Έγραφε επί ημέρες ο ανερμάτιστος αθλητικός – οπαδικός τύπος ότι τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ από την είσοδο στα play off του Champions League. Ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τη μοίρα των υπερομάδων μας, που δεν είναι άλλη από συναντήσεις με σεντόνια και πανοσέντονα….
Κι έρχονται τα ….ματσάκια στο Ισραήλ και στην Τούμπα και γυρίζουν όλα ανάποδα…
Οι ίδιες εφημερίδες που μιλούσαν για υπερήρωες, τώρα αναζητούν ως Σαλώμες κεφαλές επί πίνακι…
Αθάνατη Ελλάδα.
Να τα πάρουμε με τη σειρά;
Ο Ολυμπιακός υπέστη την πιο ταπεινωτική ήττα της ιστορίας του. Μπορεί η επτάρα από τη Γιουβέντους να έχει γραφεί στην ιστορία και να τον στοιχειώνει, αλλά τούτος ο αποκλεισμός από κάποια … Μπερ Σεβά θα μείνει ανεξίτηλη ντροπή.
Προϊόν ανείπωτης υπεροψίας της διοίκησής του, που άφησε την ομάδα εγκαταλελειμμένη, χωρίς ουσιαστική ενίσχυση, χωρίς κανονικό προπονητή, χωρίς παίκτες με κίνητρα.
Η αλήθεια είναι ότι στον Ολυμπιακό ήταν άμαθοι εδώ και χρόνια σε προκριματικούς γύρους. Κι ίσως να νόμιζαν ότι ήταν κάτι σαν τους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος, που με δυο –τρία σφυρίγματα και χαλαρή αντίσταση …γράφεται η ιστορία. Όμως, δεν ήταν έτσι. Μοιραία, αποκλείστηκε από την… κωλοπετινίτσα του Ισραήλ… Που δεν το λες και ποδοσφαιρική υπερδύναμη…
Λάθη; Αμέτρητα! Κυρίως διοικητικά.
- Ξεκινά η προετοιμασία με τον περυσινό προπονητή και την επόμενη ημέρα αυτός παίρνει το καπελάκι του και φεύγει. Λίγες ημέρες πριν είχε απολυθεί ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας! Και τα δυο ζητήματα πέρασαν… σχεδόν στα ψιλά. Ομερτά… Λες κι ήταν κάτι συνηθισμένο.
- Παραμυθιασμένοι όλοι στη διοίκησή του, ότι ο Βίκτωρ ήταν ο εγκέφαλος του…. Μίτσελ, τον προσλαμβάνουν. Την εικόνα της ομάδας την είδατε όλοι. Ένας προπονητής που φοβάται και τη σκιά του και τον αμφισβητούν οι πάντες στα αποδυτήρια…
- Στη σκιά της αλλαγής προπονητή οι προκριματικοί πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, πολύ περισσότερο όταν μαθεύτηκε ποιος είναι αντίπαλος. Θεωρούσαν λόγω υπεροψίας υπερβέβαιη την πρόκριση. Εξ ου κι έλεγαν ότι η ομάδα θα ενισχυθεί μόλις προκριθεί!!!
- Έδιωξαν τον Καμπιάσο και ένα μήνα μετά τον επανέφεραν. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά;
- Ο νέος προπονητής θέλησε να παίξει ένα συγκεκριμένο σύστημα με τρεις κεντρικούς μέσους, αλλά δεν είχε το υλικό για κάτι τέτοιο. Με ποιους; Τον Μανιάτη; Τον Καμπιάσο που έφυγε και ξανάρθε; Με τον Μπουχαλάκη; Με τον Τσόρι σχεδόν βετεράνο; Και τον Φορτούνη εξόχως υπερεκτιμημένο και κυρίως όχι ηγέτη;
- Ο Βίκτορ όταν κατάλαβε ότι δεν βγαίνει το σύστημα που ήθελε να παίξει με το υλικό που έχει, άλλαζε συστήματα σαν τα πουκάμισά του. Με γνώμονα όχι το καλό της ομάδας, αλλά πως θα είναι όλοι ικανοποιημένοι… Αποτέλεσμα; Σε δυο αγώνες με τους Ισραηλινούς να κάνει μισή ευκαιρία. Κι αυτή με τον …. Καπίνο στις καθυστερήσεις του δεύτερου παιγνιδιού!
Τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν.
Την Καμπάλα είχαν κάνει σημαία για τον περυσινό αποκλεισμό του αιωνίου τους αντιπάλου, αλλά από μια χειρότερη Καμπάλα αποκλείστηκαν. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
«Πάμε από την αρχή», λένε. Λησμονώντας ότι είμαστε ήδη στις 4 Αυγούστου.
Τι θα ακολουθήσει στο λιμάνι; Θα δούμε σε λίγες ημέρες.
Πάμε και στην Τούμπα.
Εκεί ο ΠΑΟΚ δεν αποκλείστηκε από υπεροψία, αλλά από ανικανότητα. Όταν έχεις ματώσει για να πάρεις αποτέλεσμα στην Ολλανδία από τον χειρότερο Άγιαξ της ιστορίας του, όταν όλα γίνονται πιο ευνοϊκά με το γκολ που επιτυγχάνεις μόλις αρχίζει η ρεβάνς, ε τότε δεν σου φταίει κανένας άλλος για τον αποκλεισμό που ακολούθησε, πλην της ανικανότητας.
Γιατί, μόνο ανικανότητα είναι να χάνεις τα … άχαστα και δη συνεχόμενα. Θα πείτε ότι στο ποδόσφαιρο όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται… Ναι έτσι είναι… Αλλά όταν οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν έχουν στοιχειώδη συγκέντρωση, αυτοπεποίθηση ή δεν μπορούν κάποιοι να βαφτίζονται προσωπικότητες ενώ δεν είναι, μοιραία και για πολλοστή φορά το όνειρο του σεντονιού παραμένει τέτοιο.
Διαβάζω κι ακούω ότι κάποιοι αποδίδουν τον αποκλεισμό σε ατυχία. Μάλλον βαυκαλίζονται. Πρόκειται, όπως είπαμε, περί κλασικής ανικανότητας.
Κι ας είχε ο ΠΑΟΚ σχέδιο, ας είχε εξαιρετική ανάπτυξη από τα άκρα, ας είχε ένα 35λεπτο που δίδαξε ποδόσφαιρο. Όταν αυτά δεν μπορείς να τα αξιοποιήσεις απέναντι σε μια μέτρια ομάδα, δεν σου φταίει κανένας, ούτε η τύχη…
Είναι ανικανότητα. Ακόμη και της διοίκησής του που δεν φρόντισε να αγοράσει έναν παίκτη που …έχει το γκολ… Καλός και χρυσός ο Κλάους, αλλά όπως και να το κάνουμε δεν αρκεί. Δεν αρκεί ο παίκτης της μια επαφής για γκολ (όπως πράγματι είναι ο Κλάους) αλλά χρειάζεται ο παίκτης που θα αξιοποιεί φάσεις σαν κι αυτές που χάθηκαν… Πολύ περισσότερο αφού όλα δείχνουν ότι τέτοιο παιγνίδι θα κάνει ο ΠΑΟΚ του Ίβιτς…
Όμως, δεν είναι μόνο η επίθεση.
Η άμυνα δεν δέχθηκε δυο «φτηνά» γκολ; Η άμυνα δεν είναι η επιτομή του «βόηθα Χριστέ και Παναγιά κι όλοι οι άγιοι μαζί», όταν η μπάλα φτάνει από αέρος στην περιοχή; Λένε ότι αυτό το κενό θα λυθεί μόλις μπει ο Βαρέλα. Θα δούμε…
Να πούμε κι ένα τελευταίο;
Έχω την αίσθηση ότι παρά τις τόσες μεταγραφές που έκανε η ομάδα, πάλι λείπει μια κορυφαία ηγετική προσωπικότητα…
