Η συσχέτιση όρασης και μάθησης είναι πολύ ισχυρή. Μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου 80% όσων μαθαίνει το παιδί στο σχολείο παρουσιάζονται με οπτικό τρόπο, επομένως οποιαδήποτε διαταραχή της όρασης μπορεί να αποδειχθεί επιζήμια, σύμφωνα με επιστήμονες του Αμερικανικό Εθνικού Κέντρου Όρασης των Παιδιών & Οφθαλμολογικής Υγείας.
Οι ειδικοί σημειώνουν ότι οι διαταραχές αυτές είναι εξαιρετικά συνηθισμένες, αφού περισσότερα από ένα στα τέσσερα παιδιά σχολικής ηλικίας και 5-10% των παιδιών προσχολικής ηλικίας πάσχουν από οφθαλμολογικά προβλήματα, ενώ περισσότερα από ένα στα πέντε έχουν αδιάγνωστα προβλήματα στα μάτια, επειδή δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ από οφθαλμίατρο.
«Όταν το παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες στο σχολείο, από το να μη βλέπει καλά ό,τι γράφει ο δάσκαλος στον πίνακα έως το να μη μπορεί να διαβάσει σωστά, όχι μόνο παρεμποδίζεται η μάθηση, αλλά του προκαλείται σύγχυση, αισθάνεται άσχημα για τον εαυτό του και μπορεί τελικά να επηρεαστεί αρνητικά η στάση του απέναντι στη μάθηση καθαυτή» λέει ο χειρουργός-οφθαλμίατρος δρ. Αναστάσιος Κανελλόπουλος, καθηγητής Οφθαλμολογίας Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης και προσθέτει: «Δεδομένου, λοιπόν, ότι τουλάχιστον 25% των παιδιών σχολικής ηλικίας έχουν οφθαλμολογικές παθήσεις, είναι πολύ σημαντικό να γίνεται προληπτικός έλεγχος της όρασης κάθε χρόνο πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ώστε να αντιμετωπιστεί εγκαίρως οποιοδήποτε δυνητικό εμπόδιο στην επιτυχία και την ευεξία του παιδιού στο σχολείο. Τα περισσότερα οφθαλμολογικά προβλήματα στα παιδιά είναι αντιμετωπίσιμα, αν διαγνωστούν εγκαίρως».
Τα ύποπτα συμπτώματα
«Αυτό που πρέπει να θυμούνται οι γονείς είναι ότι τα παιδιά συνήθως δεν παραπονιούνται για την όρασή τους, διότι δεν συνειδητοποιούν καν ότι δεν βλέπουν καλά» τονίζει ο Δρ. Κανελλόπουλος και σημειώνει: «Επομένως, οι γονείς είναι εκείνοι που πρέπει να τα πηγαίνουν για προληπτικό έλεγχο και επίσης να έχουν τον νου τους για ύποπτα συμπτώματα».
Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι:
* Πονοκέφαλος, κούραση των ματιών, υπερβολικό βλεφάρισμα ή τρίψιμο των ματιών.
* Θολή ή διπλή όραση.
* Αλληθώρισμα ή κίνηση των ματιών ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.
* Διάβασμα με το βιβλίο πολύ κοντά στο πρόσωπο.
* Σκύψιμο χαμηλά στο τραπέζι, όταν διαβάζουν ή γράφουν.
* Χρήση μόνο του ενός ματιού (το παιδί μπορεί να κοιτάζει από το πλάι ή να κλείνει το ένα μάτι, όταν θέλει να δει κάτι).
* Δυσκολίες στο διάβασμα (π.χ. χάνει λέξεις ή παραλείπει ολόκληρες προτάσεις, πρέπει να δείχνει κάθε λέξη με το δάκτυλο για να μείνει στην ίδια γραμμή, διαβάζει αργά ή δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει, επαναλαμβάνει τις λέξεις ή μπερδεύει τις παρόμοιες λέξεις και τις διαβάζει λάθος).
* Επίμονη αντιστροφή γραμμάτων ή λέξεων (μετά τη Β’ Δημοτικού).
* Δυσκολίες στο να θυμηθεί, να αναγνωρίσει ή να αναπαράγει σχήματα.
* Φτωχός συντονισμός ματιών-χεριών.
* Διάσπαση της προσοχής στην τάξη.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
