Γεννήθηκε, λοιπόν, το Κίνημα Αλλαγής.

Ουσιαστικά, η μετεξέλιξη του ΠαΣοΚ με ολίγον από Ποτάμι και γλάστρα τη σφραγίδα της ΔΗΜΑΡ.

Ένα εγχείρημα αβέβαιας δυναμικής και προοπτικής για την τιμή των όπλων της Κεντροαριστεράς.

Μιας κατακερματισμένης Κεντροαριστεράς που τη βρίσκει κάποιος στον ΣΥΡΙΖΑ με την προσχώρηση σ’ αυτόν σχεδόν όλου του τοξικού ΠαΣοΚ,  μα τη βρίσκει και στις προσπάθειες των «58» μέσω «Ελιάς», στο εκσυγχρονιστικό ΠαΣοΚ,  στο ορθόδοξο ΠαΣοΚ, στο ΠαΣοΚ του Γιώργου Παπανδρέου έστω και με τη φορεσιά του «Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, στις όχθες του Ποταμιού, στη ΔΗΜΑΡ και σε κάτι άλλα αχαρτογράφητα κομματίδια.

Οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν πολέμιοι του ΠαΣοΚ τις ημέρες της κατάρρευσής του.

Μα ποιούντες την ανάγκη φιλοτιμία μπήκαν πάλι όλοι μαζί στο μαντρί, επειδή η πολιτική επιβίωση είναι πρώτιστο ιδανικό.

Πιστεύει κανείς ότι αν το ΠαΣοΚ είχε 10-12% θα καλούσε τον Θεοδωράκη;

Ή πιστεύει κάποιος ότι αν ο Θεοδωράκης είχε 5-7% θα πήγαινε στο ΠαΣοΚ;

Μαζεύτηκαν λοιπόν διάφορες φυλές κι άρχισαν να βάφουν και να καθαρίζουν τη σακαράκα.

Της έκαναν ρεκτιφιέ, μπήκε κι αρχηγός μια κυρία με όνομα βαρύ και εξαιρετικό ιστορικό στις εκθέσεις ιδεών, ήρθε κι ο Σταύρος για να μπορεί να υπάρχει κι αύριο για εκείνον και να η μετάλλαξη.

Κίνημα Αλλαγής ή ΚΙΝΑ.

Έλα, όμως, που όλοι θέλουν να είναι εντός αλλά ταυτοχρόνως να είναι κι αυτόνομοι. Έλα που κάποιοι που εκπροσωπούν ΜΟΝΟ τον εαυτό τους την έχουν δει ηγήτορες. Έλα όμως που ο καθένας λέει το κοντό και το μακρύ του. Χώρια που ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες κι ο καθείς βλέπει αλλιώς τη διαδρομή και τον τερματισμό…

Ούτε καν ένα ιδρυτικό συνέδριο της προκοπής μπόρεσαν να κάνουν.

Με την καχυποψία ανάμεσά τους να είναι ορατή και την ομοψυχία αόρατη.

Και πολιτική κουλτούρα που «λέει» ότι ο εχθρός είναι ο… νεοφιλελευθερισμός!

Και  διάχυτη αλαζονεία από την αντίληψη πολλών ότι η κοινωνία κι ο τόπος τους χρωστάνε χάρη.

Τι πουλάει το ΚΙΝΑ;

Αφού δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα για να τάξει λεφτά, πουλάει εκθεσιακό σοσιαλισμό και πομφόλυγες σαν του Γιώργου Παπανδρέου για βιώσιμη ανάπτυξη κι άλλα παρόμοια.

Λόγια και χιλιοειπωμένες κουβέντες διανθισμένες σήμερα με ολίγη μεταρρυθμιστική λογική.

Πουλάει και νέο ανένδοτο!

Για ν’ αλλάξει, λέει, η ποιότητα ζωής των Ελλήνων και να ισχυροποιηθεί η θέση της Ελλάδας στον κόσμο.

Ωραία! Ανένδοτος λοιπόν. Μα δεν μας είπαν εναντίον τίνος;

Δεν άκουσα, φυσικά, κουβέντα για την απελευθέρωση της αγοράς από τον κρατισμό, δεν άκουσα κουβέντα για λιγότερη φορολογία, την καταστροφική απλή αναλογική και μελλοντικές συμμαχίες.

Δεν άκουσα καινούργια πράγματα παρά αναμασήματα σοσιαλισμού.

Δεν άκουσα το παραμικρό για φιλελεύθερα ανοίγματα. Κι αυτό είναι μάλλον φυσιολογικό αφού προέχει το Αριστερό προφίλ. Μα έτσι, ο φιλελεύθερος και κεντρογενής Μητσοτάκης περιχαρακώνει το Κέντρο.

Έχω πια τη βεβαιότητα, σε συνδυασμό με τις φυγόκεντρες τάσεις εντός του ΚΙΝΑ, ότι δεν μπορεί να διασπάσει τον σημερινό δικομματισμό. Όχι μόνο επειδή είναι πολύ ΠαΣοΚ αλλά κι επειδή δεν συγκινεί ή μπορεί να οραματίσει κανέναν.

Νέο κόμμα σε αδιέξοδο!

Που, περιέργως, επιχειρεί να κρατά ίσες αποστάσεις από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία. Τη στιγμή που τα περισσότερα στελέχη αλλά και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του απεχθάνονται τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς θα ήταν ήδη εκεί…

Ας υπάρξει ελπίδα ότι από το σήμα του νέου κόμματος, το ρόδο, να μη βγει αγκάθι για τον τόπο.

Υπάρχουν, πάντως και κάποια ιδιαιτέρως εποικοδομητικά πράγματα.

Η θετική αντίληψη για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Η ξεκάθαρη θέση του νέου κόμματος για διαχωρισμό κράτους κι εκκλησίας.  Η ζύμωση που ξεκίνησε η πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη για επιβολή ορίων στις κοινοβουλευτικές θητείες (τέσσερις για βουλευτές και τρεις για ευρωβουλευτές).

Το, επίσης θετικό  με το νέο κόμμα  (αν και ποτέ δεν ξέρεις με έναν απόγονο του ΠαΣοΚ) είναι ότι δεν μπορεί να πει ψέματα. Τους έχει προλάβει ο Τσίπρας στα πάντα.

Κι επιπλέον διαθέτει στελέχη (Βενιζέλος, Λοβέρδος, Μανιάτης, Κωνσταντινόπουλος, Χριστοφιλοπούλου) με ισχυρά αποθέματα υπευθυνότητας.

Μια πρόβλεψη για το αναπότρεπτο τέλος του κόσμου μας, αλλά και ένα ελπιδοφόρο τρόπο να ανιχνεύσουμε ίσως τα παράλληλα σύμπαντα, περιλαμβάνει η τελευταία θεωρία για το πολυσύμπαν που άφησε πίσω του, λίγο πριν πεθάνει, ο μεγάλος φυσικός Στίβεν Χόκινγκ.

Ο Βρετανός επιστήμονας εργαζόταν έως την τελευταία εβδομάδα πριν το θάνατό του πάνω στην τελευταία εργασία του με τίτλο «Μία ομαλή έξοδος από τον αιώνιο πληθωρισμό», που ήδη βρίσκεται σε διαδικασία εξέτασης από κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό, στο οποίο έχει υποβληθεί.

Σε αυτήν, σύμφωνα με τον βρετανικό Τύπο (Τάιμς Λονδίνου, Ιντιπέντεντ, Τέλεγκραφ), ο Χόκινγκ προβλέπει ότι το σύμπαν μας θα λάβει τέλος, όταν τα άστρα ξεμείνουν από ενέργεια. Δεν αποκλείει όμως ότι στο μεταξύ οι επιστήμονες θα μπορέσουν τελικά να βρουν εναλλακτικά σύμπαντα με τη βοήθεια διαστημικών σκαφών με ειδικά όργανα.

Ο Χόκινγκ, σύμφωνα με πληροφορίες συναδέλφων του, περιγράφει στην ακόμη αδημοσίευτη εργασία του τα πολύπλοκα μαθηματικά που χρειάζονται, ώστε μια διαστημοσυσκευή να ανιχνεύσει ίχνη από πολλαπλές «Μεγάλες Εκρήξεις» (Μπιγκ Μπανγκ). Η θεωρία αυτή μπορεί να αποδειχθεί η σημαντικότερη κληρονομιά που αφήνει πίσω του.

Πολλοί επιστήμονες -μεταξύ των οποίων ο Χόκινγκ- πιστεύουν ότι το σύμπαν διεστάλη απότομα από ένα μοναδικό σημείο φθάνοντας πολύ γρήγορα στις σημερινές σχεδόν διαστάσεις του, μια θεωρία γνωστή ως «κοσμικός πληθωρισμός». Από τη θεωρία αυτή προκύπτει μια άλλη θεωρία για την ύπαρξη πολλών «Μπιγκ Μπανγκ», καθένα από τα οποία δημιούργησε το δικό του σύμπαν, με τελικό αποτέλεσμα ένα πολυσύμπαν (multiverse).

Όμως, από τη θεωρία έως την πράξη υπάρχει τεράστια απόσταση. Κανείς δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να προσκομίσει αποδείξεις ότι όντως κάτι τέτοιο έχει συμβεί. Ίσως όμως ο Χόκινγκ να είχε μια τελευταία λαμπρή ιδέα, που θα καταστήσει εφικτή την επιβεβαίωση του πολυσύμπαντος με απτά στοιχεία από την παρατήρηση.

Όπως δήλωσε ο καθηγητής κοσμολογίας Κάρλος Φρενκ του Πανεπιστημίου του Ντάραμ, ο Χόκινγκ πίστευε ότι το πολυσύμπαν άφησε το αποτύπωμά του στην κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου που διαπερνά το δικό μας σύμπαν και ότι συνεπώς μπορούμε να το ανιχνεύσουμε με τα κατάλληλα όργανα μιας διαστημοσυσκευής.

Ο συνεργάτης του καθηγητής Τόμας Χέρτογκ του βελγικού Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, ο οποίος δούλεψε μαζί με τον Χόκινγκ πάνω στη νέα θεωρία, δήλωσε ότι, με αυτή την τελευταία εργασία, ο Χόκινγκ μπορεί να κατάφερνε να πάρει τελικά το Νόμπελ Φυσικής, αν όντως στην πορεία η θεωρία του επιβεβαιωνόταν με τις ανάλογες ανακαλύψεις.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αθώος κρίθηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος, ο οποίος κατηγορείτο για “διέγερση σε διάπραξη αδικήματος”, πράξη που συνδεόταν με τοποθέτηση που έκανε τον Σεπτέμβριο του 2013, στο περιθώριο ομιλίας του στη Θεσσαλονίκη, όπου συνομιλώντας με κατοίκους της Χαλκιδικής και αναφερόμενος στον τότε δήμαρχο Αριστοτέλη, Χρήστο Πάχτα, φέρεται να τους προέτρεψε να τον “λιντσάρουν”.

Την απαλλαγή του Πάνου Καμμένου ζήτησε και η εισαγγελέας της έδρας, αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών Μαρία Παπαγιαννίδου, η οποία στην αγόρευσή της επισήμανε ότι η επίμαχη φράση έγινε “καθ’ υπερβολήν” και είχε “μεταφορική κι όχι κυριολεκτική έννοια”.

Εξερχόμενος του δικαστικού μεγάρου Θεσσαλονίκης, ο Πάνος Καμμένος επισήμανε ότι δεν έχει κλείσει η “υπόθεση Πάχτα” και ζήτησε να γίνει έρευνα για τα κονδύλια που φέρεται ότι εισέπραξε από την εταιρία “Ελληνικός Χρυσός”.

Η δήλωση του κ. Καμμένου, μετά την αθώωση του, έχει ως εξής:

“Βρίσκομαι σήμερα εδώ, κάνοντας πράξη την πάγια θέση μου για τη Δικαιοσύνη που πρέπει να απονέμεται στους πολίτες αλλά και στους πολιτικούς με τον ίδιο τρόπο, παραιτούμενος της ασυλίας που μου παρέχει το Σύνταγμα και αιτούμενος προς τους συναδέλφους μου βουλευτές την άρση της ασυλίας μου, που πιστεύω ότι πλέον θα πρέπει να καταργηθεί για όλους τους πολιτικούς και βουλευτές, αλλά και υπουργούς, με την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών.

Είχα λοιπόν τη δυνατότητα να βρεθώ ενώπιον του φυσικού δικαστή που δεν παίρνει εντολές ούτε από τα tweet αποτυχημένων πρωθυπουργών, που δεν κατευθύνεται από πολιτικά κόμματα και την εκτελεστική εξουσία. Του φυσικού δικαστή που προσπαθεί μέσα από το Σύνταγμα να απονείμει δικαιοσύνη. Για την υπόθεση αυτή χύθηκαν εκατοντάδες κιλά μελάνης, πρωτοσέλιδα, ώρες ολόκληρες ραδιοφωνικών σχολιασμών και τηλεοπτικών εκπομπών προκειμένου να δεχθώ ύβρεις επιθέσεις πολιτικές, μπούλινγκ πολιτικό, από εκείνους που πιστεύουν ότι την εξουσία σ’ αυτόν τον τόπο δεν την έχει η δύναμη των πολιτών, αλλά οι μεγάλες εταιρείες, οι πολυεθνικές, που με όργανα πολιτικούς, πληρώνοντάς τους θα εκτελούν τις δικές τους αποφάσεις.

Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους συνηγόρους μου που ήταν δίπλα μου, τους πολίτες και τις οργανώσεις της Χαλκιδικής που μάχονται κατά της περιβαλλοντικής διάλυσης της περιοχής τους, έχοντας απέναντί τους μία εταιρεία που αποφάσισε να πληρώνει τον δήμαρχο κ. Πάχτα με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να αλλοιώσει τη δική τους άποψη. Να ευχαριστήσω επίσης τους απλούς πολίτες της Θεσσαλονίκης και τους συναδέλφους μου βουλευτές και πολιτευτές που βρεθήκαν σήμερα εδώ.

Και η πρόταση της εισαγγελέως και η απόφαση του προέδρου νομίζω ότι κλείσανε κατ’ αρχήν αυτήν την υπόθεση και ανοίξανε μία άλλη υπόθεση. Την υπόθεση πρώτα απ’ όλα της απαίτησης άμεσου ελέγχου των χρημάτων, «άσπρων» ή πιθανώς και «μαύρων» τα οποία έχουν δοθεί από την «Ελληνικής Χρυσός», επισήμως ή ανεπισήμως, μέσω Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων διαφημίσεων κλπ. που θα διεξαχθεί έρευνα από τη δικαιοσύνη και θα αποδειχθεί η αλήθεια, και το δεύτερο να δώσουν στη δικαιοσύνη λόγο όσοι χρησιμοποιήθηκαν ως μέσα για την επιδίωξη και το σκοπό αυτό.

Ως δήμαρχος ο κ. Πάχτας, απ’ αυτά που ξέρουμε μέχρι τώρα, εισέπραξε επισήμως 11 εκατ. 600 χιλιάδες από την «Ελληνικός Χρυσός». Γίνεται έρευνα από τη σημερινή διοίκηση του δήμου και πιστεύω κι από τη δικαιοσύνη αργότερα, να δούμε εάν αυτά τα χρήματα πράγματι που πήγανε και για ποιο λόγο πήγανε”.

ΑΠΕ-ΜΠΕ