Τις τελευταίες ώρες στα πολιτικοδημοσιογραφικά γραφεία διακινείται η πληροφορία ότι πιθανότατα ο Αλέξης Τσίπρας να ζητήσει την ψήφιση των νέων μέτρων που απαιτούνται για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, από 180 βουλευτές.

Οι διακινητές της πληροφορίας που εκπορεύεται από το Μέγαρο Μαξίμου, ισχυρίζονται ότι αυτό πρέπει να γίνει, δεδομένου ότι αυτά τα μέτρα, εκτός από άκρως επώδυνα, ξεπερνούν τη θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ. Άρα, απαιτείται διευρυμένη πλειοψηφία…

Οι ίδιοι διακινητές, ισχυρίζονται ότι όταν έφτασε από τον Γιώργο Παπανδρέου το 1^ο Μνημόνιο στη Βουλή για ψήφιση, ήταν λάθος που δεν ζήτησε την υπερψήφισή του από 180 βουλευτές,  για να εγκλωβίσει και να βάλεις στο κάδρο και τη Νέα Δημοκρατία, όπως πρότεινε, τότε, ο Ευ. Βενιζέλος.

Όμως, η διαφορά του τότε με το τώρα είναι τεράστια.

Σήμερα που βρισκόμαστε εμπρός από το 4^ο Μνημόνιο, βρισκόμαστε αποκλειστικά και ΜΟΝΟ εξ αιτίας του ΣΥΡΙΖΑ και της καταστροφικής διακυβέρνησης δυο ετών.

Η οικονομία που παρέδωσε η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠαΣοΚ είχε ήδη αναπτυξιακή πορεία και ήταν θέμα χρόνου η έξοδος από τα Μνημόνια.

Κι όλοι γνωρίζουμε τι έγινε από τον Ιανουάριο του 2015 κι ύστερα.

Ακόμη έχουμε –και θα έχουμε πολύ καιρό – capitals controls, ενώ η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση.

Να μιλήσουμε για μεταρρυθμίσεις; Ουδεμία.

Να μιλήσουμε για αποκρατικοποιήσεις; Οι ιδεοληψίες υπουργών της κυβέρνησης τις τορπιλίζουν.

Να μιλήσουμε για την υπερφορολόγηση που διαλύει κάθε παραγωγικό ιστό του τόπου; Τα ξέρετε.

Συνεπώς, αν η κυβέρνηση απαιτήσει διευρυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, θα έχει δυο στόχους:

Ο πρώτος να απαλλάξει τις κοινοβουλευτικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ από την αναγκαιότητα υπερψήφισης των μέτρων, αφού θα τα ψηφίσουν οι ….άλλοι.

Ο δεύτερος να καταστήσει την αξιωματική αντιπολίτευση συνυπεύθυνη, αφού υπό το βάρος κατάρρευσης της χώρας θα αναγκαστεί να υπερψηφίσει και να αναλάβει ευθύνες που δεν έχει.

Είναι και κάτι ακόμη: Αν η Νέα Δημοκρατία αποδεχθεί τέτοια πρόταση, θα σημαίνει ότι συναινεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Δηλαδή, με δυο κόμματα που επικαλούνται τη συναίνεση μόνο όταν τους εξυπηρετεί.

Υπό όλα αυτά τα δεδομένα, ΔΕΝ μπορεί το σύνολο της αντιπολίτευσης να ψηφίσει αυτά που έρχονται εξ αιτίας της ανικανότητας της κυβέρνησης.

Και οφείλει να καταστήσει σαφές, ότι αυτή η Βουλή έχει συγκεκριμένες δυνάμεις που κυβερνούν τον τόπο. Αν δεν μπορούν ή αν δεν τους βγαίνουν τα κουκιά, ας πάνε σπίτια τους προκηρύσσοντας εκλογές. Ούτως ώστε η νέα κυβέρνηση, με νωπή εντολή να προχωρήσει παρακάτω.

Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί με την παρούσα δύναμη στο Κοινοβούλιο, η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από το σαφές δίλημμα:

Ή πορεύεστε με τις ευθύνες σας ή πάμε σε εκλογές!