– «Αυτή τη στροφή θα την πεις…συνωμοτικά» – Τι εννοείτε συνωμοτικά, κύριε Χατζιδάκι… πως δηλαδή; – Ε, άκου τι γράφει ο Νίκος: «Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα/ μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα…»
– «Ο Γκάτσος και το μεγαλείο του δεν είναι μοναχά στην “Αμοργό” που είναι τεραστίου ποιητικού μεγέθους δημιούργημα. Είναι και οι στίχοι που έγραψε σε λίγες μέρες για το “Ένας μάγκας στα σαλόνια” (ελληνική ταινία του 1969 σε σκηνοθεσία του Κώστα Καραγιάννη).
…Έρχεται που λέτε, ο Γκάτσος στα στούντιο όπου γυριζόταν η ταινία, να δει δυο-τρεις σκηνές απ τα γυρίσματα, να γράψει τους στίχους για τα τραγούδια …Τι υπόθεση έχει, ρωτάει το σκηνοθέτη… -Ε, να Νίκο μου, του λέει ο Καραγιάννης, αυτή είναι μια πλούσια, αυτός ένας βλάχος από ένα νησί,…, – Κατάλαβα , κατάλαβα , του απαντά ο Γκάτσος. Και σε λίγες μέρες φέρνει του στίχους απ το “Μ΄ ένα παράπονο” που τραγούδησα στην ταινία».
– «Η ποίηση όταν περνά στο τραγούδι είναι άλλη- μεγάλη υπόθεση. Δεν πάς στο βιβλιοπωλείο να αγοράσεις ένα βιβλίο ποιητικής συλλογής και να διαβάσεις ποιήματα. Με το τραγούδι με τους στίχους, ερωτεύεσαι, αγαπάς, ζεις… τραγουδώντας»…
– «Έχω ένα πρόβλημα κύριε Νίκο… Τι με συμβουλεύετε; Κι εκείνος -που ποτέ δεν έκανε τον καμπόσο- μου απάντησε: – Εσύ ξέρεις Μανώλη μου, μονάχος θα βρεις την άκρη… Χρόνια μετά, άκουσα τους στίχους απ το “Δίχτυ” και συγκλονίστηκα. Γράφει ο Γκάτσος: “μονάχος βρες την άκρη της κλωστής/ κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι»…
Ο Μανώλης Μητσιάς, ο αδιαμφισβήτητου μεγέθους ερμηνευτής –το… «ένα παιδί απ τα Δουμπά της Χαλκιδικής που χάρη στον Γκάτσο και τον Χατζιδάκι συνάντησε όλη τη διανόηση της Αθήνας» (όπως ο ίδιος περιέγραψε τη ζωή και την καριέρα του 50 χρόνων στο ελληνικό τραγούδι)- έδωσε τη δική του, όχι τραγουδιστική, αλλά γοητευτικότερη όλων “διάλεξη”, σήμερα το μεσημέρι, στην αίθουσα της Συγκλήτου του ΑΠΘ, για τη μουσικοθεατρική παράσταση “Ο Γκάτσος που αγάπησα” που θα παρουσιάζει με τη συμβολή της ηθοποιού (και για πρώτη φορά ερμηνεύτριας τραγουδιών) Καριοφυλλιάς Καραμπέτη.
Η μουσικοθεατρική παράσταση που έγινε sold out τον περασμένο χειμώνα και μετά την επιτυχία στο κατάμεστο Ηρώδειο, παρουσιάζεται για μία βραδιά, τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017 στις 20:00, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων με τίτλο “Δευτέρες της τέχνης” που διοργανώνει το ΑΠΘ με δωρεάν είσοδο για τους εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο (καθηγητές και διοικητικό προσωπικό), αλλά και φοιτητές.
«Υποδεχόμαστε στο ΑΠΘ τον Νίκο Γκάτσο που αγαπήσαμε– μια απ τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες της μεταπολεμικής Ελλάδας», δήλωσε μεταξύ άλλων στη συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο ενόψει της εκδήλωσης, ο αντιπρύτανης Οικονομικών του ΑΠΘ, αναπληρωτής καθηγητής Νικόλαος Βαρσακέλης.
Η παράσταση “Ο Γκάτσος που αγάπησα” (επιμέλεια: Αγαθή Δημητρούκα, πιάνο-ενορχηστρώσεις: Αχιλλέα; Γουάστωρ και μπουζούκι-μαντολίνο: Ηρακλής Ζάκκας) μετά από σειρά sold out παρουσιάσεων της στην Αθήνα ολόκληρο τον περασμένο χειμώνα και στο Ηρώδειο το καλοκαίρι, την μαγνητοσκόπηση της και την επικείμενη κυκλοφορία της σε δίσκο, “έρχεται” για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη.
Τη μεγάλη συναυλία της ερχόμενης Δευτέρας 4 Δεκεμβρίου στις 20.00, στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ -χωρητικότητας 1.100 θεατών- πέραν των εργαζομένων του ΑΠΘ μπορούν να παρακολουθήσουν μόλις 250 πολίτες της Θεσσαλονίκης. Όπως ανακοινώθηκε σήμερα, θα διατεθούν για το κοινό 250 δωρεάν προσκλήσεις εισόδου από αύριο, Τετάρτη 29/11/2017 και ώρες 9:00-14:00, έως εξάντλησής τους, από το ισόγειο του κτιρίου Διοίκησης «Κ. Καραθεοδωρή» -Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, στην Πανεπιστημιούπολη. Πληροφορίες για το κοινό στα τηλ. 2310 991313, 991346 (δεν γίνεται κράτηση θέσεων τηλεφωνικά). Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Πηγή φωτογαρφιών: ΑΠΘ ΑΠΕ-ΜΠΕ
