Βρε τον Βούτση.

Σε μια κρίση ειλικρίνειας, ανέβηκε στο βήμα της Βουλής κι ανερυθρίαστα ομολόγησε ότι οι δανειστές έριξαν την κυβέρνηση Σαμαρά και τώρα στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ!

Μας είπε, δηλαδή, αυτό που γράφαμε και γράφουμε συστηματικά, ότι ο Σόιμπλε ήθελε μια κυβέρνηση που να μη του λέει «όχι» σε ότι ζητά.  Να μη λέει «όχι» στην εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας, να μη λέει όχι στην εκποίηση των σπιτιών των Ελλήνων, να μη λέει όχι σε κάθε παραλογισμό.

Κάτι, που έγινε μόλις ανέβηκε στην εξουσία η μεγαλύτερη πολιτική απάτη στην μακραίωνη ιστορία τούτου του τόπου και δη μετά το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο των Αριστερών φαντασιώσεων που οδήγησε στα capital controls κι ένα σωρό άλλα δεινά για τους Έλληνες.

Αυτά τα δεινά για τα οποία δεν είπαν κανένα «όχι» ο Τσίπρας κι ο Καμμένος. Που υπογράφουν τα πάντα, είτε λογικά είτε παράλογα.

Η ομολογία του Βούτση, σε μια χώρα που τίποτα δεν είναι μεμπτό και δεν τιμωρείται από την κοινωνία, αποτελεί άλλη μια απόδειξη του βαθύτατου κυνισμού και της κοροϊδίας της Αριστεράς. Κι έγινε την ίδια μέρα που ανακοινώθηκαν τα στοιχεία της Eurostat, συμφώνως με τα οποία η χώρα μας βρίσκεται στην tρίτη θέση των ευρωπαϊκών κρατών αναφορικά με το ποσοστό του πληθυσμού που βιώνει στέρηση υλικών και κοινωνικών αγαθών. Και την ίδια μέρα κατά την οποία ο Τσακαλώτος  βρέθηκε στη Μέκκα του καπιταλισμού για να βαρέσει τα νταούλια! Το σφυρί και το δρεπάνι τα άφησε πίσω για τους σανοφάγους…

Άλλωστε από τις πλατείες των αγανακτισμένων μέχρι τη Wall Street, ήταν δύο μνημόνια δρόμος, εκατό χρόνια ενεχυριασμένη η δημόσια περιουσία, σχεδόν 100 δις κόστος, φοροεπιδρομές, συντάξεις σαν φιλοδωρήματα, τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα  και άπειροι πολιτικοί κλόουν…

Το βέβαιο είναι ότι ο πρόεδρος της Βουλής είπε την αλήθεια.

Θυμηθείτε: Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε μεγαλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία από τη σημερινή. Τότε, οι δανειστές κωλυσιεργούσαν στο κλείσιμο της αξιολόγησης προβάλλοντας απίστευτες απαιτήσεις. Και μια παντελώς ετερόκλητη συμμαχία (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ και Χρυσή Αυγή) «τορπίλισε» την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης.

Άρα, αφού ο πρόεδρος της Βουλής λέει ότι την πτώση της κυβέρνησης προκάλεσαν οι δανειστές, το όργανο μέσω του οποίου την προκάλεσαν ήταν η σημερινή κυβέρνηση.

Από την οποία, συμφώνως με τον Νίκο Βούτση, είναι ευχαριστημένοι οι δανειστές και δεν έχουν κανένα λόγο να επιθυμούν άλλη κυβέρνηση στην Ελλάδα.

Γιατί να μην είναι; Αφού γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να υπάρξει τόσο ενδοτική κυβέρνηση σαν αυτή της Αριστεράς και του ακροδεξιού μορφώματος που τη στηρίζει;

Το ότι οι Έλληνες υποφέρουν κι εξαθλιώνονται καθημερινά, ουδόλως τους αφορά. Αυτοί μαζεύουν ότι χρειάζονται κι έχουν κάνει συμφωνίες να είναι το γενικό κουμάντο του τόπου για τις επόμενες δεκαετίες, χωρίς να δώσουν το παραμικρό ως νέα βοήθεια.

Ουσιαστικά, νοίκιασαν μια χώρα κι εξασφάλισαν τα χρήματά τους.

Κι ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο αυτά δεν τα έδιναν!

Ομολογία Βούτση…

Γερμανοί και Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι χρησιμοποίησαν βακτήρια για να μετατρέψουν τα απόβλητα από την παραγωγή ελληνικού γιαουρτιού σε μόρια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για βιοκαύσιμα και αντιβιοτικά για ζώα. Με τον τρόπο αυτό, αξιοποιούνται τα σάκχαρα, τα οξέα και τα λοιπά κατάλοιπα από τη διαδικασία παραγωγής του γιαουρτιού.

     Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή μηχανικής περιβάλλοντος και μικροβιολογίας Λαρς Αντζένεντ του Πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν στη Γερμανία, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Joule».

     Όπως επισήμαναν οι επιστήμονες, οι καταναλωτές σε όλο τον κόσμο απολαμβάνουν το ελληνικό γιαούρτι για τη γεύση, την υφή και τη θρεπτική αξία του. Όμως η παραγωγή του δημιουργεί ένα μεγάλο όγκο υγρών αποβλήτων με τη μορφή τυρογάλακτος.

     Όπως δήλωσε ο Αντζένεντ, «η τρέλα με το ελληνικό γιαούρτι άρχισε στις ΗΠΑ με τις εταιρείες Chobani και ΦΑΓΕ», αλλά παράλληλα παράγεται μια μεγάλη ποσότητα τυρογάλατος που πρέπει να απομακρυνθεί. Τα κατάλοιπα αυτά περιέχουν κυρίως λακτόζη, φρουκτόζη και γαλακτικό οξύ.

     Οι ερευνητές βρήκαν τρόπο να μετατρέψουν αυτό το μίγμα σε πρώτη φάση σε ένα εκχύλισμα που περιέχει δύο πιο χρήσιμες ουσίες: καπροϊκό ή εξανικό οξύ και καπρυλικό ή οκτανικό οξύ. Και οι δύο αυτές ουσίες θεωρούνται «πράσινα αντιμικροβιακά», τα οποία μπορούν να προστεθούν στις ζωοτροφές στη θέση των κανονικών αντιβιοτικών. Σε δεύτερο στάδιο, με περαιτέρω επεξεργασία, είναι δυνατό να παραχθούν βιοκαύσιμα για χρήση σε αεροσκάφη.

    Το νέο σύστημα αποτελείται από δύο συνδεδεμένους  βιοαντιδραστήρες ανοικτής καλλιέργειας, ο ένας για θερμόφιλα μικρόβια που αντέχουν θερμοκρασίες των 50 βαθμών Κελσίου, ενώ ο δεύτερος λειτουργεί στους 30 βαθμούς. Κάθε βιοαντιδραστήρας περιέχει το κατάλληλο μικροβίωμα και σε αυτόν εισάγεται το τυρόγαλα του ελληνικού γιαουρτιού που διαθέτει τα δικά του βακτήρια. Σε ένα διάστημα μερικών μηνών, είναι δυνατό να παραχθούν τους βιοαντιδραστήρες το καπροϊκό και το καπρυλικό οξύ, καθώς και άλλα δευτρεύοντα προϊόντα.

    Το επόμενο βήμα θα είναι το σύστημα των δίδυμων βιοαντιδραστήρων να λειτουργήσει σε μεγαλύτερη κλίμα και και να εξελιχθεί σε κανονική μονάδα βιομηχανικής παραγωγής.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: http://www.cell.com/joule/fulltext/S2542-4351(17)30179-4

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η πανσέληνος σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο να συμβεί ένα δυστύχημα μοιραίο για τον οδηγό μοτοσικλέτας, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ντόναλντ Ρεντελμέγιερ του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο, ανέλυσαν χιλιάδες περιπτώσεις θανατηφόρων τροχαίων σε διάφορες χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδά, Αυστραλία).

Η μελέτη συνέκρινε τον αριθμό των δυστυχημάτων τα βράδια με πανσέληνο, με τον αντίστοιχο αριθμό μια εβδομάδα πριν και μία μετά την πανσέληνο για μία περίοδο 50 ετών. Συνολικά μελετήθηκαν σχεδόν 500 πανσέληνοι, στη διάρκεια των οποών υπήρξαν περίπου 4.500 θάνατοι οδηγών μηχανών.

Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο τις νύχτες με πανσέληνο συνέβησαν 9,1 θανατηφόρα δυστυχήματα σε μοτοσικλετιστές (οι περισσότεροι δεν φορούσαν κράνος και πέθαναν από χτύπημα στο κεφάλι), έναντι 8,6 τις άλλες νύχτες. Δηλαδή, ο κίνδυνος θανάτου ήταν αυξημένος κατά περίπου 5%, άσχετα από την ηλικία του οδηγού, τον κυβισμό της μοτοσικλέτας ή το αν φορούσε κράνος.

Ο κίνδυνος θανάτου είναι ακόμη πιο αυξημένος όταν υπάρχει σούπερ-Σελήνη, δηλαδή το φεγγάρι είναι πιο κοντά στη Γη και φαίνεται μεγαλύτερο και φωτεινότερο από ό,τι μια τυπική πανσέληνος. Τις νύχτες αυτές συνέβησαν 10,8 θανατηφόρα τροχαία. Δηλαδή όταν υπάρχει πολύ έντονη πανσέληνος, κατά μέσο όρο συμβαίνουν δύο περισσότεροι θάνατοι από ό,τι τις άλλες νύχτες χωρίς πανσέληνο. Ο κίνδυνος θανάτου οδηγού στη διάρκεια υπερπανσελήνου είναι κατά 22% μεγαλύτερος σε σχέση με μια κανονική πανσέληνο και κατά 32% σε σχέση με μια νύχτα με μισογεμάτο φεγγάρι.

Η επιστημονική εξήγηση γι’ αυτό, τη σχέση πανσελήνου-αυξημένου κινδύνου, παραμένει ασαφής, αν και η πιθανότερη αιτία είναι ότι το γεμάτο φεγγάρι αποσπά την προσοχή των οδηγών από το δρόμο. Εναλλακτικά, μπορεί το αυξημένο φως λόγω του φεγγαριού να δυσκολεύει τον οδηγό να συνειδητοποιήσει πόση ταχύτητα έχει αναπτύξει. Υπάρχει ακόμη η πιθανότητα ότι, λόγω της ρομαντικής πανσελήνου, υπάρχει περισσότερη κίνηση στους δρόμους.

Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές συμβουλεύουν τους μοτοσικλετιστές να οδηγούν με πρόσθετη σύνεση, όταν έχει πανσέληνο.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: http://www.bmj.com/content/359/bmj.j5367

ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Η ανάβαση ενός μεγάλου βουνού όπως ο Όλυμπος χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή, προετοιμασία, εκπαίδευση και σωστή εκτίμηση των δυνατοτήτων μας» ανέφερε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ “Πρακτορείο 104,9 FM” ο επιθεωρητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Βόρειας Ελλάδας Δημοσθένης Αναγνωστάκης, με αφορμή το τρίτο συμβάν που σημειώθηκε στον Όλυμπο και είχε ως αποτέλεσμα ένας ακόμη άνθρωπος, ηλικίας 55 ετών, να χάσει τη ζωή του στη διάρκεια αναρρίχησης.

«Ο Όλυμπος είναι ένα μεγάλο βουνό, το οποίο δεν είναι εύκολο να “κλείσουμε”. Δεν επιτρέπεται, άλλωστε, κάτι τέτοιο. Συγχρόνως, όμως, είναι και ένας τουριστικός προορισμός. Επομένως, η τήρηση των κανόνων ασφαλείας και η διαχείριση της αναψυχής επαφίεται σε εκείνους που τον χρησιμοποιούν» εξήγησε ο κ. Αναγνωστάκης.

Όπως είπε, τα ατυχήματα στον Όλυμπο και οι επιχειρήσεις διάσωσης είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. Ωστόσο, δεν λαμβάνουν δημοσιότητα, είτε επειδή δεν έχουν ατυχή κατάληξη είτε επειδή δεν έχουν αυτή τη χρονική πυκνότητα. Παρόλα αυτά είναι αρκετοί οι τραυματίες σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και μέλη των ορειβατικών συλλόγων, οι οποίοι είναι και πιο οργανωμένοι και πιο εκπαιδευμένοι.

«Συνεπώς, όταν ακόμη και εκείνοι που έχουν την κατάλληλη υποδομή τυχαίνει συχνά να κινδυνεύσουν, φανταστείτε πόσο μεγαλύτερος κίνδυνος ελλοχεύει για τους ελεύθερους αναρριχητές» σημειώνει ο κ. Αναγνωστάκης, ο οποίος τονίζει πως στην «πράξη φαίνεται πως δεν γνωρίζουν πώς να ερμηνεύσουν τις κλιματολογικές συνθήκες».

«Μπορεί για παράδειγμα, οι κλιματολογικές συνθήκες από τα Πριόνια και πάνω να είναι εντελώς διαφορετικές. Να βλέπουμε δηλαδή στους πρόποδες λιακάδα και άπνοια που μας προδιαθέτει για έναν περίπατο αλλά όταν ανεβαίνουμε υψόμετρο οι συνθήκες αλλάζουν. Πάνω από τα 1000 μέτρα στον ίδιο χρόνο μπορεί να έχει χιονοθύελλα» επισημαίνει.

Σύμφωνα με τον επιθεωρητή πυροσβεστικής υπηρεσίας Βόρειας Ελλάδας παρόλο που βγαίνουν οδηγίες και δελτία τόσο από τους δήμους, το δασαρχείο και την περιφέρεια, όσο και από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, φαίνεται «πως κάποιοι χρήστες του Ολύμπου δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι. Εμπειρικά επίσης διαπιστώνω ότι γίνεται από πολλούς υπερεκτίμηση στων δυνατοτήτων τους» προσθέτει.

Όσοι ανεβαίνουν στον Όλυμπο πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους κινδύνους, όπως επισημαίνει ο κ. Αναγνωστάκης και να μην ξεχνούν ότι και ο διασώστες που επιχειρούν είναι άνθρωποι που θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο, ενώ και τα κόστη σε κάθε μεγάλη επιχείριση είναι πολύ υψηλά.

«Η Ελληνική Πολιτεία έχει επιλέξει να παρέχει υπηρεσίες διάσωσης και συνδρομής ασφάλειας, ατελώς. Υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη όπου γίνεται κοστολόγηση και χρέωση, άλλα δεν χρησιμοποιείται» σημείωσε και πρόσθεσε ότι εκείνο που πρέπει όλοι να γνωρίζουν όμως είναι ότι ο «μηχανισμός  καταπονείται και τα κόστη είναι πολύ υψηλά. Σε κάθε επιχείρηση διάσωσης υπάρχει επισφάλεια και για το ανθρώπινο δυναμικό που επιχειρεί». «Λυπάμαι που το λέω» σημειώνει ο κ. Αναγνωστάκης, «αλλά ίσως τέτοια ατυχή περιστατικά να λειτουργήσουν ως παράδειγμα προς αποφυγή. Ας μην προβάλουμε μόνο τις περιπατητικές χαρές αλλά και τους κινδύνους».

ΑΠΕ-ΜΠΕ