Οι εξελίξεις για το τεράστιο ζήτημα της διάσωσης της αλυσίδας των σούπερ μάρκετ Μαρινόπουλου, είναι ραγδαίες.

Ο Σκλαβενίτης προσφέρεται να σηκώσει όλο αυτό το βάρος, αρκεί να κουρευτούν κατά 50% οι υποχρεώσεις άνω των 100 χιλιάδων σε προμηθευτές και να δανειοδοτηθεί από τις τράπεζες με ποσό, περίπου, 360 εκ. χαμηλότοκα, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει.

Οι τράπεζες συμφωνούν στην προνομιακή δανειοδότηση που ζητά ο Σκλαβενίτης. Και πρέπει να συμφωνήσουν κι οι προμηθευτές που θα δουν να κουρεύονται κατά 50% τα οφειλόμενα προς αυτούς.

Αν γίνει αυτό, ασφαλώς θα είναι εξαιρετική εξέλιξη τόσο για τους 11 χιλιάδες εργαζομένους του Βασιλόπουλου, όσο και για τον Σκλαβενίτη που θα καταστεί ο κυρίαρχος του κλάδου στην Ελλάδα.

Θα συναινέσει όμως το 60% των προμηθευτών, όπως απαιτεί ο νόμος; Άλλωστε αυτοί είναι οι κυρίαρχοι του παιγνιδιού κι όχι οι τράπεζες. Ο Μαρινόπουλος, από το σύνολο του 1.3 δις ευρώ που χρωστάει, οφείλει σε αυτούς τα 700 εκ και μόλις 200 (δηλαδή το 15%) στις τράπεζες.

Αυτά τα οφειλόμενα χρήματα στους προμηθευτές έχουν διαχυθεί σε όλη την αγορά του εμπορίου και της παραγωγής και πολλά από αυτά υπό μορφή ακάλυπτων επιταγών έχουν επιστρέψει στις τράπεζες για ρύθμιση των δανείων των εταιρειών παραγωγής. Που φυσικά, ως μη καλυμμένες επιταγές δεν μπορούν να ρυθμιστούν.

Αν λοιπόν οι προμηθευτές δεχθούν το «κούρεμα» του 50% που απαιτεί ο Σκλαβενίτης, τι θα συμβεί με τα 350 εκ. που θα μείνουν ως μαύρη τρύπα; Τι θα γίνει με τις εταιρείες εμπορίου που θα χρεοκοπήσουν από αυτό το έλλειμμα; Θρίλερ στην αγορά!

Φυσικά, είναι σαφές ότι είναι προτιμότερο να χρεοκοπήσουν κάποιοι, παρά όλοι. Είναι όμως σωστό αυτό;

Επιπλέον, είναι σωστό από πλευράς ανταγωνισμού να πάρει ο Σκλαβενίτης τον Μαρινόπουλο με κούρεμα προμηθευτών στο μισό και νέα τραπεζικά δάνεια με τόσο προνομιακούς όρους; Είναι σωστό να περνά το μήνυμα ότι μια εταιρεία μπορεί να χρεοκοπήσει και να έρχεται μετά το κράτος να τη σώζει με χρήματα των φορολογουμένων;  Κι αφού θα γίνει με τον Σκλαβενίτη και τον Μαρινόπουλο, γιατί δεν έγινε με τον Βερόπουλο και το δικό του deal με το My Market;

Να το πούμε και με άλλα λόγια; Ο Σκλαβενίτης πριν  την επιδιωκόμενη ενσωμάτωση του Μαρινόπουλου, χρωστά στις τράπεζες 300 εκ. ευρώ και άλλα 440 στους προμηθευτές του. Δηλαδή 740 εκ. Αν προσθέσουμε και το «κουρεμένο» 1 δις του Μαρινόπουλου και τα 360 εκ του τραπεζικού δανεισμού για να κλείσει το deal, τότε θα φτάσει να οφείλει περισσότερα από ότι σήμερα το πτωχευμένο σούπερ μάρκετ. Έστω κι αν θα είναι καλύτερα ρυθμισμένα χρέη, έστω κι αν προσδοκάται ότι θα ανέβουν οι συνολικοί τζίροι. Θα βγει το πράγμα; Ουδείς ξέρει… Όσο κι αν η κυβέρνηση και ο συνεργαζόμενος – πρόθυμος μαζί της Σκλαβενίτης δείχνουν να βιάζονται να κλείσουν το deal.

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι αν πρέπει να γίνει αυτό το deal που εκτός άλλων θα δημιουργήσει μια εταιρεία τεράστια που θα ελέγχει περισσότερο από το 50% του ελληνικού μεριδίου της συγκεκριμένης αγοράς.

Το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι αν θα αλλοιωθεί ο ανταγωνισμός στο λιανεμπόριο.

Το τρίτο ερώτημα που προκύπτει είναι ως πότε θα αναπαράγεται το αποτυχημένο μοντέλο του παρελθόντος, όπου εταιρείες χρεοκοπούν και έρχεται το κράτος να τις διασώζει, εις βάρος όλων των άλλων… Κάτι που έγινε κατά κόρον με τις … κρατικοποιήσεις της δεκαετίας του ’80, όπου ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε …δημοσίους υπαλλήλους τη μισή Ελλάδα.

Το τέταρτο ερώτημα που προκύπτει είναι τι θα συμβεί αν το εγχείρημα προχωρήσει κι αποτύχει. Δεν θα επιστρέψει το πρόβλημα και μάλιστα ακόμη μεγαλύτερο;

Από την άλλη πλευρά, αν το deal δεν προχωρήσει, το κραχ του Μαρινόπουλου και των προμηθευτών του θα πλήξει θανάσιμα την ελληνική οικονομία και θα βγάλει στην ανεργία τους 11 χιλιάδες υπαλλήλους της εταιρείας.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Ενώ δεν έχει καν αρχίσει η δικαστική διερεύνηση για την απόδοση ευθυνών αναφορικά με το πώς έφτασε η κατάσταση του Μαρινόπουλου εδώ που έφτασε…

     Δεκαπέντε λεπτά: τόσος είναι ο μέγιστος χρόνος που μπορεί να περάσει σήμερα κανείς στα περισσότερα σημεία του πλανήτη χωρίς να ακούσει κάποιον ήχο που να είναι προϊόν της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Κι αν λάβει υπόψη του, ότι πριν από είκοσι χρόνια αυτό το χρονικό διάστημα ήταν μερικές ώρες, δεν μπορεί παρά να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: η σιωπή είναι είδος προς εξαφάνιση. Τα μέρη όπου μπορεί κανείς να ξεπεράσει αυτό το τέταρτο της σιωπής δεν είναι περισσότερα από δεκαπέντε σε ολόκληρο τον κόσμο. Τουλάχιστον, σε τόσα τα υπολογίζει ο Γκόρντον Χέμπτον, ο άνθρωπος που έχει κάνει τρεις φορές τον γύρο του κόσμου για να καταγράψει τους ήχους και τη σιωπή της φύσης. Ο Χέμπτον έχει καταρτίσει τη λίστα της σιωπής, η οποία όπως λέει σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», μικραίνει συνεχώς.

     Αυτή η μοναδική περιήγηση του ανθρώπου που έχει αφιερωθεί στην υπεράσπιση της σιωπής αποτυπώθηκε στο βραβευμένο με Emmy ντοκιμαντέρ «Vanishing Dawn Chorus» («Η χορωδία της αυγής που σβήνει»). Η κάμερα τον ακολουθεί ενώ εκείνος ηχογραφεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη τους ήχους της φύσης καθώς ανατέλλει ο ήλιος. Σήμερα ο Γκόρντον Χέμπτον ζει παράγοντας ηχητικά εφέ για βιντεοπαιχνίδια από τους ήχους που έχει συγκεντρώσει από τη φύση. Ο στόχος του, ωστόσο, παραμένει ένας: Η προστασία της σιωπής. Ή – από την άλλη πλευρά – η καταπολέμηση της ηχορύπανσης.

     Μάχη κατά των θορύβων

     Είναι ένα στοίχημα που ξεκίνησε το 2005 όταν ο Χέμπτον ανέκτησε την ακοή του έπειτα από 18 μήνες ενόχλησης στο εσωτερικό του αυτιού του. Ήταν ένα συνεχές βουητό. Εκείνον τον ενάμιση χρόνο ο Χέμπτον ένιωσε ότι έζησε τον μικρόκοσμό του, αυτό που θα ζήσει η ανθρωπότητα στο μέλλον εάν η ηχορύπανση συνεχιστεί σε αυτούς τους ρυθμούς. Έναν εφιάλτη, με άλλα λόγια. «Ο ακουστικός ορίζοντας – λέει στη Ρεπούμπλικα – σε μέρη όπου υπάρχει σιωπή φτάνει τα 30 χιλιόμετρα. Επομένως, εάν προστατεύσω τη σιωπή σε ένα και μόνο σημείο, προστατεύω μία περιοχή από τον θόρυβο σε ακτίνα τριάντα χιλιομέτρων. Αυτό μεταφράζεται σε μία έκταση 2.800 τετραγωνικών χιλιομέτρων». Είναι μία έκταση, περίπου, όσο ο νομός Ηλείας. Στην περίπτωση του Γκόρντον Χέμπτον είναι το Ολυμπιακό Εθνικό Πάρκο, κοντά στο Σιάτλ. Σε ένα σημείο εκεί έχει τοποθετήσει ο αμερικανός ερευνητής μία κόκκινη πέτρα, ως κέντρο ενός κύκλου ακτίνας τριάντα χιλιομέτρων τον οποίο πρέπει να υπερασπιστεί από τον θόρυβο.

     Με ποιον τρόπο; Ο Χέμπτον επιστρέφει περιοδικά στο σημείο που έχει τοποθετήσει την κόκκινη πέτρα και καταγράφει τους ήχους τους περιβάλλοντος. Εάν διαπιστώσει ότι υπάρχουν οχλήσεις εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, ψάχνει την πηγή τους. Το επόμενο βήμα είναι να γράψει στους υπεύθυνους επισυνάπτοντας πάντα ένα ηχητικό αρχείο με τους φυσικούς ήχους του πάρκου, οι οποίοι διακόπτονται από τον θόρυβο.

     Το τζουκμπόξ του πλανήτη

     Ακούγεται πολύ δονκιχωτικό, αλλά δεν είναι και τόσο: Τρεις αεροπορικές εταιρείες άλλαξαν τις πορείες των πτήσεών τους, ενώ η δραστηριότητά τους έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του Κογκρέσου. Μα δεν αρκούν τα διπλά τζάμια και οι ωτοασπίδες για να προστατευτούμε από τον θόρυβο; «Η σιωπή που πρέπει να προστατεύσουμε – απαντά – δεν είναι απλώς η απουσία των ήχων και των θορύβων. Είναι η φωνή της φύσης. Τα ποτάμια, τα δάση, η θάλασσα εκπέμπουν με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορικές συχνότητες τα ηχητικά τους κύματα. Έτσι, ένα σύνολο στατικών ήχων μετατρέπεται σε μια ροή».

     Η Γη – συνεχίζει ο Γκόρντον Χέμπτον – είναι ένα τζουκμπόξ που λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια, με το μέγιστο των ήχων στον Ισημερινό και με το ελάχιστο στους δύο πόλους. Η ηχορύπανση διαταράσσει αυτή τη συνεχή ανταλλαγή μουσικής, στίχων, βουητών και ψιθύρων που είναι απαραίτητη στα ζώα για την επιβίωσή τους και σε εμάς τους ανθρώπους για να διατηρούμε τα επίπεδα τους στρες μας σε χαμηλά επίπεδα. Γιατί το σώμα μας δεν σταματά να ακούει ποτέ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ρεπορτάζ: Στέλιος Νίκας

Ολοκληρώθηκε σήμερα η κορυφαία συναυλία του καλοκαιριού στην πόλη μας. 

Το άστρο του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη έλαμψε στον ουρανό της γενέτειρας του,  χαρίζοντας στο κοινό που τον παρακολούθησε μια ανεπανάληπτη βραδιά.

Το πλούσιο πρόγραμμα πλαισίωσαν οι φωνές των Ζωή Παπαδοπούλου, Ηλία  Μακρή, Χάρη Μακρή και Κώστα Μακεδόνα οι οποίοι ερμήνευσαν τραγούδια του  Χρήστου Νικολόπουλου.

Ο κόσμος που γέμισε το αμφιθέατρο της Αλεξάνδρειας απόλαυσε τη μαγευτική  βραδιά και στο τέλος χάρισε το θερμό του χειροκρότημα στους ερμηνευτές και στο μεγάλο λαϊκό συνθέτη.

Δείτε το βίντεο:

Φωτο:

Τα σημαντικότερα γεγονότα της σημερινής ημέρας

Το 1909 το επιβατηγό πλοίο “Μαυριτανία” φτάνει στο Λονδίνο από τη Νέα Υόρκη, μέσα σε πέντε μέρες, εννιά ώρες και 22 λεπτά.

Το 1918 ο Σοβιετικός ηγέτης Βλαντιμίρ Λένιν πυροβολείται και τραυματίζεται κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εργοστάσιο της Μόσχας, σε μία δολοφονική απόπειρα, στην οποία πρωτοστάτησαν οι αδελφές Φάνια και Ντόρα Καπλάν, αμφότερες μέλη του Σοσιαλιστικού Επαναστατικού Κόμματος.

Το 1928 ο Ινδός πολιτικός Τζαγουαρχαλάλ Νεχρού δημιουργεί το κόμμα Ανεξαρτησία της Ινδίας, εναντίον της βρετανικής κυριαρχίας στη χώρα.

Το 1929 το ατμόπλοιο “Σαν Χουάν” βυθίζεται μέσα σε τρία λεπτά, μετά από σύγκρουση με τάνκερ της Στάνταρτ Όιλ, στις ακτές του Σαν Φρανσίσκο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άτομα.

Το 1931 ανακαλύπτεται στην Αθήνα το άγαλμα του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αδριανού.

Το 1933 ιδρύεται η γαλλική αεροπορική εταιρία “Air France”.

Το 1941 κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, αρχίζει η πολιορκία του Λένινγκραντ, όταν οι Ναζί εισβάλλουν στη Ρωσία.

Το 1952 το Δυτικό Βερολίνο ανακοινώνει την είσοδο 16.000 προσφύγων από τον ανατολικό τομέα τον Αύγουστο.

Το 1963 λειτουργεί για πρώτη φορά η “κόκκινη γραμμή”, η άμεση τηλεφωνική γραμμή ανάμεσα στους επικεφαλής των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης.

Το 1967 ο Θέργκουντ Μάρσαλ γίνεται ο πρώτος Αφροαμερικανός Δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ.

Το 1973 η Κένυα απαγορεύει το κυνήγι των ελεφάντων και το εμπόριο του ελεφαντόδοντου.

Το 1982 ο ηγέτης της PLO Γιάσερ Αραφάτ εγκαταλείπει το αρχηγείο του στη Βηρυτό μετά την ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο.

Το 1983 απογειώνεται από τη Φλόριντα των ΗΠΑ το διαστημικό λεωφορείο ”Τσάλεντζερ”, στο οποίο ταξιδεύει στο διάστημα ο πρώτος Αφοραμερικανός, ο αντισυνταγματάρχης Γκίον Μπλούφορντ.

Το 1984 σε δημοπρασία με αναμνηστικά από τους Beatles, συγκεντρώνονται 270.000 δολάρια.

Το 1991 το Αζερμπαϊτζάν ανακηρύσσει την ανεξαρτησία του από τη Σοβιετική Ένωση.

Το 1992 αλλάζει η βαθμολογία στο ποδόσφαιρο (από 2-1-0 γίνεται 3-1-0). Το σύστημα έχει δοκιμαστεί στην Αγγλία με επιτυχία για μια ολόκληρη δεκαετία όταν γίνεται δεκτή το 1981 η επαναστατική αυτή πρόταση του Τζίμι Χιλ, του γνωστού σχολιαστή της αγγλικής τηλεόρασης που υπήρξε παίκτης αλλά και πρόεδρος της Κόβεντρι.

Το 1993 στη Γαλλία, πλούσια δώρα προσφέρονται στον 150.000.000ος επισκέπτη στον Πύργο του Άιφελ.

Το 1996 στην Ολλανδία, η στρατιωτική θητεία γίνεται προαιρετική.

Το 1999 το Ανατολικό Τιμόρ, με δημοψήφισμα, αποφασίζουν την ανεξαρτησία τους από την Ινδονησία.

Το 2003 αναβιώνουν οι τραγικές μνήμες του “Κουρσκ” στη Ρωσία. Το πυρηνοκίνητο Κ-159 βυθίζεται στη θάλασσα Μπάρεντς, στο ίδιο σημείο όπου πριν 3 χρόνια βυθίστηκε το “Κουρσκ” και χάθηκαν 118 άνθρωποι. Από το ατύχημα, εννέα μέλη του πληρώματος πεθαίνουν και μόνο ένας ναύτης σώζεται. Ο πυρηνικός αντιδραστήρας του Κ-159 είχε τεθεί εκτός λειτουργίας και δεν υπήρχε οπλισμός, αφού το υποβρύχιο είχε αποσυρθεί.

Γεννήσεις

το 1797 γεννήθηκε η δημιουργός του Φράνκενσταϊν, Μαίρη Γόλστοουνκραφτ Σέλεϊ. Η Βρετανίδα συγγραφέας, κόρη του φιλόσοφου Γουίλιαμ Γκόντουιν και της συγγραφέως Μέρι Γόλστοουνκραφτ Γκόντουιν συνέγραψε τον “Φράνκενσταϊν” στα 20 της χρόνια.

Το 1972 γεννήθηκε η Αμερικανίδα ηθοποιός Κάμερν Ντίαζ.

Θάνατοι

Το 2003 πέθανε ο “σκληρός” του Χόλιγουντ Τσαρλς Μπρόνσον.