Πρόσφατα πέρασα από μια περιοχή που καλλιεργεί μεγάλες ποσότητες ακτινιδίου. Μίλησα με παραγωγούς και εκείνοι με ξενάγησαν στα περιβόλια τους, που ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τα γεμάτα τσαμπιά των ακτινιδίων, τη ποσότητα, τη ποιότητα και το μέγεθος που είχαν τα προϊόντα τους.
Γράφει η συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Ειρήνη Αιμονιώτη
Τα ακτινίδια που διατίθενται στην Ελλάδα σπάνια ξεπερνούν τα 90 γρ. και εκεί τα δέντρα φιλοξενούσαν καρπό άνω των 100 γρ. Σε πολλές περιπτώσεις ο καρπός ξεπερνούσε τα 140, ακόμη και τα 160 γρ.
Εκατομμύρια τόνοι περιμένουν να εξαχθούν, και η τιμή του έλληνα παραγωγού έχει ανέβει στα ύψη, λόγω της έλλειψης ακτινιδίου στην ευρωπαϊκή αγορά.
Η ακαρπία της Ιταλίας, έφερε περισσότερους ιταλούς και ισπανούς εμπόρους στα χωράφια των ελληνικών χωραφιών.
Άλλοι επονομαζόμενοι «ιταλοί έμποροι» με υποτιθέμενες τεράστιες γνωριμίες στο εξωτερικό, διατηρούν ελληνικές εταιρίες, γραφεία και έδρες στην Ελλάδα, και αυτό είναι ένα ακόμη τυράκι, για να πιάσουνε περισσότερους παραγωγούς στη φάκα.
Πέρα των ελλήνων εμπόρων που αυτή την εποχή- μέρες πριν δοθεί η άδεια για να κοπούν τα ακτινίδια- βρίσκονται στα χωράφια, και κλείνουν τις συμφωνίες τους, μοιράζοντας επιταγές και χρήματα , κυκλοφορούν και μεγάλα επώνυμα αυτοκίνητα με ιταλούς, ισπανούς, και αλβανούς ανεβάζοντας τις τιμές των παραγωγών και υποσχόμενοι τον ουρανό με τα άστρα.. κοιτάζουν πως θα πιάσουν στον ιστό τους όλο και περισσότερους.
Από την άλλη οι παραγωγοί, λόγω της αυξημένης φορολογίας, που πλέον δεν αφήνει κανένα εισόδημα στην ελληνική οικογένεια, προσπαθούν να πάρουν ένα κομμάτι των χρημάτων «μαύρα» με την ελπίδα ότι έτσι θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Και εκεί γίνεται το πανηγύρι. Ο έμπορας γνωρίζοντας τις ανάγκες του παραγωγού, του υπόσχεται πως θα πληρώσει και «μαύρα» και μετρητά, και σε καλή τιμή τα ακτινίδια του. Ο παραγωγός πιάνεται στη φάκα. Η νταλίκα κλείνεται για την φόρτωση. Ο παραγωγός φωνάζει εργάτες για να μαζέψουν και τους πληρώνει από τη τσέπη του. Το φορτηγό έρχεται, αλλά λόγω «δυστυχώς» κάποιον εκτάκτων προβλημάτων του εμπόρου, και λόγω έλλειψης μετρητών, δίνει στον παραγωγό μια επιταγή ή ακόμη και συναλλαγματική 3μηνη, στη καλύτερη περίπτωση, για να του πάρει το εμπόρευμα που έχει ήδη φορτωθεί στη νταλίκα.
Άλλη περίπτωση «απατεώνα έμπορα», είναι η εξής.
Ο έμπορας με πειραγμένο «σακχαρόμετρο» λέει στον παραγωγό πως τα σάκχαρα των φρούτων έχουν ανέβει υπερβολικά και πως πρέπει να τα κόψει το συντομότερο δυνατό, γιατί θα καταστραφεί η σοδιά του. Φυσικά κοιτάζει ..να τον «διευκολύνει» αφού τα σάκχαρα ανέβηκαν, και έτσι παίρνει «μπίρ μπαρά» ότι έχει μέσα το χωράφι.
Οι περιπτώσεις είναι πολλές και οι απατεώνες, γυρνάνε γύρω από το μέλι σαν τις σφήγκες.
Συνήθως , κυρίως οι ξένοι, ανεβάζουν την τιμή υπερβολικά πολύ, για να διώξουν από το στίβο τους έλληνες εμπόρους που δραστηριοποιούνται χρόνια στην ελληνική αγορά. Το πόκερ ξεκίνησε…
Ο παραγωγός θέλει καλύτερη τιμή, ο έμπορος δεν θέλει να πληρώσει και το παιχνίδι πολλές φορές ξεφεύγει από πολλούς κανόνες.
Oι τιμές της αγοράς
Τα ακτινίδια «Τσεκελίδη» έκλεισαν με τιμή 0,50 ευρώ, το ανώτερο στον παραγωγό, το κιλό.
Τα ακτινίδια «Ηayworth» έκλεισαν μέχρι και 0,70 ευρώ το κιλό.
Τιμή λιανικής 4.10 ευρώ και άνω στις ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
Πάμε στους συνεταιρισμούς.
Το πρώτο λάθος. Πολλοί συνεταιρισμοί στην Ελλάδα λειτουργούν σαν ιδιωτικές επιχειρήσεις. Πολλοί από αυτούς τους συνεταιρισμούς, έχουν απαξιωθεί και άλλοι έχουν κλείσει. Πολλοί συνεταιρισμοί, έχουν αφήσει στον αγρότη να πιστέψει πως έτσι πρέπει να είναι.
Από την άλλη ο αγρότης, βλέπει τον συνεταιρισμό που είναι μέλος, σαν πελάτη. Ενώ το κάθε μέλος ενός συνεταιρισμού, έχει και δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Ο συνεταιρισμός, απλά, είναι μια επιχείρηση όπου τα μέλη του, εργάζονται για ένα κοινό «όφελος». Μαζί στα κέρδη μαζί και στις ζημιές.
Τα παραδείγματα για υγιή οικονομία είναι πολλά στο εξωτερικό. Και πρωτοστατούν πάντα οι συνεταιρισμοί. Γιατί; Γιατί απλά, δυστυχώς η χώρα που δίδαξε την συνεταιριστική έννοια, σε όλο τον κόσμο, δεν έμαθε ποτέ τι σημαίνει «κοινωνική οικονομία».
Ομάδες παραγωγών.
Η ερώτηση εδώ είναι απλή.
Αν οι αγρότες του κάθε αγροτικού προϊόντος στην Ελλάδα, μαζευόταν σε μια ομάδα. Παράδειγμα ομάδα ακτινιδίου, ομάδα ντομάτας, κ.ά.
Θα μπορούσαν να διαμορφώσουν οι έμποροι, τις τιμές, αλλά και τους τρόπους πληρωμής; Για να μη μπω σε περισσότερα οφέλη που θα μπορούσαν οι ίδιοι να είχαν.
α. Οι ομάδες παραγωγών σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας θα μπορούσαν να συνεργαστούν μέσω περιφερειών τους, και θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν προγράμματα. β. Θα μπορούσαν να φτιάξουν τα δικά τους συσκευαστήρια και τυποποιητήρια ανά περιοχή, γ. Βιομηχανίες, επεξεργασίας και κονσερβοποίησης. Και άλλα πολλά που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας ανά περιοχή, αληθινή ανάπτυξη, και σίγουρο σταθερό κέρδος για όλους.
Η λύσεις των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν όχι μόνο οι παραγωγοί, αλλά και όλοι οι έλληνες, δεν είναι μαθηματικά. Είναι απλή αριθμητική !
Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Γιάννης Καφάτος
Τελικά δεν έχουμε χολέρα στας Αθήνας και συγκεκριμένα στα λιμνάζοντα ύδατα των υπογείων του ιστορικού μαιευτηρίου- νοσοκομείου «Έλενα» (Βενιζέλου)
Έχει δικιο ο Υπουργός που κράζει την ανευθυνότητα των συνδικαλιστών.
Έχουν δίκιο οι συνδικαλιστές που φωνάζουν για τα λιμνάζοντα ύδατα, που όσο και να το κάνεις δεν είναι φυσιολογικό να λιμνάζουν στο υπόγειο ενός νοσοκομείου.
Η μόνη (λέμε τώρα) χολέρα της χώρας είναι και εκείνοι οι δικαστές που νομίζουν ότι είναι η ίδια η τυφλή η Δικαιοσύνη και βγάζουν αποφάσεις που εξυπηρετούν την πάρτη τους!
Άμα δε φοβάσαι αγάπη μου (που θα έλεγε και μια ψυχή) και πόθεν και έσχες κάνεις!
Φοβάσαι άμα έχεις να κρύψεις κάτι!
Και οι άνθρωποι που έχουν να κρύψουν κάτι, αν είναι δικαστές, εφοριακοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, σημαίνει … ό,τι φαντάζεσαι!
Ντροπή τους για μια ακόμη φορά.
Κι ας λένε ότι αν μιλάς άσχημα γι’ αυτούς δείχνει ότι δεν σέβεσαι τη δικαιοσύνη.
Αλλά για την ουσία «μηδέν»
Ντροπή στους δικαστές που βγάζουν αποφάσεις για να μη χάσουν μισθούς, αναδρομικά, λεφτά δηλαδή, αυτά που λείπουν από κάθε σπίτι τα τελευταία χρόνια!
Ντροπή τους. Είναι το λιγότερο που μπορώ να πω!
Μπορώ να πω κι άλλα, αλλά δε θέλω να χαλάσω το Κυριακάτικο πρωινό που γράφω, με κακές σκέψεις!
Βεβαίως οι κακές σκέψεις έχουν μια ιδιαιτέρως ανεπτυγμένη προσωπικότητα και αυτονομία και μπαίνουν εκεί που δεν τις σπέρνουν.
Έτσι χάνουν τον ύπνο τους, νοικοκυραίοι άνθρωποι που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα!
Πας ας πούμε στην τράπεζα να τους πεις παιδιά δεν βγαίνω. Χρωστάω «Χ» κάπως να το ρυθμίσουμε γιατί απολύθηκα κλπ.
Και με το χαμόγελο του δήμιου σου προτείνουν με ύφος «και χάρη σου κάνουμε» ένα ποσό «30Χ» σε δόσεις χαμογελαστές και ύπουλες για να τα βρούμε.
Μα, λες, αφού δεν μπορώ να αντιμετωπίσω το Χ, πώς με διευκλολύνετε με 30Χ και σου λένε: είναι συστημικό το θέμα!
Και γίνεσαι αντισυστημικός στα 50 σου, εσύ που μέχρι τώρα ήσουν νοικοκύρης, είσαι έτοιμος να πάρεις φωτιά!
Γιατί δεν είσαι δικαστής ή άλλος που έχεις να κρύψεις κάτι! Είσαι μισθωτός (ή ήσουν). Είσαι δηλαδή ο μονίμως στηρίζων το σύστημα. Και τώρα που είσαι στην ανάγκη το σύστημα, συστημικώς σε γ… και σε δέρνει!
Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για επενδύσεις και δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα, οι εξελίξεις τον διαψεύδουν.
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Δεν είναι μόνο το βαλτωμένο Ελληνικό από αβελτηρίες κι ενέργειες στελεχών της κυβέρνησής του και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μόνο τα συνεχή προσκόμματα σε οποιονδήποτε επιχειρεί να επιχειρήσει και να επενδύσει. Δεν είναι, επιπλέον, η υψηλή φορολογία και η γραφειοκρατία που εμποδίζουν οποιονδήποτε σώφρονα να έρθει στη χώρα μας και να τοποθετήσει τα κεφάλαιά του. Δεν είναι ούτε η περιρρέουσα Αριστερή κουλτούρα που θεωρεί –περίπου- το κέρδος ως ποινικό αδίκημα.
Αυτά μπορεί να διαψεύδουν τον πρωθυπουργό στο αφήγημα που επιχειρεί να δημιουργήσει –προς ακρόαση του κομματικού του ακροατηρίου- αλλά το πιο ανησυχητικό είναι άλλο.
Όσα λέει για επενδύσεις ο πρωθυπουργός δεν είναι τίποτα περισσότερο από κούφια λόγια, αφού η ζωή και η πραγματικότητα δείχνουν εντελώς αντίθετα πράγματα.
Δείχνουν και δημιουργούν έντονες ανησυχίες, ότι υπάρχει σε εξέλιξη ρεύμα αποεπένδυσης στη χώρα μας από ξένους πολυεθνικούς ομίλους.
Συν τις ελληνικές επιχειρήσεις που φεύγουν πλέον με ρυθμούς καταιγιστικούς.
Προσέξτε:
Ήδη στη Βουλγαρία δραστηριοποιούνται 15 χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις που μετέφεραν εκεί την έδρα τους. Το δε 2015 και 2016, σχεδόν 3 χιλιάδες επιχειρήσεις μεταφέρθηκαν στην Κύπρο. Όπου, πλην του φιλικού επενδυτικού κι επιχειρηματικού περιβάλλοντος, έχουν εφορία 10% στην Βουλγαρία και 12,5% στην Κύπρο. Βλέπετε, στις χώρες αυτές δεν συντηρούν κράτος όπως το δικό μας…
Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα τρεις τεράστιοι πολυεθνικοί όμιλοι, ανακοίνωσαν ότι σταματούν τις δραστηριότητές τους στην Ελλάδα.
Η Bosch, η Froneri κι η Unilever.
Αποτέλεσμα; Πλέον όλων των άλλων κι αύξηση της ανεργίας.
Αμέσως μετά, τις ανωτέρω εταιρείες ακολούθησε η πρώην Πίτσος και νυν BSH, που ανακοίνωσε το ίδιο. Κλείνοντας το εργοστάσιο παραγωγής οικιακών συσκευών στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη κι επιπλέον το μεγάλο δίκτυο service σε όλη την Ελλάδα.
Όλοι γνωρίζουν ότι σε μια χώρα που οι τράπεζες είναι ουσιαστικά κλειστές (capital controls) δεν μπορεί να λειτουργήσει η παραγωγική διαδικασία.
Εξ ου και η «Πίτσος» οδεύει προς την Τουρκία!
Μα ο πρωθυπουργός κι η κυβέρνηση φτιάχνουν το δικό τους παραμυθένιο αφήγημα.
Παρ’ ότι γνώριζαν όλες τις τελευταίες εξελίξεις από επιστολές που είχαν αποστείλει τα στελέχη των εταιρειών που αποσύρονται από την ελληνική επικράτεια.
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.
Η οικονομία της χώρας μας παραμένει εγκλωβισμένη στο σπιράλ της στασιμότητας και κατρακυλά συστηματικά στις βαθμίδες της διεθνούς ανταγωνιστικότητας;
Φεύγουν ελληνικές και πολυθενικές επιχειρήσεις, φεύγουν οι νέοι επιστήμονες, ψάχνονται οι πάντες.
Κι ο κάθε Καρανίκας επιχαίρει φωνάζοντας … «στα τσακίδια»!
Το εμπόριο ναρκωτικών είναι ένα εξελισσόμενο φαινόμενο, αφού αποτελεί την πιο επικερδή μορφή παράνομων επιχειρήσεων, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν τα μισά έσοδα του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, με την κοκαΐνη και την ηρωίνη να έχουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις.
«Στο πλαίσιο της διεθνικότητας του εμπορίου των ναρκωτικών, η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αποτελεί σταυροδρόμι μεταξύ των Ανατολικών χωρών και της Δυτικής Ευρώπης, καθώς και τμήμα του παραδοσιακού βαλκανικού άξονα, γεγονός που την καθιστά κομβικό σημείο διαμετακόμισης ναρκωτικών», τονίζει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο επικεφαλής της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής, Κώστας Παναγιωτόπουλος.
«Η Ελλάδα», όπως διευκρινίζει ο έμπειρος αξιωματικός, «αποτελεί τόπο παραγωγής περιορισμένων ποσοτήτων κάνναβης, χώρα προορισμού ποσοτήτων από το εξωτερικό για εγχώρια κατανάλωση, αλλά και διαμετακόμισης της ουσίας προς χώρες της ΕΕ, κυρίως από την Αλβανία. Παράλληλα, η θέση της Ελλάδας στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, σε συνδυασμό με τη γειτνίασή της με χώρες παραγωγής και διακίνησης ναρκωτικών, την τοποθετεί αυτόματα στις βασικές οδούς διακίνησης ηρωίνης, τόσο από τα εκτεταμένα χερσαία, όσο και θαλάσσια σύνορά της».
Όσον αφορά την κάνναβη, χαρακτηριστικές είναι οι κατασχέσεις, από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών, μέσα σε φορτηγά αυτοκίνητα διεθνών μεταφορών, 1 τόνου και 669 κιλών ακατέργαστης κάνναβης, προερχομένων από την Αλβανία με προορισμό χώρες της Δυτικής Ευρώπης και 213 κιλών, που προορίζονταν για το Ντόρντμουντ, όπου θα παραλαμβάνονταν από Έλληνα, ο οποίος και συνελήφθη από τις γερμανικές Αρχές.
Οι τρόποι και τα μέσα που χρησιμοποιούνται στη διακίνηση – εισαγωγή κάνναβης στην Ελλάδα είναι Ι.Χ αυτοκίνητα, φορτηγά οχήματα, λεωφορεία, ταχύπλοα σκάφη, jet ski, μέσω αφύλακτων διαβάσεων της ελληνοαλβανικής μεθορίου και ταχυδρομικά δέματα.
«Στις εγκληματικές οργανώσεις που ασχολούνται με τη διακίνηση κάνναβης συμμετέχουν κατά κύριο λόγο Έλληνες και στη συνέχεια Αλβανοί, με την ύπαρξη συνήθως ενός ηγετικού μέλους, που οργανώνει τη διακίνηση και συντονίζει τις ενέργειες των λοιπών περιφερειακών μελών», επισημαίνει ο Κ. Παναγιωτόπουλος.
Ο κ. Παπαζαφείρης
«Στις εγκληματικές ομάδες μετέχουν δράστες δύο ή και περισσότερων εθνικοτήτων και διακινούνται περισσότερες της μίας ναρκωτικές ουσίες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, η δράση τους συνδυάζεται και με άλλες εγκληματικές δραστηριότητες. Πολλές οργανώσεις αποτελούνται από μικρότερες υποομάδες, επιφορτισμένες με διαφορετικούς η κάθε μία ρόλους, στην αλυσίδα διακίνησης ναρκωτικών ουσιών (παραγωγή – συσκευασία – μεταφορά – απόκρυψη – διακίνηση)», συνεχίζει.
Στη διακίνηση της κάνναβης, η οποία είναι το πιο δημοφιλές ναρκωτικό που καταναλώνεται στην Ευρώπη, λόγω της χαμηλής τιμής της και της εύκολης καλλιέργειάς της, οι εγκληματικές οργανώσεις διαθέτουν εξειδίκευση και συνεργάζονται συχνά μεταξύ τους στα διάφορα στάδια, από την παραγωγή μέχρι την τελική διανομή προς κατανάλωση.
Οι παράνομες ποσότητες που έχουν ως τελικό προορισμό τις αγορές των ευρωπαϊκών χωρών, είτε παράγονται σε κάποιες εξ αυτών, είτε εισάγονται από χώρες της Βορείου Αφρικής και τον Λίβανο. Οι σημαντικότερες «πηγές» εισαγόμενης κάνναβης στην Ευρώπη, κατά κύριο λόγο κατεργασμένης, είναι το Μαρόκο, η Αλγερία, ο Λίβανος και η Λιβύη. Για τη μεταφορά της χρησιμοποιούνται κυρίως εμπορικά πλοία και αλιευτικά σκάφη, ενώ οι μεγαλύτερες ποσότητες, καταλήγουν αρχικά σε ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου και στη συνέχεια πραγματοποιείται η περαιτέρω διανομή.
Η κυριότερη παραγωγός χώρα κάνναβης εξωτερικής καλλιέργειας στην Ευρώπη είναι η Αλβανία, η οποία αποτελεί τον σημαντικότερο προμηθευτή των ευρωπαϊκών χωρών, είτε απευθείας από τα βόρεια σύνορά της, είτε μέσω του άξονα Ελλάδας – Ιταλίας και την Αδριατική θάλασσα.
Οι αλβανικές εγκληματικές οργανώσεις εμπλέκονται στη διακίνηση και διανομή, βασιζόμενες στο δίκτυο διακινητών που βρίσκεται στις κοινότητες ομοεθνών τους που διαμένουν στην Ευρώπη. Στις καλλιέργειες εσωτερικών χώρων, αξιοσημείωτη είναι η δράση εγκληματικών ομάδων αποτελούμενων από Βιετναμέζους.
Παράλληλα σημειώνεται ότι ολλανδικές οργανώσεις εμπλέκονται σε αρκετά στάδια της διαδικασίας. Ειδικότερα, συμμετέχουν στην καλλιέργεια (εσωτερική ή εξωτερική) κάνναβης τόσο εντός όσο και εκτός Ολλανδίας. Αναλαμβάνουν οι ίδιες την καλλιέργεια, καθώς επίσης παρέχουν τεχνογνωσία σχετική με τη διαδικασία.
Η διακίνηση της ηρωίνης
Σημαντικό ρόλο στη διακίνηση ηρωίνης στη χώρα μας διαδραματίζουν κυρίως Έλληνες και μετά Αλβανοί. Η Ελλάδα αποτελεί κατεξοχήν ενδιάμεση χώρα (transit) διακίνησης ηρωίνης, καθώς και τόπο προορισμού για εγχώρια κατανάλωση. Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις κατασχέσεων από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών Αττικής 369 κιλών ηρωίνης μέσα σε φορτηγό – ψυγείο, η οποία προερχόταν από την Ασία με τελικό προορισμό το Βέλγιο, καθώς και 20 κιλών μέσα σε τουριστικό λεωφορείο, το οποίο έφτασε στην Ελλάδα από την Τουρκία με τελικό προορισμό τα Τίρανα.
Η Αλβανία αποτελεί χώρο προσυγκέντρωσης της ηρωίνης, η οποία, στη συνέχεια, μεταφέρεται από τις αλβανικές εγκληματικές ομάδες, προς διάφορες κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Οι αλβανικές εγκληματικές ομάδες έχουν αναλάβει την οργάνωση της προμήθειας, της μεταφοράς, της προώθησης, ακόμα και της πώλησης στις χώρες προορισμού της Δυτικής Ευρώπης, κάνοντας χρήση εγχώριων εγκληματικών ομάδων. Η εμπλοκή ημεδαπών είναι σημαντική, όσον αφορά τη νόθευση- επανατυποποίηση της ηρωίνης.
Μετά τις αλβανικές εγκληματικές ομάδες ακολουθούν οι αφγανικές και οι πακιστανικές. Χαρακτηριστικές ήταν οι δύο διαφορετικές περιπτώσεις σύλληψης, από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών Αττικής, Πακιστανών στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», όπου κατασχέθηκαν 12 κιλά και 20 κιλά ηρωίνης, αντίστοιχα.
Η παραγωγή, η διακίνηση και η κατανάλωση ναρκωτικών στην Αφρική έχουν αυξηθεί σημαντικά, με αποτέλεσμα την ταυτόχρονη αύξηση στη χώρα μας, των ατόμων αφρικανικής υπηκοότητας, που εμπλέκονται σε υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών, καθώς και των ποσοτήτων κατασχεθέντων ναρκωτικών ουσιών που προέρχονται από την Αφρική.
Οι τρόποι και τα μέσα που χρησιμοποιούνται στη διακίνηση – εισαγωγή ηρωίνης στην Ελλάδα είναι Ι.Χ αυτοκίνητα, φορτηγά οχήματα, λεωφορεία, πλοία, καθώς και αεροπορικώς (αποσκευές- ταχυδρομικά δέματα-ενδοσωματικά).
Η μεγαλύτερη ποσότητα ηρωίνης παγκοσμίως, μεταφέρεται και διακινείται από τα χερσαία εδάφη, ξεκινώντας από τις χώρες παραγωγής (Αφγανιστάν, Τατζικιστάν και Πακιστάν), περνά μέσα από την Τουρκία και ακολουθεί τρεις εναλλακτικές διαδρομές, με προορισμό τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Η νοτιότερη διαδρομή, παρά τις συνεχείς τροποποιήσεις της, έχει ως βασική κατεύθυνση την Ιταλία, είτε απευθείας μέσω Ελλάδας, είτε μέσω Βουλγαρίας- Σκοπίων- Αλβανίας- Ελλάδας. Ο ρόλος, όμως, της Τουρκίας αναφορικά με τη διαδρομή του οπίου και των παραγώγων του (μορφίνη, ηρωίνη) από το Αφγανιστάν στην ΕΕ είναι καταλυτικός, καθώς εκτιμάται ότι η μεγαλύτερη ποσότητα ηρωίνης με τελικό προορισμό χώρες της ΕΕ, προέρχεται από το Αφγανιστάν, με ενδιάμεσο σταθμό την Τουρκία.
Οι τουρκικές εγκληματικές οργανώσεις είναι αυτές, που ελέγχουν το μεγάλο μέρος του εμπορίου ηρωίνης στην Ευρώπη. Επίσης, καίριο σημείο διαμετακόμισης ηρωίνης αποτελεί και το Πακιστάν, με την εισαγωγή των ναρκωτικών ουσιών εντός της ΕΕ να πραγματοποιείται, είτε μέσω του «βαλκανικού δρομολογίου» (από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν μέσω του Ιράν, της Τουρκίας και χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης), είτε μέσω Αφρικής.
Σύμφωνα με το Συντονιστικό Οργανο Δίωξης Ναρκωτικών, κυρίαρχο ρόλο στη διακίνηση της ηρωίνης στην ΕΕ αποτελούν οι εξής εγκληματικές οργανώσεις:
– Τουρκικές: Ελέγχουν τις οδούς διακίνησης, μέσω της Τουρκίας και υποστηρίζονται από ένα τεράστιο δίκτυο επαφών κρατών, ιδίως εκείνων με μεγάλες κοινότητες της τουρκικής διασποράς. Οι συγκεκριμένες οργανώσεις συνεργάζονται με ιρανικές ομάδες, αλλά και με άλλες που εδρεύουν στην ΕΕ, καθώς και με ορισμένες που δραστηριοποιούνται κατά μήκος των οδών διακίνησης.
– Τουρκικές κουρδικής προέλευσης: Κυριαρχούν κατά μήκος της διαδρομής της Μαύρης Θάλασσας, χρησιμοποιώντας κυρίως φορτηγά οχήματα που ταξιδεύουν στην ΕΕ, μέσω Γεωργίας, Μολδαβίας ή Ουκρανίας και εισέρχονται στην Ευρώπη, μέσω Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Πολωνίας.
– Αλβανικές: Εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στη διακίνηση ηρωίνης στην ΕΕ, μέσω της περιοχής των Βαλκανίων, συνεργαζόμενες με τις τουρκικές και πακιστανικές εγκληματικές ομάδες.
– Βουλγαρικές: Χρησιμοποιούνται για τη διευκόλυνση στη διακίνηση της ηρωίνης, μέσω της Βουλγαρίας, προς τις αγορές προορισμού.
– Γεωργιανές (μέσω Μαύρης Θάλασσας)
– Δυτικής Αφρικής
– Πακιστανικές
– Ισπανικές
– Μαροκινές
– Σερβικές
– Ολλανδικές
Οι διαδρομές της κοκαΐνης
Η Κολομβία αποτελεί τη σημαντικότερη χώρα προέλευσης κοκαΐνης στον κόσμο, ακολουθούμενη από το Περού και τη Βολιβία. Το μεγαλύτερο μέρος της κοκαΐνης που διακινείται στην ΕΕ, εισάγεται κατευθείαν από χώρες της Νότιας Αμερικής, όπως τη Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, την Αργεντινή, ή μέσω της Κεντρικής Αμερικής, την περιοχή της Καραϊβικής, καθώς και της Δυτικής Αφρικής.
Οι «παραδοσιακοί» προορισμοί της κοκαΐνης από Κολομβία είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και η Κεντρική Αμερική. Για τη διακίνηση της κοκαΐνης, η Βραζιλία αποτελεί βασικό σημείο αναχώρησης για τους ταχυμεταφορείς, που έχουν ως τελικό προορισμό απευθείας χώρες της ΕΕ. Οι μεταφορείς αναχωρούν από τη Βραζιλία και από άλλες χώρες της Νότιας Αμερικής ή ταξιδεύουν μέσω της Δυτικής Αφρικής ή τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να φτάσουν στην ΕΕ.
Παράλληλα, σημαντικό ρόλο στη διακίνηση της κοκαΐνης διαδραματίζει η περιοχή της Καραϊβικής (transit) και ιδιαίτερα η Δομινικανή Δημοκρατία και η Τζαμάϊκα, που θεωρούνται βασικοί κόμβοι. Σημαντικές πύλες εισόδου της κοκαΐνης που διακινείται λαθραία από την Λατινική Αμερική προς την Ευρώπη, είτε απευθείας, είτε μέσω Δυτικής Αφρικής, φαίνεται ότι είναι το Βέλγιο, η Ολλανδία και τέλος χώρες της Ιβηρικής Χερσονήσου (Ισπανία- Πορτογαλία) και δευτερευόντως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Στη διακίνηση της κοκαΐνης, εμπλέκονται οι εξής οργανωμένες εγκληματικές ομάδες:
– Κολομβιανές
– Βραζιλιάνικες
– Ιταλικές, οι οποίες αποτελούν το κλειδί για τη διακίνηση της κοκαΐνης στην ΕΕ και την κατανομή της σε διάφορα κράτη-μέλη.
– Αλβανικές, που, εκτός από τον καίριο ρόλο που έχουν στη διακίνηση κάνναβης-ηρωίνης, αυξάνεται συνεχώς η συμμετοχή τους στη διακίνηση της κοκαΐνης.
– Ολλανδικές, που συνεργάζονται με Νοτιοαφρικανούς εγκληματίες.
– Ισπανικές
– Μαροκινές, οι οποίες εμπλέκονται στη διακίνηση κοκαΐνης στην ΕΕ, μέσω της Δυτ. Αφρικής
– Νιγηριανές, που διακινούν την κοκαΐνη σε χώρες της ΕΕ, στηριζόμενοι σε υπηκόους της ΕΕ, οι οποίοι ταξιδεύουν ως μεταφορείς μέσω της Δυτικής Αφρικής.
– Σερβικές, μέσω της διαδρομής των Δυτικών Βαλκανίων (αλλά με περιορισμένη συμμετοχή τους).
Επίσης, στη διακίνηση της κοκαΐνης, σημαντικός είναι και ο ρόλος της Αλβανίας, η οποία αποτελεί πλέον κομβικό σημείο και για την κοκαΐνη, με προορισμό την ευρωπαϊκή αγορά. Χρησιμοποιείται ως χώρα αποθήκευσης της κοκαΐνης, παράλληλα με τον παραδοσιακό ρόλο της στον «βαλκανικό άξονα», όσον αφορά τη διακίνηση ηρωίνης. Αποτελεί κατά κύριο λόγο ενδιάμεσο (transit) προορισμό διακίνησης κοκαΐνης, προερχόμενης από χώρες της Κεντρικής Αμερικής, μέσω άλλων ευρωπαϊκών ή βαλκανικών χωρών, με τελικό προορισμό την Ιταλία και την Ελλάδα.
Όσον αφορά τις εγκληματικές ομάδες, που δραστηριοποιούνται στη διακίνηση κοκαΐνης στη χώρα μας, προκύπτει ότι, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι Έλληνες, και ακολούθως οι Αλβανοί, αλλά και υπήκοοι Νιγηρίας. Η συνεργασία μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών έχει ενισχυθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια. Τα αλβανικά κυκλώματα διακίνησης επεκτείνονται με αυξανόμενους ρυθμούς στο εμπόριο κοκαΐνης.
Οι εγκληματικές ομάδες συνεργάζονται, με παρόμοιες, από την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, με κύριο χαρακτηριστικό της δράσης αυτών, την ίδρυση εταιρειών «βιτρίνες», για τη διευκόλυνση διακίνησης των ναρκωτικών μαζί με τα εμπορεύματά τους, αλλά και τη νομιμοποίηση των εσόδων τους (ίδρυση εταιρειών, αγορά ακινήτων και μέσων μεταφοράς ή αποστολή χρηματικών ποσών σε υπεράκτιες εταιρίες). Οι τρόποι και τα μέσα που χρησιμοποιούνται στη διακίνηση-εισαγωγή κοκαΐνης στην Ελλάδα είναι φορτηγά οχήματα μέσω διεθνών θαλασσίων μεταφορών, αεροπορικώς (αποσκευές- ταχυδρομικά δέματα-ενδοσωματικά), λεωφορεία και Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητα.
«Για την Ελληνική Αστυνομία έχει τεθεί ως πρωταρχικός στόχος η αντιμετώπιση του προβλήματος της διακίνησης ναρκωτικών», επισημαίνει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο διευθυντής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, υποστράτηγος Χρήστος Παπαζαφείρης και προσθέτει:«Προς αυτή την κατεύθυνση η ΕΛ.ΑΣ, έχοντας υπόψη και την ευθύνη που της αναλογεί προς την κοινωνία, εφαρμόζει καινοτόμα προγράμματα και λαμβάνει στοχευμένα μέτρα. Στο πλαίσιο αυτό, βρίσκεται συνεχώς σε συνεργασία με συναρμόδιους φορείς και αρχές στη χώρα, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθεί ο κοινός στόχος. Απώτερος στόχος μας και σταθερός, είναι η εξάλειψη της απειλής, της μάστιγας των ναρκωτικών, όσο αυτό είναι εφικτό, για την Ελληνική κοινωνία. Γι αυτό συνεχίζουμε τον αγώνα μας προς την καταπολέμηση όλων των εγκληματικών δραστηριοτήτων, με την αξιοποίηση κάθε πόρου, συμβάλλοντας και στην προσπάθεια που καταβάλλεται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο».
Ήταν 21η Οκτωβρίου του 1912 όταν ο ελληνικός στρατός μπήκε στη Χαλάστρα, που τότε λεγόταν και Κουλακιά, και ο ενθουσιασμός για την υποδοχή του αποτυπωνόταν στα λόγια της πεντάχρονης τότε Βιργινίας Τζαλαμάνη. Χρησιμοποιώντας μια λέξη βγαλμένη κατευθείαν από τα Αρχαία και από τον Θουκυδίδη, το «Ελληνικό», έλεγε: «Έρχεται το Ελληνικό. Όλοι ήταν όρθιοι. Δεν κοιμήθηκαν καθόλου εκείνη τη νύχτα. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Όλοι περίμεναν να ΄ρθει το Ελληνικό. Είχαν μεγάλη λαχτάρα. Μόλις ξημέρωσε βλέπουμε από την Γιαντσίδα που έρχονταν το Ελληνικό. Όλος ο κόσμος βγήκε να υποδεχτεί τους στρατιώτες μας. Στο σπίτι μας έφεραν δύο. Έκατσαν δύο μέρες και μετά έφυγαν για να πάνε στην κόκκινη μηλιά».
Ενώ, όμως, οι Κουλακιώτες πανηγύριζαν την ελευθερία τους, οι στρατιωτικοί ηγέτες προβληματίζονταν για τον τρόπο διάβασης των δύο βραχιόνων του «φουσκωμένου» Αξιού. Όπως, μάλιστα, γράφει ο Κώστας Βαφείδης, καθώς οι Τούρκοι είχαν καταστρέψει τα πορθμεία από τους βραχίονες του ποταμού Αξιού, ο μόνος τρόπος για να περάσει ο στρατός από εκεί ήταν να κατασκευαστούν επειγόντως πλωτές γέφυρες. Τη λύση έδωσε ο Κουλακιώτης καροποιός Γιώργης Νταληγκάρης ο οποίος ζήτησε από τον μέραρχο να τον κάνει για μια μέρα «βασιλιά». Ο μέραρχος Κλεομένης έδωσε με επιφυλακτικότητα τις αρμοδιότητες που του ζήτησε ο Νταληγκάρης ο οποίος κινητοποίησε τους συγχωριανούς του.
Το πρωί της επόμενης μέρας πλήθος από πλάβες (ποταμόβαρκες) παρατάχθηκε στον Αξιό ποταμό. Πλήθος κόσμου, με κάθε είδους εργαλεία, συγκέντρωσε ξύλινα βαρέλια και ξύλα που υπήρχαν σε ανεγειρόμενα κτίσματα, ακόμη και τα σχοινιά που χρησιμοποιούνταν για το άπλωμα της μπουγάδας και το κρέμασμα των κουβάδων στα πηγάδια. Ο στόχος ήταν να γίνουν όσο τον δυνατόν περισσότερες ξύλινες γέφυρες για να περάσει ο στρατός, όπως και τελικά έγινε με τη ζεύξη του δυτικού και του ανατολικού βραχίονα του Αξιού. Το πέρασμα του ποταμού έδωσε τελικά το σύνθημα για την παράδοση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους.
Με τα παραπάνω λόγια ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην πρύτανης, Ηλίας Κουσκουβέλης, αναφέρθηκε στη σημασία που είχε η συμβολή των κατοίκων της Κουλιακιάς (Χαλάστρας) στο πέρασμα του Αξιού ποταμού από τον ελληνικό στρατό για τη γεωπολιτική διαμόρφωση της περιοχής. Μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Δέλτα στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της 105ης επετείου από την απελευθέρωση της Χαλάστρας, έδωσε βαρύτητα στο ρόλο που έπαιξαν οι πολίτες στο να γεφυρωθεί ο Αξιός. «Αν δεν υπήρχε αυτή η σύμπνοια και η αποφασιστικότητα θα υπήρχε πρόβλημα» τόνισε ο κ. Κουσκουβέλης και υπογράμμισε ότι αυτό είναι ένα ακόμη δείγμα για το τι μπορούμε να πετύχουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι.
Καθοριστική επίσης ήταν η σημασία της χρονικής στιγμής της στρατιωτικής επιχείρησης. «Τι θα πίστευαν Τούρκοι και Βούλγαροι για την ικανότητα του ελληνικού στρατού και για τη διάθεση των Ελλήνων της περιοχής, αν παρέμεναν αναποφάσιστοι και ανήμποροι μπροστά σε ένα ποτάμι;» διερωτήθηκε. Χρησιμοποιώντας, άλλωστε, αναφορές στο κινεζικό εγχειρίδιο στρατηγικής Τέχνη του Πολέμου, που αποδίδεται στον Σουν Τσου αλλά και στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, εκτίμησε ότι αν περίμεναν οι Έλληνες να έρθουν οι γέφυρες που προετοιμάζονταν στην Κοζάνη, θα είχαν αργήσει πολύ και ο ρους της ιστορίας θα ήταν διαφορετικός, όπως και η διαμόρφωση του χάρτη των Βαλκανίων.
Όσο για το επίθετο «το ελληνικό» που εμφανίζεται στις αφηγήσεις που καταγράφει η ιστορία, τόνισε πως είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η λέξη αυτή αναφερόταν σε ένα σύνολο πραγμάτων και όχι απλώς στον ελληνικό στρατό, ή την Ελλάδα, ή τον βασιλιά ή κάποιον άλλον.
Στη θέση της Σίνδου κατά τα τελευταία εικοσιτετράωρα ως τόπου παράδοσης της Θεσσαλονίκης και ως τελευταίας έδρας του Ελληνικού Στρατηγείου αναφέρθηκε, στην ομιλία του, ο νομικός και ερευνητής της ιστορίας του κάμπου της Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Γκλαβέρης. Παρουσίασε αναλυτικά τα γεγονότα της παράδοσης της Θεσσαλονίκης και σημείωσε ότι βουλγαρική αντιπροσωπεία ζητούσε να υπογραφεί και δεύτερο πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης προς τους Βούλγαρους ενώ υπήρξαν και οι προσδοκίες της Αυστροουγγαρίας η μακεδονική πρωτεύουσα να καταστεί το λιμάνι εξόδου της στο Αιγαίου.
Μιλώντας ειδικότερα για τους χώρους που αποπνέουν έντονο συμβολισμό, ο κ. Γκλαβέρης αναφέρθηκε στο διοικητήριο της Θεσσαλονίκης, όπου υπογράφηκε το πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης από τον υποστράτηγο Ταχσίν πασά και τον αντισυνταγματάρχη Βίκτωρα Δούσμανη, αλλά και στο κτίριο του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού της Σίνδου, όπου πραγματοποιήθηκε η ανεπίσημη, πλην ουσιαστική παράδοση της Θεσσαλονίκης και σ΄ αυτό έγινε η επίδοση του επίσημου πρωτοκόλλου παράδοσής της στην ελληνική Πολιτεία.
Υπέροχο παράδειγμα γνήσιου πατριωτισμού και ανιδιοτέλειας χαρακτήρισε ο δήμαρχος Δέλτα Ευθύμιος Φωτόπουλος την κατασκευή των γεφυρών στις δύο κοίτες του Αξιού Ποταμού. Παράλληλα σημείωσε ότι έχει συμβολική σημασία η αναγγελία της παράδοσης της Θεσσαλονίκης στους Έλληνες στον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό της Σίνδου, ένα κτίριο που σώζεται μέχρι και σήμερα για να θυμίζει τις μεγάλες στιγμές που έζησε το έθνος μας το 1912.
Σημειώνεται ότι σήμερα, Κυριακή, ολοκληρώνονται οι εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 105ης επετείου από την απελευθέρωση της Χαλάστρας που πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου.
Π. Γιούλτση
* Επισυνάπτεται φωτογραφικό υλικό που έδωσε στη δημοσιότητα ο Δήμος Δέλτα.
«Δεν θα υπάρξει μόνο η αναβάθμιση των F-16, θα βοηθηθεί και το Ναυτικό και ο Στρατός Ξηράς», ανήγγειλε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, σε συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι.
Όπως χαρακτηριστικά είπε: «Εμείς έχουμε στον προϋπολογισμό μας 500 εκατ. ευρώ το χρόνο για συντήρηση, αναβάθμιση και στοχευμένες αγορές. Έχουμε κάνει ένα πλάνο, ώστε να μην ξεφύγουμε από τον προϋπολογισμό μας. Δεν ζητάμε σαν υπουργείο Εθνικής Άμυνας παραπάνω λεφτά. Και δεν θα υπάρξει μόνο η αναβάθμιση των F-16, θα βοηθηθεί και το Ναυτικό και ο Στρατός Ξηράς».
Όσον αφορά στο κόστος της αναβάθμισης των F-16, ο κ. Βίτσας επανέλαβε ότι «μιλάμε για ένα 1,1 δισ. ευρώ σε βάθος δεκαετίας που μεσοσταθμικά βγαίνουν 110 εκατ. ευρώ τον χρόνο».
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν θα αναβαθμιστούν όλα ή όχι, ο κ. Βίτσας σχολίασε «υπάρχουν τρόποι και μορφές που μπορείς να κάνεις διαφόρων τύπων αναβαθμίσεις. Σημασία έχει τι θα αναβαθμιστεί σε viper. Εμείς υπολογίζουμε ένα συγκεκριμένο αριθμό, τη συντριπτική πλειοψηφία των 123 αεροσκαφών».
Οι εργασίες αναβάθμισης, σημείωσε, «όσον αφορά στο λογισμικό, τη διαμόρφωση των ραντάρ κ.λπ. θα γίνει στην Αμερική. Τη συναρμολόγηση, τις καλωδιώσεις και συμμετοχή στην κατασκευή αυτών των πραγμάτων που γίνονται στην Αμερική, θα έχουν ελληνικές εταιρείες, πρώτα και κύρια η ΕΑΒ και μια σειρά άλλες εταιρείες οι οποίες έχουν σχέση με αυτό το αντικείμενο».
Η συμφωνία θα έλθει προς συζήτηση στη Βουλή όταν ολοκληρωθεί καθώς στις 2-3 Νοεμβρίου αναμένεται η απάντηση των αρχών των ΗΠΑ, όπως είπε. «Στις αποφάσεις μας, δεν επηρεαστήκαμε, ούτε θα επηρεαστούμε από κανέναν, παρά μόνο από τις ανάγκες και τα συμφέροντα της χώρας. Τα συμφέροντα των εταιρειών, τα συμφέροντα των αντιπροσώπων τους, τα συμφέροντα από τα παπαγαλάκια που έχουνε, δεν μας ενδιαφέρουν» κατέστησε σαφές.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας χαρακτήρισε απόλυτα επιτυχημένο το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, ενώ εξέφρασε την αντίθεση του στις δηλώσεις του κ. Φίλη σχετικές με την αναφορά του πρωθυπουργού προς τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Να αποσύρουν τις προσφυγές τους στη δικαιοσύνη καλεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης τους πρώην βουλευτές της ΝΔ που διεκδικούν αποζημιώσεις, αλλιώς -όπως τονίζεται σε ανακοίνωση- θα διαγραφούν από το κόμμα.
Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΝΔ τονίζει πως «βάσει του νόμου 4387/2016, γνωστού και ως νόμου Κατρούγκαλου, που καταψήφισε η Νέα Δημοκρατία, αλλά έγινε νόμος του κράτους από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πρώην βουλευτές που έχουν συνταξιοδοτηθεί, νομιμοποιούνται να αξιώσουν αναδρομικά αποζημιώσεις από το Δημόσιο, επικαλούμενοι την “ανάγκη” εξίσωσης των αποδοχών τους με αυτές του προέδρου του Αρείου Πάγου».
Στην ανακοίνωσή της η ΝΔ υπενθυμίζει πως το κόμμα είχε αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη το 2008, αρνούμενη να εκδώσει τη σχετική υπουργική απόφαση. «Η Νέα Δημοκρατία ουδέποτε αμφισβητεί τη νομιμότητα. Ωστόσο, οι πρώην βουλευτές της οφείλουν να συναισθανθούν την κραυγαλέα πρόκληση που συνιστά για τους πολίτες μια τέτοια αξίωση, ακόμη και αν αυτή είναι νόμιμη με την κατάπτυστη ρύθμιση Κατρούγκαλου. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης καλεί όλους τους πρώην βουλευτές του κόμματος που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, διεκδικώντας τις σχετικές αποζημιώσεις, να αποσύρουν άμεσα τις προσφυγές τους. Σε άλλη περίπτωση θα έχουν θέσει εαυτούς εκτός κόμματος» τονίζεται στην ανακοίνωση της ΝΔ.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι είναι νόμιμη η αξίωση εργατικών απαιτήσεων με καθυστέρηση τριών ετών και δικαίωσε εργαζόμενο που διεκδικούσε 250.479€ ευρώ από διαφορές αποδοχών, επιδομάτων, κυριακάτικα, κ.λπ.
Δεν ασκούνται καταχρηστικά οι αξιώσεις που πηγάζουν από τη σύμβαση εργασίας, λ.χ. διαφορές αποδοχών, υπερωρίες, απασχόληση Κυριακών, εορτών, κ.λπ., ακόμη και αν έχουν περάσει τρία χρόνια από την ημέρα της απόλυσης και ανεξάρτητα από το αν κατά το διάστημα της απασχόλησής του ο εργαζόμενος δεν εκδήλωσε κάποια διαμαρτυρία για τη μη καταβολή αυτών, αποφάνθηκε το Β2 Τμήμα του Αρείου Πάγο.
Έτσι, ο Άρειος Πάγος δικαίωσε εργάτη, χειριστή τσάπας, που εργαζόταν στα έργα κατασκευής της Εγνατίας Οδού, ο οποίος προσέφυγε στα δικαστήρια τρία χρόνια μετά την απόλυσή του διεκδικώντας διαφορές ύψους 250.479 ευρώ.
Ειδικότερα, Άρειος Πάγος με την υπ΄ αριθμ. 909/2017 απόφασή του αναίρεσε εφετειακή απόφαση που δέχθηκε ότι δεν πρέπει να καταβληθεί στον εν λόγω εργάτη το ποσό των 250.479 ευρώ, το οποίο ανέκυψε κατά τον χρόνο απασχόλησής του από μη καταβληθείσες αποδοχές υπερωριακής εργασίας και κυριακάτικης εργασίας (προσαύξηση 75% για την παροχή εργασίας κατά τις Κυριακές), κ.λπ., καθώς αφενός διεκδίκησε το επίμαχο πόσο τρία χρόνια μετά τη νόμιμη απόλυσή του και αφετέρου το διάστημα που εργαζόταν δεν διαμαρτυρήθηκε για τις επίμαχες οικονομικές διαφορές.
Αναλυτικότερα, το Β2 Τμήμα του Αρείου Πάγου (πρόεδρος τμήματος η αντιπρόεδρος Ασπασία Καρέλλου και εισηγητής ο αρεοπαγίτης Θεόδωρος Τζανάκης) έκρινε ότι «επί αξιώσεων απολυθέντος εργαζομένου για την καταβολή οφειλομένων αποδοχών, επιδομάτων κ.λπ., μόνη η έλλειψη διαμαρτυρίας αυτού για τη μη καταβολή τους κατά το χρόνο που παρείχε την εργασία του στον εναγόμενο εργοδότη δεν δικαιολογεί τη δημιουργία εύλογης πεποίθησης στον τελευταίο (σ.σ.: τον εργοδότη) ότι δεν προτίθεται ν’ ασκήσει (σ.σ.: ο εργαζόμενος) τις αξιώσεις αυτές».
Ακόμη, η αρεοπαγιτική απόφαση αναφέρει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα (απαγόρευση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος) και στο πλαίσιο των περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεων του μέσου χρηστού κοινωνικού ανθρώπου, οι εργασιακές αξιώσεις θεωρείται ότι δεν ασκούνται καταχρηστικά όταν αυτό δικαιολογείται επαρκώς, και όταν η όλη συμπεριφορά του εργαζομένου, αλλά και η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε, δικαιολογούν επαρκώς τη μεταγενέστερη άσκησή τους.
Ακόμη, αναφέρουν ότι μόνη η αδράνεια του εργαζομένου για κάποιο (ακόμη και μεγάλο) χρονικό διάσημα δεν αρκεί για να στοιχειοθετηθεί ότι δεν πρόκειται ο εργαζόμενος να ασκήσει εναντίον του εργοδότη του τις αξιώσεις που πηγάζουν από την εργασιακή του σύμβαση.
Ο εν λόγω εργαζόμενος προσλήφθηκε την 9.4.2003, με έγγραφη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και με μηνιαίες αποδοχές 2.015,64 ευρώ, προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως χειριστής τσάπας στα έργα κατασκευής της Εγνατίας Οδού. Με την ίδια ειδικότητα εργάσθηκε μέχρι τις 27.9.2005, οπότε καταγγέλθηκε η σύμβαση εργασίας και του καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση.
Όμως, τρία χρόνια μετά την απόλυσή του προσέφυγε στο Πρωτοδικείο Αθηνών σε βάρος της εργοδότριας εταιρείας αξιώνοντας το ποσό των 250.479 ευρώ, το οποίο ανάγεται σε διαφορές αποδοχών, διαφορές επιδομάτων αδείας καθώς και επιδομάτων εορτών, μη καταβολή προσαύξηση 75% για την παροχή εργασίας κατά τις Κυριακές, την προσαύξηση για παροχή εργασίας κατά το Σάββατο, μη καταβολή νόμιμης υπερωριακής εργασίας και παροχή ιδιόρρυθμης υπερωριακής εργασίας.
Το Πρωτοδικείο και το Εφετείο Αθηνών απέρριψαν την αγωγή του χειριστή τσάπας, αναφέροντας ότι κατά τη διάρκεια της σύμβασης εργασίας του, δεν διαμαρτυρήθηκε στην εργοδότρια εταιρεία για τη μη καταβολή των απαιτήσεών του, αλλά και κατά την καταγγελία (27.9.2005) της σύμβασης εργασίας του από την εργοδότρια εταιρεία, με την ταυτόχρονη καταβολή της νομίμου αποζημίωσης απολύσεώς του, αλλά επίσης δεν διατύπωσε καμιά αντίρρηση ή επιφύλαξη για τις καταβαλλόμενες σ’ αυτόν αποδοχές θεωρώντας τις, επομένως, ως ορθά καταβαλλόμενες.
Ακόμη, οι πρωτοδίκες και οι εφέτες ανέφεραν ότι καταθέτοντας την αγωγή του περίπου τρία χρόνια μετά την έγκυρη απόλυσή του, δημιουργήθηκε η πεποίθηση στην εργοδότρια εταιρεία ότι δεν θα αξιώσει με αγωγή του εργασιακές απαιτήσεις και μάλιστα τέτοιου ύψους.
Κατόπιν αυτών, κατά την κρίση του Πρωτοδικείου και Εφετείου η συμπεριφορά του χειριστή ήταν «καταχρηστική και απαγορευμένη, γιατί υπερβαίνει κατά τρόπο προφανή τα από την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ιδίως τον οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, επιβαλλόμενα ακραία όρια» και απέρριψαν την αγωγή του ως αβάσιμη.
Αντίθετα, ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε, μεταξύ των άλλων, ότι το Εφετείο εσφαλμένα έκρινε και εφάρμοσε το άρθρο 281 Α.Κ., καθόσον αρκέστηκε σε λιγότερα στοιχεία από όσα απαιτεί και αναίρεσε την εφετειακή απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση στο Εφετείο Αθηνών για νέα εκδίκαση, από άλλους δικαστές και όχι από αυτούς που δίκασαν την πρώτη φορά.
Δύο σημειώματα του Αλμπερτ Αϊνστάιν, το ένα από τα οποία έχει ως θέμα το μυστικό μίας ευτυχισμένης ζωής, δημοπρατούνται την Τρίτη στην Ιερουσαλήμ.
Το 1922, ο γερμανός φυσικός, ήδη διάσημος για τη θεωρία της σχετικότητας, είχε κάνει περιοδεία στην Ιαπωνία. Τότε είχε πληροφορηθεί ότι θα είναι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Φυσικής και η φήμη του είχε αρχίσει να ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής κοινότητας.
Η σκηνή διαδραματίζεται στο Imperial Hotel του Τόκιο, αφηγείται ο πωλητής του πολύτιμου σημειώματος. Ενας ιάπωνας αγγελιαφόρος φθάνει για να επιδώσει ένα μήνυμα στον φυσικό. Κανείς δεν ξέρει εάν αρνήθηκε να πάρει φιλοδώρημα ή αν ο Αϊνστάιν δεν είχε επάνω του χρήματα, πάντως, για να μην το αφήσει να φύγει με άδεια χέρια, του έδωσε δύο σημειώματα στα γερμανικά.
«Ισως, εάν έχεις τύχη, αυτά τα σημειώματα θα έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα απλό φιλοδώρημα», του είπε τότε ο διάσημος φυσικός, σύμφωνα με τον πωλητή, συγγενή του ιάπωνα αγγελιαφόρου που ζει στο Αμβούργο.
Σε ένα από τα σημειώματα, που είναι γραμμένο σε χαρτί με το λογότυπο του Imperial Hotel, γράφει: «μία ήσυχη και σεμνή ζωή φέρνει περισσότερη χαρά από την αναζήτηση της επιτυχίας που συνεπάγεται διαρκή αναστάτωση».
Στο δεύτερο σημείωμα, σε λευκό χαρτί, αναγράφεται η φράση που αποδίδεται στον Λένιν: «εκεί όπου υπάρχει μία θέληση, εκεί υπάρχει και ένας δρόμος».
Η αυθεντικότητα των άγνωστων μέχρι σήμερα σημειωμάτων αυτών πιστοποιήθηκε από τον οίκο Winner’s. Δεν έχουν επιστημονική αξία, αλλά μπορούν να συμβάλουν στην κατανόηση των προσωπικών σκέψεων του Αϊνστάιν, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο της ευφυΐας, σύμφωνα με τον Ρόνι Γκρος, υπεύθυνο για τη μεγαλύτερη συλλογή αρχείων του γερμανού φυσικού στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.
«Αυτό που κάνουμε εδώ είναι ένα πορτρέτο του Αϊνστάιν- του ανθρώπου, του επιστήμονα, της απήχησής του στον κόσμο-μέσω των γραπτών του», προσθέτει. «Αυτό είναι μία ακόμη ψηφίδα στο μωσαϊκό».
Τα δύο σημειώματα θα τεθούν προς πώληση από το οίκο Winner’s στην Ιερουσαλήμ μαζί με άλλα αντικείμενα, ανάμεσά τους και δύο επιστολές που γράφτηκαν από τον φυσικό στο τέλος της ζωής του.
Το πλοίο-γεωτρύπανο Fugro Synergy, στο οποίο επιβαίνουν ξένοι και Έλληνες γεωεπιστήμονες, μόλις ξεκίνησε να κάνει τεκτονικές και παλαιοκλιματολογικές έρευνες στον Κορινθιακό κόλπο, οι οποίες θα διαρκέσουν σχεδόν οκτώ εβδομάδες, έως τα μέσα Δεκεμβρίου.
Το πλοίο θα ανασύρει γεωλογικά δείγματα (πυρήνες), κάνοντας γεωτρήσεις σε τρία διαφορετικά σημεία στο κεντρικό και στο ανατολικό τμήμα του Κορινθιακού, σε βάθος έως 750 μέτρων κάτω από τον βυθό της θάλασσας. Οι πυρήνες αυτοί θα προέρχονται από εναπόθεση ιζημάτων ηλικίας ενός έως δύο εκατομμυρίων ετών, αποτελώντας έτσι γεωλογικά «αρχεία» για τη γεωλογική και την κλιματολογική ιστορία του Κορινθιακού.
Αφού πέρασε κάτω από τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και παρέμεινε για λίγο διάστημα στο λιμάνι της Κορίνθου, το εξειδικευμένο πλοίο γεωτεχνικών ερευνών “DV Fugro Synergy” ξεκίνησε για την αποστολή του μέσα στο Σαββατοκύριακο.
Οι έρευνες γίνονται στο πλαίσιο της «Αποστολής 381» του Διεθνούς Προγράμματος Ανακάλυψης των Ωκεανών (IODP), με επιστημονικά υπεύθυνες τις καθηγήτριες Λάιζα ΜακΝιλ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον και Ντόνα Σίλινγκτον του Γεωπαρατητηρίου Lamont-Doherty του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης.
Η διεθνής επιστημονική αποστολή θα φωτίσει τις τεκτονικές διαδικασίες ταφρογένεσης που λαμβάνουν χώρα στον Κορινθιακό κόλπο, μια από τις πιο ενεργές σεισμικά περιοχές της Ευρώπης. Η διάνοιξη των υποθαλάσσιων τάφρων (ταφρογένεση) είναι βασική γεωλογική διαδικασία με την οποία δημιουργούνται πολλές νέες λεκάνες στο βυθό των θαλασσών. Ταυτόχρονα, αποτελούν ενεργές ζώνες με μεγάλο δυναμικό για την πρόκληση σεισμών.
Ένα τέτοιο «εργαστήριο» της φύσης, το οποίο μάλιστα είναι εύκολα προσβάσιμο λόγω του σχετικά μικρού βάθους του, αποτελεί ο Κορινθιακός, γι’ αυτό προσελκύει το διεθνές επιστημονικό ενδιαφέρον. Από γεωλογική άποψη, η τάφρος του Κορινθιακού, κατά μήκος της λεκάνης του κόλπου, είναι πολύ νέα, καθώς σχηματίζεται εδώ και περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια.
Οι ερευνητές θα εστιάσουν τις μελέτες τους σε τέσσερις τομείς: στις δυνατότητες της τάφρου να «δώσει» μελλοντικούς σεισμούς, στον τρόπο και στην ταχύτητα που εξελίσσεται διαχρονικά η γεωλογική δομή της τάφρου και πώς αυτή αλλάζει με κάθε νέα σεισμική δραστηριότητα, καθώς επίσης στον τρόπο που το επιφανειακό τοπίο μεταβάλλεται μετά τις εκάστοτε τεκτονικές και κλιματικές αλλαγές. Ακόμη, θα επιχειρηθεί η ανακατασκευή του αρχαίου κλίματος στον Κορινθιακό και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο κατά τα προηγούμενα έως έως δύο εκατομμύρια χρόνια.
Η συμπλήρωση του παζλ
Η αποστολή σχεδιαζόταν επί πολλά χρόνια από πολλούς επιστήμονες. Όπως δήλωσε η ΜακΝιλ, «οι ερευνητές εργάζονται στην περιοχή του Κορινθιακού Κόλπου εδώ και πολλές δεκαετίες, εξετάζοντας ιζήματα και ίχνη ενεργών ρηγμάτων που είναι ορατά στην ξηρά, καθώς επίσης χρησιμοποιώντας τη θαλάσσια γεωφυσική για να απεικονίσουν τη λεκάνη της τάφρου και τη δομή της κάτω από το βυθό. Όμως υπάρχουν ακόμη πολύ λίγες πληροφορίες για την ηλικία των ιζημάτων και για το περιβάλλον της τάφρου κατά τα τελευταία ένα έως δύο εκατομμύρια χρόνια. Με τις γεωτρήσεις μας, ελπίζουμε να ανακαλύψουμε αυτό το σημαντικό κομμάτι του παζλ. Θα μας βοηθήσει να ξετυλίξουμε την αλληλουχία των γεγονότων, καθώς η τάφρος εξελίσσεται και -πράγμα σημαντικό- να δούμε πόσο γρήγορα ολισθαίνουν τα ρήγματα, τα οποία συχνά προκαλούν καταστροφικούς σεισμούς».
Από την πλευρά της, η Σίλινγκτον ανέφερε ότι «η αποστολή θα παρέχει πληροφορίες-κλειδιά που λείπουν σήμερα, σχετικά με την χρονική εξέλιξη και την ταχύτητα της δραστηριότητας των ρηγμάτων στην τάφρο της Κορίνθου. Αυτές οι πληροφορίες είναι πολύ σημαντικές όχι μόνο για την κατανόηση των ρηγμάτων και των φυσικών κινδύνων σε αυτή τη ζώνη, αλλά θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε και άλλες ενεργές και αρχαίες τάφρους ανά τον κόσμο».
Μετά τις επιτόπιες υποθαλάσσιες έρευνες, σύμφωνα με πληροφορίες του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων θα ακολουθήσει η ανάλυση των γεωλογικών δειγμάτων που θα έχουν συλλεχθεί, η οποία θα γίνει στη διάρκεια του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου 2018, στο Κέντρο Θαλάσσιων Περιβαλλοντικών Ερευνών MARUM του Πανεπιστημίου της Βρέμης της Γερμανίας, όπου θα μεταφερθούν οι πυρήνες που έχουν ανασυρθεί από το υπέδαφος.
Από ελληνικής πλευράς, στην επιστημονική ομάδα που διεξάγει τις έρευνες και θα αναλύσει στη συνέχεια τα στοιχεία, συμμετέχουν ερευνητές από το Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών (ο ιζηματολόγος Σπύρος Σεργίου και η μικροπαλαιοντολόγος Μαρία Γεραγά), από το Τμήμα Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών (η μικροπαλαιοντολόγος Κατερίνα Κούλη), από το Εργαστήριο Γεωφυσικής και Σεισμολογίας του ΤΕΙ στα Χανιά (ο πετροφυσικός Γιώργος Μίχας), καθώς επίσης η ελληνίδα ιζηματολόγος Σοφία Πεχλιβανίδου από το Τμήμα Γεωπιστημών του νορβηγικού Πανεπιστημίου
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.
