Στο 22,5% μειώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα τον Μάρτιο εφέτος, από 22,9% τον Φεβρουάριο 2017 και έναντι 23,8% τον Μάρτιο πέρυσι.

Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.068.469 άτομα, ενώ παραμένει το πρόβλημα της αύξησης της ανεργίας, λόγω απολύσεων, σε άτομα που προσεγγίζουν την ηλικία συνταξιοδότησης.

   Σύμφωνα με τη μηνιαία έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, οι άνεργοι μειώθηκαν κατά 74.515 άτομα σε σχέση με τον Μάρτιο 2016 (μείωση 6,5%) και κατά 19.400  άτομα σε σχέση με τον Φεβρουάριο 2017 (μείωση 1,8%).

   Το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.682.416 άτομα και οι απασχολούμενοι αυξήθηκαν κατά 31.154 άτομα σε σχέση με τον Μάρτιο 2016 (αύξηση 0,9%) και κατά 11.439 άτομα σε σχέση με τον Φεβρουάριο 2017 (αύξηση 0,3%).

   Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός (τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθε σε 3.270.865 άτομα και αυξήθηκε κατά 6.875 άτομα σε σχέση με τον Μάρτιο 2016 (αύξηση 0,2%) και κατά 5.143 άτομα σε σχέση με τον Φεβρουάριο 2017 (αύξηση 0,2%).

   Η ανεργία στις γυναίκες (26,7% τον Μάρτιο 2017 από 28,6% τον Μάρτιο 2016) παραμένει σημαντικά υψηλότερη σε σχέση με εκείνη στους άνδρες (19,1% από 20%).

   Ηλικιακά, η υψηλότερη ανεργία καταγράφεται στις ομάδες 15- 24 ετών (46,6% τον Μάρτιο 2017 από 50% τον Μάρτιο 2016) και 25- 34 ετών (29,5% από 30,3%). Ακολουθούν οι ηλικίες 35- 44 ετών (19,6% από 20,8%), 55- 64 ετών (19% από 19,2%), 45- 54 ετών (18,2% από 19,8%) και 65- 74 ετών (12,7% από 12%).

   Σε επίπεδο αποκεντρωμένων διοικήσεων της χώρας, στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται η Ήπειρος- Δυτική Μακεδονία (27,4% τον Μάρτιο 2017 από 28,5%  τον Μάρτιο 2016), η Πελοπόννησος- Δυτική Ελλάδα- Ιόνιοι Νήσοι (23,3% από 23,8%), η Μακεδονία- Θράκη (22,6% από 24,4%) και η Κρήτη (22,6% από 23,3%). Ακολουθούν, η Θεσσαλία- Στερεά Ελλάδα (22,5% από 26,6%), η Αττική (21,8% από 23,1%) και το Αιγαίο (17,9% από 16,3%).

ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Η περαιτέρω περιστολή της συνταξιοδοτικής δαπάνης και, μέσω της παράτασης έως το τέλος του 2022, της έναρξης ισχύος της προσαύξησης των συντάξεων, θα επιτρέψει την απελευθέρωση πόρων για την ενίσχυση άλλων κοινωνικών δαπανών στις οποίες η Ελλάδα υστερεί σημαντικά έναντι άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη επαρκούς προστασίας για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες», σύμφωνα με τροπολογία του υπουργείου Εργασίας, που κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με τίτλο «Κύρωση της τροποποιημένης συμφωνίας για την ίδρυση της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο».

Συγκεκριμένα, με την υπόψη τροπολογία, μετατίθεται για την 01-01-2023 από την 01-01-2022 που ισχύει, η έναρξη αναπροσαρμογής (αύξησης) των κύριων συντάξεων με κ.υ.α., βάσει των οριζόμενων συντελεστών (ΑΕΠ και Δείκτη Τιμών Καταναλωτή). Όπως διευκρινίζεται, από την προτεινόμενη διάταξη, επέρχεται επί του προϋπολογισμού του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ-ΝΠΔΔ επιχορηγούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό-φορέας Γενικής Κυβέρνησης) εξοικονόμηση δαπάνης για το οικονομικό έτος 2022, ύψους 250 εκατ. ευρώ περίπου, από τη μετάθεση κατά ένα ακόμη έτος του χρόνου αναπροσαρμογής των κύριων συντάξεων.

«Ενδεικτικό είναι πως, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (2015), το ποσοστό πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας, μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, ανέρχεται στο 21,4% και, ειδικότερα, στο 26,6%, 22,5% και 13,7% για ηλικίες 0-17, 18-64 και 65+, αντιστοίχως, ενώ, κατά τα έτη της οικονομικής κρίσης, μεγαλύτερη αύξηση σημειώθηκε στις δύο πρώτες ηλικιακές κατηγορίες. Επιπλέον, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat (2014), οι κοινωνικές δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα στέγασης και επιδόματα ανεργίας ανέρχονται στο 6,7%, 1,1%, 1,1% και 0,4% του ΑΕΠ, αντιστοίχως, σε σύγκριση με 10,1%, 2,4%, 1,4% και 1% για το μέσο όρο της ΕΕ. Ως εκ τούτου και με δεδομένο τον περιορισμένο δημοσιονομικό χώρο, η αναδιανομή πόρων εντός του κοινωνικού προϋπολογισμού θα συμβάλει στην αποτελεσματική προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Προς το σκοπό αυτό, με το ν. 4472/2017, θεσπίστηκαν μέτρα κοινωνικής προστασίας, όπως το επίδομα στέγασης, η ενίσχυση των οικογενειακών επιδομάτων, η μείωση της συμμετοχής στη φαρμακευτική περίθαλψη και η δημιουργία νέων προγραμμάτων εργασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας. Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η παρέμβαση στη συνταξιοδοτική δαπάνη, ύψους 1% του ΑΕΠ, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή, από 01.01.2019, εδράζεται σε υπέρτερους λόγους δημοσίου συμφέροντος και, συγκεκριμένα, στην επιτυχή ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, που θα επιτρέψει την άμεση και σταθερή χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας και τη ρύθμιση του δημόσιου χρέους, στη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς και στην ενίσχυση άλλων κατηγοριών δαπανών του κοινωνικού φακέλου» επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση.

Μεταξύ άλλων, στην τροπολογία σημειώνεται ότι, «για την επίτευξη των ανωτέρω στόχων, προβλέπεται ότι οι ενιαίοι κανόνες υπολογισμού της συνταξιοδοτικής παροχής εφαρμόζονται και σε όσους είχαν καταστεί συνταξιούχοι, κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, ενώ, στην περίπτωση που το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων αυτών είναι μεγαλύτερο από αυτό που προκύπτει από τον υπολογισμό τους, βάσει των ενιαίων κανόνων, περικόπτεται το υπερβάλλον ποσό, μέχρι ποσοστού 18%. Με τη ρύθμιση αυτή, περιορίζεται η διαφορετική μεταχείριση μεταξύ παλαιών και νέων συνταξιούχων, ενόφει και της αρχής της αλληλεγγύης των γενέων και του δικαιότερου επιμερισμού του βάρους από την αναδιάρθρωση του συνταξιοδοτικού συστήματος, κατά τρόπο ώστε τις αρνητικές συνέπειές της να μην υφίσταται αποκλειστικώς η τελευταία από τις προαναφερόμενες κατηγορίες. Ταυτόχρονα, κατ’ εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης, στην περίπτωση που το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων είναι μικρότερο από αυτό που προκύπτει από τον υπολογισμό τους, βάσει των ενιαίων κανόνων, η ως άνω θετική προσωπική διαφορά θα καταβάλλεται στους δικαιούχους, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4387/2016».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τροποποιήσεις στο σύστημα προσλήψεων στο Δημόσιο, με επαναφορά των ειδικών γραπτών διαγωνισμών και επανεκτίμηση των κριτηρίων αξιολόγησης των υποψηφίων, προτείνει, μεταξύ άλλων, το ΑΣΕΠ μέσω της ετήσιας έκθεσής του.

Στην 60σέλιδη έκθεσή της, η ανεξάρτητη αρχή αναφέρει ότι την τελευταία τετραετία έχει παρατηρηθεί μία αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων που υπηρετούν στο Δημόσιο ως εποχικό και έκτακτο προσωπικό κατά 21,31% και μία μείωση του αριθμού των τακτικών υπαλλήλων του Δημοσίου κατά 5,6%.

Ειδικότερα, το 2016 προκηρύχθηκαν 5.584 θέσεις μονίμων υπαλλήλων, υπαλλήλων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ειδικού επιστημονικού προσωπικού, ενώ ελέγχθηκαν ανακοινώσεις για 12.125 θέσεις εποχικού προσωπικού, υπαλλήλων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και με συμβάσεις μίσθωσης έργου.

Από το σύνολο των περυσινών μονίμων προσλήψεων, τη μερίδα του λέοντος με ποσοστό 62,43% είχε το υπουργείο Υγείας (μαζί με το ΕΚΑΒ) και ακολουθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης με 11,19%, ενώ για το εποχικό προσωπικό σε υπουργεία οι τέσσερις στις δέκα θέσεις αφορούσαν το ενιαίο υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.

Σχετικά με το σύστημα εισαγωγής στη δημόσια διοίκηση, το ΑΣΕΠ επισημαίνει την ανάγκη να πραγματοποιείται με έναν συνδυασμό α) ειδικής γραπτής δοκιμασίας που θα διεξάγεται περιοδικά (π.χ. ανά τριετία), τα αποτελέσματα της οποίας θα ισχύουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και β) τυπικών προσόντων, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως ΠΕ (Πανεπιστημιακής) και ΤΕ (Τεχνολογικής) κατηγορίας, θα μπορούσε να περιλαμβάνεται και η διαδικασία των συνεντεύξεων για τους διοριστέους και έναν αριθμό επιλαχόντων.

Σημειώνεται, ότι η ειδική γραπτή διαδικασία, ενώ προβλέπεται από τον ν. 3812/2009, εφαρμόστηκε το 2009 αλλά έκτοτε δεν επαναλήφθηκε.

Το ΑΣΕΠ προτείνει, επίσης, να γίνει μία επανεκτίμηση των κριτηρίων αξιολόγησης των υποψηφίων, καθώς διαπιστώνει προβλήματα σε ό,τι αφορά τα κριτήρια πρόσληψης εποχικού προσωπικού. Όπως αναφέρει:

1. Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα ο βαθμός του πτυχίου, ενώ είναι δεδομένο ότι δεν είναι ίδια η ευκολία ή δυσκολία με την οποία κάθε τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ δίδει έναν υψηλό βαθμό στους φοιτητές ή σπουδαστές του.
2. Έχει, επίσης, σημαντική βαρύτητα ο μεταπτυχιακός τίτλος, ενώ με την πάροδο του χρόνου αυξάνεται σημαντικά ο αριθμός των μεταπτυχιακών σπουδών στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να μειώνεται η σημασία του τίτλου ως μέτρου σύγκρισης των προσόντων των υποψηφίων.
3. Παρατηρούνται σημαντικές δυσχέρειες και υπάρχουν σημαντικές δικαστικές αμφισβητήσεις ως προς τον τρόπο απόδειξης της επαγγελματικής εμπειρίας και ως προς τη συνάφεια αυτής προς το αντικείμενο εργασίας των προκηρυσσόμενων θέσεων.

Η ανεξάρτητη αρχή ζητεί, ακόμη, να απλοποιηθεί η νομοθεσία για τις προσλήψεις, καθώς, όπως σημειώνει, συνυπάρχουν 31 διαφορετικές διατάξεις που η κάθε μία αφορά σε διαφορετική κατηγορία προσλήψεων στο Δημόσιο, όπου παρατηρούνται σημαντικές διαφορές είτε στη διαδικασία, είτε στα κριτήρια επιλογής ή στην κατανομή του ελέγχου μεταξύ του ΑΣΕΠ και των εμπλεκόμενων φορέων. Όπως τονίζει, ο ν. 2190/1994 (γνωστός και ως «νόμος Πεπονή»), με τον οποίο ιδρύθηκε το ΑΣΕΠ, αποτελεί έναν από τους πλέον τροποποιημένους νόμους της Μεταπολίτευσης που είναι σε ισχύ, καθώς τα συνολικά 24 άρθρα του έχουν τροποποιηθεί 137 φορές, «επίδοση, η οποία είναι εφάμιλλη των νόμων φορολογικής ή κοινωνικοασφαλιστικής φύσης».

ΑΠΕ-ΜΠΕ