«Έφυγε» κι η Αρλέτα!

Ένας θρύλος του νέου κύματος, που ξεπέρασε κατά πολύ την προσωπική της ατομικότητα κι έγινε συνώνυμο μιας εποχής, μαζί με τον Γιάννη Σπανό, τον Νότη Μαυρουδή, την Πόπη Αστεριάδη, τον Μιχάλη Βιολάρη, την Καίτη Χωματά, τον Γιώργο Ζωγράφο, τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Λάκη Παππά…

Την Αρλέτα τη γνώρισα από τον Γιάννη Σπανό και τις πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές στην οποία την είχα προσκεκλημένη κάθε φορά που ένιωθε ότι κάτι είχε να πει. «Δύσκολος» άνθρωπος βίωνε με δυσκολία τη δημοσιότητα. Το πιο σωστό είναι να πούμε ότι την απεχθανόταν. Προτιμούσε τις παρέες σε σπίτια με φίλους, όπου μιλούσε ασταμάτητα… Μέχρι σημείου να εκνευρίζει τους άλλους με την πολυλογία της…

Ήταν μια σημαντική καλλιτεχνική προσωπικότητα, που διόλου τυχαία την αποκάλεσαν Τζοάν Μπαέζ.

Ιδιαίτερος χαρακτήρας, «δύσκολος» μα και γλυκός άνθρωπος, ζούσε σε έναν δικό της κόσμο που τον οραματιζόταν τελείως διαφορετικό από τα ειωθότα.

Οι παλαιότεροι που την έζησαν στις μπουάτ της Πλάκας στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, έλεγαν ότι πολλές φορές αισθανόταν άβολα εκεί, είτε από την αστυνόμευση και λογοκρισία της χούντας είτε λόγω της σχετικής συμβατικότητας του κοινού που πήγαινε και την άκουγε.

Πρακτικός άνθρωπος, ίσως και λίγο τεμπέλα, δεν μπόρεσε ποτέ να αξιοποιήσει τα μαθήματα που της έκανε ο Νότης Μαυρουδής στην κιθάρα και κυρίως στο πώς να τοποθετεί τα δάκτυλά της σ’ αυτή, για μεγαλύτερη ευκολία. Δεν διάβαζε, δεν είχε υπομονή, δεν έβρισκε… χρόνο. Ωστόσο, κατάφερε με τον δικό της τρόπο να δημιουργήσει τον προσωπικό της ήχο και ν’ αποκτήσει το δικό της στίγμα.  Κι ήταν ιδιαίτερη συγκινητική η τελευταία της επιθυμία: Να πάρει μαζί της την πρώτη της κιθάρα!

Λάτρευε τον σκύλο της, τα γατιά της, τα έκανε στιχουργικά θέματα σε κάποια τραγούδια της.

Λάτρευε και τον Χατζηδάκι. Λέει ο Γιάννης Σπανός, ότι κάθε φορά που η Αρλέτα ήταν να συναντηθεί με τον «μεγάλο ερωτικό», ένιωθε ότι είχε ραντεβού με το θείο, το επουράνιο!

Λάτρευε και κάτι ακόμη: Την ιστορία και την παράδοση. «Χώθηκε» στα βάθη του Χατζηδάκι, του Θεοδωράκη, του Αττίκ, του ρεμπέτικου. Και το έκανε με τεράστιο σεβασμό μα με τη δική της ερμηνευτική σφραγίδα.

Ακόμη κι όταν άρχισε να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία, το έκανε με μοναδική αξιοπρέπεια. Μόνο ο πιο καλός της φίλος, ο Λάκης Παπαδόπουλος, βίωσε μαζί της την πορεία της στο αναπόφευκτο.

Πορεύτηκε στο μουσικό στερέωμα 51 χρόνια με τον απαράμιλλο λυρισμό της και τις χαμηλόφωνες – εσωτερικές – ποιητικές ερμηνείες της. Κι αυτό αποτελεί το μέγα της εύσημο. Ειδικά στο ξεκίνημά της που κυριαρχούσε παγκοσμίως η ροκ υστερία, εκείνη επέμενε στο δικό της ύφος. Και στη συνέχεια, όμως, ουδόλως ενέδωσε στα μεγάλα φώτα και τον καταναλωτισμό της μουσικής και του τραγουδιού.

Η Αρλέτα έφυγε, μα με την προσωπικότητα, τη φωνή, τους στίχους και τις μουσικές της θα εξακολουθήσει να εξιτάρει τις αισθήσεις της Βαλκάνιας και Μεσόγειας ανθρωπογεωγραφίας μας…

Μέσα από όλα αυτά, δεν μπορούμε παρά να πούμε με ρεαλισμό ότι και για εμάς και για εκείνη η ζωή συνεχίζεται στο πέρασμα του χρόνου.

Καλό ταξίδι νάχει…

Την Πέμπτη 17 Αυγούστου, ο ποντιακής καταγωγής ρώσος κοσμοναύτης, Φιοντόρ Γιουρτσίχιν (Θεόδωρος Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλος), θα πραγματοποιήσει έναν εξάωρης διάρκειας διαστημικό «περίπατο» εκτός του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), όπου βρίσκεται από τον Απρίλιο. Το τηλεοπτικό κανάλι της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA TV) θα μεταδώσει ζωντανά τον εξάωρο διαστημικό περίπατο. Η μετάδοση θα αρχίσει στις 17:00 ώρα Ελλάδος της Πέμπτης.

Ο Γιουρτσίχιν θα συνοδεύεται από ένα νεότερο ρώσο κοσμοναύτη, τον μηχανικό Σεργκέι Ριαζάνσκι. Το «ντουέτο», μεταξύ άλλων, θα πραγματοποιήσει χειροκίνητη εκτόξευση πέντε νανοδορυφόρων. Ο ένας μικροσκοπικός δορυφόρος θα είναι κλεισμένος σε ένα περίβλημα που έχει εκτυπωθεί τρισδιάστατα και στόχος είναι να μελετηθούν οι επιπτώσεις του διαστήματος στα υλικά που έχουν παραχθεί από τρισδιάστατο εκτυπωτή.

Ένας άλλος μίνι-δορυφόρος θα εκτοξευθεί επ’ ευκαιρία της 60ής επετείου της εκτόξευσης του πρώτου τεχνητού δορυφόρου στην ιστορία, του «Σπούτνικ 1» από την ΕΣΣΔ, καθώς και λόγω της 160ής επετείου από τη γέννηση του ρώσου επιστήμονα Κονσταντίν Τσιολκόφσκι, «πατέρα» της θεωρητικής αστροναυτικής και του πυραυλικού προγράμματος της Ρωσίας. Οι δύο κοσμοναύτες θα συλλέξουν επίσης δείγματα από το εξωτερικό του Διαστημικού Σταθμού, στο πλαίσιο των μελετών για τις μικροβιακές κοινότητες που ζουν έξω από αυτόν.

Ο έμπειρος Γιουρτσίχιν, ο οποίος έχει τιμηθεί με την ανώτατη διάκριση του «Ήρωα» της Ρωσικής Ομοσπονδίας και με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας, γεννήθηκε το 1959 στο Βατούμι της Γεωργίας και επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα, όπου ζει η μητέρα του. Αυτή την περίοδο πραγματοποιεί το πέμπτο διαστημικό ταξίδι του και το τέταρτο στον ISS. Είναι ο όγδοος ρώσος κοσμοναύτης που έφθασε τα πέντε διαστημικά ταξίδια και ο δεύτερος γηραιότερος που έχει βρεθεί στο διάστημα.

Μέχρι σήμερα έχει «περπατήσει» στο διάστημα σχεδόν 52 ώρες, κατέχοντας την έκτη θέση μεταξύ όλων των αστροναυτών του κόσμου. Είναι σήμερα ο 13ος στον παγκόσμιο κατάλογο των αστροναυτών σε συνολική διάρκεια παραμονής στο διάστημα, αλλά όταν επιστρέψει στη Γη στις 3 Σεπτεμβρίου, θα έχει ανέβει στην έβδομη θέση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δεν το γλένταγαν και τόσο…

Συναντιούνται δύο φίλοι που είχαν χρόνια να συναντηθούν.

-Ωωωωω για σου Παντελή που είσαι βρε ψυχή μου;

-Για σου ρε Μητσάρα, χρόνια και ζαμάνια έχω να σε δω. Η Οικογένεια καλά;

-Καλά Μητσάρα μου, μια χαρά;

-Η κόρη σου η Σούλα καλά είναι; Θυμάμαι που την κρατούσα αγκαλιά βρε παιδί μου. Ρώτησε ο Μητσάρας.

-Άκου να δεις Μήτσο μου χαρές με την Σούλα μου.

-Για πες, για πες.

-Αρραβωνιάστηκε με ένα παλληκάρι από την Κρήτη. Πήγαμε εκεί χαρές, γλέντια για τέσσερις μέρες περάσαμε ζωή και κότα. Δεν ταίριαξε όμως με το παλληκάρι και χωρίσανε.

Μετά γνώρισε ένα άλλο καλό παιδί από τα Γιάννενα. Πήγαμε στα Γιάννενα και επί 6 μέρες είχαμε γλέντι αρραβώνων. Τα συμπεθέρια μάλαμα  Μήτσο μου. Κρίμα όμως ο γαμπρός ροχάλιζε και η Σούλα μου τον χώρισε.

Ευτυχώς μετά γνώρισε έναν λεβέντη από την Θεσσαλονίκη. Λοιπόν κάναμε έναν αρραβώνα με δέκα μέρες γλέντια και φαγοπότια. Κάτι όμως και εδώ δεν πάει καλά… Άσε τα δικά μου Μήτσο, η δικιά σου κόρη τι κάνει;

-Τι να κάνει βρε Παντελή μου. Και η δικιά μου κόρη π*υτάνα είναι αλλά δεν το γλεντάμε και τόσο…

ΓΝΩΜΙΚΟ

Στον άνθρωπο με κακή αγωγή, το θάρρος γίνεται θράσος, η σοφία  σχολαστικότητα, η ευφυΐα κοροϊδία, η απλότητα βαναυσότητα και η  καλοσύνη γίνεται κολακεία. 

John Locke –  (Άγγλος φιλόσοφος ) – 1632-1704 

«O εκτοπισμός των Ελλήνων του Πόντου από την Τουρκία είναι ένα ελάχιστα γνωστό κεφάλαιο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου», γράφει σε  εκτενές αφιέρωμα για τα δεινά που βίωσε ο ποντιακός ελληνισμός στην Τουρκία  η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) στο πολιτιστικό της ένθετο.  Ο γερμανός δημοσιογράφος της εφημερίδας της Φρανκφούρτης ταξίδεψε ο ίδιος στη Μαύρη Θάλασσα, στην αλλοτινή πατρίδα της γιαγιάς του και διηγείται την ιστορία της φυγής της, τον Αύγουστο του 1917 από την πόλη Ορντού (σ.σ. παλιά ελληνική ονομασία Κοτύωρα).

Ο αρθρογράφος περιγράφει τα γεγονότα του Αυγούστου του 1917, όταν δεκάδες ρωσικά πολεμικά πλοία και ρώσοι στρατιώτες άρχισαν να πολιορκούν την πόλη. Όπως επισημαίνει ο δημοσιογράφος, «γινόταν πόλεμος, η Ρωσία πίεζε την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη βορειοανατολική της πλευρά. Θεωρούσε εαυτήν προστάτιδα δύναμη των χριστιανικών μειονοτήτων. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί, αντίθετα, υποπτεύονταν τους χριστιανούς ως συνεργούς του εχθρού. Με αυτό το πρόσχημα σφαγιάστηκε και εκτοπίστηκε ολόκληρος ο αρμενικός πληθυσμός των ακτών της Μαύρης Θάλασσας το 1915 – και στην Ορντού. Τα άδεια σπίτια των Αρμενίων ήταν μια προειδοποίηση προς τους Έλληνες: ότι θα ήταν οι επόμενοι». Ο φόβος του ελληνικού πληθυσμού της Ορντού ότι θα έχει την ίδια μοίρα ήταν τόσο μεγάλος, αναφέρει ο αρθρογράφος, ώστε 2.500 άτομα επιβιβάστηκαν στα ρωσικά πολεμικά πλοία για να διαφύγουν. Όπως σημειώνει, «ο κόσμος πληροφορήθηκε μόλις εννιά μήνες αργότερα τη ρωσική επίθεση και την εκκένωση της πόλης από άτομα της ελληνικής μειονότητας. Οι New York Times έγραψαν για τα γεγονότα τον Απρίλιο του 1918. Το σχετικό άρθρο φιλοξενούσε δηλώσεις κατοίκων της Ορντού που είχαν διαφύγει μέχρι και το Μπρούκλιν».

Το δημοσίευμα αναφέρεται μεταξύ άλλων στη Συνθήκη της Λωζάννης και την αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία, όπως σχολιάζει ο αρθρογράφος, «άφησε βαθιά τραύματα σε όσους επλήγησαν. Οι απόγονοι των εκτοπισμένων Ελλήνων του Πόντου αισθάνονται τον πόνο μέχρι σήμερα».

Η FAZ αναφέρεται σε απελάσεις όσων Ελλήνων Ποντίων δεν είχαν επιβιβαστεί στα ρωσικά πλοία και σε αναγκαστικές πορείες θανάτου προς την ενδοχώρα, που προκάλεσαν τον θάνατο πολλών από ασθένειες και εξάντληση. Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, «ήταν η αρχή αυτού που πολλοί ιστορικοί χαρακτηρίζουν στο μεταξύ γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ολοένα περισσότεροι Έλληνες εκτοπίζονταν από παράκτιες πόλεις με πορείες θανάτου προς την ενδοχώρα, παραστρατιωτικές ομάδες επιτίθεντο σε ελληνικά χωριά σκοτώνοντας τους κατοίκους τους (…). Η τουρκική κυβέρνηση αρνείται μέχρι σήμερα να αναγνωρίσει τη συστηματική εξόντωση Αρμενίων, Ελλήνων και άλλων χριστιανών. Το ψήφισμα του γερμανικού κοινοβουλίου το 2016 αναγνωρίζει τη γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων, αλλά η εκτέλεση των Ελλήνων του Πόντου – εκτιμήσεις κάνουν λόγο για έως και 350.000 ανθρώπους – δεν αναφέρεται ρητά. Γίνεται λόγος (σ.σ. στο ψήφισμα) μόνο για “μέλη άλλων χριστιανικών εθνοτικών ομάδων”».

Προέλευση: Deutsche Welle - ΑΠΕ-ΜΠΕ