Διπλάσιες σεξουαλικές επαφές είχαν οκτώ στους δέκα άνδρες που παρακολουθούσαν το τηλεπαιχνίδι Survivor, υποστηρίζει το Ανδρολογικό Ινστιτούτο, που εκτιμά οτι το Survivor, μαζί με την τηλεθέαση …. «εκτόξευσε» και τους οργασμούς των Ελλήνων.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το τελευταίο τρίμηνο σε δείγμα 1000 ανδρών  ηλικίας από 20 έως 60 χρόνων, που επισκέφθηκαν το Ανδρολογικό Ινστιτούτο. Διαπιστώθηκε ότι, μεταξύ εκείνων που έβλεπαν το παιχνίδι, οκτώ στους δέκα διπλασίασαν τη συχνότητα των σεξουαλικών τους επαφών, ενώ εκείνων που δεν το έβλεπαν, η συχνότητα των επαφών παρέμεινε σταθερή, υποστηρίζει ο Κ.Κωσταντινίδης ,ουρολόγος – ανδρολόγος, πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου.

Όπως  εξηγεί «Ενώ θα  περίμενε κανείς η καθήλωση στην οθόνη να μειώνει το σεξουαλικό ενδιαφέρον των ανδρών, στην έρευνά μας φάνηκε το αντίθετο. Η αγχολυτική ιδιότητα του παιχνιδιού, η αγωνία για τον νικητή, το κλισέ ότι οι άνδρες είναι οι κυνηγοί και οι γυναίκες τα θηράματα, η απουσία βαθύτερων σκέψεων, όλα αυτά σε συνδυασμό με το ότι στο παιχνίδι το σεξ ήταν ο μέγας απών και άνδρες και γυναίκες αγωνίζονταν για ένα πιάτο φαγητό, ξεχνώντας την σεξουαλική τους ταυτότητα σε ένα παραδεισένιο σκηνικό, ξυπνούσαν πρωτόγονα ένστικτα, που συνήθως κοιμούνται όταν βλέπεις στις ειδήσεις νέα μέτρα και λιτότητα?».

Η εναγώνια παρακολούθηση των παικτών πυροδότησε τις ορμόνες της επιθυμίας. Ανάλογα επέδρασαν το φυσικό σκηνικό του εξωτικού νησιού, αλλά και η ζωή εκεί, που έμοιαζε σαν παιχνίδι – έκαναν για λίγες ώρες τα προβλήματα της καθημερινότητας να φαντάζουν μακρινά, εκτιμά ο επικεφαλής της έρευνας που παραθέτει 10 λόγους που κατά τη γνώμη του ….απογειώθηκαν σεξουαλικά όσοι άνδρες παρακολουθούσαν το Survivor.

1) Σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία οι άνθρωποι επιβιώνουν από τρία βασικά ένστικτα, την πείνα, τον φόβο και το σεξ. Με την τροφή διατηρούνται στη ζωή. Με τον φόβο συνεχίζουν τη ζωή και με το σεξ αναπαράγουν τη ζωή.

2) Ο νικητής τα παίρνει όλα, άρα επιβιώνει σε ένα σύστημα που έπρεπε να προσπαθήσει για να εξασφαλίσει τη τροφή του και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες – δεύτερος νόμος του Δαρβίνου.

3) Η νίκη θέλει στρατηγικές συνεργασίας, ενότητα και αλληλεγγύη, έξω από το μαντρί σε τρώει ο λύκος? Τα άτομα έγιναν ομάδες για να επιβιώσουν, κανένας δεν μπορεί να επιβιώσει μόνος σε μια κοινωνία με θεσμούς και κανόνες.

4) Η αγωνία της επιβίωσης σε κάνει πιο ευφυή. Από την εποχή των πρωτόγονων τροφοσυλλεκτών προγόνων μας, μέχρι τη βιομηχανοποιημένη παραγωγή τροφής, χρειάζεται πάντα οργάνωση και ανταλλαγή πληροφοριών.

5) Η τροφή είναι μια αμοιβή. Αλλά «ουκ επ? άρτον ζήσεται άνθρωπος» λέει η λαϊκή σοφία, γι? αυτό και ο βίος του ανθρώπου πρέπει να είναι ηδονικός. Και η μεγαλύτερη, ίσως, ηδονή της ζωής είναι ο έρωτας, γι? αυτό και μοιράζεται ισότιμα σε έχοντες και μη.

6) Ζούμε μια εποχή όπου η εικονική πραγματικότητα γίνεται σχεδόν αληθινή. Τα θεάματα στην τηλεόραση, η διαδικτυακή επικοινωνία, μας κρατούν συνδεδεμένους έτσι, που να ταυτιζόμαστε με αυτό που βλέπουμε, να το αντιγράφουμε και να το θέλουμε. Είμαστε, πλέον, αυτό που βλέπουμε και θέλουμε.

7) Έχουν γίνει πειράματα όπου ο παρατηρητής μιας έντονης σκηνής νιώθει έρωτα για τον ήρωα της σκηνής αυτής, χωρίς ο ήρωας να είναι απαραίτητα ο ομορφότερος, η ομορφότερη?

8) Η ταύτιση με τον μονομάχο, το πλήθος στην αρένα που τον αποθεώνει ή τον καταδικάζει, οι καλοί και οι κακοί ήρωές μας, είναι δυο πλευρές της ανθρώπινης φύσης, που με σχεδόν μαγικό τρόπο οικειοποιούμαστε. Στο θέατρο, στη λογοτεχνία, στο σινεμά, στην τηλεόραση αλλά και στο διαδίκτυο ταυτιζόμαστε με τους ήρωες που κουβαλάμε μέσα μας, ήδη, σαν είδωλα αυτών που βλέπουμε στη σκηνή.

9) Η αθωότητα ενός παιχνιδιού που δεν είχε βία και σεξ απενοχοποιεί ακόμη και την πορνογραφική μας διάθεση να θαυμάζουμε ερωτικά τα γυμνά μαυρισμένα σώματα των πρωταγωνιστών και να λειτουργούμε σαν πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο.

10) Το να βλέπουμε ένα εξωτικό σκηνικό, μας απομακρύνει από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα δίνει μαθήματα επιβίωσης, πως δεν υπάρχει γεύμα δωρεάν σε αυτή τη ζωή και πως ο καθένας πρέπει να αγωνιστεί για να το κερδίσει.

Συμπερασματικά, ο κος Κωσταντινίδης επισημαίνει πως « δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο πολιτισμός είναι πηγή δυστυχίας στον έρωτα και σε πολλά άλλα, αλλά και πως, όσο πιο κοντά στη φύση είμαστε, τόσο πιο φυσικοί γινόμαστε και στην ερωτική μας ζωή ».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Έλαβα κάποια email από φίλους αναγνώστες με αφορμή κάποια πράγματα που έγραψα στο χθεσινό άρθρο του Έμβολου με τίτλο «Άρχισαν τα κεράσματα στους… ευεργέτες»… Διαμαρτύρονταν ή διαφωνούσαν για τη θέση μου ότι εμείς που τιμούμε τα όρια και τους κανόνες της δημοκρατίας και σεβόμαστε την άλλη άποψη, δεν μπορεί να επιχαίρουμε για την επίθεση και τους προπηλακισμούς με καφέδες και νερά τους Νίκο Φίλη και Νίκο Ξυδάκη.

Ισχυρίζονταν ότι … καλά τους έκαναν!

Μπορώ να κατανοώ την αγανάκτηση μεγάλης μερίδας της κοινωνίας για όσα έκαναν και κάνουν οι πολιτικές των κυβερνητικών στελεχών.

Όμως δεν μπορώ να γίνω ίδιους μ’ αυτά τα στελέχη. Δεν μπορώ ν’ ακυρώνω τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας στην οποία πιστεύω.  Όπου η ελευθερία της άποψης κι ο σεβασμός της προσωπικότητας θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Δεν μπορώ ν’ αρνηθώ την πεποίθησή μου ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου οφείλει να είναι καθολική, χωρίς εξαιρέσεις ή αστερίσκους.  Πιστεύω αταλάντευτα ότι στη δημοκρατία οι διαφωνίες επιλύονται με συζήτηση, κριτική (όσο σκληρή κι αν είναι) και εκλογές.  Κι όχι με προπηλακισμούς, ύβρεις, γιαουρτώματα κι αυτοδικίες.

Κι αυτή είναι μια βασική διαφορά μου (μας) από τον λαϊκισμό και τα άκρα. Εμείς απαρνούμαστε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, ενώ οι Αριστερούληδες και Μαρξιστές τη θεωρούν πολιτικό τους όπλο ή «μαμή της ιστορίας».  Θυμόμαστε όλοι τι δηλώσεις έκαναν οι νυν κυβερητικοί όταν τα στελέχη της τότε κυβέρνησης υφίσταντο τη βία των πεζοδρομίων. Δηλώσεις ντροπής για ένα φιλελεύθερο δημοκρατικό πολίτευμα. Και δεν μπορώ να ξεχνώ ότι το πιο πρόσφατο θύμα του Αριστερού εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας, ο Λουκάς Παπαδήμος, έμεινε ένα μήνα στο νοσοκομείο κι η κεφαλή της κυβέρνησης δεν πήγε καν μια συμβολική επίσκεψη συμπαράστασης.

Μα, ξαναλέω, δεν είμαστε ίδιοι.

Θέλω να πιστεύω ότι όσα συνέβησαν σε Φίλη και Ξυδάκη, να τους δώσει τη δυνατότητα ν’ αναλογιστούν τον πολιτικό λόγο του Κύρκου, του Ηλιού, του Πασαλίδη. Κι ότι δεν θα συνεχίσουν να δίνουν ασυλία στον εκτσογλανισμό της πολιτικής μας ζωής που εκείνοι υπέθαλψαν από το 2008 κι ύστερα. Όλη αυτή η Αριστερή δράκα που αποκαλούσε «παιδιά» τους κοκκινοτραμπούκους της εξτρεμιστικής Αριστεράς που έκαιγαν (καίνε ακόμη), έσπαγαν (σπάνε ακόμη), έφτιαχναν γκέτο σε περιοχές της χώρας (ακόμη το κάνουν) ή προσέφευγαν συστηματικά σε παράνομες πράξεις (ακόμη το κάνουν), ελπίζω να μπορέσει να κατανοήσει πόσο έχει πλήξει τη δημοκρατία μας.

Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις ότι θα το πράξουν, αλλά ας μου επιτραπεί να κρατήσω τον προσωπικό μου ρομαντισμό για την πολιτική….

Και κυρίως τις φιλελεύθερες  –αστικές αρχές μου.

Χωρίς εξαιρέσεις για κανέναν…

Πρωτοσέλιδα:

(κλικ για μεγέθυνση)

Πρωτοσέλιδος τίτλος

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ” Χαστούκι στον Παπανδρέου για τα 500.000 της Μαργαρίτας”

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: “Σύνταξη τώρα με όρια ηλικίας 5 ταχυτήτων”

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ: “Τακτοποίηση αυθαιρέτων με κοινωνικά κριτήρια”

ΤΑ ΝΕΑ: Ληστεία διαρκείας. Σοκ για 2.240.000 συνταξιούχους-επαγγελματίες-αγρότες”

KONTRA NEWS: “Γαλλικό χαστούκι σε Ερντογάν!”

Κινέζοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι, μετά από επίπονες προσπάθειες άνω των πέντε ετών, έκαναν την πρώτη αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος του δέντρου του τσαγιού, της Καμέλια της σινικής (Camellia sinensis), από την οποία προέρχονται το μαύρο και το πράσινο τσάι, καθώς και άλλες ποικιλίες.

Παρά την τεράστια δημοφιλία του τσαγιού διεθνώς, οι επιστήμονες δεν ήξεραν έως τώρα εξίσου πολλά πράγματα για το ίδιο το δέντρο του, το οποίο παράγει τα πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες και καφεΐνη φύλλα από όπου προέρχεται το τσάι. Το γένος της Καμέλιας περιλαμβάνει πάνω από 100 είδη φυτών, από τα οποία μόνο δύο μεγάλες ποικιλίες καλλιεργούνται εμπορικά για την παραγωγή του τσαγιού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γενετιστή των φυτών Λίτσι Γκάο του Ινστιτούτου Βοτανικής της Κουμίνγκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό μοριακής βιολογίας “Molecular Plant”, ανέφεραν ότι πρόκειται για ένα «προσχέδιο» του DNA του τσαγιού, το οποίο θα ολοκληρωθεί στην πορεία.

Μία πρώτη διαπίστωση είναι ότι το γονιδίωμα του τσαγιού είναι είναι πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο. Έχοντας μήκος περίπου 3,02 δισεκατομμύρια ζεύγη βάσεων, είναι πάνω από τέσσερις φορές μεγαλύτερο σε μέγεθος σε σχέση με το γονιδίωμα του φυτού του καφέ (καφεόδεντρου) και πολύ πιο μεγάλο από τα περισσότερα είδη φυτών, των οποίων έχει «διαβαστεί» το DNA.

Πολλά από τα γονίδια του τσαγιού αποτελούν επανάληψη άλλων γονιδίων κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες φορές. Όπως είπε ο Γκάο, «το εργαστήριό μας είχε με επιτυχία αλληλουχίσει πάνω από 20 γονιδιώματα φυτών, αλλά με το γονιδίωμα του τσαγιού τα πράγματα ήσαν πιο δύσκολα από κάθε άλλη φορά».

Σε επόμενο στάδιο, οι Κινέζοι γενετιστές θα «διπλο-τσεκάρουν» το γονιδίωμα της Καμέλιας της σινικής και θα «διαβάσουν» (αλληλουχίσουν) το γονιδίωμα και άλλων ποικιλιών του τσαγιού από άλλα μέρη του κόσμου, ώστε να φωτίσουν πώς και πού εξημερώθηκε το τσάι και πώς εξαπλώθηκε παγκοσμίως.

Οι έως τώρα μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι διαφορετικές γεύσεις του τσαγιού οφείλονται κυρίως στα αντιοξειδωτικά φλαβονοειδή, μόρια που βοηθούν τα φυτά να επιβιώσουν στο περιβάλλον τους. Ιδίως ένα πικρό φλαβονοειδές, η κατεχίνη, προσδίδει κατ’ εξοχήν στο τσάι μια χαρακτηριστική γεύση.

Τα επίπεδα της κατεχίνης και των άλλων φλαβονοειδών, καθώς και της καφείνης, διαφέρουν ανάμεσα στα διαφορετικά είδη τσαγιού. Μια σειρά από γονίδια κωδικοποιούν τις πρωτεΐνες που παράγουν τόσο τα φλαβονοειδή όσο και την καφεΐνη μέσα στο δέντρο του τσαγιού. Η ανάγνωση του DNA θα ρίξει περισσότερο φως στο πώς και γιατί διαφέρουν οι γεύσεις των διαφορετικών ποικιλιών τσαγιού.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: http://www.cell.com/molecular-plant/fulltext/S1674-2052(17)30103-X

Παύλος Δρακόπουλος

* Φωτογραφία: Τσάι Amelia Sinensis Πηγή LiZhi Gao Lab