ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το ξωτικό στο ράφι είναι η νέα χριστουγεννιάτικη τρέλα που έχει καταλάβει γονείς και παιδιά σχεδόν σε όλο τον κόσμο.
Η παράδοση από τις ΗΠΑ εισήχθη στη Βρετανία και υιοθετήθηκε από πολλούς γονείς τα τελευταία χρόνια, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «The Independent».
Ωστόσο ορισμένοι ψυχολόγοι προειδοποιούν: η ιδέα ότι ο ‘Αγιος Βασίλης στέλνει κατάσκοπο να παρακολουθεί τα παιδιά μπορεί πραγματικά να βλάψει ή προκαλέσει νευρικότητα στους ανήλικους.
Ποιο είναι όμως το ξωτικό στο ράφι;
To πρωτότυπο ξωτικό στο ράφι βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψαν η Carole Aebersold και Chandra Bell το 2004 με σκοπό να βελτιώσουν τη συμπεριφορά των παιδιών ενθαρρύνοντάς τα να παραμείνουν στη «λίστα των καλών» του ‘Αγιου Βασίλη.
Τα ξωτικά του ‘Αγιου Βασίλη αναχωρούν από το Βόρειο Πόλο για κάθε σπίτι στις αρχές Δεκεμβρίου για να παρακολουθούν τα παιδιά.
Κάθε ανεπιθύμητη συμπεριφορά αναφέρεται πίσω στον ‘Αγιο Βασίλη, ο οποίος τροποποιεί αναλόγως τη λίστα των άτακτων/καλών.
Με τα χρόνια το βιβλίο έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο και τώρα πλέον αποτελεί παράδοση σε πολλές οικογένειες.
Εν τω μεταξύ οι καταστηματάρχες μετέτρεψαν την παράδοση σε ευκαιρία για κέρδη.
Οι γονείς μπορούν να αγοράσουν μία κούκλα ξωτικό από καταστήματα ή να την παραγγείλουν μέσω της επίσημης ιστοσελίδας «Το ξωτικό στο ράφι».
Στο βιβλίο εξηγείται ότι τα ξωτικά γίνονται μαγικά, όταν τα παιδιά τους δίνουν ένα όνομα και τα αγαπούν. Στο πίσω μέρος του κάθε βιβλίου, οι οικογένειες έχουν την ευκαιρία να γράψουν το όνομά του ξωτικού τους και την ημερομηνία που υιοθετήθηκε. Μόλις το ξωτικό αποκτά όνομα, ο ανιχνευτής ξωτικό λαμβάνει την ειδική χριστουγεννιάτικη μαγεία του, τη μαγική δύναμη, η οποία του επιτρέπει να πετά προς και από το Βόρειο Πόλο.
Πως λειτουργεί;
Η ιδέα είναι απλή. Οι γονείς βάζουν το ξωτικό σε ένα ράφι στις αρχές Δεκεμβρίου και ενημερώνουν τα παιδιά ότι θα τα παρακολουθεί συνεχώς και θα τα κρίνει για σημάδια κακής συμπεριφοράς.
Οι γονείς πρέπει να μετακινούν το μικρό παιχνίδι σε όλο το σπίτι για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι τρυπώνουν σε διαφορετικά μέρη και πάντα ενημερώνουν τον ‘Αγιο Βασίλη.
Το βιβλίο αναφέρει πώς η μαγεία μπορεί να εξαφανιστεί αν κάποιος αγγίξει το ξωτικό στο ράφι. “Υπάρχει μόνο ένας κανόνας που πρέπει να ακολουθηθεί: “Παρακαλώ μην με αγγίζετε, επειδή θα φύγει η μαγεία και ο ‘Αγιος Βασίλης δεν θα ακούσει όλα όσα έχω δει ή ξέρω”.
Παρά το γεγονός ότι οι οικογένειες δεν πρέπει να αγγίζουν το ξωτικό τους, μπορούν να μιλήσουν με αυτό και να του πουν όλες τις χριστουγεννιάτικες τους επιθυμίες, έτσι ώστε να μπορεί να υποβάλει την αναφορά στον ‘Αγιο Βασίλη με ακρίβεια.
Γιατί η ιδέα μπορεί να είναι επιζήμια;
Αν η ιδέα ενός ξωτικού που στέλνεται από τον ίδιο τον ‘Αγιο Βασίλη μπορεί να προστεθεί στη μαγεία των Χριστουγέννων, ορισμένοι ειδικοί παιδοψυχολόγοι προειδοποιούν ότι η αντίληψη αυτή μπορεί να προκαλέσει φόβο και ντροπή στα παιδιά.
Ο Ewan Gillon, ψυχολόγος και διευθυντής κλινικής Ψυχολογίας στη Σκωτία, θεωρεί ότι η ιδέα ενός ξωτικού που κινείται γύρω από το σπίτι, παρακολουθώντας κάθε κίνηση μας, θα μπορούσε να έχει «σοβαρές συνέπειες» στα παιδιά.
«Το ίδιο το ξωτικό είναι αυτό που τα περισσότερα παιδιά θεωρούν συνήθως ένα θετικό χαρακτήρα των Χριστουγέννων. Ωστόσο, μπορούν να αρχίσουν να αισθάνονται άβολα, όταν γνωρίζουν ότι πρόκειται να έρθει «ζωντανό» κατά τη διάρκεια της νύχτας και ότι δεν θα ξέρουν πότε θα το δουν να κινείται γύρω.
«Αυτό το άγνωστο μπορεί να προκαλέσει πραγματικό άγχος, ειδικά σε εκείνα τα παιδιά που μπορεί ήδη να έχουν τον φόβο των «στοιχειωμένων παιχνιδιών» ή «των παιχνιδιών που έχουν δει να ζωντανεύουν σε ταινίες”, προσθέτει ο ψυχολόγος.
Η κλινική ψυχολόγος δρ. Κάθριν Έντουαρντ τονίζει ότι το ξωτικό θα μπορούσε να αποτρέψει τα παιδιά από το να μαθαίνουν από τα ίδια τα λάθη τους.
“Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα αρνητικά συναισθήματα γύρω από τη γιορτή των Χριστουγέννων. Η χρησιμοποίηση της απειλής του ξωτικού ως τιμωρία για την κακή συμπεριφορά μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, ειδικά για τα μικρότερα παιδιά που χρειάζονται η τιμωρία να ακολουθήσει αμέσως μετά την κακή συμπεριφορά τους, προκειμένου να την καταλάβουν” υποστηρίζει η ψυχολόγος.
Γενικά η παράδοση του ξωτικού στο ράφι έχει δεχθεί έντονη κριτική. Η αρθρογράφος του περιοδικού “The Atlantic” Kate Tuttle την έχει αποκαλέσει «μάρκετινγκ ντυμένο παράδοση» με σκοπό «να κατασκοπεύει τα παιδιά». Τόνισε ακόμη ότι δεν πρέπει κανείς να “εκφοβίζει το παιδί με τη σκέψη ότι η καλή συμπεριφορά ισοδυναμεί με δώρα”.
