Αυτή την ώρα επιχειρούν 22 πυροσβέστες με 10 οχήματα, πεζοπόρο τμήμα 18 ατόμων και 2 αεροσκάφη.
Mail από την Αθήνα #85 – 7 Αυγούστου 2017
Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Γιάννης Καφάτος www.viewtag.gr
Όταν ο αντικαταστάτης του Γ. Παπανδρέου, ο Ευ. Βενιζέλος έκανε το μεγάλο –πλην απολύτως σωστό και άκρως ρεαλιστικό- άλμα της συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία, οι παλαιοκομματικοί και άκρως βολεμένοι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κι όταν το ΠαΣοΚ επιχείρησε να μετεξελιχθεί σε «Ελιά» για να μη δημιουργούνται συνειρμοί πέριξ του «κακόφημου» brand name που είχε δημιουργήσει, το εγχείρημα απέτυχε παταγωδώς, σε συνδυασμό με το εκρηκτικό μίσος που ενέσπειρε στην κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση και τελικά αποδείχθηκε το τεράστιο κενό αέρος της Αριστεράς κι ήταν κατά πολύ χειρότερη από εκείνους που κατάγγειλε ως … γερμανοτσολιάδες και… προδότες, φάνηκε περίτρανα το πολιτικό κενό στην Κεντροαριστερά.
Αντί λοιπόν, το ΠαΣοΚ να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο Κεντροαριστερό – Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που θα είχε ως πρώτιστη αρχή την αναγκαιότητα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στον τόπο, πολύ περισσότερο αφού ήταν απαλλαγμένο από την στελεχιακή «δευτεράντζα» που είχε μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ, έγινε… Δημοκρατική Συμπαράταξη. Με ηγέτη την Φώφη Γεννηματά, η οποία χρησιμοποιώντας φρασεολογία της δεκαετίας του ’80 αδυνατεί να πείσει το εκλογικό σώμα που απευθύνεται, ότι είναι ικανή να διοικήσει ακόμη κι ένα περίπτερο.
Τώρα, υπάρχουν μεγάλα ποσοστά εκλογικού σώματος που δεν έχουν που την κεφαλή κλίναι, αλλά η Φώφη Γεννηματά στην επιχείρηση ανασύστασης και μετεξέλιξης της Αριστεράς δεν μπορεί να τα στεγάσει, ούτε με το νέο εγχείρημα της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης», καθώς ο πολιτικός λόγος που εκστομίζει είναι ξύλινος, παιδικά αφελής κι ουδόλως ελκυστικός.
Η Φώφη Γεννηματά, λοιπόν, θα είναι υποψήφια πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Κι επειδή είναι κοινό μυστικό ότι ΚΑΙ η Κεντροαριστερά ελκύει μνηστήρες που θεωρούν ότι είναι μεσσίες, υποψήφιος θα είναι κι ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, της μιας φούχτας ψηφοφόρων.
Υποψήφιος θα είναι, όπως λέγεται, κι ο Δημήτρης Ρέππας με τις πλάτες του μοιραίου Παπανδρέου.
Υποψήφιος, ακούγεται, ότι θα είναι κι ο Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος αντιτίθεται στην διάλυση του ΠαΣοΚ κι όντως αποτελεί έναν πολιτικό με μεταρρυθμιστικό πρόσημο.
Υποψήφιος, όπως ανακοινώθηκε, θα είναι και ο πιο αποτυχημένος δήμαρχος που πέρασε από την Αθήνα, ο Γιώργος Καμίνης, που ουσιαστικά δεν έχει καν δημοτική ομάδα λόγω εσωτερικών προστριβών.
Ταυτοχρόνως, δεν αποκλείεται η υποψηφιότητα του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη.
Άρα, αυτή τη στιγμή με τα δεδομένα που υπάρχουν οδηγούμαστε σε μια τελική εκλογική μονομαχία της Φώφης Γεννηματά με τον Γιώργο Καμίνη. Τουτέστιν, τουτέστιν του «μηδενός» εναντίον του «ελαχίστου».
Η αναμέτρηση θα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Τη Φώφη Γεννηματά είναι προφανές ότι θα στηρίξει η «φυλή» του ΠαΣοΚ. Με κύριο κριτήριο την καταγωγή, το όνομα της και την φόβο μη τυχόν περάσει το κόμμα στα χέρια «ξένων».
Τον Γιώργο Καμίνη θα στηρίξουν κάποιες ελίτ του χώρου που δεν είναι ενταγμένες στη «φυλή» και σε γενικές γραμμές του αναγνωρίζουν ότι δεν έχει στενή σχέση με τον λαϊκισμό που εκπέμπει η αντίπαλός του.
Η κάθοδος του Γιώργου Καμίνη δημιουργεί και μια άλλη παράμετρο. Δημιουργεί σαφή Κεντρογενή τάση καθώς αναπληρώνει μερικώς τα πολιτικά χαρακτηριστικά που εκλείπουν από το ΠαΣοΚ και εν πολλοίς εκφράζουν ο Σταύρος Θεοδωράκης κι η Άννα Διαμαντοπούλου με τον Γιώργο Φλωρίδη. Άρα, δημιουργείται εκ των πραγμάτων και το ερώτημα μήπως αυτοί αναδιατάξουν τα σχέδιά τους.
Τι λείπει από όλους αυτούς τους σχεδιασμούς;
Λείπει η κορυφαία μορφή της Κεντροαριστεράς όλα αυτά τα τελευταία χρόνια.
Λείπει ο Ευ. Βενιζέλος. Δηλαδή ότι καλύτερο διαθέτει η Κεντροαριστερά σε παραταξιακό και κοινοβουλευτικό επίπεδο. Παρ’ όλα τα λάθη του μακρινού του παρελθόντος και κυρίως αυτόν τον καταστροφικό νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Είναι δυνατόν, λοιπόν, να παίξει μπάλα μια ομάδα χωρίς τον κορυφαίο παίκτη της;
Είναι δυνατόν να παίξει η Ρεάλ χωρίς τον Ρονάλντο, η Μπαρτσελόνα χωρίς τον Μέσι και στη θέση τους να πρωταγωνιστήσουν οι Κασιμίρο και Πικέ αντιστοίχως;
Οι απαντήσεις μέσα στο γήπεδο… Άλλωστε ακόμη βρισκόμαστε στην προθέρμανση…
Οι ειδικοί της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας (ΕΔΑΕ) διαλύουν μερικούς από τους πιο συνηθισμένους μύθους και εξηγούν πότε η εφίδρωση σηματοδοτεί κάτι παθολογικό.
Μύθος: Ο ιδρώτας προκαλεί άσχημη μυρωδιά.
Η αλήθεια: Το ανθρώπινο σώμα διαθέτει δύο κύρια είδη ιδρωτοποιών αδένων (εκκριτικοί ή μεροκρινείς και απεκκριτικοί ή αποκρινείς), οι οποίοι παράγουν διαφορετικά είδη ιδρώτα, που είναι σχεδόν άοσμα. Όταν, όμως, ο ιδρώτας που παράγεται στις μασχάλες και στη βουβωνική χώρα συνδυάζεται με τα βακτήρια που φυσιολογικά υπάρχουν στο δέρμα, τότε αναπτύσσεται χαρακτηριστική μυρωδιά. Το καθημερινό μπάνιο, η χρήση αποσμητικών και η αφαίρεση των τριχών από τις μασχάλες ή και τη βουβωνική χώρα μπορεί να συμβάλλουν στη μείωσή της.
Μύθος: Ιδρώνουν περισσότερο όσοι είναι αγύμναστοι.
Η αλήθεια: Ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Η παραγωγή ιδρώτα είναι αυξημένη στους αθλητές για να μπορούν να ρυθμίζουν καλά την εσωτερική θερμοκρασία τους ενόσω προπονούνται ή συμμετέχουν σε αγώνες. Ο μέσος άνθρωπος διαθέτει 2 έως 4 εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες, που παράγουν περίπου μισό λίτρο ιδρώτα την ημέρα. Αυτό έχει ζωτική σημασία για την επιβίωση διότι η εφίδρωση αποτελεί τον φυσικό θερμορυθμιστικό μηχανισμό του σώματος, που το προστατεύει από την υπερθέρμανση. Επομένως, ιδρώτας παράγεται όποτε το έχει ανάγκη ο οργανισμός.
Μύθος: Μόνο οι παχύσαρκοι άνθρωποι ιδρώνουν υπερβολικά πολύ.
Η αλήθεια: Είναι γεγονός πως όσοι διαθέτουν περιττά κιλά έχουν την τάση να ιδρώνουν περισσότερο από τους αδύνατους, αλλά η υπερβολική παραγωγή ιδρώτα μπορεί να προκληθεί και εξαιτίας μίας διαταραχής που λέγεται υπεριδρωσία. Οι πάσχοντες από αυτήν ιδρώνουν 4 έως 5 φορές περισσότερο από το φυσιολογικό είτε επειδή ο οργανισμός τους έχει εγγενώς αυτήν την τάση (η κατάσταση λέγεται πρωτοπαθής υπεριδρωσία), είτε εξαιτίας υποκείμενων προβλημάτων, όπως η λήψη διαφόρων φαρμάκων και ορισμένα προβλήματα υγείας (από τον αλκοολισμό και τον διαβήτη έως τη ρευματοειδή αρθρίτιδα και τον υπερθυροειδισμό) που προκαλούν τη λεγόμενη δευτεροπαθή υπεριδρωσία.
Μύθος: Πρέπει να αποφεύγουμε τα αντιιδρωτικά προϊόντα γιατί προκαλούν καρκίνο.
Η αλήθεια: Ούτε καρκίνο προκαλούν, ούτε νόσο αλτσχάιμερ, όπως πιστεύουν πολλοί. Οι αρμόδιοι επιστημονικοί οργανισμοί (American Cancer Society, Alzheimer’s Association) σε γνωμοδοτήσεις που έχουν εκδώσει αναφέρουν ότι με τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα δεν μπορούν να συσχετιστούν αυτά τα νοσήματα με τα αντιιδρωτικά προϊόντα, ιδιαίτερα με όσα περιέχουν ως ενεργό συστατικό άλατα αργιλίου.
Μύθος: Τα αντιιδρωτικά προϊόντα είναι κατάλληλα μόνο για τις μασχάλες.
Η αλήθεια: Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος ιδρώνει πολύ (από τις παλάμες και τα πέλματα έως το πρόσωπο, το στήθος και τη βουβωνική χώρα) αφού, όμως, πρώτα συμβουλευθείτε τον δερματολόγο σας και δοκιμάσετε το προϊόν που έχετε επιλέξει σε μία πολύ μικρή περιοχή του δέρματος.
Μύθος: Τα αποσμητικά και αντιιδρωτικά προϊόντα πρέπει να χρησιμοποιούνται το πρωί.
Η αλήθεια: Η παραγωγή του ιδρώτα βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα τη νύχτα και αυτό επιτρέπει στα ενεργά συστατικά αυτών των προϊόντων να εισέλθουν ευκολότερα στους πόρους και να εμποδίσουν την εφίδρωση ή να εμποδίσουν την ανάπτυξη του ιδρώτα με τα βακτήρια το πρωί, όταν θα αρχίσετε να κινείστε. Επομένως, είναι καλύτερα να τα χρησιμοποιείτε μετά το βραδινό μπάνιο σας.
Μύθος: Λίγο ταλκ στις μασχάλες «κόβει» τον ιδρώτα.
Η αλήθεια: Το ταλκ δεν είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικό στη μείωση του ιδρώτα. Μόλις βραχεί, δε, δημιουργεί μία ενοχλητική μάζα που λερώνει τα ρούχα. Αντί για ταλκ μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί αντιιδρωτικά προϊόντα.
Μύθος: Οι άνδρες διαθέτουν περισσότερους ιδρωτοποιούς αδένες.
Η αλήθεια: Οι γυναίκες είναι αυτές που διαθέτουν περισσότερους ιδρωτοποιούς αδένες, αλλά ο μύθος οφείλεται στην παρατήρηση ότι οι άνδρες ιδρώνουν περισσότερο. Αυτό, όμως, οφείλεται στο γεγονός ότι οι δικοί τους ιδρωτοποιοί αδένες είναι πιο ενεργοί.
Μύθος: Οι μασχάλες έχουν τους περισσότερους ιδρωτοποιούς αδένες.
Η αλήθεια: Τους περισσότερους ιδρωτοποιούς αδένες διαθέτουν τα πέλματα των ποδιών, αλλά επειδή συνήθως είναι καλυμμένα τις ώρες που δεν κοιμόμαστε, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο ιδρώνουν.
Αλήθεια: Η υπεριδρωσία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Υπολογίζεται ότι προσβάλλει το 2-3% του πληθυσμού ή 367 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Αυτή η παθολογική κατάσταση μπορεί να διαταράξει όλες τις πλευρές της ζωής του πάσχοντος (από την καριέρα και τις προσωπικές σχέσεις μέχρι τη συναισθηματική ευεξία και την αυτοεικόνα), επειδή προκαλεί πολύ ενοχλητικά συμπτώματα ακόμα κι όταν οι συνθήκες δεν το δικαιολογούν (το πιο χαρακτηριστικό είναι οι λεκέδες στα ρούχα, στις μασχάλες). Για την αντιμετώπισή της υπάρχουν πολλοί τρόποι που εφαρμόζονται αναλόγως με το περιστατικό.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι ερευνητές, με επικεφαλής του δρα Ράσμους Ρόερθ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Κοπεγχάγης, οι οποίοι μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 21.500 ασθενείς 18 έως 60 ετών, που είχαν νοσηλευθεί για καρδιακή ανεπάρκεια, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας στο Παρίσι (“Heart Failure 2017”) σχετικά με την εν λόγω καρδιολογική πάθηση.
Από τους συμμετέχοντες στη μελέτη, σε διάστημα 1.000 ημερών μετά τη νοσηλεία τους, πέθαναν από την καρδιά τους το 16% των εργαζομένων και το 31% των ανέργων. Ενώ εισήχθησαν ξανά στο νοσκομείο το 40% όσων είχαν δουλειά και το 42% όσων δεν είχαν.
Η ανεργία έχει σχετισθεί από προηγούμενες μελέτες με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, άλλων ψυχικών προβλημάτων ή και αυτοκτονίας. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η ανεργία αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου ακόμη και νέων ανθρώπων με καρδιακή ανεπάρκεια.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι είναι πολύπλοκος και πιθανότατα πολυπαραγοντικός ο μηχανισμός που συνδέει την ανεργία με τον κίνδυνο θανάτου από καρδιά.
Όπως είπε ο Ρόερθ, «η κατάσταση της απασχόλησης ενός ανθρώπου έχει επίδραση στην ποιότητα της ζωής του και είναι σημαντική τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία του. Έτσι, τόσο από οργανική όσο και από ψυχολογική άποψη, έχει νόημα οι γιατροί να συμπεριλαμβάνουν το αν εργάζεται ή όχι ένας νεότερος ασθενής με καρδιολογικά προβλήματα, στην πρόγνωση της πάθησής του».
Παύλος Δρακόπουλος
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΥΠΕΝ, αντιλαμβανόμενο τις συνέπειες της αύξησης του πληθυσμού του αγριόχοιρου σε κάποιες περιοχές της χώρας, η οποία έχει επιφέρει σημαντικά προβλήματα στο φυτικό κεφάλαιο των αγροτών, αλλά και σοβαρά ατυχήματα με διερχόμενα από επαρχιακούς δρόμους οχήματα, αποφάσισε την άσκηση μιας πολιτικής για την κάρπωση του είδους, που καθορίζεται ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες. Πιο συγκεκριμένα, στη φετινή ρυθμιστική για τη θήρα:
Επίσης, για την προστασία των κατασκηνωτών και ιδιαίτερα των παιδιών, καθορίζεται για πρώτη φορά εφέτος απαγόρευση θήρας έως τα 250 μέτρα από την εξωτερική περίφραξη των κατασκηνώσεων, εφόσον αυτές είναι σε λειτουργία.
Κατά τα λοιπά, η φετινή ρυθμιστική απόφαση της θήρας παραμένει ως είχε και κατά την περσινή χρονιά.
Στα ίδια επίπεδα είναι και τα καθοριζόμενα τέλη των κυνηγών προς το Πράσινο Ταμείο, σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση των Αναπληρωτών Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τα οποία ανάλογα με τη χωρική εμβέλεια της άδειας θήρας καθορίζονται στα:
Ίδιες παραμένουν και οι εισφορές των κυνηγών προς τις αναγνωρισμένες και συνεργαζόμενες με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κυνηγετικές Οργανώσεις, οι οποίες καθορίζονται στα 60 Euro ανά κυνηγό. Από το ποσό αυτό:
Υπενθυμίζεται ότι οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες είναι υποχρεωμένες να δαπανούν ποσό μεγαλύτερο του 50% από τις παραπάνω εισφορές και τέλη σε φιλοθηραματικές δράσεις, ενώ για την Κυνηγετική Συνομοσπονδία αυτή η υποχρέωση ανέρχεται στο 95%.
Οι κυνηγοί που επιθυμούν να εκδίδουν άδεια θήρας απευθείας από τη Δασική Αρχή επιβαρύνονται με τα τέλη που καθορίζονται με την πιο πάνω ΚΥΑ καθώς και με το 90% των εισφορών που πληρώνουν οι κυνηγοί των αναγνωρισμένων κυνηγετικών οργανώσεων. Στην περίπτωση αυτή, το συνολικό ποσό κατανέμεται στο Πράσινο Ταμείο. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την ΥΑ 143570/2614/21.10.2016 αυτοί οι κυνηγοί έχουν πια τη δυνατότητα να αιτούνται και να παραλαμβάνουν και μαζικά την έκδοση άδειας θήρας από τη Δασική Αρχή μέσω ατομικού πληρεξούσιου δικηγόρου και όχι μόνο μεμονωμένα όπως ίσχυε κατά το παρελθόν.
Σημειώνεται τέλος, ότι οι παραπάνω αποφάσεις αναμένονται να εκδοθούν σε ΦΕΚ άμεσα, ενώ επόμενο βήμα για το Υπουργείο είναι η έκδοση της απαραίτητης απόφασης για την απαγόρευση της θήρας στον Αμβρακικό κόλπο.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τα δύο μεγάλα μέτωπα που υπάρχουν αυτή την ώρα στο νησί είναι στις περιοχές Πιτσινιάνικα και στη Μονή Μυρτιδίων. Το γεγονός που δυσχεραίνει κυρίως τις προσπάθειες των πυροσβεστικών δυνάμεων είναι οι δυνατοί άνεμοι και η αλλαγή της κατεύθυνσής τους.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο του νησιού Ευστράτιο Χαρχαλάκη έχουν καεί μέχρι στιγμής 15.000 στρέμματα δάσους και χαμηλής βλάστησης, ενώ κάτοικοι του νησιού που οι φλόγες έφτασαν κοντά στο σπίτι τους έχουν απομακρυνθεί.
Οι πυροσβεστικές δυνάμεις που επιχειρούν στα Κύθηρα ενισχύονται από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Αυτή την ώρα επιχειρούν 84 πυροσβέστες με 30 οχήματα, πεζοπόρο τμήμα 83 ατόμων, 3 ελικόπτερα και 1 αεροσκάφος, ενώ αναμένονται σε λίγο και άλλες δυνάμεις στο νησί.
Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τα Κύθηρα-Στήριξη από την Περιφέρεια Αττικής
Η Περιφέρεια Αττικής εισηγήθηκε άμεσα στον γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, Γιάννη Καπάκη, ύστερα από σχετικό αίτημα του δημάρχου Κυθήρων, να κηρυχθεί το νησί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, έκανε γνωστό με δήλωσή της η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου.
Η κ. Δούρου διαβεβαίωσε πως η αρωγή και η στήριξη της Περιφέρειας Αττικής προς τα Κύθηρα δεν πρόκειται να περιοριστεί μόνο σε τούτες τις δύσκολες ώρες, αλλά θα συνεχιστεί και το επόμενο χρονικό διάστημα, όταν θα απαιτηθεί σειρά έργων υποδομής.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα μιας νέας έρευνας, της πρώτης του είδους της, η οποία έθεσε επί τάπητος το ερώτημα κατά πόσο όντως αποδίδει αυτού του είδους η κατασκοπεία για τη χώρα που την κάνει. Η έρευνα έγινε στα αρχεία της διαβόητης Στάζι, του υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας της Ανατολικής Γερμανίας, που μεσουράνησε την εποχή του ψυχρού πολέμου και, μεταξύ άλλων, διακρίθηκε για τη συχνή κλοπή μυστικών τεχνο-οικονομικής σημασίας από το δυτικό καπιταλιστικό κόσμο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον σουηδό Έρικ Μέγιερσον της Σχολής Οικονομικών της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του γερμανικού ινστιτούτου οικονομικών ερευνών Institute of Labor Economics (IZA), σύμφωνα με το «Science», κατάφεραν -μετά από πολυετείς διαπραγματεύσεις- να αποκτήσουν πρόσβαση και να μελετήσουν πάνω από 150.000 έως τώρα απόρρητες αναφορές πρακτόρων της Στάζι για κλεμμένα επιστημονικά και τεχνολογικά μυστικά.
Οι υποκλοπές, που είχαν γίνει από χιλιάδες πράκτορες κατά την περίοδο 1970-1988, αφορούσαν ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων, από την κατασκευή μηχανών και την παραγωγή χημικών έως τους υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά.
Οι ερευνητές ταξινόμησαν τις υποκλοπές ανά παραγωγικό τομέα (συνολικά 16) και στη συνέχεια μελέτησαν πώς εξελίχθηκε διαχρονικά η συνολική παραγωγικότητα καθενός από αυτούς τους τομείς στην ανατολικογερμανική οικονομία. Η εξέλιξη της λεγόμενης «ολικής παραγωγικότητας» – δηλαδή πόσο αποτελεσματικά αξιοποιούνται όλοι οι συντελεστές της παραγωγής (κεφάλαιο, εργασία κ.α.)- αποτελεί βασικό δείκτη καινοτομίας σε έναν κλάδο και γενικότερα σε μια χώρα. Οι ερευνητές συνέκριναν το επίπεδο παραγωγικότητας με την ένταση της κατασκοπείας σε κανένα βιομηχανικό-τεχνολογικό τομέα ξεχωριστά.
Διαπιστώθηκε ότι αρχικά οι υποκλοπές μυστικών βοήθησαν την Ανατολική Γερμανία να κλείσει το χάσμα παραγωγικότητας από τη Δυτική Γερμανία, κατά μέσο όρο κατά 8,6% έως το 1989. Ιδίως στο πεδίο της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών η κατασκοπεία φαίνεται να απέδωσε ιδιαίτερα, βοηθώντας να μειωθεί η «ψαλίδα» παραγωγικότητας κατά σχεδόν 26%.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του φυσικού Χανς Ρέντερ, πρώην μέλους του Ναζιστικού κόμματος, που ήταν στέλεχος στη δυτικογερμανική Telefunken και ο οποίος επί 28 συναπτά έτη, από το 1957 έως το 1985, πληρωνόταν από τη Στάζι για να της παραδίδει έναν τεράστιο όγκο εγγράφων και πληροφοριών, μεταξύ των οποίων ήσαν τα ολοκληρωμένα σχέδια του τανκ «Λέοπαρντ 1». Ισχυρίσθηκε ότι το έκανε επειδή είχε μεγάλα χρέη και έπρεπε να παρέχει στην οικογένειά του τα προς το ζην.
Σαν την κοκαΐνη
Όμως, σύμφωνα με τη μελέτη, η κατασκοπεία τελικά «κανιβάλισε» τις μακροπρόσθεσμες επενδύσεις της Α. Γερμανίας για Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D). «Η κατασκοπεία αυτού του είδους μπορεί αρχικά να είναι εθιστική σαν την κοκαΐνη, αλλά δεν κάνει καλό σε βάθος χρόνου», δήλωσε ο Μέγιερσον.
Εκ πρώτης όψεως το ισοζύγιο κόστους-οφέλους φαίνεται άκρως ευνοϊκό. Εκτιμάται ότι η Α. Γερμανία είχε ετήσιες δαπάνες περίπου 6,4 εκατομμυρίων ευρώ για τη βιομηχανική-τεχνολογική κατασκοπεία της, ενώ το ετήσιο οικονομικό όφελός της έφθασε έως τα 4,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Κάθε μυστική υπηρεσία θα θεωρούσε ότι τα χρήματά της «πιάνουν τόπο» με το παραπάνω.
Αλλά, κατά τους ερευνητές, θα πρέπει να συνυπολογισθεί ένα τεράστιο κρυφό κόστος της κατασκοπείας: οι εγχώριες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε R&D που δεν έγιναν ποτέ, οι τεχνολογικές πατέντες που ποτέ δεν κατοχυρώθηκαν, το καινοτομικό πνεύμα που ποτέ δεν εξαπλώθηκε στη χώρα.
«Μπορεί η κατασκοπεία να είναι ένας τρόπος να προλάβεις τον άλλο. Αλλά δεν είναι η στρατηγική για να γίνεις παγκόσμιος ηγέτης», τόνισε ο Μέγιερσον.
Σε αυτό συμφωνεί και η ειδική στην ιστορία της βιομηχανικής-τεχνολογικής κατασκοπείας Κίτι Μακράκης του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια (Georgia Tech) στην Ατλάντα. Σε πολλά βιβλία και μελέτες της έχει υποστηρίξει ότι τελικά το ανατολικογερμανικό πρόγραμμα τεχνολογικής κατασκοπείας ήταν μια αποτυχία. Όπως είπε, ακόμη και οι προσπάθειες της Α. Γερμανίας στους υπολογιστές αποδείχθηκαν σκέτο «φιάσκο».
Όμως, ο πειρασμός για τις κυβερνήσεις ήταν και είναι πάντα μεγάλος. Η τεχνολογική και βιομηχανική κατασκοπεία βοήθησε τη Σοβιετική Ένωση του Στάλιν να αποκτήσει κι εκείνη την ατομική βόμβα λίγα χρόνια μετά τις ΗΠΑ. Αλλά και οι ΗΠΑ, πολύ νωρίτερα, στις αρχές του 19ου αιώνα, είχαν θέσει τα θεμέλια για να γίνουν παγκόσμια δύναμη, χάρη στη συστηματική υποκλοπή τεχνολογικών μυστικών και εξειδικευμένων επιστημόνων που έκαναν από άλλες χώρες της Ευρώπης – κάτι που πολύ βολικά προτιμούν πια να ξεχνούν….
Αλλά ας θυμηθούμε και τη Βυζαντινή αυτοκρατορία, η οποία τον 6ο αιώνα μ.Χ. είχε κλέψει -με τη βοήθεια μοναχών!- τα μυστικά των Κινέζων για να σπάσει το μονοπώλιό τους στην παραγωγή μεταξιού. Η ίδια ιστορία συνεχίζεται αέναα μέχρι σήμερα, με ανερχόμενες παγκόσμιες δυνάμεις όπως η Κίνα να έχουν συχνά κατηγορηθεί για κάτι ανάλογο.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
http://legacy.iza.org/en/webcontent/publications/papers/viewAbstract?dp_id=10816
Παύλος Δρακόπουλος
Αναφορικά με την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ο κ. Γαβρόγλου ξεκαθαρίζει: «Πρόθεση του υπουργείου είναι η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και η θέσπιση ενός συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα στηρίζεται στο ισχυρό εθνικό απολυτήριο», ενώ απαντώντας για τον χρονικό ορίζοντα της αλλαγής του συστήματος, διαβεβαιώνει ότι «οι μαθητές και οι μαθήτριες δεν πρόκειται να αιφνιδιαστούν».
Εν όψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς ο υπουργός Παιδείας λέει ότι «έχουν ολοκληρωθεί ήδη οι περισσότερες από τις διεργασίες που απαιτούνται ώστε, να εξασφαλίσουμε την ομαλή λειτουργία από την πρώτη ημέρα».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Είναι καινούργια αυτή η τάση κι όμως είναι, πιθανά, από τις πιο απλές. Παρότι είναι ασυνήθιστη. Διασημότητες (βλέπε “celebrities”) και πρόσωπα με επιρροή (βλέπε “influencers”), τόσο στην Αυστραλία όσο και αλλού, πλέον, εμφανίζονται στις selfies τους και σε επαγγελματική φωτογράφιση, χαμηλοβλεπούσες! Κοιτάζουν κάτω, κι όχι εμάς! Κι ας το ομολογήσουμε: αυτή η απουσία αυθάδειας στο βλέμμα που καρφώνει τον φακό – εμάς, δηλαδή – γεννά ένα πιο ειλικρινές, πιο ανυπόκριτο vibe.
Τώρα, είτε κοιτάζοντας τα σκαλοπάτια καθώς ανεβαίνουν μια σκάλα, είτε στρέφουν το πρόσωπο τους την τελευταία στιγμή στη διάρκεια φωτογράφισης, πάμπολλες επώνυμες δοκιμάζουν τη νέα τάση. Ποια να πρωτοαναφέρει κανείς; Τις γκουρού της Queensland στην Αυστραλία, Shani Grimmond και Hannah Polites; Την μπλόγκερ ταξιδιών Sjana Earp; Το μοντέλο Mimi Elashiry; Μήπως την Devin Brugman του «A Bikini A Day»; Ίσως, την Elyse Knowles, σταρ του μόντελινγκ; Ή την social star Inka Williams; Είναι όλες «It Girls».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
