Μέσω των αεροδρομίων της Αθήνας και της Καβάλας θα πραγματοποιούνται οι πτήσεις της EasyJet με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη, τουλάχιστον έως και την 21η Δεκεμβρίου.

Η εταιρεία προχώρησε σε αυτήν την απόφαση, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων της EasyJet για την Ευρώπη Matteo Taddei, εκτιμώντας ότι η λύση του προσωρινού διαδρόμου προσαπογειώσεων δεν πληροί τις προδιαγραφές που θέτει, ενώ υποστηρίζει ότι δεν ενημερώθηκε εγκαίρως για το κλείσιμο του βασικού διαδρόμου προσαπογειώσεων, που έγινε λόγω εργασιών.

“Όπως και άλλες αεροπορικές εταιρίες, η EasyJet  αντιμετωπίζει προβλήματα στο πρόγραμμα των πτήσεων, καθώς το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης έκλεισε προσωρινά τον κύριο διάδρομο (προσαπογειώσεων) λόγω εργασιών συντήρησης, ενώ αντ’ αυτού λειτουργεί ένας προσωρινός διάδρομος”, αναφέρει σε δήλωσή της η εταιρεία και συνεχίζει: “Οι αεροπορικές εταιρείες δεν έλαβαν εκ των προτέρων ειδοποίηση για το κλείσιμο του διαδρόμου και οι κίνδυνοι που συνδέονται με την προταθείσα προσωρινή λειτουργία δεν είναι αποδεκτοί από την εταιρεία. Για το λόγο αυτό, αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε πτήσεις μέσω εναλλακτικών αεροδρομίων”.

Συνεπώς, “μέχρι και τις 6 Δεκεμβρίου η EasyJet θα πραγματοποιεί τις πτήσεις μέσω Αθηνών και θα παρέχει μεταφορά στους πελάτες από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα. Από τις 7 Δεκεμβρίου και ως και την 21η Δεκεμβρίου, η EasyJet θα πραγματοποιεί πτήσεις μέσω Καβάλας και θα παρέχει μεταφορά στους επιβάτες από Θεσσαλονίκη για Καβάλα”.

Επιπλέον, όπως αναφέρεται, “η EasyJet κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να μειώσει τα προβλήματα των πελατών της ενώ παρέχει αναψυκτικά στο αεροδρόμιο όπως και διαμονή σε ξενοδοχεία και γεύματα όπου αυτό απαιτείται. Η EasyJet θα συνεχίσει να παρακολουθεί την κατάσταση ενώ οι πελάτες που έχουν προγραμματίσει να ταξιδέψουν με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη το προσεχές διάστημα, θα ενημερώνονται τακτικά μέσω τηλεφώνου, email, sms και μέσω των εφαρμογών”.

Όπως αναφέρει η εταιρεία “η ασφάλεια και η καλή κατάσταση των επιβατών και του πληρώματος αποτελούν προτεραιότητα. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους πελάτες μας για την υπομονή τους και, από τη στιγμή που δεν άπτεται του δικού μας ελέγχου, να ζητήσουμε συγνώμη για την όποια αναστάτωση υφίστανται”.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δείτε την είδηση στο βίντεο:

ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΟΧΛΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ  ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΑΓΑΖΑΚΙΑ

Γράφει ο  Κωστόπουλος Τάσος (Συντονιστής  ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας)

Στις αρχές του Δεκεμβρίου θα διεξαχθούν οι εκλογές στα επιμελητήρια της χώρας. Αυτές οι εκλογές δεν μοιάζουν με τις προηγούμενες γιατί ισχύει το νέο νομοσχέδιο που θα διέπει την διαδικασία της λειτουργίας των, θέτει ζητήματα ουσιαστικής συμμετοχής στην οικονομία   και φυσικά της εκλογής των μελών του Δ.Σ.

Οι εκλογές λοιπόν δεν είναι ίδιες γιατί το νέο νομοσχέδιο θέτει ένα νέο προσανατολισμό όσο αφορά τη λειτουργία τους και τη συμμετοχή τους στην ανάπτυξη της οικονομία σε τοπική περιφερειακή και εθνική βάση.

Βάζει τα θεμέλια να γίνουν πιο ουσιαστικά, με πρόταση, με καλύτερες υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις και με πραγματική συμβολή στην ανάπτυξη της οικονομίας

Δημιουργούνται τα περιφερειακά επιμελητήρια, τα Κέντρα Υπηρεσιών των Επιχειρήσεων, δίνεται ο λόγος και η πρόταση που μπορούν να έχουν στο σχεδιασμό της οικονομίας μας.  Δίνει δηλ. την ευκαιρία να δημιουργηθούν επιμελητήρια μοχλοί ανάπτυξης.

Η λειτουργία τους (σε  μεγάλο αριθμό επιμελητηρίων) έως τώρα ήταν δομημένη στρεβλά γιατί ήταν με τέτοιο τρόπο “στημένα΄΄ ώστε να εξυπηρετούν λίγους, να εξυπηρετούν μια στρεβλή οικονομία βασισμένη σε “δουλιές΄΄ και συμφέροντα των συμμετεχόντων στις Διοικήσεις και όχι σ΄ένα παραγωγικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Επίσης ήταν μακριά από την πλειοψηφία των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα των μικρών, γι΄αυτό και στην πορεία απαξιώθηκαν, απομονώθηκαν, έμειναν υποστελεχωμένα, εκτελώντας γραφειοκρατική δουλιά. Με βάση αυτή τη λογική, η πλειοψηφία των επιχειρήσεων αφού δεν τα αισθανόταν σαν κάτι χρήσιμο στην πράξη, δεν αισθανόταν και  την αναγκαιότητα να  πληρώνουν την συνδρομή τους,  γιατί δεν έβλεπαν καμία βοήθεια. Το αισθανόταν έως ένα ακόμη οικονομικό βάρος.

Υπήρξαν προσπάθειες από κάποιους που συμμετείχαν στις διοικήσεις των (γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι) να αλλάξει κάτι;

Φυσικά και υπήρξαν διοικητικά μέλη και επιμελητήρια (μεταξύ αυτών και του επιμελητηρίου Ημαθίας) που προσπαθούσαν να αλλάξουν την πορεία, διαμόρφωσαν προτάσεις, τις έθεσαν, αλλά για χρόνια …“στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα΄΄.

Εφόσον αυτό το οικονομικό αντιπαραγωγικό μοντέλο “ανάπτυξης΄΄ της χώρας υπήρχε, τέτοια γραφειοκρατικά επιμελητήρια έπρεπε να υπάρχουν, γιατί αυτό έπρεπε να στηρίξουν. Γι΄αυτό είχαν σχεδιαστεί έτσι όπως είχαν σχεδιαστεί. Ήρθε ο καιρός όμως να αλλάξει η κατάσταση, να ακουστούν επιτέλους εκείνοι οι άνθρωποι που ήταν πραγματικά ουσιαστικοί, με πρόταση όχι μόνο για τα επιμελητήρια αλλά και για την οικονομία. Αυτοί οι άνθρωποι βρήκαν κυβερνητικά αυτιά να τους ακούσουν.

Ο νέος  νόμος που έχει η εκπονήσει η κυβέρνηση θέτει τέλος σ΄αυτή την κατάσταση. Οι διοικήσεις μόνο για 2 θητείες και όχι επ΄αόριστον, επίσης αλλάζει ο προσανατολισμός της οικονομίας  σε ένα παραγωγικό μοντέλο , άρα  παραγωγικά επιμελητήρια πρέπει να δημιουργηθούν.

Επιμελητήρια που θα μελετούν τις πραγματικές δυνατότητες της τοπικής οικονομίας, θα αναδεικνύουν τα πλεονεκτήματα, θα κάνουν ρεαλιστικές προτάσεις για τον τόπο τους, για την περιφέρεια για την εθνική οικονομία.

Επιμελητήρια που θα είναι στελεχωμένα θα δίνουν την πληροφορία σε πρώτο χρόνο στον τοπικό επιχειρηματία, θα τον καθοδηγούν για το άνοιγμα της επιχείρησής τους σε νέες αγορές, θα τον οδηγούν στην χρήση της νέας τεχνολογίας, θα συνεργάζονται με τους φορείς και ιδιαίτερα με την Τ.Α. (1^ου και 2^ου βαθμού) για να σχεδιάζουν από κοινού το μέλλον της τοπικής κοινωνίας. Να αξιοποιούν ευρωπαϊκά προγράμματα για το συμφέρον της τοπικής οικονομίας και του επιχειρηματικού κόσμου. Μακριά από κομματικά στεγανά, μακριά από αντιλήψεις των “δουλιών΄΄ και της ατομικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων.

Ποιοι μπορούν να εξυπηρετήσουν αυτή τη νέα δομή;

Ένα ερώτημα που θα πρέπει να δοθεί απάντηση.

Οι νέες διοικήσεις που θα αναδειχθούν δεν πρέπει να μοιάζουν με τις παλιές. Ποια πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά αυτών;

• Να έχουν την αντίληψη του νέου παραγωγικού οικονομικού μοντέλου που σχεδιάζετε στη χώρα
• Να είναι απαλλαγμένα από κομματικές αγκυλώσεις του τύπου “αφιερώνουμε τη νίκη΄΄ σε πολιτικό κόμμα, προωθώντας τις θέσεις του.
• Να γνωρίζουν και να αφουγκράζονται τον παλμό της τοπικής αγοράς, της τοπικής και περιφερειακής οικονομίας βλέποντας τις πραγματικές αναπτυξιακές δυνατότητες κάθε τόπου, εκπονώντας ρεαλιστικές προτάσεις.
• Να γνωρίζουν και να έχουν όραμα για τη διοικητική του λειτουργία ενταγμένα πραγματικά στην υπηρεσία του επαγγελματία, επιχειρηματία, βιοτέχνη κλπ.

Αυτές οι διοικήσεις είναι χρήσιμες για τον τόπο , για τις τοπικές επιχειρήσεις και για την ανάπτυξη.

Κάθε άλλης αντίληψης διοίκηση θα εξυπηρετεί τα δικά της στενά συμφέροντα, θα επιδεικνύει την κομματική της τοποθέτηση, θα διοικεί με το μοντέλο που έως τώρα έχει μάθει. Όμως θα υπάρχει ένα νέο περιβάλλον που θα θέτει ως κύριο γνώμονα την πραγματική ανάπτυξη, χάνοντας έτσι αυτές οι διοικήσεις την μεγάλη ευκαιρία που τους δίνεται για την ανάπτυξη του τόπου.

Πως θα γίνουν αντιληπτοί αυτού του είδους οι “μνηστήρες΄΄ της παλιάς νοοτροπίας ;

Μ΄ ένα πολύ απλό τρόπο . Από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να εκλεγούν.

• Είναι πολύ γνωστή η μέθοδος τους και περικλείεται σε μία μόνο φράση “τάζω και μερικές φορές εκβιάζω για να εκλεγώ΄΄.
• Αν δίπλα τους τρέχουν πολιτικά στελέχη, τα οποία παρεμβαίνουν και κατά πόσο αυτά συνδέονται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες στο παρελθόν με τους επικεφαλής των ψηφοδελτίων ή μέλη αυτών.
• Από τις προτάσεις που καταθέτουν, αν είναι γνώστες των θεμάτων, αν πατούν στην πραγματικότητα ή υπόσχονται ανέφικτα πράγματα και αναφέρονται γενικόλογα σ΄αυτό για να κρύψουν την πραγματική αλήθεια.
• Αν το προηγούμενο διάστημα ήταν εκείνοι που δούλεψαν γι΄αυτό, ήταν παρόντες με άποψη και ιδιαίτερα με πράξη και εμπειρία.
• Δείτε τους συνδυασμούς που έχουν δημιουργηθεί σε κάθε νομό (φυσικά και στο νομό μας), αν  τα μέλη τους  συνδέονται σε νέα ολιγομελή επιχειρηματικά σχήματα, που στήνονται με βάση τα επιμελητήρια.

Η επιλογή του επιχειρηματικού και εμπορικού  κόσμου, αλλά και της κοινωνίας πρέπει να είναι  ξεκάθαρη.

Πρέπει να προτάξει το συμφέρον του συνόλου και της ανάπτυξης του τόπου και της χώρας σε ένα παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης που θα χωρά όλους τους επαγγελματίες και επιχειρηματίες , έναντι των ατομικών δουλιών, της διαπλοκής και των συμφερόντων των λίγων και των κλειστών πολιτικών και όχι μόνο ομάδων.

 Οφείλουμε όλοι να το διαφυλάξουμε  από μια τέτοια εκτροπή και να αναδείξουμε τον αναπτυξιακό του χαρακτήρα.                                             

Η ‘’Αποδοχή της διαφορετικότητας Ομοιότητας‘’ ως νέος τρόπος αντιμετώπισης της Αναπηρίας

   Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, σε μια προσπάθεια κατανόησης, υποστήριξης και ευημερίας της μεγαλύτερης “μειονότητας” στον πλανήτη, θέσπισε από το 1992, την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρίες, η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι και δεν θα έπρεπε να είναι, ημέρα γιορτής, όπως παρουσιάζεται κατά κόρον. Και αναφερόμαστε με τον όρο  μειονότητα, γιατί βάση στατιστικών, περίπου το 15% του γενικού πληθυσμού παγκοσμίως έχει κάποια αναπηρία σωματική ή πνευματική ή αισθητηριακή, ορατή ή μη.

   Τα τελευταία χρόνια ακούμε και διαβάζουμε για αυτή την “διαφορετικότητα” που πρέπει αφενός μεν να σεβόμαστε, αφετέρου δε να μην αποκλείουμε από την ελεύθερη πρόσβαση οπουδήποτε και ειδικότερα, στην εργασία, την ιατρική φροντίδα, τις δημόσιες συγκοινωνίες, την δικαιοσύνη και τη συμμετοχή στα πολιτικά, πολιτιστικά  και αθλητικά δρώμενα.

   Αποδεχόμαστε, αναπαράγουμε και διαιωνίζουμε τη φράση “αποδοχή της διαφορετικότητας”, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι με αυτόν τον τρόπο γινόμαστε πρέσβεις της ιδέας περί ισότητας των ανθρώπων. Όμως, αν το αναλύσουμε περισσότερο, θα δούμε ότι η ίδια η Κοινωνία, δίνοντας τον ορισμό του “διαφορετικού” σε μια κατηγορία ανθρώπων κρίνοντας τους από τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά ή μια κοινή ιδιότητα, τους θεωρεί στα αλήθεια αυτόνομους και ισότιμους σε σχέση με αυτό που ορίζεται ως “μη διαφορετικό”; Από τα Λεξικά της Ελληνικής Γλώσσας, διαβάζουμε ότι:

 -Όμοιος είναι: κάποιος που έχει κοινά με κάποιον άλλον τα περισσότερα ή τα σημαντικότερα γνωρίσματα και

-Διαφορετικός είναι: κάποιος που δεν είναι ίδιος ή όμοιος με κάποιον ή αυτός που διαφέρει από τους άλλους, επειδή είναι πολύ καλύτερος

‘’Τις περισσότερες φορές όμως το “διαφορετικό” λογίζεται ως κάτι ελλειμματικό ή αποτυχημένο σε σχέση με το προσδοκώμενο  “μη διαφορετικό”. Στη συνέχεια αυτής της λογικής, οι άνθρωποι που επωμίζονται τη ταμπέλα του διαφορετικού θεωρούνται από την κοινωνία ένα αποτυχημένο, ως προς τη συνθήκη της ομοιότητας, (ανθρώπινο) είδος, αποσυρμένοι από το κοινωνικό γίγνεσθαι‘’.

 Σύμφωνα με τα παραπάνω, αλλά και δυστυχώς, σύμφωνα με την ισχύουσα νοοτροπία, όλα τα άτομα που ανήκουν σε αυτό που ονομάζουμε “διαφορετικό”,

φαίνονται σαν να βιώνουν δραματικά την διαφορετικότητά τους, παρακαλώντας κατά κάποιον τρόπο τους προνομιούχους “μη διαφορετικούς” για αποδοχή.   Ίσως η λύση στο παραπάνω φιλοσοφικό πρόβλημα είναι να πάψουμε να αποδεχόμαστε αυτούς τους ανθρώπους ως διαφορετικούς, να δεχτούμε ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε “όμοιοι” και ίσοι και να μιλάμε πλέον περί “Αποδοχής της Ομοιότητας”.

    Αν κοιτάξουμε το θέμα από αυτή την οπτική γωνία, θα σταματήσουμε να θεωρούμε ορισμένες κοινωνικές ομάδες προνομιούχες, άρα ανώτερες από άλλες ομάδες πληθυσμού, ενώ αντίθετα θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτου φύλου, φυλής και λοιπών εξωτερικών χαρακτηριστικών, έχουμε τις ίδιες βασικές ανάγκες, μιας και η εξωτερική μας εμφάνιση δεν μπορεί να μπει πάνω και πέρα από την ανθρώπινη φύση μας.

[Κύρια πηγή για το παραπάνω κείμενο αποτέλεσε το άρθρο του Κολίσογλου Ανδρέα, Ψυχολόγου και αθλητή με αναπηρία του Α.Σ. ΑμεΑ ‘’Εν Σώματι Υγιεί‘’ Βέροιας με τίτλο ‘’Η αποδοχή της ομοιότητας‘’: psykapa.gr ]

Άλλες πηγές: 

greek-language.gr

r4rehab.blogspot.gr

sansimera.gr 

Καραϊωσήφ Αλέξανδρος Μ. Res.

Καθηγητής Ειδ. Φ.Α.-Προπονητής ΑμεΑ

Ιδρυτής Α.Σ. ΑμεΑ “ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ” Βέροιας

Χειροπιαστά στοιχεία του έργου του Επιμελητηρίου και προγραμματικές θέσεις που ταιριάζουν στον ρεαλισμό των επιχειρηματιών περιλαμβάνονται στις αναφορές του υποψήφιου Προέδρου του Επιμελητηρίου Ημαθίας Τάσου Γιάγκογλου, στις καθημερινές επισκέψεις του και συνεχείς συναντήσεις σε επαγγελματικούς χώρους της Ημαθίας.

“Έχουμε την πρόταση για την επόμενη μέρα του δυνατού και εξωστρεφούς Επιμελητηρίου, μιας ανοικτής αγκαλιάς δηλαδή για τον επιχειρηματικό κόσμο, με ανοικτές συνεδριάσεις, συμμετοχή, με αγάπη και πάθος για τον θεσμό, με στόχο να ανέβουμε όλοι μαζί. Αλλά παράλληλα έχουμε και τα παιδιά εκείνα της επόμενης γενιάς, που σήμερα καταθέτουν την ταυτότητά τους και τη διάθεσή τους να τρέξουν για εσάς, να σας ακούσουν, να σας εκφράσουν. Με πολλή δουλειά, με πολύ ξενύχτι, χωρίς τις πλάτες κανενός, αλλά με μόνο σύμμαχο την αγωνία σας να πάμε καλά” τονίζει ο υποψήφιος Πρόεδρος, δεσμευόμενος ότι η επόμενη μέρα στο Επιμελητήριο προβλέπει καταμερισμό εργασιών, ώστε να γίνουν όλοι, νέοι και παλιοί, κοινωνοί των προσπαθειών και να αντιληφθούν τη δύναμη και τον ρόλο του θεσμού που κλήθηκαν να υπηρετήσουν.

“Αν κατηγορούν εμένα για αδράνεια και απραξία στο Επιμελητήριο, ας κοιτάξουν στον καθρέπτη τους. Επί 5,5 χρόνια ήμουν πρόεδρος στο Μεταποιητικό και έτρεχα και για τα έξι Τμήματα μαζί. Να έλθουν να δουν το αρχείο των υποθέσεων που δούλεψα, αυτοί που μονίμως απουσίαζαν και σήμερα κοσμούν το ψηφοδέλτιο της άλλης πλευράς. Που αν και ήταν ήταν τόσο καιρό μέλη του Δ.Σ., δεν έφεραν ούτε ένα πρόγραμμα. Και σήμερα ισχυρίζονται ότι θα τα φέρουν όλα, ίσως με κάποιο μαγικό ραβδί. Ποιον κοροϊδεύουν;” σημειώνει επίσης ο κ. Γιάγκογλου.