8.00 : Έπαρση της σημαίας. Χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες εκκλησιών.
10.30: Επίσημη δοξολογία με τη χοροστασία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βέροιας. Εκφώνηση, μέσα στον Ιερό Ναό, του πανηγυρικού της ημέρας από τον κ. Παπαδόπουλο Κλήμαντο, εκπαιδευτικό του 4ου Δ.Σ. Βέροιας .
11.30: Επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο της πόλης στην πλατεία Ωρολογίου και κατάθεση στεφάνων. Σιγή ενός λεπτού – Εθνικός Ύμνος.
12.00: Παρέλαση της μαθητιώσας νεολαίας, συλλόγων και τμημάτων των Ενόπλων μας Δυνάμεων.
Και για φέτος ο Έμβολος είναι χορηγός στην εκπομπή μαγειρικής που παρουσιάζεται στη τηλεόραση (Ε) στα πλαίσια της εκπομπής «ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΦΕ ΝΑ ΣΤΑ ΠΩ» με την θαυμαστή Κατερίνα Καινούργιου.
Σήμερα ο σεφ Νίκος Δημητροκάλης μας φτιάχνει: Φιλέτο κοτόπουλου σε σάλτσα μελιού με κους – κους
Αλήθεια Κυρίες μου, εν έτη 2017 υπάρχουν πράγματα που φοβάστε και υποχωρείτε για να μην διαφέρετε από το πλήθος;
Γράφει η συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Μαρία Αλιμπέρτη – Κατσάνη
Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους, ιδικά στους προκατειλημμένους, που βρίσκονται στον εργασιακό μας χώρο, ή στο προσωπικό μας περιβάλλον. Αν κάνουμε ότι θέλουν οι άλλοι πότε θα κάνουμε αυτό που θέλουμε εμείς;
Δεν υπάρχει λόγος να σιωπαίνουμε αν έχουμε δίκιο, πρέπει να υποστηρίζουμε τη γνώμη μας. Οι άνθρωποι με πάθος συχνά έχουν γύρω τους ζηλιάρηδες και τοξικούς ανθρώπους, φυσικά τους δείχνουμε την έξοδο…
Υπάρχουν άνθρωποι θετικοί που θα μας βοηθήσουν να φτάσουμε στην κορυφή, και τοξικοί που θα μας κρατούν κάτω. Αυτούς τους τοξικούς τους ξεφορτωνόμαστε άμεσα γιατί μας κάνουν κακό.
Βλέπουμε πως μια σχέση μας τείνει να τελειώσει και αν συμβεί αυτό θα πρέπει να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να ξανά προσπαθήσουμε πάλι από την αρχή. Ας μην κωλώνουμε! Παίρνουμε τα ρίσκα μας και κυνηγάμε αυτό που επιθυμούμε περισσότερο.
Οι ευκαιρίες στη ζωή μας δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα, γι αυτό μετράμε τα πάντα και κάνουμε την σωστή επιλογή. Δοκιμάζουμε για να μην πούμε πως δεν δοκιμάσαμε!
Οι αντιξοότητες και οι δυσκολίες δεν πρέπει να μας λυγίζουν, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι πίστη στον εαυτό μας!!!
Γράφει η συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Πηγή Περσιάδου
Ήμασταν μια μεγάλη καλοκαιρινή παρέα. Όλη τη δεκαετία από το ’83 ως το ’93 περίπου. 10 – 12 άτομα. Οι μισοί στην Ελούντα και οι άλλοι μισοί στον Άγιο Νικόλαο (Κρήτης). Δέκα καλοκαίρια στις διακοπές μας, δέκα Πάσχα, 10 επί 2 εθνικές εορτές τον χρόνο, δέκα Καθαρές Δευτέρες και όποτε τέλος πάντων προέκυπτε από τριήμερο και πάνω.
Ο αρχιτέκτονας φίλος μου, είχε το εξοχικό του σπίτι στη Πλάκα Ελούντας (κάθε που έβλεπα το ”Νησί” στο Mega, έβλεπα και το σπίτι). Έζησα σε αυτό το σπίτι όλες τις γιορτές για 10 χρόνια. Η παρέα, ο Τάκης Διαμαντόπουλος ο φωτογράφος με την φίλη του, Ο Τζώνυ Καλημέρης με την τότε σύζυγό του Κοραλία Καράντη, δυό ξενοδόχοι και δυό διευθυντές ξενοδοχείων με τις γυναίκες τους, ένας εισαγωγέας υφασμάτων που έντυνε όλα τα ξενοδοχεία με τη γυναίκα του και ο κούκλος, ο μοναδικός, ο Νίκος Κούνδουρος με την εκάστοτε γυναικεία του συντροφιά, αλλά και πολλές φορές μόνος. Το σπίτι διώροφο, μπροστά στη θάλασσα. Έβγαινα στο μπαλκόνι να αγναντέψω τη Σπιναλόγκα φάτσα-κάρτα και τον έβλεπα να σταματάει από κάτω με το χακί ανοιχτό γυμνό, σκέτο λαμαρίνες τζιπ (του πολέμου) να σφυρίζει να κατέβουμε να πάμε να φάμε στα χωριά (το κάθε χωριό είχε άλλα καλούδια που τα είχαν προ-παραγγείλει τηλεφωνικά). Και αφού τρώγαμε και πίνανε γερά, να γυρίζουμε όλοι μαζί στο σπίτι της Πλάκας, για να συνεχίσουμε τη κουβέντα και να τους φτιάξω λουκουμάδες από μπανάνες με μέλι. Το πιό εύκολο γλυκό που είχα πρόχειρο. Και σε κάθε Ανάσταση, όλοι μαζί στον Αγιο Νικόλαο να βλέπουμε να καίνε τον Ιούδα στη λίμνη.
Όμορφος, έξυπνος, αγέρωχος, με ένα λόγο που έρεε, με μια φωνή πότε στεντόρεια, πότε ήρεμη.
Ο Νίκος Κούνδουρος έγινε έκτοτε το μακρινό ερωτικό μου απωθημένο.
Χάριν της γνωριμίας, έβρισκα κάθε τόσο δικαιολογία για μιά συνέντευξη στην Αθήνα στο σπίτι του στο Μετς. Ήθελα συνεχώς να τον ρωτάω κι’ αυτός μ’ εκείνα τα υπέροχα μάτια του να με κοιτάει και να μου απαντάει.
Γιά όλους τους συνεντευξιαζόμενους, από την Αρβελέρ μέχρι την Αννα Βίσση, ανάλογα με το εύρος τους, χρειαζόμουν 2 – 3 ώρες προετοιμασία. Για τον Κούνδουρο προετοιμαζόμουν δυό μέρες. Όχι για να βρω δύσκολες ερωτήσεις, όσο για να βρω τον τρόπο να του εκμαιεύσω δύσκολες απαντήσεις. Λάτρευα τον λόγο του. Μου είχε μιλήσει από τις ταινίες του και την πολιτική, μέχρι το ρεμπέτικο και τον Χατζιδάκι.
Πέρασαν τα χρόνια, βαρέθηκα τα πανομοιότυπα καλοκαίρια, ήμουν και νέα, έπαψα να πηγαίνω στο σπίτι της Ελούντας. Απομακρυνθήκαμε.
Μέχρι πέρσι που τον είδα να κάνει μεγάλη προσπάθεια να φτάσει στην αίθουσα τέχνης στη Κουμπάρη στο Κολωνάκι όπου ήταν τα εγκαίνια μιάς αναδρομικής έκθεσης γλυπτικής του Μέμου Μακρή με τον οποίον τον έδεναν ιδιαίτεροι δεσμοί.
Κρατούσε μπαστούνι και υποβασταζόταν από δύο κυρίες. Δεν κατάφερε να κατέβει τα σκαλιά της γκαλερί, ούτε να θαυμάσει τα έργα του φίλου του. Του ανέβασαν μιά καρέκλα και έμεινε έξω. Πέρασα απέναντι το δρόμο και άρχισα να κλαίω. Το είδωλό μου εκεί απέναντι μου, ανήμπορο. Δεν πήγα να του μιλήσω. Ήθελα να με θυμάται νέα, λεπτή, όμορφη, δυναμική. Ήθελα να τον θυμάμαι Άδωνη, ακμαίο δυνατό, υπερήφανο άτι, εραστή αδιαμφισβήτητο. Προσπάθησα για μιά στιγμή να με παρηγορήσει το ότι είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας. Όμως κατάλαβα ότι όταν τα είδωλα μου γερνάνε, όση διαφορά κι’ αν έχουμε, γερνάει και όλη μου η ζωή, γερνάει το παρελθόν μου, γερνάει η μνήμη μου, γερνάει η αντίληψη μου περί του κόσμου τούτου. Η ζωή φθίνει. Νιώθω τη δίψα μου για κάθε καινούργιο πράγμα, να έχει κορεστεί προ πολλού. Νιώθω τα είδωλα να μην βρίσκουν νέα είδωλα για να αντικαταστήσουν τα παλιά μέσα μου.
Ένας μεγάλος κλασικιστής του περασμένου αιώνα, ο Erwin R. Dodds είχε γράψει πως ”όταν οι παλαιοί θεοί αποσύρονται, οι κενοί θρόνοι κραυγάζουν για διαδόχους”.
Βολές κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους χειρισμούς της στο πεδίο του προσφυγικού εξαπολύει στην ηλεκτρονική της έκδοση η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit.
Σε εκτενέστατο αφιέρωμα που δημοσιεύει με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ευρωτουρκική συμφωνία για τη μείωση των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, η εφημερίδα του Αμβούργου εκτιμά ότι «δεν είναι η Τουρκία αυτή που δεν τηρεί τη συμφωνία, αλλά η ΕΕ. Αυτοί που υφίστανται τα δεινά είναι η Ελλάδα και οι πρόσφυγες», συνοψίζει το δημοσίευμα επιχειρώντας έναν απολογισμό του πρώτου έτους εφαρμογής της συμφωνίας.
Η εφημερίδα κάνει λόγο για «συμφωνία εκφοβισμού» των προσφύγων, παρατηρώντας ότι η ΕΕ καταφέρνει να «κρατά ανθρώπους μακριά από την Ευρώπη». Ωστόσο, όπως λέει, «ο πυρήνας της συμφωνίας δεν λειτουργεί μέχρι σήμερα. Αυτός μπορεί να συνοψιστεί σε μια πρόταση: Για κάθε έναν Σύρο που έχει έρθει παράνομα μέσω θαλάσσης και στη συνέχεια στέλνεται από τα ελληνικά νησιά πίσω στην Τουρκία, η Ευρώπη επιτρέπει σε κάποιον άλλον Σύρο να εισέλθει διά της νόμιμης οδού από την Τουρκία».
Όπως επισημαίνεται, «τους προηγούμενους 12 μήνες ούτε ένας Σύρος που έχει κάνει αίτηση ασύλου στην Ελλάδα δεν μεταφέρθηκε στην Τουρκία παρά τη θέλησή του». Πώς γίνεται αυτό, διερωτάται η εφημερίδα και απαντά: «Ο λόγος είναι ότι δύο εκ των τριών στόχων της συμφωνίας είναι αντιφατικοί. Για να εκφοβιστούν οι πρόσφυγες, οι διαδικασίας εξέτασης ασύλου στα ελληνικά νησιά πρέπει να διεκπεραιώνονται γρήγορα και αυστηρά. Πρέπει όμως και να είναι δίκαιες και εμπεριστατωμένες, προκειμένου να μην έρχονται σε αντίθεση με δικαιώματα και αξίες της Ευρώπης. Οι δίκαιες και εμπεριστατωμένες διαδικασίες όμως απαιτούν χρόνο», υπογραμμίζει το δημοσίευμα, επιρρίπτοντας στα κράτη-μέλη της ΕΕ ότι αποστέλλουν πολύ λίγους εξειδικευμένους υπαλλήλους στα ελληνικά νησιά, ενώ μια σειρά χωρών «δεν ενδιαφέρονται σχεδόν καθόλου να προσφέρουν το μερίδιό τους για την εφαρμογή» της συμφωνίας.
Η Die Zeit συμπεραίνει ότι «έναν χρόνο μετά είναι σαφές: Τα ευρωπαϊκά κράτη δεν εφάρμοσαν καν το μεγαλύτερο μέρος της συμφωνίας, η οποία τους ήταν τόσο σημαντική. Απλά αγνόησαν επώδυνα και δύσκολα σημεία της όταν αντιλήφθηκαν ότι ο εκφοβισμός λειτουργεί κι έτσι. Η συμφωνία είναι ερείπιο, αλλά ακόμη εκπληρώνει τον στόχο της: να κρατά τους πρόσφυγες σε απόσταση». Όπως τονίζει τέλος το δημοσίευμα, «τα “σπασμένα” πρέπει να πληρώσουν μια Ελλάδα που έχει εξαντλήσει τις αντοχές της, και οι πρόσφυγες».
Η δραματική μείωση της κατανάλωσης, η σχεδόν ανύπαρκτη τραπεζική χρηματοδότηση σε συνδυασμό με τις καθυστερήσεις στην πληρωμή των ιδιωτών από το Δημόσιο οδηγούν στο ναδίρ τη ρευστότητα στην εγχώρια αγορά, δημιουργώντας συνθήκες οικονομικής ασφυξίας για δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις.
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος Δημήτρης Χριστούλιας δημοσιογράφος της REALnews
Ειδικότερα σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται η κατανάλωση, ακόμη και βασικών αγαθών όπως είναι τα τρόφιμα. Το 2017 ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο για τις πωλήσεις των μεγάλων καταστημάτων τροφίμων, που σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών IRI παρουσίασαν μείωση 9,9% τον Ιανουάριο, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα. Ενώ αντίστοιχα σε επίπεδο όγκου η πτώση ανήλθε στο 8,1% σε ετήσια βάση. Σημαντική είναι η μείωση στα γαλακτοκομικά (13,3%), στα υλικά μαγειρικής (11,1%), στα συσκευασμένα τρόφιμα (8,4%) και στα κατεψυγμένα τρόφιμα (3,8%).
Η ραγδαία πτώση της κατανάλωσης οδήγησε το πρώτο δίμηνο του έτους στο κλείσιμο 5.669 καταστημάτων και επιχειρήσεων, ήτοι 94 κάθε ημέρα ενώ το ίδιο διάστημα άνοιξαν 4.396.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας μία στις πέντε μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν χάσει το 50% του τζίρου της το τελευταίο δωδεκάμηνο, ενώ 8 στις 10 δεν έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Συνολικά, η κατανάλωση έχει μειωθεί κατά 39,9 δισ. ευρώ το διάστημα από το 2008 μέχρι σήμερα φτάνοντας τα 119,6 δισ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή, με το σταγονόμετρο πληρώνει τις υποχρεώσεις τους προς τους ιδιώτες το Δημόσιο, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους προμηθευτές του. Τον Ιανουάριο έγιναν ελάχιστες πληρωμές, παρά το γεγονός ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του Δημοσίου ανέρχονται στα 2,8 δισ. ευρώ. Ειδικότερα, οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για την περίοδο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2017 ανήλθαν στα 7, 9 δισ. ευρώ μειωμένες κατά 1, 031 δισ. ευρώ έναντι του στόχου που ήταν 8, 94 δισ. ευρώ.
Η μείωση των δαπανών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι πολλά νοσοκομεία δεν έχουν υποβάλει ακόμα προϋπολογισμούς στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, αλλά και στο νέο σύστημα δημοσιονομικού ελέγχου που καθυστερεί την εκταμίευση πιστώσεων του προϋπολογισμού μέχρι να γίνει ο έλεγχος των δαπανών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να απειλούνται με λουκέτα και εκατοντάδες φαρμακεία, τα οποία καθυστερούν σημαντικά να λάβουν τα χρήματά τους από τον ΕΟΠΥΥ.
Χρόνια και χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, φαίνεται ότι φτάνει η ώρα που σ’ αυτή τη χώρα φαίνεται ότι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να μπει επιτέλους στην κανονικότητα.
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Χρόνια και χρόνια μετά την μεταπολίτευση, με ελάχιστα μικρά διαλείμματα, αυτή τη χώρα την κυβέρνησαν ο λαϊκισμός κι ο κρατισμός.
Χρόνια και χρόνια οι προκαταλήψεις, τα ταμπού, τα παραμύθια, τα κλισέ φρέναραν συστηματικά την Ελλάδα και δεν της επέτρεψαν ν’ αναπτυχθεί ορθολογικά, όπως οι άλλες χώρες της Δύσης στην οποία κι εκείνη ανήκει.
Χρόνια και χρόνια την Ελλάδα την κυβέρνησαν παραμυθάδες και η πελατεία τους, συνδικαλιστές, το πεζοδρόμιο, οι τριτοκοσμικοί, οι λαϊκιστές, με την Αριστερά πάντα παρούσα.
Κι αν κάποιος πει ότι η Αριστερά κυβερνά εδώ και μόλις δυο χρόνια, θα απαντήσω ότι η Αριστερά πάντα διοικούσε ή μάλλον παραδιοικούσε τη χώρα. Είτε με το βόλεμα στελεχών της στο δημόσιο, είτε με το πεζοδρόμιο είτε με την ιδεολογική της κηδεμονία και το κόμπλεξ των άλλων, μη τυχόν και τους χαρακτηρίσουν… φασίστες.
Η Αριστερά ήταν πάντα πίσω από κάθε άρνηση. Άρνηση ακόμη και για τα πλέον αυτονόητα, όπως ο περιορισμός των δαπανών και η χρηστή διαχείριση.
Η Αριστερά υπέθαλπε τον κάθε πικραμένο, απεργίες, διαδηλώσεις. Απαιτούσε παρ’ ότι ήξερε πως ότι ζητούσε ήταν με δανεικά…
Κι ήρθε και στην εξουσία! Με βούλα και υπογραφή, έστω του 36% του εκλογικού σώματος.
Κι άρχισαν να σπάνε τα ταμπού.
Ότι έλεγε η Αριστερά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν κάτι περισσότερο από απλά φληναφήματα. Λαϊκισμός και παραμύθι. Ουτοπία κι αυταπάτη.
Κι ιδιωτικοποιήσεις αποδέχθηκε –έστω στα χαρτιά αφού οι ιδεοληψίες της δεν της το επιτρέπουν- και την αναγκαιότητα επενδυτών αποδέχθηκε –ασχέτως αν τους διώχνει με τα καμώματά της- και το κέρδος αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι δεν είναι… ποινικό αδίκημα.
Κι όχι μόνο αυτά. Η Αριστερά εκλιπαρεί στενή σχέση με τις ΗΠΑ! Πού οι παλιές εποχές με τις σχεδόν καθημερινές πορείες στην Αμερικάνικη πρεσβεία;
Τώρα τέλειωσαν όλα αυτά.
Κ η κοινωνία αντιλαμβάνεται απολύτως ότι χρόνια και χρόνια ταΐστηκε με σανό.
Κι η εκτροφή της έγινε με κουτόχορτο.
Μα έφτασαν δυο χρόνια για να καταλάβει πολλά…
Και ν’ αρχίσει να κινείται μαζικά προς το πολιτικό Κέντρο, την πολιτική λογική, τον ορθολογισμό.
Της πήρε σχεδόν 50 χρόνια, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Υπό αυτή την έννοια, ας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αριστερά που μέσα σε δυο χρόνια κατάφερε αυτό που φαινόταν – κι εν πολλοίς ακόμη φαίνεται- ακατόρθωτο.
Ότι, δηλαδή, έδειξε στην κοινωνία τι κουταμάρες πίστευε.
Μια ανάγνωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών των τελευταίων δημοσκοπήσεων, θα σας επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές…
Εγκρίθηκε η δέσμευση πίστωσης, ύψους 27 εκατ. ευρώ, για την πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος της πίστωσης του προϋπολογισμού εξόδων του υπουργείου Εργασίας για την καταβολή του ΕΚΑΣ στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) για τον Μάρτιο του 2017.
Την συγκεκριμένη απόφαση υπογράφει η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου.
«Η καλή γνώση της μητρικής γλώσσας ή διαλέκτου και του ιδιώματος ακόμα, είναι πολιτισμός, κληρονομιά, τα γερά θεμέλια για την ανάπτυξη του ατόμου σε ανθρώπινο, μορφωτικό, αλλά και κοινωνικό επίπεδο» είπε στην τηλεφωνική συνέντευξη, στην εκπομπή «Με σπαστά ελληνικά» στο ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 fm», η Ιρίνα Τρεσαρούκοβα, γλωσσολόγος, καθηγήτρια στο Τμήμα Βυζαντινής και νεοελληνικής Φιλολογίας της Φιλολογικής Σχολής του αρχαιότερου κρατικού πανεπιστημίου της Μόσχας, του Λομανόσοφ.
Η κα Ιρίνα Τρεσαρούκοβα
Η εκπομπή ήταν αφιερωμένη στην διάσωση και εκμάθηση της ποντιακής διαλέκτου. Στο ελληνικό τμήμα, όπως λέει η κ. Τρασαρουκόνα, γίνονται προγράμματα έρευνας και καταγραφής των ελληνικών διαλέκτων, όπως και της ποντιακής, σε διάφορες περιοχές της χώρας και τελευταία στην Κριμαία. «Η γνώση της γλώσσας των προγόνων έχει να κάνει με την ίδια την υπαρξιακή ανάγκη του ατόμου. Δεν μπορεί να χαθεί η ποντιακή γλώσσα, που υπάρχει και τόνισε στοζωντάνευε τη γλώσσα του Ομήρου, γιατί μετρά χιλιάδες χρόνια ζωής» επισήμανε η Ρωσίδα καθηγήτρια και πρόσθεσε: «Χωρίς να ξέρει κάποιος ελληνικά, αρχαία και νέα, δεν μπορεί να θεωρηθεί άνθρωπος. Αν δεν ξέρεις τον ελληνικό πολιτισμό δεν μπορείς να καταλάβεις την σημερινή κουλτούρα».
Στην ερώτηση αν υπάρχει ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα στη Ρωσία, η κ. Τρεσορούκοβα βεβαίωσε ότι πολλοί απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης φιλοδοξούν να μάθουν τα ελληνικά, μια γλώσσα περιζήτητη σήμερα, μια γλώσσα που ανοίγει πόρτες στην εργασία. «Πολλοί φοιτητές μας βρίσκουν δουλειά από το τέταρτο έτος σπουδών, πριν την αποφοίτησή τους!» είπε.
Η Ιρίνα Τρεσορούκοβα υπογράμμισε ότι στο πανεπιστήμιο Λομανόσοφ σπουδάζουν βυζαντινή και τη νεοελληνική φιλολογία, συνολικά 30 φοιτητές, περίπου είκοσι άτομα μεταπτυχιακά και δυο τις διδακτορικές του. Το 99% των φοιτητών τους είναι Ρώσοι, «μόνο μια φοιτήτρια έχουμε ποντιακής καταγωγής» είπε.
Να σημειωθεί ότι στη Ρωσία υπάρχουν τρία τμήματα όπου διδάσκονται τα ελληνικά ως βασικό μάθημα στα πανεπιστήμια. Στη Μόσχα, στο Λομανόσοφ, στην Αγία Πετρούπολη και το Κρασνοντάρ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το πανεπιστήμιο Λομονόσοφ ιδρύθηκε το 1795 από τον γνωστό επιστήμονα Μιχαήλ Λομανόσοφ, ο οποίος υπήρξε μαθητής των Ελλήνων αδελφών μοναχών Λεχούδη, που εισήγαγαν τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στη Ρωσία. Μέχρι την επανάσταση του 1917, τα αρχαιοελληνικά και τα νεοελληνικά (καθαρεύουσα) ήταν στα προγράμματα των γυμνασίων και λυκείων της τσαρικής Ρωσίας. Ο ηγέτης της επανάστασης, Βλ. Λένιν, μιλούσε πολύ καλά νεοελληνικά. Από το 1937 στην ΕΣΣΔ απαγορεύτηκε η ελληνική παιδεία και έκλεισαν όλα τα ελληνικά σχολεία που υπήρχαν στα μέρη της μόνιμης διαμονής Ελληνοπόντιων (Νότια Ρωσία- Καύκασος, Γεωργία).
Πέρσι, για πρώτη φορά μετά από 80 χρόνια, το υπουργείο Παιδείας της Ρωσίας αποφάσισε με ειδική εγκύκλιο, την εισαγωγή της ελληνικής γλώσσας σε όλη την επικράτεια, ως ξένη γλώσσα επιλογής. Το εκπαιδευτικό δυναμικό θα καλυφθεί εν μέρει από τα τρία τμήματα όπου διδάσκονται τα νεοελληνικά ως βασικό μάθημα στα πανεπιστήμια Λομανόσοφ, Αγίας Πετρούπολης και το Κρασνοντάρ.
Στην εκπομπή ήταν καλεσμένη η φιλόλογος Αρχοντούλα Κωνσταντινίδη, μια νεαρή φιλόλογος που έκανε «τάμα ζωής» να σώσει τη γλώσσα που χάνεται. Διδάσκει στους ενηλίκους την ποντιακή διάλεκτο στο Χορίγι του Κιλκίς. «Η καταγωγή της ποντιακής διαλέκτου από την ιωνική διάλεκτο της αρχαίας ελληνικής, είναι γνωστή και αναμφισβήτητη, γεγονός το οποίο θεμελιώνεται όχι μόνο ιστορικά αλλά και γλωσσολογικά» είπε η κ. Κωνσταντινίδου και επισήμανε: «Η ποντιακή διάλεκτος δεν συντηρεί απλώς λεκτικά λείψανα της ιωνικής, αλλά συνδέεται ποικιλοτρόπως με την αρχαία ελληνική, όπως αποδεικνύεται από πολλές εκφάνσεις της».
Η νεαρή φιλόλογος Αρχοντούλα Κωνσταντινίδη
Ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών, Κώστας Ανθόπουλος, αναφέρθηκε, εξάλλου, στην 20ετή προσπάθεια του Συνδέσμου για την διάσωση της προφορικής και γραπτής ποντιακής γλώσσας, ενώ ένας από τους ενήλικους μαθητές των σεμιναρίων, ο Νίκος Κοτανίδης, επισήμανε την προσωπική του ανάγκη, μέσα τις ομιλίες των προγόνων του, να ριζώσει πιο βαθιά στον πολιτισμό του Πόντου.
Τέλος, για το νέο του βιβλίο, μίλησε σε τηλεφωνική συνέντευξη ο Νίκος Γεωργιάδης. Είναι Πόντιος από το Καζακστάν και διαμένει στην Αθήνα τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Με το νέο του βιβλίο «επιχειρεί τη μεταφορά των μύθων του Αισώπου στην ποντιακή διάλεκτο» και να «μιμείται» τον αρχαίο προγονό του στην τέχνη του σαρκασμού, της ειρωνείας, της σάτιρας, με σκοπό την «διαπαιδαγώγηση» των ανθρώπων. Η πετυχημένη προσπάθεια του Νίκου Γεωργιάδη να μεταγράψει στην ποντιακή γλώσσα τους μύθους του Αισώπου, έρχεται να αναδείξει το μεγάλο του ταλέντο, τόσο στη χρήση της γλώσσας, όσο και στην έκφραση σύνθετων εννοιών.
Φωτο 1: Η Ιρίνα Τρεσαρούκοβα, γλωσσολόγος, καθηγήτρια στο Τμήμα Βυζαντινής και νεοελληνικής Φιλολογίας της Φιλολογικής Σχολής του Λομανόσοφ, του αρχαιότερου κρατικού πανεπιστημίου της Μόσχας
Φωτο 2: Η Αρχοντούλα Κωνσταντινίδου, η νεαρή φιλόλογος που έκανε «τάμα ζωής» να σώσει την ποντιακή γλώσσα που χάνεται, καλεσμένη στην εκπομπή «Με σπαστά ελληνικά», με τη Σοφία Προκοπίδου.
Το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης αποσαφηνίζει τα εξής:
– Οι μόνες κατηγορίες συνταξιούχων του Δημοσίου που έχουν εξαιρεθεί από την εφαρμογή του νόμου, είναι αυτές που αναφέρονται ρητά στο άρθρο 4 του ν.4387/2016 (πολεμικές συντάξεις, συντάξεις Εθνικής Αντίστασης, συντάξεις λογοτεχνών-καλλιτεχνών, προσωπικές συντάξεις, συντάξεις λόγω ανικανότητας που προήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας της υπηρεσίας και ένεκα ταύτης).
– Τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγονται εξαίρεση των βουλευτών και αιρετών α’ και β’ βαθμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
– Σχετικά με παραπλανητικές αναφορές στον Τύπο, αποδεικνύονται αμέσως ψευδείς. Σε ότι αφορά τους ευρισκόμενους εν θητεία βουλευτές, δεν συντρέχει λόγος έκδοσης των συντάξεων και ως προς τον επανυπολογισμό, πρόκειται για μια διαδικασία που θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως 31/12/2018 και έως τότε θα έχει εκδοθεί η σχετική εγκύκλιος και γι’ αυτή την κατηγορία.
– Για πολλοστή φορά λοιπόν, το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ξεκαθαρίζει ότι καμιά τέτοια εξαίρεση δεν πρόκειται να υπάρξει και οι αιρετοί αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους λοιπούς ασφαλισμένους της χώρας.
Περεταίρω, σας επισυνάπτω τα παρακάτω σχετικά άρθρα του Ν. 4387/12.5.2016
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ ΑΡΙΘ. 4387
Αρ. Φύλλου 85
12 Μαΐου 2016
Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας – Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος -Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις
Αρθρο 4
Υπαγωγή στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης των υπαλλήλων – λειτουργών του Δημοσίου, καθώς και των στρατιωτικών
α. Από 1.1.2017 οι τακτικοί και μετακλητοί υπάλληλοι και λειτουργοί του Δημοσίου, οι τακτικοί και μετακλητοί υπάλληλοι και λειτουργοί της Βουλής, των Ν. Π.Δ.Δ. και των ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμίδας, οι ιερείς και οι υπάλληλοι των εκκλησιαστικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος, από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου υπάγονται για κύρια σύνταξη στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.) που συνιστάται με τις διατάξεις του άρθρου 51 και οι συντάξεις τους κανονίζονται και καταβάλλονται με βάση τις ρυθμίσεις του παρόντος.
β. Για τις προϋποθέσεις θεμελίωσης σύνταξης εξ ιδίου δικαιώματος, καθώς και για τα όρια ηλικίας καταβολής της σύνταξης των ανωτέρω προσώπων, εξακολουθούν να έχουν εφαρμογή οι οικείες διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου, όπως αυτές ισχύουν κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού.
α. Το Δημόσιο εξακολουθεί έως 31.12.2016 να υπολογίζει και να εισπράττει τις ασφαλιστικές εισφορές των προσώπων της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και να καταβάλλει τις ήδη κανονισθείσες συντάξεις, καθώς και εκείνες που θα κανονισθούν μέχρι την ημερομηνία αυτή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
β. Οι συντάξεις όσων από τα πρόσωπα της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 υποβάλλουν αίτηση συνταξιοδότησης από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου έως 31.12.2016 κανονίζονται από το Δημόσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
γ. Οι καταβαλλόμενες από το Δημόσιο, κατά την ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του Ε.Φ.Κ.Α., σύμφωνα με τις προβλέψεις του παρόντος νόμου, συντάξεις όσων από τα ανωτέρω πρόσωπα έχουν καταστεί συνταξιούχοι μέχρι την ημερομηνία αυτή, μεταφέρονται στον Ε.Φ.Κ.Α. και καταβάλλονται από αυτόν, λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων του άρθρου 13 περί ανωτάτου ορίου σύνταξης.
Οι διατάξεις των ανωτέρω παραγράφων δεν έχουν εφαρμογή:
α. για όσους από τα ανωτέρω πρόσωπα υπάγονται στις διατάξεις των νόμων 1897/1990 (Α΄120) και 1977/1991 (Α΄185),
β. για όσους δικαιούνται πολεμική σύνταξη ή σύνταξη αναπήρου οπλίτη ειρηνικής περιόδου ή σύνταξη Εθνικής Αντίστασης Ο.Γ.Α. ή ανασφάλιστου Αγωνιστή Εθνικής Αντίστασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 168/2007 (Α΄ 209), του Π.Δ. 169/2007 (Α΄ 210) και των άρθρων 22 και 27 του Ν. 1813/1988 (Α΄ 243),
γ. για τους λογοτέχνες – καλλιτέχνες που δικαιούνται σύνταξη από το Δημόσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 3075/2002 (Α΄ 297),
δ. για όσους λαμβάνουν προσωπική σύνταξη, καθώς και
ε. για όσους δικαιούνται σύνταξη λόγω ανικανότητας ή λόγω θανάτου που προήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας της υπηρεσίας και ένεκα ταύτης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 169/2007 σε συνδυασμό και με αυτές του Π.Δ. 168/2007.
Τα ανωτέρω πρόσωπα εξακολουθούν να υπάγονται στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου και οι συντάξεις τους κανονίζονται με βάση τις ισχύουσες κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου συνταξιοδοτικές διατάξεις του Δημοσίου και καταβάλλονται από το Δημόσιο.
Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής έχουν εφαρμογή και για τα πρόσωπα στα οποία μεταβιβάστηκε ή μεταβιβάζεται η σύνταξη των υπαγομένων σε αυτές προσώπων.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης θα ορισθεί κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού.
Αρθρο 13
Ανώτατο όριο καταβολής σύνταξης
Μέχρι 31.12.2018 αναστέλλεται η καταβολή κάθε ατομικής μηνιαίας σύνταξης των προσώπων που είχαν ήδη καταστεί συνταξιούχοι μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, κατά το μέρος που υπερβαίνει τις δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ. Για την εφαρμογή του ανώτατου αυτού ορίου, λαμβάνονται υπόψη το καταβαλλόμενο ποσό συνυπολογιζόμενης της εισφοράς υγειονομικής περίθαλψης υπέρ ΕΟΠΥΥ και της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων του άρθρου 38 του Ν. 3863/2010 (Α΄ 115), όπως ισχύει, και των παραγράφων 11 και 12 του άρθρου 44 του Ν. 3986/2011 (Α΄ 152), όπως ισχύει.
Κατά την ίδια περίοδο, το άθροισμα του καθαρού ποσού των συντάξεων των παραπάνω προσώπων, που δικαιούται κάθε συνταξιούχος από οποιαδήποτε αιτία από το Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. ή οποιονδήποτε ασφαλιστικό φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ. Στον υπολογισμό του ανώτατου ορίου καταβολής σύνταξης που αφορά στα άτομα με αναπηρία ή χρόνια πάθηση και των οικογενειών που έχουν μέλη τους άτομα με αναπηρία δεν λαμβάνονται υπόψη τα πάσης φύσεως προνοιακά επιδόματα και επιδόματα αναπηρίας.
Από 1.1.2019 καταβάλλεται το τυχόν υπερβάλλον ποσό που προκύπτει σε σχέση με ανώτατο όριο των παραγράφων 1 και 2 και το νέο ύψος των συντάξεων όπως θα προκύψει, σύμφωνα με την κατά το άρθρο 14 αναπροσαρμογή τους.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.
