Η κετογονική (ή απλώς κετονική) δίαιτα, που μειώνει στο ελάχιστο τους υδατάνθρακες, βελτίωσε τη μνήμη και την αντοχή σε πειραματόζωα προχωρημένης ηλικίας, αυξάνοντας παράλληλα τη διάρκεια της ζωής τους.
Αυτό έδειξαν δύο νέες αμερικανικές επιστημονικές έρευνες που έγιναν σε ποντίκια και οι οποίες γεννούν ελπίδες ότι ίσως αυτού του είδους η διατροφή θα μπορούσε να βοηθήσει και τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας να ζήσουν περισσότερο και με καλύτερη σωματική και νοητική υγεία.
Η κετογονική διατροφή βασίζεται σε αυξημένα λίπη, χαμηλές πρωτεΐνες και χαμηλούς έως μηδενικούς υδατάνθρακες, έτσι ώστε το ήπαρ να παράγει κετόνες ως «καύσιμη ύλη» -αντί για γλυκόζη (σάκχαρο) από τους υδατάνθρακες- προκειμένου να τροφοδοτήσει με ενέργεια τα διάφορα όργανα του σώματος και ιδίως τον εγκέφαλο (μια διαδικασία που λέγεται κέτωση).
Για να λειτουργήσει η κέτωση, οι υδατάνθρακες πρέπει να είναι υπερβολικά χαμηλοί. Στις δύο νέες έρευνες, οι θερμίδες στην τροφή των ποντικιών προέρχονταν από λίπη σε ποσοστό περίπου 90%.
Ήδη από τη δεκαετία του 1920 η δίαιτα αυτή χρησιμοποιήθηκε ως μέτρο μείωσης των κρίσεων επιληψίας. Πιο πρόσφατα, οι κετο-δίαιτες τείνουν να γίνουν ευρύτερα γνωστές και προωθούνται με το σκεπτικό ότι παρέχουν διάφορα οφέλη στην υγεία.
Οι δύο νέες μελέτες, με επικεφαλής τον Έρικ Βέρντιν του Ινστιτούτου Buck για την Έρευνα στη Γήρανση της Καλιφόρνια και τον καθηγητή Γιον Ράμσεϊ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Ντέηβις αντίστοιχα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό κυτταρικού μεταβολισμού “Cell Metabolism”, δείχνουν ότι οι εν λόγω δίαιτες αξίζει να μελετηθούν περαιτέρω.
«Το γεγονός ότι παρατηρήσαμε ένα τέτοιο αποτέλεσμα στη μνήμη και στη λειτουργία του εγκεφάλου, είναι πραγματικά συναρπαστικό. Τα πιο γέρικα ποντίκια που είχαν κάνει την κετογονική διατροφή, είχαν καλύτερη μνήμη ακόμη και από τα νεαρά ποντίκια που δεν την είχαν κάνει. Αυτό είναι πράγματι αξιοσημείωτο» δήλωσε ο Βέρντιν.
Και οι δύο έρευνες -που υπέβαλαν σε διάφορα τεστ τα πειραματόζωα- έδειξαν ότι υπήρξαν βελτιώσεις στη μέση διάρκεια της ζωής και στη μνήμη, ενώ η δεύτερη μελέτη έδειξε επίσης βελτίωση της φυσικής αντοχής και δύναμης. Η μέση αύξηση στη διάρκεια ζωής των ποντικιών ήταν 13% (επτά έως δέκα χρόνια αν ήσαν άνθρωποι), σε σχέση με τα πειραματόζωα που είχαν κάνει διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες
«Αυτό το εύρος των αλλαγών στη φυσική κατάσταση των ζώων με εξέπληξε» δήλωσε ο Ράμσεϊ.
«Μία τέτοια διατροφή ουσιαστικά αναδιοργανώνει όλο τον μεταβολισμό» σύμφωνα με τον Βέρντιν. Όμως το σοκ για το σώμα μπορεί να ενέχει και κινδύνους. Μεταξύ άλλων, όπως διαπιστώθηκε και από τα πειραματόζωα των δύο μελετών, τελικά η κετογονική δίαιτα μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία. Για να αποφευχθεί αυτό, όπως είπαν οι επιστήμονες, πρέπει να γίνεται εναλλαγή της κετογονικής και της κανονικής διατροφής.
«Η κετογονική δίαιτα είναι δραστική, αλλά και πολύπλοκη για να την ακολουθήσει κανείς», γι’ αυτό πρέπει κανείς να συμβουλευθεί έναν ειδικό, προτού την ξεκινήσει μόνος του, προειδοποίησε ο Βέρντιν.
Τόνισε ότι απώτερος στόχος των επιστημόνων είναι να βρουν ένα ισοδύναμο φάρμακο, που θα καθιστά περιττή τη δίαιτα και θα αποτελεί αντίδοτο στα νοητικά προβλήματα λόγω της γήρανσης και της άνοιας.
Σύνδεσμοι για τις επιστημονικές δημοσιεύσεις: http://www.cell.com/cell-metabolism/fulltext/S1550-4131(17)30489-8
και
http://www.cell.com/cell-metabolism/fulltext/S1550-4131(17)30490-4
ΑΠΕ-ΜΠΕ
