Της Θούλης-Χρυσάνθης Σιδηροπούλου
Αδιαμφισβήτητο είναι ότι ο θεμελιώδης στόχος μιας αναπτυξιακής στρατηγικής για την χώρα είναι η σταθερή και συνεχής βελτίωση του βιοτικού επιπέδου όλου του ελληνικού λαού. Επόμενα, τα μέσα και οι σκοποί που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη αυτού του στόχου οφείλουν να διασφαλίζουν την διαρκή και μετρήσιμη μείωση των ανισοτήτων και να κατατείνουν στην δημιουργία συνθηκών πλήρους απασχόλησης για τους όλους εργαζόμενους. Να καταπολεμούν την φτώχεια και να αποκλείουν την οικονομική και την κοινωνική περιθωριοποίηση.
Βασική κατεύθυνση μιας αναπτυξιακής στρατηγικής, προφανές γίνεται, ότι αποτελεί η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, η οποία και μπορεί να επιτευχθεί μόνον διαμέσου της πολιτικής. Για την αύξηση της παραγωγικότητας, τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και συνολικά την αναβάθμιση της ποιοτικής σύνθεσης των προϊόντων και των υπηρεσιών που προσφέρονται.
- Δημόσιος και Ιδιωτικός τομέας καθοριστικοί φορείς της Ανάπτυξης
Ο Δημόσιος και ο Ιδιωτικός τομέας είναι και συγκροτούν τους καθοριστικούς φορείς της ανάπτυξης. Ακόμη και σήμερα και καθώς καταγράφεται διαρκώς η ανεπιτυχής αντιμετώπιση της τρομακτικής οικονομικής κρίσης που λεηλατεί κράτος, χώρα, τόπο και τις ζωές των πολιτών, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας προϋποθέτει πρώτα και πάνω από όλα την λειτουργία του δημοκρατικού κράτους, γιατί μόνο το δημοκρατικό κράτος μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά. Για την ανάληψη, την καταγραφή, το σχεδιασμό, την ένταξη, τη στήριξη και την υλοποίηση των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών που χρειαζόμαστε εδώ και χρόνια.
Σίγουρα το ελληνικό κράτος δεν μπορεί, ιδιαίτερα στις παρούσες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που ισχύουν, να ξαναμετατραπεί σε διαχειριστή της μεταποίησης. Ομοίως στις παρούσες συνθήκες το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να μην θέτει την λειτουργία του Δημόσιου Τομέα κάτω από κοινωνικό έλεγχο σε στρατηγικούς τομείς, όπως άμυνα, ενέργεια, επικοινωνίες, συγκοινωνίες, μεταφορές, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας κ.ά. Τα δημόσια αγαθά ανήκουν εξ αδιαιρέτου μόνον στον ελληνικό λαό και το ελληνικό έθνος και δεν εκχωρούνται.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό ο καθοριστικής σημασίας στόχος της αναπτυξιακής στρατηγικής μας, διαμορφώνεται και επιβάλλεται να είναι η αύξηση του ποσοστού των επενδύσεων προς το ΑΕΠ. Στόχος που πρέπει να βρει τη συστηματική εφαρμογή του στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον που αντιμετωπίζουμε.
Με πολιτικές επιλογές που εγγυώνται να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων, των πολιτών, των Δήμων και των Περιφερειών και βασίζονται στους θεσμούς της αποκέντρωσης, του δημοκρατικού προγραμματισμού και του κοινωνικού ελέγχου. Αναδεικνύοντας ως προτεραιότητες, εκείνες που προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον και την οικολογική ακεραιότητά του, που διατηρούν και προωθούν την πολιτισμική κληρονομιά, κατοχυρώνουν και αναδεικνύουν την πολιτιστική ταυτότητα και τις ιδιαιτερότητες.
- Η οικονομική επιβίωσή μας θα κριθεί από τον Πολιτισμό και την διαχρονική σύνδεση Περιβάλλοντος – Πολιτισμού
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μια εξελικτική διαδικασία δύσκολης ανταπόκρισης και προσαρμογής της στην παγκόσμια μετάβαση από την περίοδο της έντονης βιομηχανικής άνθησης στη μετα-βιομηχανική παγκόσμια περίοδο της πληροφορίας και των τεχνολογιών της. Η οικονομική επιβίωσή μας στη νέα αυτή παγκόσμια περίοδο, που σηματοδοτεί εντονότατες εξελίξεις στον Πολιτισμό και στην διαχρονική σύνδεση Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό ανάμεσα σε δυο διαχρονικές επιλογές, που πάντα υπάρχουν: αυτής της εξαφάνισης ή εκείνης της μετεξέλιξης μετά από προσαρμογή.
Στην Ελλάδα η ανθρώπινη παρουσία και η Ιστορία χάνεται σε απροσπέλαστα βάθη του χρόνου. Ο Δήμος και η πόλη της Βέροιας, όπως και η ολότητα της ελληνικής επικράτειας, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της μακραίωνης αυτής πορείας, όπου το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον συνυπάρχει μοναδικά με το αρχιτεκτονικό περιβάλλον, εξ αιτίας της ιστορικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής παράδοσης του τόπου μας. Η σπάνια αυτή συνύπαρξη αναδεικνύει περιοχές οικολογικού ενδιαφέροντος, τοπία, που μέσα τους ή στα όρια τους ζουν και αναπνέουν πολύτιμα πολιτιστικά και φυσικά μνημεία. Μνημεία της Παγκόσμιας Φυσικής και Πολιτιστικής κληρονομιάς και περιοχές στο Δίκτυο Natura 2000.
- Η αναοριοθέτηση των αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδας
Οι παγκόσμιες τεχνολογικές και οικονομικές εξελίξεις δείχνουν ότι η πηγή της οικονομικής ανάπτυξης και του πλούτου, που θα παραχθεί, βρίσκεται πια σε ένα άλλο είδος κεφαλαίου, του πολιτιστικού κεφαλαίου που διαχέεται με διαφορετικές μορφές μέσω των πληροφοριακών δικτύων.
Η σύγχρονη πρόκληση, λοιπόν, για την κοινωνία των πολιτών του Δήμου Βέροιας, όπως και των περισσότερων Δήμων στην Ελλάδα, δεν είναι απλά η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του παρελθόντος αλλά η παρούσα και μελλοντική ενεργή δυνατότητα που παρέχεται στους πολίτες της Ημαθίας να συμμετέχουν, να παράγουν και να έχουν εισόδημα από την δημιουργία των νέων μορφών πολιτισμού και των πολιτιστικών προϊόντων.
Η διαχείριση του πολιτιστικού κεφαλαίου είναι ομόρροπη προς την διαχείριση του οικονομικού κεφαλαίου και οφείλει πάντα να ενσωματώνει το τοπικό στοιχείο και το ανθρώπινο δυναμικό με όλους εκείνους τους τρόπους, που οδηγούν το σύστημα σε βιώσιμη ανάπτυξη.
Η αναοριοθέτηση των αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδας είναι πρώτη προϋπόθεση για την δημόσια πολιτική της ανάπτυξης και εκκινούν την δημιουργική οικονομία στο παρόν και στο μέλλον για όλους μας.
Στους πολίτες της Βέροιας και της Ημαθίας με την ενοποίηση των αρχαιολογικών μας χώρων θα δοθούν όλες εκείνες οι εγγυημένες δυνατότητες προκειμένου να δημιουργηθούν οι νέες παραγωγικές μονάδες, που θα παράγουν πλούτο, ανταγωνιστικά πολιτιστικά αγαθά και υπηρεσίες και θα αποφέρουν επαρκές βιοποριστικό εισόδημα προς όφελος των τωρινών και των επόμενων νέων γενεών.
