Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, παραχώρησε συνέντευξη στον δημοσιογράφο Γιώργο Αυτιά στην εκπομπή «Καλημέρα» στον ΣΚΑΪ και, μεταξύ άλλων τόνισε:
Το βίντεο της συνέντευξης:
Εκτός πραγματικότητας οι κυβερνώντες αυτοαποκαλούνται «ευεργέτες»
Στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε ένα παράλληλο σύμπαν, βουλευτές δεν κατανοούν καν αυτά που πράττουν και ψηφίζουν τα τελευταία 2,5 χρόνια.
Νομίζουν ότι είναι ευεργέτες, όπως είπε χθες υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, ότι τον σταματάν στο δρόμο και τον συγχαίρουν. Που κυκλοφορούν; Εμάς μας σταματούν οι πολίτες και μας λένε ότι δεν τα βγάζουν πέρα, με ποιους μιλάνε οι κυβερνώντες;
Έχουν ψηφίσει τα πιο δυσμενή μέτρα, που επηρεάζουν τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα και στην ουσία το μόνο που κάνουν είναι να αντιπολιτεύονται την αντιπολίτευση και να μην μπορούν να δώσουν απαντήσεις για τις καθημερινές πράξεις τους σε σχέση με την οικονομία.
Η φορολογία ασκείται οριζόντια σε όλους τους τομείς πολιτικής χωρίς σχέδιο. Η φορολογία δεν βγαίνει, ούτε οι ελεύθεροι επαγγελματίες μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Στο επίπεδο της καθημερινότητας στην κυβέρνηση δεν έχουν κανένα σχέδιο, “δεν ξέρουν να κάνουν την δουλειά”.
Για τα όσα αποκαλύπτει ο Ρέντσι: ο Τσίπρας είπε φτάνει αφού δέχθηκε τα πάντα και πλέον τα βαπτίζει όλα αυταπάτες για να ξεμπερδέψει
Τσίπρας και Βαρουφάκης οδήγησαν τη χώρα με το ένα πόδι εκτός ευρωζώνης και ΕΕ. Οι ευθύνες των εταίρων υπήρχαν και υπάρχουν και είναι σοβαρές. Ειδικά της ομάδας χωρών που είχαν αποφασίσει να πετάξουν την χώρα εκτός ευρωζώνης. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν τέτοιες φωνές στην ΕΕ. Δεν πρέπει να διευκολύνουμε αυτές τις φωνές με την πολιτική που ασκούμε.
Δεν μπορούν να τα βαπτίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ όλα αυταπάτες και να νομίζουν ότι ξεμπερδεύουν. Υπάρχουν ευθύνες για το ότι έχουμε 100 δις παραπάνω χρέωση της χώρας, για το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα έχουμε capital controls, για την υπογραφή υπερταμείου για έναν αιώνα. Αυτά τα δέχτηκε ο κ. Τσίπρας επειδή είχε φτάσει σε αδιέξοδο την διαπραγμάτευση.
Τσίπρας και Βαρουφάκης άσκησαν μια πολιτική που την πληρώνουμε μέχρι και σήμερα, ενώ πλέον Τσίπρας και Τσακαλώτος υπογράφουν απαράδεκτα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για μια πενταετία, δεσμεύοντας την χώρα σε διαρκή λιτότητα και υπερφορολόγηση.
Η λύση θα έρθει με ένα ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΣΟΚ και με ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ
Η λύση είναι εντός ΕΕ και Ευρωζώνης, αλλά με ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, ένα αναπτυξιακό σοκ που θα το συμφωνήσουμε μαζί με τους εταίρους. Μας δίνει η Ε.Ε. 19 δις ευρώ αυτή την επταετία για αγροτικές επενδύσεις και αυτά τα λεφτά είναι αναξιοποίητα στα συρτάρια.
Πρέπει επιτέλους να καθίσουμε κάτω και με εθνική συνεννόηση να βρούμε λύσεις, στην οικονομία, στην παιδεία, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Με την σημερινή κατάσταση δείχνουμε ότι είμαστε ανώριμοι ως πολιτικό σύστημα.
Ελληνοτουρκικά – Κυπριακό
Η Τουρκία και ο Ερντογάν είναι απρόβλεπτοι παράγοντες και οι εξελίξεις στο Κυπριακό δεν είναι ευχάριστες, καθώς παραμένει μία κατάσταση που διαιωνίζεται πλέον. Κάθε μη λύση οδηγεί σε χειρότερη κατάσταση στο Κυπριακό.
Χρειάζεται ψυχραιμία από πλευράς της χώρας μας και σίγουρα δεν βοηθούν οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, ο οποίος ρίχνει λάδι στη φωτιά. Δεν εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις ο υπουργός και επιτέλους πρέπει ο κ. Τσίπρας να αναλάβει τις ευθύνες του.
Ξεκίνησε ο προγραμματισμός για το Μέγα Αλέξανδρο με την ανανέωση της συνεργασίας με τον προπονητή Γιώργο Ντάμτσιο για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά.
Στο πλευρό του ως άμεσος συνεργάτης θα είναι ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Μέγα Αλέξανδρου Αμπρικίδης Μάκης. Πλέον η διοίκηση βρίσκεται σε αναζήτηση προπονητή τερματοφυλάκων, που θα πλαισιώσει το τεχνικό τιμ.
Σε εξέλιξη βρίσκεται και ο σχεδιασμός του ρόστερ, καθώς ξεκίνησαν οι επαφές με τους παίκτες του περσινού κορμού, σύμφωνα με την επιθυμία του προπονητή.
Ο Σανκάρα, συνεχίζοντας την επιτυχημένη του πορεία, για μια ακόμη χρονιά παραμένει πιστός στο ραντεβού του με το κοινό. Αυτή την φορά έρχεται για να παρουσιάσει το ολοκαίνουργιο magic show του ”THE MAGIC MAN”.
Ο κορυφαίος illusionist θα υποδεχθεί μικρούς και μεγάλους, προσκαλώντας τους σε ένα θέαμα ψυχαγωγικής μαγείας και ψευδαισθήσεων, δίνοντας το απόλυτο ρεσιτάλ performance επί σκηνής.
Έχοντας ως άσο στο μανίκι τα εντυπωσιακά καινούργια του μαγικά και το μοναδικό του χιούμορ, ξέρει να γοητεύει και να μαγνητίζει τους θεατές κάθε ηλικίας.
Η κεντρική σκηνή μετατρέπεται κάθε φορά σε ένα φανταστικό και διαδραστικό κόσμο όπου ο καθένας σας συμμετέχει με τον δικό του τρόπο, βιώνοντας έτσι την μαγεία σε πρώτο πλάνο. Και φέτος είναι άκρως εντυπωσιακά τα νέα του μαγικά μικρής και μεγάλης κλίμακας, παντρεύοντας έτσι με μεγάλη επιτυχία μαγεία και θεατρικότητα.
”The Magic Man’’καθώς το πορτραίτο μίας κοπέλας παίρνει σάρκα και οστά,
”The Magic Man ” όταν η παρτενέρ περνάει μέσα απο το σώμα του Σανκάρα,
”The Magic Man ” με τον Σανκάρα να αιωρείται μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών.
Για εκείνον είναι εύκολο να σας πείσει πως δεν υπάρχει ανέφικτο, να παίξει με το μυαλό σας και να σας περάσει στην ”άλλη πλευρά”. Μπορεί να σας μαγέψει ολοκληρωτικά, να σας παρασύρει στην δική του διάσταση….
Trailer παράστασης: https://youtu.be/zNRKte7mN2Y
ΠΕΜΠΤΗ 27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕ ΣΤΑΡ
Ωρα 21:00 Γενικη Εισοδος 8 ευρω
(Προπώληση εισιτήριων στο ταμείο του ΚινηματοΘέατρου ΣΤΑΡ)
Ένας 45χρονος Έλληνας, σε βάρος του οποίου εκκρεμεί ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης από τις γερμανικές Αρχές με την κατηγορία απάτης, που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2016, εντοπίστηκε χτες το πρωί και συνελήφθη στην περιοχή των Διαβατών από αστυνομικούς του Τμήματος Αναζητήσεων Προσώπων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
Όπως ανακοινώθηκε από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με έρευνα των γερμανικών Αρχών ο διωκόμενος είχε πραγματοποιήσει δανειακή σύμβαση περίπου 37.500 ευρώ με χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, την οποία δεν αποπλήρωσε καθότι προέκυψε ότι εξ αρχής είχε σκοπό τη λήψη του δανείου και τη μετανάστευσή του στην Ελλάδα. Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στον αρμόδιο Εισαγγελέα.
Τη μόδα της εισπνοής του πρωτοξειδίου του αζώτου, ή αέριο γέλιου, που από τους βρετανικούς δρόμους, έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και έφτασε μέχρι τα καντούνια της Κέρκυρας, φέρεται να περιορίζουν οι αστυνομικές αρχές της Ελλάδας.
Κατά τη διάρκεια εντατικών προληπτικών αστυνομικών ελέγχων στην Κέρκυρα, εντοπίστηκαν και κατασχέθηκαν το τελευταίο 24ωρο, 2.437 μεταλλικές αμπούλες που περιείχαν αέριο γέλιου, ενώ συνελήφθησαν τέσσερις Κερκυραίοι και δύο αλλοδαποί, κατά περίπτωση ιδιοκτήτες και υπεύθυνοι λειτουργίας καφέ και μπαρ, για παράνομη πώληση του εν λόγου αερίου, που σύμφωνα με τους χρήστες έχει την ίδια επίδραση με αρκετές ναρκωτικές ουσίες, ενώ σύμφωνα με τους ειδικούς ευθύνεται για τον θάνατο πολλών χρηστών.
Η χρήση του πρωτοξειδίου του αζώτου χρησιμοποιείται από τους επαγγελματίες οδηγούς των αγώνων αυτοκινήτου που το ρίχνουν στο ντεπόζιτο της βενζίνης για να ενισχύσουν την απόδοση του κινητήρα τους, τους σεφ της ζαχαροπλαστικής που το βάζουν στην κρέμα σαντιγί για να τη φουσκώσουν, αλλά και από τους αναισθησιολόγους που το αναμειγνύουν με οξυγόνο στις ναρκώσεις τους.
Οι έξι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Κέρκυρας.
Η Α.Ε ΣΧΟΙΝΑ βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την έναρξη της συνεργασίας της με τον ποδοσφαιριστή ΤΣΙΩΜΟ ΑΠΟΣΤΟΛΟ για την επόμενη ποδοσφαιρική σεζόν 2017-18.
Ο 30χρονος επιθετικός διαθέτει μεγάλη εμπειρία καθώς έχει αγωνιστεί στη Μελίκη, στο Νεόκαστρο, αλλά και σε αρκετές ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών της Ρόδου και της Αλεξανδρούπολης. Του ευχόμαστε μια επιτυχημένη χρονιά και χωρίς τραυματισμούς με τα χρώματα της ομάδας μας.
Η Μεσόγειος κινδυνεύει από τα πλαστικά. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι 1.455 τόνοι πλαστικού επιπλέουν σήμερα στη Μεσόγειο θάλασσα, ενώ θαλάσσια σκουπίδια έχουν βρεθεί σε όλα τα ύδατα της Ευρώπης. Το 94% των πλαστικών απορριμμάτων εκτιμάται ότι βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας.
Στην Ελλάδα από τους 180.000 – 300.000 τόνους πλαστικής συσκευασίας που παράγονται ετησίως (ενώ το σύνολο της ετήσιας ζήτησης σε πλαστικό υπολογίζεται κοντά στους 500.000 τόνους), μόλις ένα μικρό ποσοστό από αυτή την ποσότητα ανακυκλώνεται. Σύμφωνα με τον Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) κατά μέσο όρο χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα 363 πλαστικές σακούλες/άτομο.
«Τα νούμερα είναι απογοητευτικά και το πρόβλημα τεράστιο» τονίζει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο υπεύθυνος εκστρατείας για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Greenpeace, Άλκης Καφετζής. «H εξάρτηση μας από το πλαστικό μιας χρήσης έχει μετατρέψει τη θάλασσα σε μια πελώρια χωματερή. Η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή που ορισμένες περιοχές της χώρας έχουν πάρει την απόφαση να τοποθετήσουν πλωτά φράγματα σε πολυσύχναστες παραλίες που θα συγκρατούν τα επιπλέοντα σκουπίδια, ώστε να μην ενοχλούν τους λουόμενους. Αν δε μειώσουμε ριζικά το πλαστικό μιας χρήσης στη ζωή μας το πρόβλημα θα γίνει μεγαλύτερο και καμία λύση δεν θα είναι αρκετή».
Από τις 20 Ιουλίου μέχρι τις 31 Ιουλίου ένα διαφορετικό πλοίο θα ταξιδέψει στο Αιγαίο και Ιόνιο Πέλαγος με ελεύθερη είσοδο και ανοιχτό κατάστρωμα σε όλους όσοι θέλουν να το επισκεφθούν για να ενημερωθούν για το πρόβλημα.
Πρόκειται για το Rainbow Warrior της Greenpeace το οποίο θα βρεθεί στην Ελλάδα στις 20 και 21 Ιουλίου στη Ζάκυνθο, στις 24 και 25 Ιουλίου στο Ηράκλειο και στις 30 και 31 Ιουλίου στη Σύρο. Όπως υπογραμμίζει ο κ. Καφετζής αυτή η περιοδεία είναι ένα κομμάτι της μεσογειακής περιοδείας που ξεκίνησε τον Ιούνιου από την Ισπανία κι έχει περάσει κι από Ιταλία, Κροατία, θα έρθει στην Ελλάδα και θα συνεχίσει στη Βουλγαρία.
Στόχος της οργάνωσης είναι να αναδείξει το μέγεθος του προβλήματος όσον αφορά την ρύπανση της Μεσογείου από τα πλαστικά. Γενικά, όπως υποστηρίζει ο κ. Καφετζής οι ρύποι στην Μεσόγειο κινούνται σε υψηλά επίπεδα. «Για αυτό κι ένα μέρος της αποστολής μας είναι το ερευνητικό», τονίζει και προσθέτει: «Με ένα ειδικό δίχτυ θα πάρουμε δείγματα από σημεία που έχουμε επιλέξει, τα οποία θα αναλυθούν για να δούμε την ποσότητα και πυκνότητα των μικροπλαστικών. Πέρα όμως από την δειγματοληψία για τα πλαστικά θα έχουμε και ειδικές κάμερες που θα βιντεοσκοπούν τον βυθό σε συγκεκριμένα σημεία γύρω από νησιά που θα περάσουμε με το πλοίο, ώστε να δούμε την έκταση του προβλήματος».
Όπως συστήνει ο κ. Καφετζής τα βήματα που πρέπει να ακολουθούν οι καταναλωτές είναι αρχικά η μείωση χρήσης πλαστικών, η επαναχρησιμοποίηση, η ανακύκλωση και στο τέλος η απόρριψη, δηλαδή να μην πετάνε πλαστικά στις ακτές και στις παραλίες. «Την μεγαλύτερη ευθύνη βέβαια την έχουν οι εταιρείες αλλά και οι πολιτικές. Ο καταναλωτής έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης και μπορεί να παρέμβει όσο μπορεί», είπε.
Πόσα χρόνια χρειάζονται για να αποσυντεθούν τα πλαστικά
Πόσα χρόνια χρειάζονται για να αποσυντεθούν τα πλαστικά
Τι δείχνουν έρευνες
• Το 80% των πλαστικών που βρέθηκαν στους ωκεανούς προέρχονται από την ξηρά. Το υπόλοιπο 20% προέρχεται από πλοία, υπεράκτιες πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου και φορτηγά-πλοία. Δεδομένης της εκτεταμένης και μαζικής χρήσης των πλαστικών μιας χρήσης και της ανεπάρκειας των συστημάτων διαχείρισης απορριμμάτων, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι περίπου 4,8 με 12,7 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν στους ωκεανούς. Το νούμερο αυτό για τις 23 χώρες της ΕΕ που βρέχονται από θάλασσα είναι 50 με 120 χιλιάδες τόνοι.
• Η Ευρώπη είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός πλαστικού παγκοσμίως, με περίπου 50 εκατομμύρια τόνους ετησίως, εκ των οποίων σχεδόν το 40% χρησιμοποιείται για πλαστικές συσκευασίες.
• Οι μεγάλες πλαστικές συσκευασίες, όπως οι σακούλες, μπορούν να έχουν ολέθριο αποτέλεσμα για τις χελώνες, τις φώκιες και τα δελφίνια, αφού τα ζώα κινδυνεύουν να μπλεχτούν, να πνιγούν και να στραγγαλιστούν με αυτά ή να τα καταπιούν. Όμως, ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός οργανισμών είναι πιθανό να καταπιεί τα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού, γνωστά ως «μικροπλαστικά» (πλαστικά κομμάτια μικρότερα των 5mm). Τα μικροπλαστικά στο θαλάσσιο οικοσύστημα είναι ένας σοβαρός κίνδυνος.
• Μελέτη του 2016 από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας εκτίμησε την πυκνότητα των σκουπιδιών στη θάλασσα του Σαρωνικού. Βρήκαν ότι τα σκουπίδια έχουν την τάση να συσσωρεύονται στα μεγαλύτερα βάθη (200-350μέτρα) και φτάνουν σε πυκνότητες μέχρι και 3.428 τεμάχια ανά τετραγωνικό χλμ. Το μεγάλο ποσοστό των σκουπιδιών είναι πάλι πλαστικά (95%).
• Μια έρευνα του 2017 (του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών, του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας, του τμήματος περιβαλλοντικών επιστημών σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου Πάτρας) βασιζόμενη στα κυρίαρχα ρεύματα υπολόγισε ότι οι υψηλότερες συγκεντρώσεις επιπλεόντων σκουπιδιών στη θάλασσα αναμένεται να εντοπιστούν στο βόρειο Αιγαίο, στον Σαρωνικό, την Εύβοια και την Κρήτη. Ενώ οι υψηλότερες συγκεντρώσεις σκουπιδιών σε παραλίες αναμένονται στον Σαρωνικό, την ανατολική Πελοπόννησο, τον Παγασητικό, τις Κυκλάδες και τη Βόρεια Κρήτη. Το ανατολικό Αιγαίο εκτιμάται ότι είναι η περιοχή με το μικρότερο πρόβλημα.
«Προς το παρόν είναι εμφανές ότι μεγάλο πρόβλημα έχουν περιοχές κοντά σε μεγάλα αστικά κέντρα (Σαρωνικός, Πατραϊκός, Θερμαϊκός). Αλλά υπάρχουν αποδείξεις ότι το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο εκεί» καταλήγει ο κ. Καφετζής.
Το κλάμα όμως ενός παιδιού, μπορεί να σημαίνει περισσότερα από όσα πιστεύουμε.
Τα δάκρυα και το κλάμα είναι από τα στοιχεία της προσωπικότητας μέσω των οποίων τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν την αίσθηση του εαυτού τους, να επικοινωνούν και να αναπτυχθούν σε σχέση με τους άλλους. Κάθε εκπαιδευτικός θα πιστοποιήσει το γεγονός ότι το κλάμα και τα δάκρυα κρύβουν πολλά ή φανερώνουν πολλά.. Τα παιδιά βιώνουν συγκρούσεις και η αυξανόμενη σύγκρουση φέρνει πόνο που μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για έναν δάσκαλο ο οποίος ισορροπεί τη διδασκαλία του ανάμεσα στην ομαδική ή ατομική διδασκαλία.
Γράφει η εκπαιδευτικός Βασιλική Μηρτσέκη
Γιατί κλαίμε;
Πρόσφατα όταν επέστρεψα στην τάξη μετά το διάλειμμα, ένα από τα παιδιά άρχισε να κλαίει καθώς ξέσπασε διαμάχη μεταξύ του ιδίου και ενός άλλου παιδιού. Θα μπορούσα να ζητήσω άμεσα από το παιδί να σταματήσει. Μα δεν το κάνω εδώ και χρόνια πια αυτό. Περιμένω αρκετά μέχρι να ξεσπάσει και να βιώσει το συναίσθημα.
Η φράση που πάντα λέμε όταν ένα παιδί κλαίει είναι : «Δεν είσαι πια παιδί» και ποτέ δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να δούμε “γιατί κλαίει” επειδή ακριβώς ως ενήλικες, θεωρούμε το κλάμα και τα δάκρυα υποτιμητικά, δείγμα αδυναμίας και ντροπή. Είναι σαν από μια ορισμένη ηλικία και μετά, το παιδί να πρέπει να ξέρει πώς να ρυθμίσει τα δάκρυα του, που όμως είναι η φωνή του σε κάτι που το ενοχλεί , ή ζητάμε να καταλάβει πως τα δάκρυα είναι μόνο για τα μωρά. Αυτά είναι όμως επιζήμιες προσδοκίες για τη συναισθηματική και πνευματική εξέλιξη του ατόμου καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Τα δάκρυα, πρέπει να γνωρίζουμε, πως έχουν πολλές βιολογικές και ψυχολογικές βάσεις οι οποίες έχουν ανακαλυφθεί μέσα από την έρευνα. Μερικοί από τους λόγους αυτούς σημειώνονται παρακάτω:
Τα δάκρυα είναι μια διαδικασία εξωτερίκευσης και ανακούφισης από την πίεση που φέρνει το στρες το οποίο προκαλείται από χημικές ουσίες του σώματος. (William H. Frey).
Τα άτομα που είναι πιο άνετα, πιο εξωστρεφή, μπορεί να εκφράζουν τα συναισθήματά τους ακόμα και με δάκρυα, αλλά το κλάμα τους είναι πιο ήρεμο και διαφορετικό από εκείνων των ανθρώπων που είναι πιο εσωστρεφή και που τα συναισθήματά τους πέρα από δάκρυα, συνοδεύονται και με εκρήξεις επιθετικότητας προς τον εαυτό τους ή τους άλλους. Εκφράζονται έτσι κυρίως τα αρνητικά, ενώ τα θετικά “πνίγονται”. Ένας εσωστρεφής άνθρωπος σπάνια θα δείξει ένθερμα τη χαρά του ενώ όταν πιεστεί πολύ και η πίεση αυτή συνοδευτεί από στρες, τότε ξεσπά πολλές φορές επιθετικά προς τους άλλους ή προκαλεί κακό στον εαυτό του, όπως αναφέρει ο Kay Νelson.
Tα δάκρυα μπορούν να χρησιμεύσουν ως ένα σημαντικό εργαλείο επικοινωνίας, επιτρέποντας έτσι να δείξει κάποιος την ανάγκη του για υποστήριξη (ανατρέξτε στην έρευνα από τον ψυχολόγο και νευροεπιστήμονα Robert Provine).
Επιπλέον, τα δάκρυα φαίνεται κατά τις διάφορες περιόδους ανάπτυξης, να είναι ένας βασικός τρόπος για να εκφράζουν και να ρυθμίζουν πρωτογενή συναισθήματα όπως λύπη, θυμό, απογοήτευση και χαρά. Στις περισσότερες περιπτώσεις όταν το συναίσθημα είναι αισθητό και έντονο, τα δάκρυα είναι η αρχική και αυθεντική αντίδραση απέναντι σε αυτό .
Αν τα δάκρυα είναι απαραίτητα, γιατί το ότι κλαίει ένα παιδί στην τάξη είναι τόσο δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε;
Υπάρχει μια έλλειψη υποστήριξης για το κλάμα. Θεωρείται ως σημάδι αδυναμίας, ένα σύμβολο ευπάθειας σε μια κοινωνία που δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί εποικοδομητικά στις συγκινήσεις. Τα δάκρυα από ένα μέλος της τάξης -αλλά και της κοινωνίας- μπορούν να επηρεάσουν τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων (θλίψη, απογοήτευση, κλπ), καθώς και κάθε εκπαιδευτικό που μπορεί να φοβάται – είτε συνειδητά είτε όχι – ότι αυξάνει το συναισθηματικό χάος για τους άλλους μαθητές, αλλά ιδιαίτερα για το ίδιο το παιδί που κλαίει. Από την άλλη και είναι και αυτό μια παράμετρος που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε, ίσως φοβάται τον αντίκτυπο αυτού του ξεσπάσματος στη διδασκαλία του, καθώς η διδασκαλία είναι ένα ευάλωτο σύστημα που αποτελείται από πολλά μέρη και όταν κλαίει ένα παιδί θα μπορούσε να προκληθεί κατάρρευση του συστήματος, αφού πιθανότατα θα υπάρξει αλυσιδωτή αντίδραση και έκφραση συναισθημάτων από τους συμμαθητές του..Επίσης σημαντικό είναι πως πολλές φορές, δεν ξέρει τον τρόπο με το οποίο μπορεί να αντιμετωπίσει τα δάκρυα -και ό,τι αυτά εκφράζουν- γιατί ακριβώς και ο ίδιος μεγάλωσε σε μια κοινωνία όπου του έμαθαν πως τα δάκρυα είναι δείγμα αδυναμίας.
Επιτρέποντας σε κάποιον να κλαίει, χωρίς να υπάρχει καθησυχαστική προτροπή και υποστηρίζοντας την έκφραση της συναισθηματικής κατάστασής του, του δείχνουμε πως αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά του. Η συγκίνηση είναι μέσα στον κύκλο της ζωής ενός ανθρώπου. Το να επιτρέπουμε σε κάποιον να εκφραστεί έχει αξία και σημασία για το άτομο, για την τάξη, και την κοινωνία γενικότερα, διότι τιμά τα συναισθήματα όλων των ανθρώπων. Επίσης δείχνει συμπόνια, γιατί οι άνθρωποι είναι πολυαισθητηριακά και συναισθηματικά όντα που χρειάζονται έναν ασφαλή χώρο για να ολοκληρωθεί μια συναισθηματική εμπειρία.
Τί πρέπει να κάνουμε;
Κρατήστε το χώρο του
Τα παιδιά χρειάζονται χώρο και χρόνο για να ζήσουν την πρώτη αντίδραση του συναισθήματος και όσα αισθάνονται σε όλη τη διαδρομή μέχρι να καταλαγιάσει και πολλές φορές τα σοκάρει όλα όσα νιώθουν, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν πώς να αντιδράσουν.. Δώστε λοιπόν το χρόνο στο παιδί να βιώσει τα συναισθήματά του. Σταματήστε για λίγο το μάθημα. Κρατήστε λίγο την τάξη σε ησυχία και ζητήστε από τους υπόλοιπους μαθητές να ασχοληθούν σιωπηρά με κάτι χωρίς να κοιτάνε το συμμαθητή τους και χωρίς να του απευθύνονται για λίγα λεπτά.. Μετά, όταν το παιδί ηρεμήσει, ξεκινήστε ρωτώντας το αν θα θελε να μοιραστεί την εμπειρία του, το τί ένιωσε και γιατί.. Μην επιμείνετε αν δεν θέλει.. Κρατήστε του το χώρο δικό του.
Η αποδοχή υπερισχύει της απαγόρευσης
Το ότι λέμε στους μαθητές μας να μην κλαίνε γιατί μεγάλωσαν, έρχεται σε αντίθεση με τη φυσική διαδικασία κατανόησης των συναισθημάτων. Αντίθετα, χρησιμοποιήστε τη δική σας ενέργεια για να δεχθούν οι μαθητές σας ότι αυτή η βαθιά συγκινησιακή κατάσταση, μπορεί να γίνει βάση για την διαδικασία αναγνώρισης των συναισθημάτων που κρύβουμε μέσα μας. Το κλάμα και τα δάκρυα ενός μαθητή μπορούν να γίνουν αφορμή συζητήσεων στην τάξη για το συναισθηματικό μας κόσμο.
Να είστε ανοιχτοί στο κλάμα και να ακούτε αυτό που θέλουν να σας πουν τα δάκρυα.
Το κλάμα του παιδιού μπορεί να γίνεται γιατί θέλει να μοιραστεί τους λόγους για τα δάκρυα του και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να μην είναι πλήρως σε θέση να τους εκφράσει λεκτικά. Το συναίσθημα που νιώθουμε γεννιέται συνήθως όταν βιώνουμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία, που πολλές φορές δεν ξέρουμε πώς να την εκφράσουμε -αυτό που μας δημιουργεί – με λέξεις. Η διεργασία για να σχηματιστεί η λεκτική έκφραση του τί νιώθουμε, ξεκινά με το γεγονός ή την εμπειρία που βιώνουμε και έτσι είναι πολύ δύσκολο να την εξηγήσουμε. Ο άνθρωπος που ξέρει να ακούει και να αφουγκράζεται την ανθρώπινη πολυπλοκότητα. Λαμβάνει υπόψη του και την πολυπλοκότητα των δακρύων και της ανθρώπινης εμπειρίας και είναι σε θέση να κατανοήσει τί περνά ο συνάνθρωπός του. Έτσι ο δάσκαλος ως ενήλικας, έχοντας αποκτήσει εμπειρίες από τα συναισθήματά του, είναι σε θέση να αφουγκραστεί από πού πηγάζει (και γιατί) το κλάμα ενός μαθητή του και να ακούσει αυτά που θέλει να του πουν.
Δημιουργήστε μια συναισθηματικά ασφαλή τάξη μέσα από τη συζήτηση και την ανταλλαγή ιδεών.
Ανάλογα με το επίπεδο τάξης και το αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να προσδιορίσουν το εύρος των συναισθημάτων που μπορεί να νιώσουν. Μπορούν να τους βοηθήσουν με διάφορες δραστηριότητες και κυρίως με θεατρικά παιχνίδια να καταλήξουν σε λύσεις , απαντήσεις και τρόπο αντίδρασης σε διάφορες «συναισθηματικές» προκλήσεις. Έτσι θα μάθουν να αποδέχονται τα συναισθήματά τους, να ορίζουν την αντίδρασή τους και το μέγεθός της, ώστε φτάνοντας στην ενηλικίωση να αποκτήσουν είτε ανοχή απέναντι στα συναισθήματα κάποιου (όταν η έκφραση των συναισθημάτων του δεν αποτελεί απειλή για την σωματική ακεραιότητα και υγεία κανενός) μέχρι την ενσυναίσθηση που είναι το σημείο στο οποίο ένας συναισθηματικά ολοκληρωμένος άνθρωπος «νιώθει» και «βιώνει» τα συναισθήματα ενός άλλου ανθρώπου.
Θέλω να αναγνωρίσω ότι αυτά για να εφαρμοστούν, καθώς η δυναμική μιας τάξης και η κουλτούρα διαφέρουν από σχολείο σε σχολείο ή από περιοχή σε περιοχή, πολλές φορές είναι δύσκολο. Εξαρτάται από το πώς το σύνολο μιας κοινωνίας και τα μέλη της (μέσα σε αυτά ανήκει και η πιο δυναμική ομάδα: η οικογένεια) αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα. Δυστυχώς θεωρούμε πως η έκφραση των συναισθημάτων και τα δάκρυα είναι για «αδύναμα άτομα», παραβλέποντας πως λογική και συναίσθημα δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο άτομο. Πρέπει να δεχτούμε πως μέσω της έκφρασης των συναισθημάτων μας, μέσα από την «ιστορία» που εκφράζουν, μπορούμε όλοι μας να φτάσουμε στο σημείο να «νιώθουμε» ώστε να αγγίξουμε την ενσυναίσθηση, που είναι η βάση για τη δημιουργία ενός πολιτισμού όπου ο ένας κατανοεί και σέβεται τον άλλο.
Πραγματικά αναρωτιέμαι, μερικές φορές, τι μας κρατάει σταθερούς (άλλοι θα πουν αλυσοδεμένους) και δεν αλλάζουμε; Κατανοώ βέβαια τη δύναμη της συνήθειας, και των βιωμάτων μας… Την δύναμη που έρχεται με φόρα από το παρελθόν, συμπαρασύροντας στο πέρασμα της κάθε τι νέο, κάθε τι διαφορετικό…
Αρκεί όμως αυτό; Αρκούν τα υπάρχοντα βιώματα του παρελθόντος για να διαμορφωθεί το εκάστοτε παρόν και μέλλον μας…; Μας αρκεί μια τέτοια ζωή, μια ζωή με τόσους περιορισμούς;
Ας παραδεχτούμε ότι κομμάτια του εαυτού μας τα χάσαμε στην παιδική μας ηλικία καθοδηγούμενοι από τις γονεϊκές επιταγές. Αυτές οι επιταγές, (ή αλλιώς επιβαλλόμενες αντιλήψεις) δεν μας ταίριαξαν ποτέ, δεν μας εξέλιξαν, δεν είναι ”εμείς”. Τα νοητικά μας φίλτρα δεν ανανεώθηκαν κατά την ενηλικίωση μας και έτσι παραμείναμε στάσιμοι, ίδιοι και απαράλλαχτοι, αμετακίνητοι στις νέες προκλήσεις που κατά καιρούς μας δόθηκαν.
Πόσες και πόσες φορές τα φίλτρα αυτά δεν σας έκαναν να παραποιήσετε την αντίληψη για τον εαυτό σας και την πραγματικότητα; Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξεις τον παλιό σου εαυτό με τον καινούριο; Τον νέο, τον όμορφο, τον εξελικτικό…
Γνωρίζω πως ο φόβος για την απογοήτευση, μας κάνει να διστάζουμε να δοκιμάσουμε την γεύση της αλλαγής στην ζωή μας. Απογοητευόμαστε από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, λέμε ”ναι” εκεί που επιβάλλονται τα τρανά ”όχι” και επαγγελματικά (μεταξύ πολλών άλλων) δεν αποδίδουμε.
Πώς σας ακούγεται η ιδέα της ”εναλλακτικής”; Βασισμένη στο τώρα και όχι στο εχθές; Δοκιμάστε να κάνετε έναν διάλογο με τον εαυτό σας, γιατί όλα ξεκινάνε από αυτόν και τελειώνουν με αυτόν όσο δυσνόητο κι να ακούγεται. Μη φοβάστε να αναθεωρήσετε, να είστε ευέλικτοι και ανοιχτοί σε νέες πληροφορίες και εμπειρίες. Το σημαντικό είναι να βρούμε τη δύναμη που κρύβεται μέσα μας. Να καταρρίψουμε το ”δεν μπορώ” και να το αντικαταστήσουμε με το ”μπορώ, θα τα καταφέρω!”.
Ένας έρωτας, μια φιλία, μια απογοήτευση, ένα όνειρο είναι ένα σωρό εξωτερικοί παράγοντες που μας ανοίγουν τις πόρτες να αναθεωρήσουμε. Έχετε δοκιμάσει να σπάσετε τον δεσμό με τις αναστολές που σας επιβλήθηκαν στην παιδική σας ηλικία που αφορούσαν κυρίως τον εαυτό σας;
Το σημαντικότερο; Να χτίσουμε την ζωή μας κομμάτι- κομμάτι! Η αλλαγή στην ζωή κάποιες φορές μοιάζει αναπόφευκτη που θυμίζει το “παιδάκι” που από παιδί ξαφνικά γίνεται έφηβος. Να τολμήσουμε!
Ήρθε λοιπόν η ώρα να αντιμετωπίσουμε τις εσωτερικές μας αντιστάσεις. Να τις συγχωρέσουμε, να την αγαπήσουμε, να τις δικαιολογήσουμε. Να αφήσουμε πίσω τις αντιλήψεις που είχαμε στην παιδική μας ηλικία. Τότε και μόνο θα έρθει η αληθινή αλλαγή στην ζωή μας και μέσα μας.
Και υπενθυμίζω: Άν δεν σ’αρέσει το σκηνικό μέσα στο οποίο κινείσαι, γκρέμισε το και φτιάξε ένα καινούριο.
Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο. Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.
Επιτροπές περιφρούρησης έχουν αποκλείσει από νωρίς το πρωί τις εισόδους δύο πολυκαταστημάτων καθώς και καταστημάτων πολυεθνικών αλυσίδων στην οδό Τσιμισκή στο πλαίσιο της σημερινής απεργίας των εμποροϋπαλλήλων με αίτημα την κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
Συγκεκριμένα μέλη της Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων νομού Θεσσαλονίκης έχουν αποκλείσει δυο πολυκαταστήματα και ένα κατάστημα πολυεθνικής αλυσίδας, ενώ εκπρόσωποι άλλων οργανώσεων όπως η ΠΑΣΕΒΕ, η Αντεπίθεση Εργαζομένων, το Δίκτυο Ανέργων Επισφαλώς Εργαζομένων και άλλων συλλογικοτήτων έχουν αποκλείσει κυρίως μεγάλα καταστήματα πολυεθνικών.
Ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων Δημήτρης Μπελόπουλος μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ανέφερε ότι κανείς δεν πρέπει να μείνει θεατής στη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας τονίζοντας ότι η κατάργησή της θα έχει ως συνέπεια «την υλοποίηση των αξιώσεων των μονοπωλίων για ολοσχερείς ανατροπές στον εργάσιμο χρόνο, για ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και για απελευθερωμένο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων που θα συνοδεύεται με μισθούς των 200 και 300 ευρώ».
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.
