κόμματός του να εκφράσει συμπάθεια και στήριξη στον Νάιτζελ Φάρατζ, όταν αυτός ίδρυσε το αντιευρωπαϊκό και άκρως ξενοφοβικό «Κόμμα Ανεξαρτησίας του Μεγάλου Βασιλείου».
Κι όχι μόνο αυτό.
Αντί να καταδείξει και να εξευτελίσει τον λαϊκισμό του Φάρατζ και των άλλων αρνητών της Ευρώπης που κι ο ίδιος συνειδητοποίησε ότι είναι καταστροφικός δρόμος, εκείνος -και μόνο για εσωκομματική κατανάλωση- βγήκε το 2012 και δήλωσε ότι ενδεχομένως να ήταν απαραίτητη η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
«Πρέπει να το κάνω αυτό. Είναι ένα ζήτημα που αφορά τη διαχείριση του κόμματος. Βρίσκομαι υπό πίεση. Είναι απαραίτητο να αναπροσαρμοστώ» είχε αναφέρει ο ίδιος στον συγκυβερνήτη του Νικ Γκλεγκ.
Ακροβατώντας συνεχώς, έφτασε στις εκλογές του 2015.
Που όταν είδε την σφαλιάρα που έφαγε ο Φάρατζ κερδίζοντας μόνο μια έδρα στις εκλογές, γύρισε το τροπάριο κι άρχισε να τάσσεται υπέρ της Ε.Ε.
Όμως το κόμμα του «σιγόβραζε». Κι ο λαϊκισμός αλώνιζε.
Κι εκείνος αναγκαζόταν να ακολουθεί. Συνειδητά κι όχι για λόγους πολιτικού τακτικισμού.
Κι ενώ από τη μια έλεγε ότι τασσόταν υπέρ της Ε.Ε. (πετώντας στα σκουπίδια ακόμη και τον «ήπιο ευρωσκεπτικισμό» του), από την άλλη για να τα έχει καλά με το κόμμα του έλεγε ότι … «δεν αποκλείει τίποτα», σε περίπτωση που οι Βρυξέλλες δεν του έδιναν όσα θα ζητούσε.
Όπως είναι κατανοητό, αυτές οι αντιφάσεις τον έφεραν αντιμέτωπο με τάσεις και δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που βρίσκονταν εντός του κόμματός του.
Κι όσο εξελισσόταν το μεταναστευτικό ζήτημα, τόσο το πρόβλημα μπέρδευε τους Βρετανούς.
Πολύ περισσότερο αφού ούτε οι «Εργατικοί» που τάσσονταν υπέρ της Ε.Ε, είχαν πια τη δυνατότητα να εισπράττουν εμπιστοσύνη από τη μερίδα των Βρετανών «εθνικιστών» που ήταν προσηλωμένοι στις …αρχές της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας.
Όπως και νάναι, η κυρίαρχη πολιτική φυσιογνωμία της τελευταίας δεκαετίας στη Βρετανία, αποχωρεί έχοντας αφήσει πίσω του μια χώρα εκτός Ευρώπης, με την ένωση με την Σκωτία και τη Βόρειο Ιρλανδία να βρίσκεται στα όρια κατάρρευσης.
Με αβέβαιο παρόν και ακόμη πιο αβέβαιο μέλλον που μπορεί να την καταστήσει από Μεγάλη Βρετανία…. Μικρά Αγγλία.
Κι είναι βέβαιο ότι ο άνθρωπος θα μνημονεύεται στο μέλλον, ως εκείνος που έκανε πράξη τον όρο «Broken Britain» (διαλυμένη Βρετανία).
Όρο που είχε εισχωρήσει στον βρετανικό δημόσιο διάλογο τα τελευταία έξι χρόνια…
Ο νεότερος Βρετανός πρωθυπουργός (από το 1895), πάει σπίτι του πια, αλλά όλο και περισσότεροι ισχυρίζονται ότι πρέπει να πάει στο διάβολο.
Εκεί που οδήγησε και τη χώρα του…
«Η Γαλλία όπως και η Γερμανία λέει ότι η Βρετανία ψήφισε υπέρ του Brexit. Η απόφαση πρέπει να εφαρμοσθεί γρήγορα. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε σε μία αβέβαιη και αόριστη κατάσταση», δήλωσε ο γάλλος υπουργός Οικονομικών στο τηλεοπτικό δίκτυο France 2.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα εκλέγει 85 βουλευτές και αναδεικνύεται δεύτερη δύναμη.
Ο συνασπισμός Unidos Podemos λαμβάνει 71 έδρες και ακολουθούν στην τέταρτη θέση οι φιλελεύθεροι Ciudadanos με 32 έδρες.
Ενώ το Λαϊκό Κόμμα (PP) του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι ανέβασε τις έδρες του σε 137 έναντι 123 το Δεκέμβριο, απέχει μακράν από την απόλυτη πλειοψηφία των 176 εδρών στο κοινοβούλιο των 350 εδρών.
Το χθεσινό αποτέλεσμα προσεγγίζει αυτό των εκλογών του Δεκεμβρίου, όταν ο κατακερματισμός των ψήφων μεταξύ των τεσσάρων κομμάτων οδήγησε σε πολιτικό αδιέξοδο και στην προκήρυξη νέων εκλογών σε έξι μήνες.
Η συμμετοχή στις εκλογές κυμάνθηκε στο 69,84%.
Παρουσίασαν χορούς από το Ρουμλούκι και από την Κεντρική Μακεδονία υπό την καθοδήγηση του εξαίρετου χοροδιδάσκαλου Δημήτρη Γιαννόπουλου!
Ξεκινώντας την εισήγησή του στη συνεδρίαση της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ ο πρόεδρος του κόμματος Θανάσης Θεοχαρόπουλος, μίλησε για το νέο ευρωπαϊκό σκηνικό που διαμορφώνει το Brexit των Βρετανών και την επόμενη ημέρα στη Ε.Ε. «Η λύση του προβλήματος όμως δεν βρίσκεται στην οικονομική απομόνωση και περιχαράκωση, στον προστατευτισμό και κυρίως στην επικίνδυνη κλιμάκωση του εθνικισμού. Η ήττα της Ευρώπης στη Μεγάλη Βρετανία αντιμετωπίζεται μόνο με τη φυγή της προς τα εμπρός. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει μια Ευρώπη που θα δημιουργεί συγκλίσεις παντού και οι οποίες θα δημιουργούν συνθήκες για καλύτερη ζωή όλων. Και ταυτοχρόνως μια Ευρώπη που θα εγκαταλείπει σταδιακά το εθνοκεντρικό μοντέλο διαμόρφωσης των πολιτικών της. Τίποτα όμως δεν θα πετύχει αν αυτά τα δυο, η μάχη κατά των ανισοτήτων και η πορεία ενοποίησης, δεν γίνονται ταυτοχρόνως», τόνισε μεταξύ άλλων.
Άσκησε έντονη κριτική στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «δεν εφαρμόζει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δεν έχει σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, καταπολέμησης της ανεργίας και δεν προχωρά σε εξυγιαντικές ρυθμίσεις σε όλους τους τομείς πολιτικής» ενώ υποστήριξε ότι ο κ. Τσίπρας κινείται και αποφασίζει αποκλειστικά στην βάση μόνο των εκάστοτε μικροκομματικών σκοπιμοτήτων του.
Ζήτησε να αποφύγει τους τακτικισμούς και να καταθέσει εκλογικό νόμο με καθιέρωση της απλής αναλογικής.
Πυρά εξαπέλυσε και κατά της ΝΔ υποστηρίζοντας ότι «επιχειρεί με απαράδεκτο τρόπο να πολώσει με ανακοινώσεις και διαρροές για συμμαχίες μετεκλογικές στην βάση της απόφασης για τον εκλογικό νόμο. Διχαστικές δηλώσεις με τις οποίες η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά. Επαναλαμβάνονται συνέχεια τα ίδια λάθη που μας οδήγησαν στην κρίση.
Ο λαϊκισμός, οι μικροκομματικές σκοπιμότητες και ο τακτικισμός δεν μπορούν να βγάλουν την χώρα από την κρίση, αλλά αντιθέτως οδηγούν την χώρα πιο βαθιά στην κρίση και την κοινωνία σε απόγνωση».
Εκτενείς αναφορές έκανε στις διεργασίες στο χώρο της Κεντροαριστεράς όπου τάχθηκε υπέρ ενός ενιαίου σοσιαλδημοκρατικού, προοδευτικού φορέα.
Ανέφερε συγκεκριμένα: «Πρέπει χωρίς αμφισημίες, ταλαντεύσεις, κομματικές περιχαρακώσεις και παραγοντισμούς να προχωρήσουμε μπροστά για να γίνει πραγματικότητα η μεγάλη προοδευτική παράταξη που έχει ανάγκη ο τόπος. Με ενότητα και ανανέωση. Ενότητα σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε αποκλεισμούς, η δική μου πρόσκληση είναι σαφής και ξεκάθαρη σε όσους βρίσκονται στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και επιδιώκουν να σταματήσει επιτέλους ο κατακερματισμός και να υπάρξει υπέρβαση της σημερινής κατάστασης. Σε όσους δεν συμφωνούμε με το ετεροπροσδιορισμό αλλά επιδιώκουμε έναν αυτόνομο πόλο. Σε όσους είναι απέναντι τόσο στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ όσο και στον κρατισμό και λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε όσους επίσης είναι απογοητευμένοι από τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί και να τον ψήφισαν, αλλά σήμερα προσβλέπουν σε μία εναλλακτική προοδευτική λύση μακριά όμως από τις παθογένειες του παρελθόντος. Ταυτόχρονα χρειάζεται ανανέωση ιδεών, πολιτικών πρακτικών και προσώπων. Ανανέωση χωρίς να κοιτάμε προς τα πίσω με τάση συνεχούς αυτοεπιβεβαίωσης. Για να υπάρξει η κεντροαριστερά ως ενιαίος φορέας στην κοινωνία, απαιτείται να μιλήσουμε με καθαρές κουβέντες χωρίς να μετράμε το πολιτικό και κομματικό κόστος. Υπάρχουν σήμερα φωνές που επιδιώκουν τον ενιαίο χώρο αλλά χωρίς σαφές ιδεολογικοπολιτικό στίγμα, ως ένα πολιτικό νεφέλωμα του μεσαίου χώρου. Διαφωνώ. Υπάρχουν φωνές που επιδιώκουν την σοσιαλδημοκρατία αλλά προσκολλημένοι σε μηχανισμούς και δομές του παρελθόντος για τους οποίους δεν ενδιαφέρεται πλέον η κοινωνία. Διαφωνώ. Δικός μου στόχος είναι ένας σύγχρονος ενιαίος σοσιαλδημοκρατικός φορέας που θα ενώσει τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, του μεταρρυθμιστικού κέντρου και της ανανεωτικής αριστεράς».
(κλικ για μεγέθυνση)
..
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Βαγκενίγκεν, με επικεφαλής τον ειδικό σε οικολογικά θέματα Βίγκερ Βάμελινκ, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν, καλλιέργησαν με επιτυχία ραπανάκια, αρακά, σίκαλη και ντομάτες σε χώμα που προσομοίωνε το αρειανό.
Τα προϊόντα των γεωργικών καλλιεργειών δεν βρέθηκαν να περιέχουν επικίνδυνα επίπεδα μετάλλων, πράγμα που είναι ενθαρρυντική ένειξη πως οι άποικοι στον ‘Αρη θα ήταν δυνατό να καλλιεργούν επί τόπου την τροφή τους.
Το σενάριο αυτό αποτέλεσε κεντρικό άξονα της περυσινής ταινίας «Η διάσωση» (The Martian) με τον Ματ Ντέιμον, στον ρόλο ενός αστροναύτη που πρέπει να καλλιεργήσει πατάτες για να επιβιώσει.
Για «πολύ υποσχόμενα» αποτελέσματα έκανε λόγο ο Βάμελινκ και τόνισε ότι «μπορούμε πραγματικά να φάμε αυτά τα προϊόντα». Στον ‘Αρη υπάρχουν υψηλά επίπεδα βαρέων μετάλλων όπως καδμίου, χαλκού και μολύβδου.
Θα σκολουθήσουν περαιτέρω τεστ και με άλλες καλλιέργειες, μεταξύ των οποίων πατάτες. «Πρέπει να ελέγξουμε όσο γίνεται περισσότερες καλλιέργειες, ώστε να σιγουρευτούμε πως οι άποικοι στον ‘Αρη θα έχουν πρόσβαση σε μια ευρεία ποικιλία τροφίμων» δήλωσε ο Βάμελινκ.
Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) σχεδιάζει μια επανδρωμένη πτήση στον «κόκκινο πλανήτη» μέσα στις επόμενες δεκαετίες, ενώ ανάλογα φιλόδοξα σχέδια έχουν και ιδιωτικές εταιρείες και οργανισμοί, όπως η ολλανδική πρωτοβουλία Mars One.
