«Απίθανο» να εκδοθεί τελικό ανακοινωθέν των G7 λόγω των διαφωνιών των έξι χωρών με τις ΗΠΑ
Οι ηγέτες των επτά πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών που συνεδριάζουν στον Καναδά είναι μάλλον απίθανο να εκδώσουν ένα τελικό ανακοινωθέν με την ολοκλήρωση της συνόδου τους, το Σάββατο, λόγω έλλειψης ομοφωνίας μεταξύ τους, κυρίως στα θέματα που αφορούν το εμπόριο.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Συνέντευξη του χρυσού Ολυμπιονίκη Δημοσθένη Ταμπάκου
“Όλες οι αποτυχίες μου ήταν μαθήματα, κάθε φορά προσπαθούσα να δω τι φταίει. Με έκαναν να δουλέψω διαφορετικά, πιο συνειδητά, πιο καλά και σε ποσότητα και σε ποιότητα” ανέφερε ο χρυσός Ολυμπιονίκης, Δημοσθένης Ταμπάκος, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ). Ο παγκόσμιος πρωταθλητής στους κρίκους, που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004 και αργυρό στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σίδνεϊ, μίλησε ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων στο Τόκιο το 2010, για την ιδιαίτερη σχέση που έχει με Ιάπωνες αθλητές, οι οποίοι τού χάρισαν μια μπλούζα με ιδεογράμματα του κώδικα των Σαμουράι, Μπουσίντο, που -όπως επισημαίνει- του έφερε καλοτυχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου / Γ. Αγγελάκης
Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος μίλησε σε εκδήλωση στο Βουλευτικό
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφτηκε την πρώτη Βουλή των Ελλήνων το Βουλευτικό, όπου το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Ελλάδος του Πανεπιστήμιο Harvard, στο πλαίσιο του εορτασμού των 10 ετών από την έναρξη της επίσημης λειτουργίας του στο Ναύπλιο, οργάνωσε εκδήλωση με προσκεκλημένο ομιλητή την Α.Ε. τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπιο Παυλόπουλο, με θέμα: «Η κρίση του κανόνα δικαίου ως κρίση δημοκρατικής νομιμοποίησης της Ηγεσίας». Η ομιλία εντάσσεται και ολοκληρώνει τον εφετινό κύκλο της σειράς εκδηλώσεων Events Series 2018 του ΚΕΣ με θέμα «Ηγεσία και Ανθρωπιστικές Αξίες». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Ναυπλιέων.
ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ Β.
Η Πορτογαλίδα ευρωβουλευτής Μαρίζα Ματίας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ
“Δεν υπάρχουν συνταγές” στην αντιμετώπιση της κρίσης, λέει η Πορτογαλίδα ευρωβουλευτής Μαρίζα Ματίας (Marisa Matias), η οποία μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στο περιθώριο των “Ημερίδων Μελέτης”, που διοργάνωσε η Ευρωομάδα της Αριστεράς (GUE/NGL), τις προηγούμενες ημέρες, στη Θεσσαλονίκη. Για τη Μαρίσα Ματίας, το “πορτογαλικό πείραμα” έβαλε “φρένο” στη λιτότητα και την ανεργία και διέσωσε ζωτικούς δημόσιους τομείς, αλλά, όπως τονίζει, απομένουν πολλά να γίνουν.
AΠΕ-ΜΠΕ/Αγγελάκης Γ. Παπαδοπούλου Σ.
Ήταν πιο επιτυχημένο από την προηγούμενη κυβέρνηση, αυτό είναι σίγουρο, και υπήρξαν και διάφορα οφέλη, όπως το ότι σταματήσαμε τη λιτότητα και δώσαμε πίσω στους πολίτες ένα μέρος των μισθών και των συντάξεων που είχαν κοπεί, κατορθώσαμε να αυξήσουμε τέσσερις φορές τον κατώτατο μισθό, να μειώσουμε σημαντικά το ποσοστό ανεργίας και να σώσουμε δημόσιους τομείς ζωτικής σημασίας, όπως οι αερογραμμές και η εθνική τράπεζα. Ωστόσο, απομένουν πολλά να γίνουν. Δεν έχουμε αρκετούς πόρους ώστε να επενδύσουμε στις δημόσιες υπηρεσίες, όπως στο εθνικό σύστημα υγείας ή στο σύστημα παιδείας, και δεν θα έχουμε όσο εφαρμόζουμε τους κανόνες των Βρυξελλών καθώς οι στόχοι που προσπαθούν να εφαρμοστούν στην Πορτογαλία είναι πολύ πιο απαιτητικοί σε σχέση με αυτούς στη συνθήκη. Αν π.χ. στη συνθήκη μιλάει για έλλειμμα 3% μας επιβάλλεται κάτω από 1% κι αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε αρκετούς πόρους για δημόσιες επενδύσεις και έχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε και να αντιμετωπίσουμε τις Βρυξέλλες.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν “συνταγές”. Κάθε χώρα έχει το δικό της πλαίσιο και φυσικά αν μπορείς να έχεις πιο προοδευτικές προτάσεις υπερασπιζόμενος τους λαούς και όχι τις αγορές, είναι μια πολύ καλύτερη επιλογή απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει δυστυχώς τα τελευταία χρόνια εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά, ειλικρινά, δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάποιου είδους “συνταγή”.
Παρακολουθώ τις εξελίξεις στην Ελλάδα και ξέρω πως η ελληνική κυβέρνηση αναμένει να βγάλει τη χώρα από το πρόγραμμα τον Αύγουστο κι αυτή είναι και η πληροφόρηση από τις Βρυξέλλες και το Eurogroup συγκεκριμένα. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε (το αποτέλεσμα).
Το να περιμένεις δικαιοσύνη από την Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή τη στιγμή, μ’ αυτούς τους κανόνες, είναι σαν να περιμένεις να γίνει κάτι χωρίς να κάνεις τίποτα. Για την Πορτογαλία, από τις πρώτες ακόμα στιγμές αυτής της νέας κυβέρνησης και της νέας κοινοβουλευτικής στήριξης, το μόνο που είχαμε ήταν απειλές μη αποδοχής και κυρώσεων. Και τώρα έχουμε ακόμη και συστάσεις να μειώσουμε ακόμη περισσότερο από τις δημόσιες υπηρεσίες, για παράδειγμα. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτό. Αλλά πιστεύω πως δεν πρέπει να περιμένουμε. Πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε. Για να είμαι ειλικρινής, οι στιγμές που τα πράγματα δούλεψαν σε επίπεδο Πορτογαλίας ήταν όταν αντιμετωπίσαμε ευθέως τις Βρυξέλλες και είπαμε “όχι”, θα το κάνουμε με άλλον τρόπο.
Όταν οι κανόνες δεν είναι δίκαιοι, όταν οι κανόνες παρά λίγο να καταστρέψουν ολόκληρες χώρες, τις οικονομίες και τους λαούς τους, τότε πιστεύω ότι η μη υπακοή είναι το εναπομείναν δημοκρατικό πεδίο που έχουμε στη διάθεσή μας.
Προληπτικά μέτρα αντιμετώπισης παθολογικών καταστάσεων από υψηλές θερμοκρασίες
Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπεράσει ορισμένα όρια ανεκτά από τον ανθρώπινο οργανισμό σε συνέργεια με ορισμένους άλλους παράγοντες (υγρασία, άπνοια κ.λπ.), δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις ποικίλων βαθμών βαρύτητας, που μπορούν να οδηγήσουν σε κωματώδη κατάσταση αλλά και στο θάνατο. Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι: δυνατός πονοκέφαλος, ατονία, αίσθημα καταβολής, τάση για λιποθυμία, πτώση της αρτηριακής πίεσης, ναυτία, έμετοι και ταχυπαλμία. Το σύνδρομο της θερμοπληξίας, εκδηλώνεται με: αυξημένη θερμοκρασία του σώματος, σπασμούς, εμέτους, διάρροια, διαταραχή της πηκτικότητας του αίματος, απουσία εφίδρωσης. Μπορεί ακόμη να επέλθει έμφραγμα του μυοκαρδίου. Επακολουθεί κωματώδης κατάσταση και θάνατος. Η θεραπεία των ατόμων που παρουσιάζουν τα παραπάνω συμπτώματα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή, πρέπει να γίνεται κατά προτίμηση σε νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά ως πρώτες βοήθειες μέχρι τη διακομιδή τους σε αυτά, θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα ελάττωσης της θερμοκρασίας του σώματος: πλήρης έκδυση από τα ρούχα, τοποθέτηση παγοκύστεων ή κρύων επιθεμάτων στον τράχηλο, τις μασχάλες και τη βουβωνική περιοχή, εμβάπτιση σε μπανιέρα με κρύο νερό κ.λπ.
Μέτρα για την πρόληψη της εμφάνισης συμπτωμάτων κατά τον καύσωνα
Αποφυγή έκθεσης στο ηλιακό φως. Αναζήτηση σκιερών και δροσερών σημείων. Προτίμηση στα ανοιχτόχρωμα και ελαφρά ρούχα με ανοικτό λαιμό, κάλυψη κεφαλής (χρησιμοποίηση καπέλου, ομπρέλας κ. λπ.).
Αποφυγή βαριάς σωματικής εργασίας, ιδιαίτερα σε μέρη που συνυπάρχουν υψηλή θερμοκρασία με υγρασία, καθώς και κάτω από τον ήλιο.
Ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή, όπως: Πρόσληψη άφθονων υγρών, κατά προτίμηση νερού και φυσικών χυμών. Αποφυγή των οινοπνευματωδών ποτών. Ολιγοθερμιδική δίαιτα, που θα περιλαμβάνει κυρίως λαχανικά και φρούτα πάσης φύσεως, με περιορισμό των λιπαρών.
Συχνά ντους.
Τα βρέφη και τα παιδιά να ντύνονται όσο γίνεται πιο ελαφρά. Ειδικά για τα βρέφη είναι προτιμότερο τα χέρια και τα πόδια τους να είναι ελεύθερα και να μην τυλίγονται σε πάνες. Όταν κάνει ζέστη να προσφέρονται συχνά εκτός από το γάλα (μητρικό ή άλλο) και υγρά όπως νερό κ.λπ.
Ομάδες υψηλού κινδύνου
Στις ομάδες υψηλού κινδύνου ανήκουν, τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, όλα τα άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες, νεφροπάθειες, πνευμονοπάθειες, ηπατοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη κ.λπ., όπως επίσης και τα άτομα που για καθαρά ιατρικούς λόγους παίρνουν φάρμακα για τα χρόνια νοσήματά τους, όπως π.χ. τα διουρητικά, τα αντιχολινεργικά, τα ψυχοφάρμακα, τα ορμονούχα (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και των αντιδιαβητικών δισκίων).
Ιδιαίτερα κατά την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους για την ενδεχόμενη τροποποίηση της δοσολογίας.
Συστήνεται οι χώροι εργασίας να διαθέτουν κλιματιστικά μηχανήματα ή απλούς ανεμιστήρες, κατά προτίμηση οροφής. Το ίδιο ισχύει και για τα ιδρύματα, που περιθάλπουν νεογνά, βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες. Επίσης τα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να φροντίζουν για την καλή λειτουργία του κλιματισμού τους.
Ιδιαίτερη βαρύτητα θα πρέπει να δίδεται όταν οι υψηλές θερμοκρασίες συνδυάζονται και με φαινόμενα αυξημένων επιπέδων ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Συγκεκριμένα: Σε περίπτωση υπέρβασης ορίων του όζοντος στον ατμοσφαιρικό αέρα, το υπουργείο Υγείας έχει εκδώσει σχετικές οδηγίες για την ενημέρωση του κοινού με μέτρα προφύλαξης ειδικά των ευπαθών πληθυσμιακών ομάδων, οι οποίες έχουν ως εξής: «Άτομα με αναπνευστικές και καρδιαγγειακές παθήσεις και γενικότερα άτομα ευαίσθητα στην ατμοσφαιρική ρύπανση συνιστάται να παραμένουν σε εσωτερικούς χώρους και να αποφεύγουν την κυκλοφορία στο εξωτερικό περιβάλλον. Επίσης, συνιστάται στα παραπάνω άτομα, καθώς και τα παιδιά, να αποφεύγουν την έντονη σωματική άσκηση, η οποία μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό της αναπνευστικής οδού και να οδηγήσει σε αναπνευστικά προβλήματα».
Επισημαίνεται ότι και οι δήμοι πρέπει να συμμετάσχουν στη συνολική προσπάθεια, μεριμνώντας εγκαίρως για την οργάνωση και διάθεση δροσερών και κλιματιζόμενων χώρων για το κοινό και γενικότερα να συνεργαστούν με τις υπηρεσίες των Περιφερειακών Ενοτήτων για την ενημέρωση του κοινού και για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η έρευνα δείχνει ότι τους ζεστούς μήνες τα εμφράγματα είναι λιγότερο θανατηφόρα σε σχέση με τους κρύους μήνες του έτους, οπότε ο ασθενής έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καρδιολόγο δρα ‘Αρβιν Κρισναμούρτι του Γενικού Νοσοκομείου του Λιντς, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο της Βρετανικής Καρδιαγγειακής Εταιρείας στο Μάντσεστερ, ανέλυσαν στοιχεία για 4.056 ασθενείς που εισήχθησαν στο νοσοκομείο λόγω εμφράγματος στη διάρκεια τεσσάρων ετών.
Διαπιστώθηκε ότι τα σοβαρά εμφράγματα είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να αποβούν μοιραία στο πιο κρύο εξάμηνο του έτους σε σχέση με το πιο ζεστό. Ο κίνδυνος θανάτου μέσα σε διάστημα 30 ημερών μετά από ένα σοβαρό έμφραγμα ήταν σχεδόν 50% μεγαλύτερος στο διάστημα Νοεμβρίου-Απριλίου (πιθανότητα 28%) σε σχέση με το εξάμηνο Μαΐου-Οκτωβρίου (πιθανότητα 20%).
«Δεν υπάρχει καμία φυσική αιτία που να εξηγεί γιατί ένα έμφραγμα, ακόμη και το πιο σοβαρό, πρέπει να είναι πιο θανατηφόρο το χειμώνα από ό,τι το καλοκαίρι, συνεπώς πρέπει να ερευνήσουμε κι άλλο το ζήτημα, για να βρούμε την αιτία και να την αντιμετωπίσουμε» δήλωσε ο Κρισναμούρτι.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα στην Ελλάδα πόσα βιομηχανικά ρομπότ είναι εγκατεστημένα, επειδή δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία για τα ρομποτικά συστήματα και κανένας εγχώριος φορέας (ούτε ο ΣΕΒ) δεν ασχολείται με την καταμέτρηση.
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ρομποτικής (IFR), ενώ το 2005 η ελληνική βιομηχανία χρησιμοποιούσε δύο ρομπότ ανά 10.000 εργαζομένους, ο αριθμός τους ανήλθε σε 17 ρομπότ ανά 10.000 εργαζόμενους το 2016. Με δεδομένο ότι, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι απασχολούμενοι στην εγχώρια μεταποίηση φθάνουν περίπου τους 350.000, προκύπτει ότι στη χώρα μας θα πρέπει να είναι εγκατεστημένα περίπου 600 ρομποτικά βιομηχανικά συστήματα.
Όμως αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και αποτελεί μια υπερεκτίμηση, καθώς σύμφωνα με παράγοντες της ελληνικής αγοράς, ο αριθμός των βιομηχανικών ρομπότ στη χώρα μας είναι περίπου 250. Η απόκλιση οφείλεται στο ότι η IFR παίρνει τα στοιχεία της για κάθε χώρα από τις ξένες εταιρείες που κάνουν εξαγωγές ρομποτικών συστημάτων, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα. Στη συνέχεια όμως αρκετά από αυτά τα συστήματα επανεξάγονται, καθώς οι λίγες ελληνικές εταιρείες που ασχολούνται με την ανάπτυξη βιομηχανικών ρομποτικών εφαρμογών και την εγκατάσταση των ρομπότ στην παραγωγή (integrators), κλείνουν συμφωνίες στο εξωτερικό και αναλαμβάνουν να εγκαταστήσουν βιομηχανικά ρομπότ σε άλλες χώρες.
Αν για λόγους διεθνών συγκρίσεων δεχθεί κανείς τα στοιχεία της IFR, παρόλη την αύξηση μέσα σε μια δεκαετία, που δείχνει ότι υπάρχει δυνατότητα για περαιτέρω ανάπτυξη, η Ελλάδα υπολείπεται σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς ο μέσος όρος διεθνώς είναι 74 ρομπότ ανά 10.000 εργαζομένους (έναντι 66 το 2015). Η μεγαλύτερη αναλογία ρομπότ βρίσκεται στη Ν. Κορέα (631) και ακολουθούν κατά σειρά Σιγκαπούρη (488), Γερμανία (309), Ιαπωνία (303), Σουηδία (223), Δανία (211), ΗΠΑ (189) και Ιταλία (185).
Συγκριτικά, η Ελλάδα υστερεί σε αναλογία βιομηχανικών ρομπότ σε σχέση με χώρες όπως η Σλοβακία (135), η Πορτογαλία (57), το Ισραήλ (31) και η Τουρκία (23), ενώ υπερτερεί έναντι της Ρουμανίας (15), της Βραζιλίας (10), της Ρωσίας (3) και της Ινδίας (3).
Η Ελλάδα δεν φτιάχνει ρομπότ, αλλά τα εξάγει!
Όλα τα βιομηχανικά ρομπότ στην Ελλάδα είναι στατικά (συνήθως κινούμενοι βραχίονες) και κανένα δεν είναι αυτόνομα κινούμενο ή ανθρωποειδές. Κανένα επίσης δεν παράγεται στη χώρα μας, καθώς εισάγονται όλοι οι ρομποτικοί βραχίονες και οι ρομποτικές πλατφόρμες, που είναι κυρίως είναι ιαπωνικής κατασκευής. Καμία ελληνική εταιρεία δεν έχει καταφέρει να «σταθεί» ανταγωνιστικά στην παραγωγή ρομποτικών συστημάτων, καθώς οι ξένες εταιρίες έχουν «αχτύπητα» χαμηλές τιμές και ασυναγώνιστα υψηλή τεχνογνωσία.
Αυτό που όμως κάνουν μερικές ελληνικές εταιρείες (integrators) και μάλιστα είναι ανταγωνιστικές διεθνώς από άποψη κόστους, είναι να βάζουν τη δική τους προστιθέμενη αξία, αναλαμβάνοντας να αναπτύξουν το κατάλληλο επιπρόσθετο υλικό και λογισμικό, ώστε τελικά να δημιουργηθεί ένα πλήρες ρομποτικό σύστημα που θα μπορεί να ενσωματωθεί σε μια εγχώρια εταιρεία με τις δικές της ανάγκες. Οι κυριότερες τέτοιες εταιρείες στη χώρα μας είναι οι Gizelis Robotics, Sabo, Ζήνων κ.α.
Η χρήση ρομποτικών συστημάτων στην παραγωγή στην Ελλάδα αφορά δύο ευρείες κατηγορίες: Η μία περιλαμβάνει εργασίες παλετοποίησης, πακεταρίσματος κλπ, ενώ η άλλη εργασίες επεξεργασίας υλικού και κατεργασίας, όπως οι διαδικασίες συγκόλλησης, κατεργασίας μετάλλου, αφαίρεσης υλικού, συναρμολόγησης κ.α.
Στην Ελλάδα υπάρχει σήμερα μια ευρεία γκάμα εφαρμογών και από τις δύο κατηγορίες, καθώς έχουν εγκατασταθεί αρκετά ρομποτικά συστήματα. Μεταξύ άλλων, γίνεται χρήση ρομποτικών συστημάτων σε εργασίες συγκόλλησης στην παραγωγή ηλιακών συστημάτων θέρμανσης νερού, έναν τομέα όπου η Ελλάδα είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική. Παρόμοιες περιπτώσεις αποτελούν η χρήση ρομπότ σε βιομηχανίες παραγωγής ξυριστικών, προϊόντων αλουμινίου κ.α.
Η πιο αυτοματοποιημένη εταιρεία στην Ελλάδα είναι η BIC που χρησιμοποιεί πλέον περίπου 40 ρομποτικά συστήματα, ενώ αρκετά έχουν επίσης η Calpak (σύντομα θα έχει γύρω στα δέκα) και η ΦΑΓΕ. ‘Αλλες εγχώριες εταιρείες που χρησιμοποιούν ρομποτικά συστήματα, είναι: Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα, ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ, 3Ε, Αλουμίνιο Ελλάδος, Chipita, Unilever, General Mills Ελλάς κ.α.
Παλαιότερα στην Ελλάδα ο κλάδος μεταλλικών κατασκευών (συγκολλήσεις κ.α.) είχε το προβάδισμα σε χρήση ρομπότ, αλλά μετά την κρίση την πρωτοκαθεδρία στην αυτοματοποίηση έχει ο κλάδος τροφίμων. Η φαρμακοβιομηχανία είναι κατ’ εξοχήν κλάδος με μεγάλες ρομποτικές προοπτικές μελλοντικά.
Υστέρηση έως το 2017 αλλά και εκρηκτική αύξηση της ζήτησης το 2018
Ο μηχανολόγος μηχανικός Παναγιώτης Λάγιος, project manager της Gizelis Robotics, του No 1 integrator στην Ελλάδα (με πάνω από 60 ρομποτικές εφαρμογές) και με σημαντικές επίσης εξαγωγές (20 ρομποτικές εφαρμογές σε Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Πολωνία κ.α.), δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «ως ελληνική βιομηχανία είμαστε πάρα πολύ πίσω στη διείσδυση βιομηχανικών ρομπότ και η κρίση συνέβαλε σε αυτό».
Σύμφωνα με την εταιρεία, το ελάχιστο κόστος ενός ρομποτικού βραχίονα είναι 40.000 ευρώ, το μέσο κόστος γύρω σα 100.000 ευρώ, ενώ το ανώτατο μπορεί να ξεπεράσει και το ένα εκατομμύριο ευρώ, αν η εταιρεία που το εγκαθιστά έχει μεγάλες απαιτήσεις.
Ο κ. Λάγιος διαβεβαιώνει ότι αυτό το κόστος επένδυσης αξίζει τα λεφτά του, επειδή «τα ρομπότ βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα και κυρίως ανεβάζουν στα ύψη την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων». Επίσης καθησυχάζει ότι η εισαγωγή των ρομπότ στην παραγωγή δεν μειώνει τη συνολική απασχόληση, όχι μόνο επειδή το ρομπότ έχει χειριστή, αλλά κυρίως επειδή, αυξάνοντας τον κύκλο εργασιών και τα κέρδη μιας εταιρείας, οδηγεί στο να δημιουργηθούν έξτρα συνδεδεμένες και έμμεσες θέσεις εργασίας, στην ίδια την εταιρεία (σε άλλα τμήματά της) και σε «δορυφορικές» εταιρείες όπως σε προμηθευτές της.
Είναι άκρως ενθαρρυντικό ότι, σύμφωνα με τον κ. Λάγιο, «βλέπουμε μια εκρηκτική αύξηση της ζήτησης για βιομηχανικά ρομπότ στην Ελλάδα μετά το τέλος του 2017. Το 2018 έχει μπει με ιλιγγιώδη ρυθμό και έχουμε ήδη αρκετές παραγγελίες φέτος». Εξέφρασε την ελπίδα ότι «δεν θα υπάρξουν εκλογές ή πολιτική αβεβαιότητα γιατί έχει αποδειχθεί ότι κάθε φορά αυτό φρενάρει τα πάντα στη δουλειά μας».
Όσον αφορά τη στάση των ελλήνων εργαζόμενων απέναντι στην προοπτική να εγκατασταθούν ρομπότ στην εταιρεία τους, ο κ. Λάγιος που έχει αρκετές προσωπικές εμπειρίες, δήλωσε ότι «αρχικά είναι συχνά τρομοκρατημένοι για τη θέση εργασίας τους, αλλά μετά την εκπαίδευση και την εξοικείωσή τους καταλαβαίνουν τη χρησιμότητά τους και φθάνουν στο σημείο να παραπονιούνται, αν το ρομπότ χαλάσει!».
Από την άλλη, δεν έχουν λείψει κάποια εργατικά ατυχήματα που εμπλέκουν τα ρομπότ και αυτό, κατά τον κ. Λάγιο, οφείλεται στο ότι καμιά φορά παραβιάζονται από τους εργαζομένους τα συστήματα ασφαλείας που συνοδεύουν το ρομποτικό σύστημα. «Στο εξωτερικό, όπως και σε άλλα θέματα, είναι πιο αυστηροί στο ζήτημα της ασφάλειας, ενώ στη χώρα μας υπάρχει ένα πρόβλημα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όχι στις πολυεθνικές στην Ελλάδα, που είναι τυπικές».
Ζητείται εθνική στρατηγική για την 4η βιομηχανική επανάσταση
«Στη χώρα μας δραστηριοποιούνται καινοτόμες επιχειρήσεις ανάπτυξης ρομποτικών συστημάτων, γεγονός που καθιστά το μέλλον εξαιρετικά ελπιδοφόρο. Η Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού των παραγωγικών διαδικασιών με τη βοήθεια ρομποτικών συστημάτων τα τελευταία δέκα χρόνια. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να υπολείπεται των ανεπτυγμένων, καθώς και αρκετών αναπτυσσόμενων χωρών και έχει σαφώς αρκετό δρόμο να διανύσει προκειμένου να διατηρηθεί σε συγκρίσιμα επίπεδα», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ειδικός στη βιομηχανική ρομποτική δρ Σωτήρης Μακρής του Εργαστηρίου Συστημάτων Παραγωγής και Αυτοματισμού (LMS) του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών και Αεροναυπηγών του Πανεπιστημίου Πατρών.
Στο ερώτημα αν η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το τρένο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, δηλαδή της εισαγωγής της τεχνητής νοημοσύνης στην παραγωγή, η απάντηση του κ. Μακρή είναι ότι «βρισκόμαστε ακόμα στο τρένο των εξελίξεων σε αυτό τον τομέα, όμως επιβάλλεται η συγχρονισμένη ανάπτυξη της ρομποτικής τεχνολογίας μαζί με συμπληρωματικά πεδία ανάπτυξης, όπως η υπολογιστική νοημοσύνη, το Διαδίκτυο των Πραγμάτων και το 5G. Τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν αναπτύξει εθνική στρατηγική σχετικά με την ιδέα της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη και στην Ελλάδα, καθώς θα έδινε τη δυνατότητα να τεθούν οι βάσεις μια οργανωμένης στρατηγικής βιομηχανικής ανάπτυξης για το μέλλον».
Κοινή διαπίστωση αποτελεί ότι η Ελλάδα διαθέτει σημαντικό αριθμό ανθρώπων, που είναι εξαιρετικά ικανοί να πραγματοποιήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα. «Είναι σχετικά απλό το να αποκτήσει κανείς ένα ρομποτικό βραχίονα. Αυτό το οποίο είναι σχετικά πιο δύσκολο, είναι να αποκτήσει τους κατάλληλους ανθρώπους. Η χώρα μας διαθέτει πληθώρα τέτοιων ανθρώπων, συνεπώς υπάρχουν διαθέσιμα όλα τα εφόδια για την είσοδό της στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης», λέει ο κ. Μακρής.
Σε ελληνικά ερευνητικά κέντρα και πανεπιστημιακά εργαστήρια, έχουν αναπτυχθεί πολλά καινοτόμα ρομποτικά συστήματα, ενώ γίνονται αξιόλογες εκπαιδευτικές προσπάθειες και σε επίπεδο σχολείων για να προαχθεί η ανάπτυξη ρομποτικών συστημάτων. Πρόοδοι καταγράφονται και στον πρωτογενή τομέα, π.χ. ήδη στην κτηνοτροφία υπάρχουν ρομπότ που εκτελούν εργασίες συλλογής γάλακτος ή λήψης δεδομένων σχετικά με την κατάσταση των ζώων.
«Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο, αν η πολιτεία υποστήριζε την εισαγωγή της νέας τεχνολογίας στην καθημερινότητα και ακόμα περισσότερο στη βιομηχανική πραγματικότητα», τονίζει ο κ. Μακρής.
Ο ίδιος είναι αισιόδοξος πως τα ρομπότ δεν θα αυξήσουν την ανεργία. Όπως εκτιμά, «η εισαγωγή ρομποτικών συστημάτων αναμένεται να οδηγήσει στη δημιουργία νέου τύπου εργασιών στην Ελλάδα». Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Κίνα ακολουθείται ήδη αυτός ο δρόμος.
Όπως επισημαίνει ο κ. Μακρής, «στην Κίνα που διαθέτει τον μεγαλύτερο αριθμό ρομπότ στον κόσμο σήμερα, το επίπεδο των πραγματικών μισθών έχει αυξηθεί μιάμιση φορά στα τελευταία δέκα χρόνια, σε αντίθεση με τη χώρα μας όπου το επίπεδο των μισθών έχει υποχωρήσει σημαντικά. Σε άλλες χώρες όπως η Γερμανία και το Μεξικό, η εισαγωγή ρομποτικού αυτοματισμού έχει οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού θέσεων εργασίας. Συνεπώς, η εισαγωγή ρομπότ όχι μόνο δεν αφαιρεί θέσεις εργασίας, αλλά δημιουργεί νέες θέσεις».
Πρόσφατες μελέτες εξάλλου έχουν δείξει ότι είναι πολύ πιο αποτελεσματική μια λύση συνεργασίας των ρομπότ με τον άνθρωπο, παρά η αυτοματοποίηση όλων των παραγωγικών διαδικασιών. Ένα παράδειγμα τέτοιας εφαρμογής έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος ROBO-PARTNER, όπου το LMS του Πανεπιστημίου Πάτρας έχει ηγετικό ρόλο.
Τα ρομπότ θέλουν κατάλληλη βιομηχανία
«Χωρίς την κατάλληλη βιομηχανία, δεν υπάρχει ανάγκη για ρομπότ σε μεγάλη κλίμακα στη χώρα μας. Ορισμένες βιομηχανίες έχουν ρομπότ για κάποιες ανάγκες, όμως κανένα εργοστάσιο δεν είναι αυτοματοποιημένο, παρά μόνον πολύ μερικά», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Ευάγγελος Παπαδόπουλος της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, Διευθυντής του Εργαστηρίου Αυτομάτου Ελέγχου και Ρυθμίσεως Μηχανών & Εγκαταστάσεων, όπου γίνεται σημαντική ρομποτική έρευνα.
Όπως επισημαίνει, «από Έλληνες ερευνητές έχουν δημιουργηθεί μερικά ρομπότ, όχι όμως βιομηχανικά, εκτός ίσως από κάποια κινούμενα ρομπότ (mobile wheeled robots) που θα μπορούσαν να θεωρηθούν έτσι. Τα βιομηχανικά ρομπότ είναι πλέον εμπορεύματα, που αγοράζονται με τιμοκατάλογο ‘από το ράφι’. Οι εγχώριες εταιρείες ρομποτικής είναι εισαγωγείς και integrators, δηλαδή εισάγουν ρομπότ και παρεμφερή συστήματα και τα προσαρμόζουν στις ανάγκες του πελάτη».
Για τη γεωργία στην Ελλάδα επισημαίνει ότι «στην Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση, να έχουμε αυτοματισμούς και λογισμικό διαχείρισης, συχνά με στοιχεία δορυφορικά». Όσον αφορά τον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών, όπως λέει, «δεν υπάρχουν ρομπότ, μόνο ‘έξυπνο’ λογισμικό. Εξαίρεση ίσως αποτελούν τα τηλεχειριζόμενα ρομπότ DaVinci ορισμένων νοσοκομείων».
Για το ελληνικό κράτος αναφέρει ότι «δεν έχει καμία στάση ή άποψη πάνω στο ζήτημα…», ενώ για τις ελληνικές εταιρείες ότι «εξετάζουν τα οικονομικά της εισαγωγής των ρομπότ σε συνδυασμό με το τεχνολογικό επίπεδο του προσωπικού τους. Αρκετές θέλουν να τα εισαγάγουν, αλλά συνήθως διστάζουν».
Το μέλλον
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μέλλον της βιομηχανίας θα είναι «έξυπνο», ψηφιακό και ρομποτικό. Τα 3,05 εκατομμύρια θα φθάσει το 2020 ο αριθμός των βιομηχανικών ρομπότ παγκοσμίως, από 1,47 εκατομμύρια το 2014, δηλαδή θα υπάρξει υπερδιπλασιασμός τους μέσα σε μία εξαετία, σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ρομποτικής (International Robotics Federation-IFR). Το 2018, τα ρομπότ που είναι εγκατεστημένα σε βιομηχανίες και σε άλλες επιχειρήσεις διεθνώς, αναμένεται να φθάσουν τα 2,32 εκατομμύρια.
Όλο και περισσότερα εργοστάσια σε όλο τον κόσμο γίνονται «έξυπνα», με περισσότερους αυτοματισμούς, περισσότερα ρομπότ και μηχανές ψηφιακά συνδεδεμένες. Με αυτό τον τρόπο, συνεχώς μειώνεται ο χρόνος ανάπτυξης και παραγωγής νέων προϊόντων, ενώ αυξάνεται η ποιότητά τους. Ενώ στο παρελθόν μόνο μεγάλες εταιρείες αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών εγκαθιστούσαν ρομπότ, τώρα πια ολοένα μικρότερες εταιρείες σε πολλούς άλλους κλάδους κάνουν το ίδιο. Η Ελλάδα δεν έχει χρόνο για χάσιμο…
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Για τα επόμενα δυο χρόνια θα έχει έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ . Στην ψηφοφορία της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών η Γερμανία έλαβε 184 σε σύνολο 193 ψήφων. Συνολικά, άλλαξαν πέντε μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου και εξελέγησαν επισης το Βέλγιο, η Ινδονησία, η Νότια Αφρική και η Δομινικανή Δημοκρατία. Οι πέντε αυτες χώρες αντικατέστησαν τη Σουηδία ,την Ολλανδία, την Αιθιοπία, τη Βολιβία και το Καζακστάν που θα αποσυρθούν στο τέλος του έτους.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι το πιο ισχυρό όργανο των Ηνωμένων Εθνών . Υπάρχουν πέντε μόνιμα και δέκα μη μόνιμα μέλη. Τα μόνιμα μέλη είναι αυτά που εχουν το δικαίωμα του βέτο: οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Βρετανία, η Γαλλία και η Κίνα. Τα μη μόνιμα αλλάζουν κάθε δύο χρόνια. Η Γερμανία είναι τώρα μέλος του ΣΑ για πέμπτη φορά.
Ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας (SPD) ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη την Πέμπτη για να προωθήσει την υποψηφιότητα της Γερμανίας.
Ο Μάας μετά την ψηφοφορία είπε ότι η Γερμανία έχει τώρα “ένα μεγάλο καθήκον και ευθύνη να αντιμετωπίσει “.
Τα επόμενα χρόνια, η Γερμανία σκοπεύει να εργαστεί πρωτίστως για την πρόληψη κρίσεων. “Το Συμβούλιο Ασφαλείας πρέπει να είναι πιο ολοκληρωμένο”, δήλωσε ο Γερμανός Πρέσβης του ΟΗΕ, κ. Κρίστοφ Χόισγκεν. “Πρέπει να αγωνιστεί για την πρόληψη των κρίσεων”. Στα Ηνωμένα Έθνη γενικά, αυτή η προσέγγιση είναι ήδη ευρέως διαδεδομένη, αλλά το Συμβούλιο Ασφαλείας εξακολουθεί να υπάρχει περιθώριο βελτίωσης.
Επιπλέον, μεταξύ άλλων, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και η δέσμευση για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι στην ημερήσια διάταξη της Γερμανίας , γράφει η εφημερίδα Die Zeit . «Εμείς δεν θα είμαστε σε θέση να επιβάλουμε πράγματα , αλλά θέλουμε ένα σαφές όραμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας » τονισε ο Χόισγκεν, ο οποίος εκπροσωπεί τη Γερμανία στα Ηνωμένα Έθνη από το περασμένο έτος και στο παρελθόν ήταν συμβουλος εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της Γερμανίδας Καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «παρά την υπόσχεση της καγκελαρίου Αγκ. Μέρκελ και του πρώην υπ. Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, το ΔΝΤ θα αποχωρήσει πιθανότατα από το τρέχον και όπως φαίνεται τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Σύμφωνα με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της CDU/CSU για θέματα προϋπολογισμού Έκχαρντ Ρέμπεργκ, η Χριστιανική Ένωση δεν προτίθεται να επιμείνει στην οικονομική συμμετοχή του ΔΝΤ εάν το τίμημα είναι πολύ υψηλό. ‘Το ΔΝΤ θέλει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση όλων των δανείων που έχει χορηγήσει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα, πρόκειται για περίπου 10 δις ευρώ. Μελλοντικά θα τα επωμιστεί ο ευρωπαϊκός μηχανισμός ESM. Συνολικά οι απαιτήσεις του ΔΝΤ όσον αφορά τις ελαφρύνσεις του χρέους ανέρχονται σε τριψήφιο ποσό δις. Εάν επικρατήσει η γραμμή του ΔΝΤ, τότε φτάνουμε στο σημείο που εγώ λέω: μπορούμε και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Θα ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα διάσωσης χωρίς το ΔΝΤ’, είπε ο Έκχαρντ Ρέμπεργκ προς την Saarbrücker Zeitung.
H απόφαση για την τελευταία συμμετοχή του ΔΝΤ με 1,6 δις ευρώ δεν έχει ληφθεί ακόμη οριστικά. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Η οριστική απόφαση αναμένεται να ληφθεί μέχρι το Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Διαφαίνεται όμως ήδη ότι το ΔΝΤ θα διαδραματίζει πλέον στην Ελλάδα απλώς συμβουλευτικό ρόλο. Η απόφαση αποχώρησης του Ταμείου έχει ουσιαστικά ληφθεί», αναφέρουν τραπεζικοί κύκλοι τους οποίους επικαλείται η εφημερίδα.
«’Βάση για πιθανή ελάφρυνση του χρέους αποτελεί η απόφαση του Eurogroup του Μαΐου του 2016’, λέει ο Ρέμπεργκ. ‘Εκεί παρουσιάζονται πιθανά βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα. Επί αυτής της βάσης διαπραγματεύονται στην παρούσα φάση οι εμπλεκόμενες πλευρές. Το εύρος της ελάφρυνσης πρέπει να είναι περιορισμένο. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ευχάριστη οικονομική κατάσταση. Με πλεονάσματα σε δυο διαδοχικές χρονιές τα δημοσιονομικά στοιχεία είναι καλύτερα από τα αναμενόμενα», σχολιάζει ο Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός, παραπέμποντας στο γεγονός ότι από τα συνολικά 86 δις του τρίτου πακέτου έχουν εκταμιευτεί μέχρι στιγμής περίπου τα μισά.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μέσω ενός άρθρου του Δ. Ν. Μαρωνίτη από το «Βήμα της Κυριακής», οι υποψήφιοι κλήθηκαν να γράψουν ένα δικό τους άρθρο για τον παιδευτικό, διαπαιδαγωγικό ρόλο της εκπαίδευσης, αλλά και για τους τρόπους με τους οποίους η σχολική κοινότητα – εκπαιδευτικοί και μαθητές – μπορούν να συμβάλλουν στην ενίσχυση αυτού του ρόλου.
Στην προκειμένη περίπτωση, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην αποκωδικοποίηση του πρώτου ζητουμένου, καθώς το ρήμα «οφείλει» που υπάρχει, μας υποδηλώνει ότι ο παιδευτικός ρόλος του σχολείου δεν υφίσταται ή δεν υφίσταται στο βαθμό που θα επιθυμούσαμε ως κοινωνία και, ως εκ τούτου, η ανάλυση του πρώτου ζητουμένου προϋποθέτει την αιτιολόγηση της ύπαρξης αυτού του ρόλου. Κατά τ’ άλλα, τα θέματα του κριτηρίου αξιολόγησης κινήθηκαν στο ίδιο εξεταστικό «μοτίβο» των τελευταίων ετών, με την άσκηση των συνωνύμων να απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από την πλευρά των μαθητών.
Το θέμα, αυτό καθεαυτό εμπεριέχει βαθιά ειρωνεία.
Τα παιδιά εκλήθησαν ν’ αναπτύξουν τις σχέσεις τους για την Παιδεία και την εκπαίδευση, διαγωνιζόμενα σ’ ένα σύστημα και μια διαδικασία που στηρίζεται πιο πολύ στην αποστήθιση και την άκριτη αναπαραγωγή γνώσης.
Βεβαίως, αυτό το γεγονός μπορεί να τα έχει καταστήσει ικανά ν’ αντιληφθούν τις διαφορές ανάμεσα στην Παιδεία και στην εκπαίδευση. Αφού, για την κατάκτηση της Παιδείας απαιτείται προσήλωση στη γνώση και στην αριστεία. Απαιτούνται κι ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι.
Αντιθέτως στην εκπαίδευση τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά αφού αφορά ακόμη και παπαγάλους ή σκύλους!
Από τους μαθητές ζητήθηκε να γράψουν ένα υποθετικό άρθρο στην μαθητική εφημερίδα με θέμα την εκπαιδευτική και μαθητική λειτουργία του σχολείου.
Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι υπάρχουν μαθητικές εφημερίδες που εκδίδονται στα Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας, τι πρέπει να περιέχει αυτό το άρθρο για να λάβει υψηλό βαθμό;
Θα πάρουν καλό βαθμό όσοι αναφέρουν τα γνωστά κλισέ (για το σχολείο που παράγει υπεύθυνους πολίτες, νομοταγείς, καλούς χριστιανούς κλπ);
Προφανώς ναι.
Τι θα συμβεί όμως αν ένας μαθητής έχει γράψει αυτά που απαιτούνται και με το στυλό του έχει θίξει τα κακώς κείμενα και τις τεράστιες διαφορές Παιδείας κι εκπαίδευσης;
Τι θα συμβεί αν ένας μαθητής έχει γράψει ότι για να πάει μπροστά η Παιδεία μας οφείλουμε να της δώσουμε εφόδια, ούτως ώστε ο άνθρωπος να μπορεί ν’ ανταγωνιστεί τα μηχανήματα και την τεχνολογία;
Τι θα συμβεί αν ένας μαθητής έχει γράψει ότι τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται ουσία κι όχι να παπαγαλίζουν πολλά ανούσια πράγματα;
Θα πάρει τη βάση;
