Στον αγώνα της παιδικού πρωταθλήματος οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες 2-2 με την ομάδα των Τηλεμάχων να αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στον όμιλό της.
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο κ. Φώτης Καραβασίλης.
Πλήθος προσωπικοτήτων και παλαιά «ιερά τέρατα» του ελληνικού ποδοσφαίρου τίμησαν με την παρουσία τους τον μεγαλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή που πέρασε ποτέ από τα γήπεδα. Εκεί ήταν ο «ψηλός» Αντώνης Αντωνιάδης, ο Κούλης Αποστολίδης, ο Λάκης Σημαιοφορίδης, ο Αχιλλέας Ασλανίδης, ο Άγγελος Σπυρίδων, ο Στέφανος Γαΐτάνος και ακόμη οι Γκέσιος, Κουσουλάκης, Παπατζίκος και πολλοί ακόμη μεγάλοι άσσοι του παρελθόντος.
Επίσης παραβρέθηκε και ο Πρόεδρος της ΕΠΣΗ κ. Βασίλης Φωτιάδης.
Προλόγισε ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Δημήτρης Ζυγουλιάνος.
Την εισήγηση της παρουσίασης του βιβλίου-λευκώματος πραγματοποίησε ο Ημαθιώτης δημοσιογράφος κ. Κώστας Μπλιάτκας.
Για τον Μίμη Δομάζο μίλησαν οι: Αντώνης Αντωνιάδης, Λάκης Σημαιοφορίδης, Κούλης Αποστολίδης, Αχχιλέας Ασλανίδης και Στέφανος Γαϊτάνος.
Τέλος, ο ίδιος ο Μίμης Δομάζος παίρνοντας το λόγο και φανερά συγκινημένος, εξιστόρησε πολλά από τα αμέτρητα ποδοσφαιρικά του επιτεύγματα, αποκάλυψε πτυχές του χαρακτήρα, του τρόπου ζωής του, του μεγάλου τελικού απέναντι στον Άγιαξ του Κρόιφ, τα ντέρμπι των «αιωνίων» ΠΑΟ-ΟΣΦΠ και αρκετές ακόμη άγνωστες πληροφορίες για τη ζωή και τα φτωχικά παιδικά του χρόνια.
Μερικές χαρακτηριστικές του ατάκες μέσα από τίτλους:
«Δεν ήθελα να χάνω ποτέ!!»
«Ξεπέρασα ακόμη και τη … Βουγιουκλάκη σε δημοτικότητα!!»
«Δεν τραυματίστηκα ποτέ στα 30 χρόνια καριέρας μου, ενώ δεν φόρεσα ποτέ επικαλαμίδες!!»
«Ο μεγάλος Πελέ εκνευρίστηκε και πήγε να μου βγάλει τα μάτια!!»
«Κοιμόμουν από τις 7 το απόγευμα!!»
«Πριν από τα ματς με τον Ολυμπιακό, δεν κοιμόμουν για μία εβδομάδα»
«Δεν κουραζόταν το σώμα μου όταν έπαιζα. Μπορούσα να παίξω και τρία σερί ματς. Το μυαλό μου κουραζόταν!!»
Στο τέλος, ο Μίμης Δομάζος φωτογραφήθηκε πρόθυμα και υπόγραψε στο μοναδικής αξίας λεύκωμα, το οποίο έγινε ανάρπαστο από το πλήθος των θαυμαστών του.
Ήταν μία ιδιαίτερη και λαμπερή βραδιά για την πόλη της Βέροιας και ένα γεγονός για το οποίο αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Δικηγορικό Σύλλογο Βέροιας, γι αυτή του την πρωτοβουλία..
Γιατί Δομάζο, δεν βλέπεις κάθε μέρα!!!
Πλήθος κόσμου και επώνυμων προσωπικοτήτων δημιούργησαν το αδιαχώρητο στο κοσμικό κέντρο, σε μία βραδιά κεφιού και όμορφης φιλικής διάθεσης.
Εξαιρετική επίσης η μουσική επένδυση με το σχήμα του κ. Χρήστου Λαζαρίδη.
Εκτός των διοικούντων, προπονητών και παικτών της ΑΕ Σχοινά, παραβρέθηκαν:
Ο βουλευτής κ. Χρήστος Αντωνίου, ο αντιδήμαρχος κ. Κώστας Ναλμπάντης, ο δημοτικός σύμβουλος κ. Γιάννης Κιρκιλιανίδης, ενώ επίσης από πλευράς διοίκησης της ΕΠΣΗ παρόντες ήταν ο κκ. Κώστας Μαστοροδήμος και Αβραάμ Παναγιωτίδης.
Τον κόσμο καλωσόρισαν ο παλαίμαχος Σχοινιώτης ποδοσφαιριστής κ. Γιώργος Καραμούσας και ο Πρόεδρος της ομάδας κ. Αντώνης Στόιος ο οποίος ευχήθηκε σε όλους τα καλύτερα για τη νέα χρονιά.
Ακολούθησαν βραβεύσεις και ευχαριστίες για τους αρωγούς και υποστηρικτές της προσπάθειας της ομάδας, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε λαχειοφόρος κλήρωση ενός τάμπλετ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ-
Αλλά μετ’ ολίγον έλαμψε ο τόπος και τρομεροί κρότοι σαν εκρήξεις βομβών ηκούοντο επί ένα τέταρτον. Εμείς και όλος ο κόσμος βέβαια ετρομοκρατήθημεν. Τα παράθυρα έτριζον απειλητικώς, αι θύραι ήνοιγον μόναι των και ολόκληρον το οικοδόμημα εσείετο εκ θεμελίων […]. Περί ώραν 11-12 ηκούσθησαν και πάλιν αι σειρήναι, τίποτα όμως περισσότερο. Την πρωίαν έμαθα ότι βομβάρδισαν την Νεάπολη, Συκιές, Βάρνα. ‘Απαντες συνοικισμοί. Περί τους πεντακοσίους ανέρχονται οι νεκροί. Το απόγευμα επεσκέφθην την πληγείσαν περιοχήν της Βάρνας. Οι φονιάδες γκρέμισαν τις παράγκες και σκότωσαν τον κόσμο στα κρεβάτια τους. Σχεδόν τα θύματα τα είχαν μαζέψει. Εγώ είδα δύο νεκρούς σκεπασμένους με ένα σεντόνι. Τα ερείπια μαρτυρούν περί της αναισχύντου ατιμίας που διεπράχθη από τους «φίλους» μας!” ” (Γ.Ιωάννου “Η πρωτεύουσα των προσφύγων” – «Κατοχικό ημερολόγιο») .
Η βόμβα που “περίμενε” 74 σχεδόν χρόνια στα έγκατα της δυτικής Θεσσαλονίκης για να εξουδετερωθεί με την γιγαντιαία επιχείρηση αύριο το πρωί , δεν είναι ιστορικό “ενθύμιο” των Γερμανών κατακτητών, αλλά των Εγγλέζων συμμάχων “φίλων” μας…
… Ένα φρικαλέο λάθος που έκαναν το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου 1943 τα εγγλέζικα -συμμαχικά αεροπλάνα είχε ως επίπτωση περί τους 500 νεκρούς, και μια σειρά από ογκώδεις βομβιστικούς μηχανισμούς που …”διασώζονται” μέχρι σήμερα.
Από το 1943 άρχισαν τα εγγλέζικα αεροπλάνα να βομβαρδίζουν τις γερμανικές εγκαταστάσεις στο λιμάνι και στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης
Η μικροϊστορία της λογοτεχνίας (και μάλιστα από συγγραφείς “αυτόπτες” και “αυτήκοες” ) “συμπληρώνει” εντυπωσιακά την “επίσημη” ιστορία .
“Δεκέμβρης του 43 ήταν, βράδυ Κυριακής – το γράφω και στο βιβλίο μου- όταν τα συμμαχικά αεροπλάνα έκαναν ένα φρικαλέο λάθος. Στους προσφυγικούς συνοικισμούς της Βάρνας, της Νεάπολης και του Τόπαλτι (σημερινό Ροδοχώρι) υπήρχαν πολλές παράγκες με σκεπές από λαμαρίνες… Γυάλιζαν οι λαμαρίνες τη νύχτα και τις ανταύγειες από τις σκεπές τις εξέλαβαν οι Εγγλέζοι πιλότοι των βομβαρδιστικών για…θάλασσα , για το λιμάνι και τις επιταγμένες από τους Γερμανούς αποθήκες κι άρχισε ένας ανελέητος βομβαρδισμός …” λεει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο λογοτέχνης Περικλής Σφυρίδης (83 ετών σήμερα – μόλις 10 το βράδυ εκείνο που οι Εγγλέζοι “αφησαν” από …λάθος τα …συμμαχικά τους “δώρα”… ).
“Γεννιέται το ερώτημα πώς τα παράθυρα έτριζον απειλητικώς, αι θύραι ήνοιγον μόναι των και ολόκληρον το οικοδόμημα εσείετο εκ θεμελίων, αφού οι συνοικισμοί Βάρνας, Νεάπολης και Συκεών βρίσκονται πολύ μακριά από το κέντρο της πόλης, όπου διέμενε τότε η οικογένεια του συγγραφέα Γ.Ιωάννου” αναρωτιέται στη μελέτη της “Η γερμανική κατοχή σε πεζογράφους της Θεσσαλονίκης” , η καθηγήτρια της Νεοελληνικής Φιλολογίας του ΑΠΘ Σωτηρία Σταυρακοπούλου.
…” Παρατηρούμε ότι αυτό συνέβη όταν μετ’ ολίγον έλαμψεν ο τόπος. Από το κεφάλαιο του “Ψυχή μπλε και κόκκινη” του Περικλή Σφυρίδη, που αναφέρεται στον βομβαρδισμό αυτόν, διαβάζουμε πως όταν άρχισαν να φωνάζουν οι σειρήνες, η οικογένεια Σφυρίδη δεν ανησύχησε, διότι, όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας, αυτό γινόταν συχνά. Θεωρούσαν τους Εγγλέζους δικούς τους ανθρώπους, συμμάχους, που ήξεραν πού χτυπούσαν. Γράφει: «Θα τους αλλάξουνε τα φώτα», είπε ο πατέρας, «θα ρημάξουν τα τρένα και το λιμάνι», κι είχε η φωνή του μια δόση χαράς ή θριάμβου.
Μόλις όμως άρχισαν να πέφτουν οι βόμβες δίπλα τους, όλα τα μέλη της οικογένειας, αλλόφρονα, έτρεξαν να φύγουν από το σπίτι, να προφυλαχτούν όπου μπορούσαν. Ο πατέρας του Σφυρίδη πήρε τη σύζυγό του και τον μικρό Περικλή και έτρεξαν σε παρακείμενο εγκαταλειμμένο παλαιό καταφύγιο. Γράφει:” Αυτό το πανδαιμόνιο θα κράτησε κάνα εικοσάλεπτο, όταν ένα αεροπλάνο, σφυρίζοντας πάνω από τα κεφάλια μας, έριξε μια υπέρλαμπρη φωτοβολίδα που έκανε τη νύχτα μέρα, κι αμέσως, ως δια μαγείας, σταμάτησε ο βομβαρδισμός κι απομακρύνθηκαν τα συμμαχικά αεροπλάνα αφήνοντας πίσω τους κόλαση. Εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι η φωτοβολίδα βοήθησε τους πιλότους να αντιληφθούν το λάθος τους και να συνεχίσουν τον βομβαρδισμό στο λιμάνι, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο της πόλης. Ο Ιωάννου, επομένως, περιγράφει τη συνέχεια του βομβαρδισμού μετά το «λάθος» στις Συκιές, Βάρνα και Νεάπολη”
” Το πρωί ξυπνήσαμε νωρίς από τα κλάματα, το θρήνο μιας ολόκληρης γειτονιάς. «Ευτυχώς που οι Πόντιοι έλειπαν», είπε ο πατέρας και αναφερόταν στους γείτονές μας, όπου το καταφύγιο στην αυλή και η βόμβα που έσκασε σύρριζα στο σπίτι τους και μας γέμισε λάσπη και σουβάδες. «Είχαν γάμο κι ύστερα τραπέζι σε ταβέρνα στις Συκιές», τον πληροφόρησε η μάνα, αλλά σε λίγο ακούστηκαν σπαραχτικές φωνές από τα απέναντι σπίτια των Ποντίων, γιατί μια οβίδα έσκασε πάνω στη συγκεκριμένη ταβέρνα όπου γλεντούσαν κι έπεσε η πλάκα, η οροφή, και σκότωσε πολλούς, τους περισσότερους από τους θαμώνες, μαζί με τη νύφη και το γαμπρό. Ανάμεσα στα θύματα ήταν κι η Σεβαστή με την αδελφή της Ανθούλα, δυο ψηλές και γεμάτες κοπέλες, που όταν ήμουν μικρός, αλλά και αργότερα, με έπαιρναν συχνά αγκαλιά στα αφράτα τους μπράτσα. Είχε σωθεί μόνο ο αδελφός τους ο Αντρέας, που μαζί με άλλους προσπαθούσαν όλη νύχτα, με κασμάδες και φτυάρια, να ξεθάψουν τους πλακωμένους. Όταν έφεραν τα κορίτσια στο σπίτι πάνω σ’ ένα κάρο, ο Αντρέας δεν ξεκολλούσε από πάνω τους, έκλαιγε, χτυπιόταν και καταριόταν τους Εγγλέζους, αυτός που μισούσε τους Γερμανούς και ξέραμε ότι ήταν οργανωμένος και τους πολεμούσε. Οι γονείς τους γέρασαν ξαφνικά μεμιάς, δυο χούφταλα που μαράθηκαν πάνω σε δυο σκαμνιά, δίπλα στα φέρετρα που εν τω μεταξύ κάποιοι είχαν φέρει, και έκρυβαν το πρόσωπό τους με τα χέρια κι άλλοτε τραβούσαν τα μαλλιά τους. Οι δικοί μου όλοι είχαν αμέσως τρέξει στο σπίτι της Σεβαστής και της Ανθούλας για να συμπαρασταθούν στους επιζήσαντες. Έτσι βρήκα εγώ την ευκαιρία να βγω έξω για να δω τι είχε γίνει, τη συμφορά με τα δικά μου μάτια. Θυμάμαι ότι ήταν ένα πρωινό με ήλιο, έναν ήλιο που δάγκωνε, αφού το κρύο ήταν τσουχτερό και υπήρχαν λίγα χιόνια στις παρυφές του δρόμου. Τράβηξα προς τις Συκιές για να βρω την ταβέρνα που έγινε ομαδικός τάφος. Στην άκρη του δρόμου υπήρχαν κάποια πτώματα, οι νεκροί που δεν τους είχαν ακόμη αναγνωρίσει ή μαζέψει οι δικοί τους. Μα πιο πολλά, ανατριχιάζω ακόμα και τώρα που το γράφω, ήταν τα σκόρπια μέλη, χέρια και πόδια, αφού οι συγγενείς τους σήκωσαν τα πτώματα, αλλά ήταν νύχτα ή χρόνος χαμένος για να ψάξουν για τα μέλη που έλειπαν. Τη μνήμη μου καίει ακόμα ένα ποδαράκι που φορούσε ένα καινούργιο παιδικό παπούτσι. Παρότι ήμουν συνηθισμένος από νεκρούς, όπως άλλωστε κι όλα τα παιδιά της Κατοχής, που είχαμε δει αρκετούς σκοτωμένους ή πεθαμένους από πείνα, αυτή η μαζική δολοφονία – τι τραγικό, από λάθος!”(Περικλή Σφυρίδη “Ψυχή μπλέ και κόκκινη” σελ. 93-94 “Βιβλιοπωλείον της Εστίας ) .
“Οι νεκροί θάφτηκαν άρον-άρον…Λίγες μέρες μετά τελέστηκε μνημόσυνο τους στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας .Παρέστη μάλιστα και ο Γερμανός διοικητής της πόλης που συλλυπείται -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου της εποχής τους οικείους των νεκρών και μιλά για…”αχρείους δολοφόνους…” Τόσο θράσος..” συνεχίσει στη διήγηση του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο συγγραφέας Περικλής Σφυρίδης.
Αναφορές στον “κατα λάθος” βομβαρδισμό της περιοχής κάνει στο μυθιστόρημα “Μεγάλη Πλατεία” και ο Θεσσαλονικιός λογοτέχνης Νίκος Μπακόλας.
– Μια ακόμη βόμβα πάντως, της εποχής του Β΄Παγκοσμιου πολέμου (αγγλικής κατασκευής και …άρα του ιδίου “λάθους” ) είχε αποκαλυφθεί και εξουδετερωθεί στην ίδια ευρύτερη περιοχή …της Θεσσαλονίκης πριν απο 20 χρόνια.
Σύμφωνα με τηλεγράφημα του ΑΠΕ (Αριθμός Είδησης: 281985 της 15/3/1997) :
Βόμβα αεροπλάνου από την εποχή του Β’Παγκοσμίου Πολέμου αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια χωματουργικών εργασιών στα θεμέλια οικοδομής υπό ανέγερση στην περιοχή του Κορδελιού της Θεσσαλονίκης.
Η βόμβα, βάρους 200 κιλών, αποκαλύφθηκε ευτυχώς έγκαιρα και φυλάσσεται ήδη στην περιοχή από άνδρες της αστυνομίας, προκειμένου την ερχόμενη Τετάρτη να εξουδετερωθεί από ομάδα ειδικών πυροτεχνουργών που θα φθάσουν από την Αθήνα.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση ανωτέρου αξιωματικού της αστυνομίας, που υπογράμμισε πως αν η βόμβα, που παρά την εξωτερική οξείδωση που είχε υποστεί διέθετε τους πυροδοτικούς της μηχανισμούς και είχε εκραγεί, θα άλλαζε θέση ολόκληρος ο δήμος του Κορδελιού. Η βόμβα είναι αγγλικής κατασκευής και εντοπίσθηκε από τους εργάτες που εκτελούσαν χωματουργικές εργασίες στο οικόπεδο της οδού Μακεδονίας 23, στην περιοχή του Κορδελιού, στη Δυτική Θεσσαλονίκη.
ΑΠΕ-ΜΠΕ-
Το μενού σήμερα δεν περιλαμβάνει κάποια προγραμματισμένη κινητοποιήση, αλλά το αιφνίδιο στοιχείο βρίσκεται πάντα στο τραπέζι και κανείς δεν το αποκλείει, όπως προκύπτει από ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, σήμερα το μεσημέρι οι συμμετέχοντες στη συντονιστική επιτροπή Κεντρικής Μακεδονίας θα πραγματοποιήσουν γενική συνέλευση, προκειμένου να αναλύσουν την κατάσταση, να σταθμίσουν τις εξελίξεις και να καθορίσουν το τι μέλλει γενέσθαι.
Στο πλαίσιο αυτό και με τους αγρότες και κτηνοτρόφους της Κεντρικής Μακεδονίας να έχουν ήδη δημιουργήσει νέο μπλόκο στον κόμβο Χέρσο, που οδηγεί στο τελωνείο της Δοϊράνης -έκαναν δίωρο αποκλεισμό χθες-το κλείσιμο της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ειδομένη, είναι μια κίνηση που κερδίζει έδαφος στις μεταξύ τους συζητήσεις, ολοένα και περισσότερο.
Υπενθυμίζεται ότι το μπλόκο των Ευζώνων, είναι στημένο από τις 30/1, με τους αγρότες και κτηνοτρόφους της Κεντρικής Μακεδονίας να κρατούν κλειστό το τελωνείο στα σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ.
Έτσι, κλειστή εξακολουθεί να είναι από τις 30/1 η εθνική οδός Θεσσαλονίκης Ευζώνων, στο 548 χλμ της ΠΑΘΕ κοντά στο τελωνείο, στη διασταύρωση Ειδομένης, με την κυκλοφορία να διεξάγεται από την παλαιά εθνική οδό Πολυκάστρου – Ευζώνων και από την επαρχιακή Αξιούπολης – Ειδομένης. Η πρόσβαση στην ΠΓΔΜ γίνεται από τον Συνοριακό Σταθμό Δοϊράνης.
Σε στάση αναμονής βρίσκονται οι αγρότες και κτηνοτρόφοι Νομού Σερρών, που από τις 25/1 έχουν στρατοπεδεύσει στη διασταύρωση Σιδηροκάστρου, έξω από τον Λευκώνα, επί της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Σερρών.
Υπενθυμίζεται ότι οι Σερραίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν επανειλημμένα επιχειρήσει τη μετάβασή τους στο τελωνείο του Προμαχώνα, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, από παρακαμπτήριους οδούς, ακόμη και μέσα από τα χωράφια. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον δεν το έχουν καταφέρει, συνεπεία της αστυνομικής δύναμης.
Στο μπλόκο τους στα πράσινα φανάρια, επί της Λεωφόρου Γεωργικής Σχολής (διασταύρωση πριν το αεροδρόμιο), βρίσκονται αγρότες και κτηνοτρόφοι Νομού Χαλκιδικής και αρκετών περιοχών της ανατολικής Θεσσαλονίκης, και συνεχίζουν τον επ’ αόριστο αποκλεισμό στο σημείο και στα δύο ρεύματα.
Παρατεταγμένοι με τα τρακτέρ τους είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι του Νομού Χαλκιδικής και στα εξής τρία σημεία: στον κόμβο της Τρίγλιας, στο δρόμο Θεσσαλονίκης-Μουδανίων, ‘Αγιο Μάμα ήτοι στο δρόμο Μουδανίων-Κασσάνδρας και στα Βραστά επί της επαρχιακής οδού Πολυγύρου-Αγίου Όρους.
Όπως επισήμαναν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μέλη των μπλόκων, δεν γίνονται αποκλεισμοί δρόμων, δημιουργώντας προβλήματα στην κυκλοφορία των οχημάτων, αλλά η παρουσία τους είναι σαφή ένδειξη στήριξης στις φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα σε όλη τη χώρα.
Στα διόδια των Μαλγάρων παραμένουν αγρότες της ευρύτερης περιοχής, έχοντας παρατεταγμένα τα τρακτέρ τους και προετοιμάζοντας τον κόσμο τους για μετάβαση στο συλλαλητήριο της 14/2. Στον κόμβο Δερβενίου, επί της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Καβάλας, βρίσκονται αγρότες και κτηνοτρόφοι και όπως επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μελισσοχωρίου, Θόδωρος Χατζητομάρης, μέλος της συντονιστικής επιτροπής του μπλόκου “δεν θα προχωρήσουμε σε κάποιο αποκλεισμό, αλλά θα ενισχύσουμε άλλους συναδέλφους μας όπου μας χρειάζονται”.
Στην αερογέφυρα Κατερίνης βρίσκονται από το βράδυ της 28/1 αγρότες και κτηνοτρόφοι της περιοχής και παρακολουθούν τις εξελίξεις, σχεδιάζοντας συμβολικούς αποκλεισμούς εφοριών και τραπεζών.
Σε στάση αναμονής η Δυτική Μακεδονία
Σε στάση αναμονής λόγω της διοργάνωσης του συλλαλητηρίου στην Αθήνα, βρίσκονται οι αγρότες και κτηνοτρόφοι της Δυτικής Μακεδονίας, παραμένοντας ωστόσο στα αγροτικά μπλόκα που έχουν στηθεί στα εξής σημεία: στο ‘Αργος Ορεστικό, δηλαδή στον κάθετο άξονα επί της Εγνατίας οδού, στο δρόμο που οδηγεί στο τελωνείο Κρυσταλλοπηγής, στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία, στα Γρεβενά και συγκεκριμένα στην πρώτη έξοδο προς την Εγνατία Οδό με κατεύθυνση τα Ιωάννινα και στην Αγία Κυριακή, στον κάθετο άξονα επί της Εγνατίας οδού, από τη διασταύρωση Σιάτιστας.
Θέση έχουν ήδη πάρει και αυτοί του Αμυνταίου, στον κόμβο Αντιγόνου, στην εθνική οδό Φλώρινας-Έδεσσας, αλλά και στον κόμβο Μανιακίου. Τονίζεται ότι οι συμμετέχοντες στον κόμβο Μανιακίου, επί της εθνικής οδού Φλώρινας-Έδεσσας έχουν συνταχθεί πλέον και επίσημα με τη συντονιστική επιτροπή Κεντρικής Μακεδονίας και εντός της επόμενης εβδομάδας σχεδιάζουν να μεταβούν με τρακτέρ στην Έδεσσα, όπως τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ το μέλος του μπλόκου, Στέλλιος Δεμερτζίδης.
Επίσης, στήθηκε το αγροτικό μπλόκο στη γέφυρα Ρυμνίου, που βρίσκεται επί της εθνικής οδού Λάρισας-Κοζάνης.
Το να διαθέτει και να συντηρεί ένα κράτος ισχυρά και ετοιμοπόλεμα στρατεύματα απαιτούνται κονδύλια. Άλλωστε οι ΕΔ είναι ένα «ακριβό σπορ» και για το λόγο αυτό υψηλού επιπέδου στρατούς έχουν οι οικονομικά ισχυρές χώρες. Οικονομία και ΕΔ πάνε μαζί. Γνωρίζουμε ότι για τη δημιουργία σύγχρονων στρατευμάτων απαιτούνται κυρίως τρία στοιχεία. Πρώτον η επιθυμία της πολιτείας-κυβέρνησης να έχει ισχυρές ΕΔ, δεύτερον η ύπαρξη ικανού αριθμού προσωπικού (δημογραφική επάρκεια) και τρίτο η οικονομική ευρωστία (υλικά, εφόδια, σύγχρονα μέσα και εκπαίδευση). Στην πολύπαθη πατρίδα μας η επιθυμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ολίγον θολή, τι ακριβώς ΕΔ επιθυμούν κανείς δεν ξέρει ακόμα, ενώ το δημογραφικό και οικονομικό πρόβλημα αποτελούν αξεπέραστα εμπόδια για την ύπαρξη ισχυρών και αποτελεσματικών ΕΔ.
Αλλά ας έλθουμε στη νέα απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ) για την αναβάθμιση των υπαρχόντων F-16, την εξέταση προμήθειας σε βάθος χρόνου μιας Μοίρας F-35, την υπογραφή σύμβασης για τη συντήρηση και υποστήριξη (FOS) των αντιαεροπορικών S-300 και τη συνέχιση εκτέλεσης της σύμβασης προμήθειας των μεταφορικών ελικοπτέρων NH-90. Κατ΄ αρχάς η απόφαση ή η πρόθεση του ΥΠΕΘΑ είναι θετική. Βέβαια την παίρνει πολύ αργά και κατόπιν των αφόρητων πιέσεων που μας ασκεί η Τουρκία στο πολιτικό και στρατιωτικό τομέα. Αποτελεί μια απέλπιδα προσπάθεια αναχαίτισης της προκλητικότητας της Άγκυρας. Το εάν θα υλοποιηθούν ή όχι όλα αυτά τα προγράμματα δεν εξαρτάται μόνο από εμάς, αλλά και από τις προθέσεις των δανειστών μας. Η γερμανική Bild ήταν εξαιρετικά επικριτική στους ελληνικούς σχεδιασμούς γράφοντας ότι «οι χρεοκοπημένοι Έλληνες δαπανούν χρήματα για να αγοράσουν πολεμικά αεροσκάφη την ώρα που το φάντασμα του Grexit πλανάται πάνω από τη χώρα».
Όμως ας δούμε επιγραμματικά αυτά τα πιθανά προγράμματα. Κατ΄ αρχάς η χώρα μας επιθυμεί την αναβάθμιση των 155 αεροσκαφών F-16 που διαθέτει (από F-16 block 30 έως F-16 block 52 plus). Η αναβάθμισή τους πιθανόν να αφορά στην τοποθέτηση του νέου ραντάρ AESA και στον εκσυγχρονισμό του software, έτσι ώστε τα αεροσκάφη να μπορούν να φέρουν τα πλέον εξελιγμένα όπλα. Ο χρόνος υλοποίησης του προγράμματος μπορεί να πάρει από 5 έως και 7 χρόνια ανάλογα και με τις δυνατότητες της ΕΑΒ να προχωρήσει την αναβάθμιση. Το κόστος της μπορεί να φτάσει και τα 2 δισ. ευρώ. Αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσα αεροσκάφη τελικώς θα μπουν στο πρόγραμμα. Η Τουρκία σύμφωνα με το προγραμματισμό θα παραλάβει το πρώτο F-35 το 2018 και η πρώτη μοίρα θα είναι έτοιμη το 2020. Δηλαδή «καλημέρα και έφεξε» όταν θα αρχίσουν, εάν ποτέ αρχίσουν, να αναβαθμίζονται τα ελληνικά F-16, η Άγκυρα θα διαθέτει ήδη την πρώτη της Μοίρα των F-35. Με λίγα λόγια η αεροπορική μάχη του Αιγαίου χάθηκε. Θα γίνονται αναχαιτίσεις και οι Τούρκοι θα γελάνε.
Όσον αφορά «στα δικά μας» F-35, η ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ζήτησε από την αμερικανική πλευρά ενημέρωση για τις επιχειρησιακές δυνατότητες του αεροσκάφους και το κόστος αγοράς μιας μονάδος. Βέβαια, από το εκφράζω ενδιαφέρον μέχρι το αποκτώ F-35 είναι ένα μεγάλο θέμα, καθώς απαιτούνται για μία Μοίρα τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ (η κάθε μονάδα κοστολογείται περί τα 80-90 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς να περιλαμβάνονται τα όπλα τους, όπως βεβαίως και η γραμμή υποστήριξης και συντήρησής τους) και μίνιμουμ χρόνος τρία έως και πέντε χρόνια, αφού προηγούνται οι χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα συμπαραγωγής του αεροσκάφους. Αναζητείται δηλαδή κάποιος δωρητής, εκτός και εάν οι Αμερικάνοι μας λυπηθούν και μας δωρίσουν μερικά.
Φεύγοντας από τα αμερικανικά όπλα περνάμε στα ρωσικά, αφού το τρίτο που ανακοίνωσε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι το «κλείσιμο» συμφωνίας για υποστήριξη και συντήρηση των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη. Η συμφωνία θα περιλαμβάνει την πλήρη λειτουργικότητα των δύο Πυροβολαρχιών των S300PMU1 με την πιστοποίηση και επέκταση ορίου ζωής των 96 συνολικά βλημάτων 48Ν6Ε1. Τα βλήματα αυτά έχουν μέγιστη ακτίνα εμπλοκής τα 150 km και διακρίνονται για την αξιοπιστία τους και την αποτελεσματικότητά τους. Το δε ραντάρ τους έχει εμβέλεια 350 km. Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι η συγκεκριμένη σύμβαση θα έπρεπε να είχε υπογραφεί από τον Δεκέμβριο του 2013 όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη και τελευταία δυστυχώς βολή των S300PMU1 στο Πεδίο Βολής Κρήτης. Ως συνήθως όμως «τρία πουλάκια κάθονται» για το ΥΠΕΘΑ, καθόσον όπως φαίνεται σοβαρότερα είναι τα ταξίδια στο εξωτερικό, οι δεξιώσεις και οι επισκέψεις προς «άγραν ψήφων» από τον εξοπλισμό της χώρας. Φυσικά οι φίλοι μας οι Ρώσοι έχουν προτείνει στην Ελλάδα την προμήθεια μίας Πυροβολαρχίας από το πιο εξελιγμένο αντιαεροπορικό σύστημα S-400. Για να το προμηθευτούμε ή θα πρέπει να πουλήσουμε κανένα νησάκι ή να μας το δώσουν με «άτοκες δόσεις».
Τέλος ας έλθουμε στο άλλο πολύπαθο πρόγραμμα των ελικοπτέρων NH-90. Υπενθυμίζεται ότι μετά από τέσσερις τροποποιήσεις της αρχικής σύμβασης 034Α/03 για την απόκτηση συνολικά 20 ελικοπτέρων, εκ των οποίων 4 της έκδοσης Ειδικών Επιχειρήσεων, το πρόγραμμα οδηγήθηκε σε εμπλοκή τον Φεβρουάριο του 2015 μετά την πρωτοβουλία του Πάνου Καμμένου να διακόψει την εκτέλεση της σύμβασης, αρνούμενος την παραλαβή του 12ου ελικοπτέρου. Τότε μάλιστα, επειδή ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χρήστος Μανωλάς διαφώνησε, ο Π. Καμμένος τον αποστράτευσε. Τώρα μετά από 2 χρόνια ύπνου, ξυπνήσαμε και αποφασίσαμε ότι πρέπει να τα παραλάβουμε. Η διετής αυτή αδικαιολόγητη καθυστέρηση προκάλεσε την ανατροπή του προγραμματισμού της Αεροπορίας Στρατού και διατηρήθηκε το κενό στον επιχειρησιακό σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα στο νευραλγικό τομέα των Ειδικών Επιχειρήσεων, σε μία περίοδο που οι ανάγκες για αξιόπιστα δικινητήρια ελικόπτερα γενικής χρήσεως είναι κάτι παραπάνω από πιεστικές. Αλλά ποιος τελικά ενδιαφέρεται;! Ο σκοπός μας είναι να περνάμε καλά και να κόβουμε βόλτες μαζί με δημοσιογράφους για να προβάλουμε το θεάρεστο έργο μας.
Θα πρέπει να ευχηθούμε κάποια τουλάχιστον από αυτά τα προγράμματα να υλοποιηθούν γιατί η κατάσταση των ΕΔ είναι εξόχως ανησυχητική. Η Τουρκία από ότι φαίνεται χάνει στην Ανατολή. Αυτό μπορεί να μας χαροποιεί, αλλά πιθανόν να ξεσπάσει στον αδύναμο κρίκο. Και αυτός δεν είναι άλλος από την Ελλάδα. Δεν ξέρουμε τι διαδραματίζεται στα «παζάρια» των Μεγάλων και Περιφερειακών Δυνάμεων. Ιστορικά όταν μια χώρα χάνει κάπου αποζημιώνεται με κέρδη κάπου αλλού για να διατηρούνται οι ισορροπίες. Το βέβαιο είναι ότι η πατρίδα μας δεν έχει τα κεφάλαια για να χρηματοδοτήσει τα εξοπλιστικά προγράμματα. Ας ελπίσουμε να τα βρει από κάπου. Διαφορετικά ο Θεός βοηθός, εάν και στη συγκεκριμένη συγκυρία κυβερνούν την χώρα μας δεδηλωμένοι άθεοι.
Θυμήθηκα τα λόγια του όταν γνωστός μου περιέγραψε το μαρτύριό του προκειμένου να καταφέρει ν’ ανοίξει και να λειτουργήσει ένα μικρό mini market, μπακάλικο ελληνιστί.
Να πούμε κατ’ αρχάς ότι το mini market θεωρείται κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Και για να λειτουργήσει, ο ιδιοκτήτης του πρέπει να ξεπεράσει τα μαρτύρια του Ταντάλου.
Οπωσδήποτε όμως, πρέπει εν αρχή να προσλάβει έναν πολιτικό μηχανικό, ο οποίος θα φροντίσει για όλα. Αμοιβή; Από 1000 μέχρι 4 χιλιάδες ευρώ.
Ο Μηχανικός, μαζί με τον ιδιοκτήτη, θα πρέπει να συγκεντρώσουν δεκάδες χαρτιά, βεβαιώσεις, παράβολα και άλλα παρόμοια, τα οποία ουδείς μπορεί να κατανοήσει για ποιον λόγο απαιτούνται. Η δε πολεοδομία απαιτεί ακριβές σχεδιάγραμμα της περιοχής και του καταστήματος, λες και δεν το έχει στα αρχεία της.
Αφού, λοιπόν, με κόπο, εκνευρισμό και ανείπωτη ταλαιπωρία συγκεντρωθεί το χαρτομάνι, ο ιδιοκτήτης πηγαίνει στην εφορία. Στήνεται στις ουρές κι όταν φτάνει στον γκισέ για να δηλώσει έναρξη εργασιών, ακούει τον υπάλληλο να του λέει:
Άντε πάλι. Στον δήμο αυτή τη φορά. Ξέρετε. Πρωτόκολλα, σφραγίδες και άλλα όμορφα.
Ο νόμος προβλέπει ότι η προέγκριση πρέπει να εκδοθεί εντός 15 ημερών.
Παραμύθια.
Ποιος εκδίδει την προέγκριση λειτουργία τους mini market;
Κάποιος εντεταλμένος υπάλληλος; Κάποιος προϊστάμενος; Κάποιος διευθυντικό στέλεχος; Χάσατε.
Την εκδίδει το δημοτικό συμβούλιο. Δηλαδή, το δημοτικό συμβούλιο ασχολείται με το ποιος ανοίγει μπακάλικο, ταβέρνα, καφενείο, κομμωτήριο (!!!) ή άλλη επιχείρηση.
Πάει καλά. Κι αν το δημοτικό συμβούλιο δεν συνεδριάζει –όπως συχνά γίνεται- λόγω έλλειψης απαρτίας;
Ο ιδιοκτήτης – επενδυτής, περιμένει. Και τα νοίκια τρέχουν χωρίς να εισπράττει τίποτα, τα έξοδα τρέχουν κι έχει συχνά και τον παρατρεχάμενο να του λέει «ότι ο τάδε μαγαζάτορας είναι κολλητός του δείνα δημοτικού συμβούλου και δεν θα σου δώσουν άδεια»…. Ή «για να σου τη δώσουν πρέπει να στάξει το λαδάκι»…
Δηλαδή, πεδίο δόξης λαμπρό για συναλλαγή και διαφθορά.
Έστω, λοιπόν, ότι όλα βαίνουν καλώς και βγαίνει η προέγκριση.
Πάει χαρωπός ο ιδιοκτήτης –επενδυτής στην εφορία να κάνει έναρξη.
Τρώει κάποιον χρόνο, αλλά τελικά όλα καλά.
Κι εκεί έρχεται η κεραμίδα:
Φτου κι απ’ την αρχή λοιπόν.
Με την προέγκριση στα χέρια και την έναρξη εργασιών από την εφορία, νέος κύκλος χαρτούρας.
Ο μηχανικός πρέπει να κάνει σχεδιαγράμματα αναφορικά με τον τρόπο που θα μπαίνουν οι συσκευασμένες φακές και το κοφτό μακαρονάκι στο mini market, πως θα τοποθετούνται στα ράφια κι άλλες βεβαιώσεις κι άλλο χαρτομάνι με την εμπλοκή και άλλων υπηρεσιών, μέχρι και της Πυροσβεστικής!
Κι αφού συγκεντρωθούν όλα αυτά, πάλι κατάθεση στον δήμο. Νέα πρωτόκολλα, νέες σφραγίδες, νέα ταλαιπωρία, νέα αναμονή για να συνεδριάσει το δημοτικό συμβούλιο. Μπορεί να περάσουν και τρεις και τέσσερις και έξι μήνες….
Κι όμως! Από τον Δεκέμβριο έχει περάσει νόμος που απλουστεύει όλη αυτή τη διαδικασία και απαιτεί ΜΟΝΟ μια βεβαίωση χρήσης από την πολεοδομία, για να μπορεί να δουλεύει άμεσα το mini market και κάθε αντίστοιχο υγειονομικού ενδιαφέροντος κατάστημα.
Μα αυτός ο νόμος δεν εφαρμόζεται από τους δημοτικούς άρχοντες. Που διαμαρτύρονται κιόλας. Γιατί άραγε;
Σημείωση: Στη Βουλγαρία, το αντίστοιχο mini market ανοίγει μέσα σε μια μέρα!
Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε κι ο Τόμσεν μας φταίνε και γι αυτό;
Ή το κράτος –τέρας που έχουμε φτιάξει, μας τρώει τα σωθικά και επιμένουμε να στηρίζουμε;
Κι εδώ, στο παράδειγμα του mini market που αναφέραμε, δεν μιλάμε για κάποια επένδυση εκατομμυρίων… Μιλάμε για μικρή επένδυση με στόχο να προσφέρει ένα μεροκάματο σε έναν άνεργο που με κόπο και θυσίες βρήκε κάποια χρήματα και σκέφτηκε να τα επενδύσει για να ζήσει…
Και τα έφαγε στην αναμονή!
Αυτό ανάφερε, ο επίτροπος Γεωργίας ΕΕ Φιλ Χόγκαν, στον πρόεδρο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας και περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Κώστα Αγοραστό, σε διάλογο που είχαν στην προχθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, για το κόστος παραγωγής, την ενίσχυση των νέων αγροτών και γενικότερα για τα ευρωπαϊκά προγράμματα στον αγροτικό τομέα. «Τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα διατεθούν στην Ελλάδα 19,6 δισ. ευρώ» είπε ο Ευρωπαίος επίτροπος.
Σύμφωνα με τον κ. Αγοραστό μέχρι τώρα υπήρξαν αργοί ρυθμοί στην υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τους αγρότες στην Ελλάδα αλλά η κατάσταση βελτιώνεται. Ανάφερε ως παράδειγμα, ότι «λίγο πριν το νέο έτος καταβλήθηκαν ενισχύσεις που εκκρεμούσαν πέντε ή και περισσότερα χρόνια. Αυτό, όμως, σημαίνει ότι ο παραγωγός δεν μπορεί να προγραμματίσει». Επίσης, ο πρόεδρος της ΕΝΠΕ έθεσε με έμφαση το ζήτημα του κόστους παραγωγής υπογραμμίζοντας ότι «υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση στις χώρες της ΕΕ γιατί είναι διαφορετικές οι τιμές των συντελεστών παραγωγής όπως είναι διαφορετική και η φορολογία, η οποία πολλές φορές είναι άδικη, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα». Η απάντηση του κ. Χόγκαν ήταν ότι « η φορολογία είναι θέμα της εθνικής κυβέρνησης, όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
