Το μάθατε, το ακούσατε φαντάζομαι. Ή Όλγα Γεροβασίλη τακτοποίησε στο δημόσιο 156 αθλητές. Και σήκωσε μέγα αχό. Όχι μόνο επειδή έκανε διορισμούς επαγγελματιών ποδοσφαιριστών ή καλαθοσφαιριστών, αλλά κι επειδή διόρισε κάποιους που είχαν τιμωρηθεί επειδή βρέθηκαν ντοπαρισμένοι!!! Προφανώς, η υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ επιβράβευσε την ανομία των τελευταίων.
Αυτή η ιστορία με τους διορισμούς στο δημόσιο δεν είναι νέα.
Συνέβαινε από παλιά, όταν στην προδικατορική περίοδο και τότε που το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ ή και τα άλλα αθλήματα ήταν αμιγώς ερασιτεχνικά, οι αθλητές βολεύονταν σε δημόσιες υπηρεσίες και ΔΕΚΟ κι έτσι είχε βρεθεί η μέθοδος να βιοπορίζονται.
Μετά τη μεταπολίτευση κι ειδικά στα χρόνια που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας το ΠαΣοΚ, πήγαμε σε ακόμη μεγαλύτερα προνόμια. Οι Έλληνες αθλητές, στο όραμα του κρατικοδίαιτου αθλητισμού και της διάκρισης σε μεγάλους αγώνες, έγιναν οι πιο ακριβοπληρωμένοι αθλητές της υφηλίου. Τεράστια χρηματικά πριμ και κρατικές καρέκλες. Άλλοι διορίζονταν αξιωματικοί στον στρατό, άλλοι στα ΕΛΤΑ, άλλοι στη ΔΕΗ, άλλοι σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες.
Κι αν αυτά θεωρήσουμε ότι σωστά γίνονταν, αφού οι αθλητές τιμούσαν την πατρίδα κι άρα έπρεπε να επιβραβευθούν, ουδείς μπορεί να κατανοήσει για ποιον λόγο προσλαμβάνονται οι περισσότεροι των 156 που ανακοίνωσε η υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι μόνο οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που προσελήφθησαν. Δεν είναι μόνο εκείνοι που είχαν πιαστεί ντοπαρισμένοι. Είναι και η ηλικία κάποιων. Που προσλαμβάνονται για να βγουν σε λίγο καιρό σε… σύνταξη!!!
Όπως ο Αριστείδης Καρασαβίδης, γεννημένος το 1965, που έπαιζε εδώ και χρόνια στο ΠΑΟΚ. Για ποιον λόγο άραγε διορίστηκε;
Όπως ο Νίκος Οικονόμου, που γεννήθηκε το 1973 κι έπαιξε σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και σήμερα είναι επαγγελματίας προπονητής στον Πανιώνιο! Στην προπόνηση και τα παιγνίδια της ομάδας του θα πηγαίνει ή στο γραφείο του στο δημόσιο;
Όπως του Παντελή Κωνσταντινίδη, που γεννήθηκε το 1975 κι έπαιξε σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό και σήμερα δουλεύει επαγγελματικά στον ΠΑΟΚ. Που θα δουλεύει τώρα; Κι αν πάει το δημόσιο με ποια προσόντα;
Όπως του Γρηγόρη Μάκου, που είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στον Παναιτωλικό και συνεπώς ή το ένα θα κάνει ή το άλλο.
Όπως του Δημήτρη Μαυροειδή, εν ενεργεία καλαθοσφαιριστή της ΑΕΚ. Πού θα τρέχει ο συμπαθής αθλητής; Σε προπονήσεις και αγώνες ή στο γραφείο της δημόσιας υπηρεσίας;
Δεν είναι πρόκληση όλα αυτά; Είναι και παραείναι. Όταν χιλιάδες νέοι είναι άνεργοι και αναζητούν μια δουλίτσα και δεν βρίσκουν, έχοντας κάνει λαμπρές σπουδές;
Για ποιον λόγο ανάμεσα σε έναν άνεργο με πτυχία και ξένες γλώσσες κι έναν αθλητή που όντως μπορεί να σημείωσε κάποιες διακρίσεις, πρέπει να επιλεγεί για πρόσληψη ο αθλητής; Κι ειδικά στη σημερινή Ελλάδα; Που χιλιάδες νέοι φεύγουν στο εξωτερικό για να μπορέσουν να ζήσουν αξιοπρεπώς; Είναι εξοργιστική ή όχι η απόφαση της υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ;
Η Υπουργός λέει ότι οι νόμοι προκάλεσαν τις προσλήψεις που ανακοίνωσε. Κι ας τους είχε «παγώσει» ο Κοντονής.
Μα είναι δικαιολογία αυτή; Οι νόμοι άραγε δεν ισχύουν για όσους έχουν περάσει τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ αλλά ΔΕΝ έχουν προσληφθεί;
Αλλά, όταν ο δημόσιος τομέας, η αιτία όλων των δεινών των Ελλήνων, αντιμετωπίζεται ακόμη ως τσιφλίκι της κυβέρνησης για βόλεμα ημετέρων, ουδείς μπορεί να μιλά για αξιοκρατία.
Όμως, η Όλγα Γεροβασίλη και οι όμοιοί της δεν ξέρουν τι σημαίνει ούτε αξιοκρατία, ούτε πραγματικότητα. Ούτε ντροπή ξέρουν τι σημαίνει….
