Μπορεί ένας κάδος να κάνει μόνος του ανακύκλωση; Φυσικά, απαντά η τετραμελής ομάδα που δημιούργησε τον «έξυπνο» κάδο και κέρδισε το δεύτερο βραβείο στον 2ο Μαραθώνιο Καινοτομίας της ΚΕΔΕ. Ο Βύρων Βασιλειάδης, Κώστας Κάβουρας, ο Σωτήρης Κάβουρας κι ο Γιάννης Λίτσιος είναι οι εμπνευστές του SMART.

Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Βασιλειάδης «ο “έξυπνος” κάδος αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαλογής και διαχείρισης ανακυκλώσιμων απορριμμάτων. Πρόκειται για μια πρωτότυπη, καινούργια μέθοδο, η οποία επικεντρώνεται στην πηγή. Δηλαδή τα διάφορα στάδια ανακύκλωσης πρέπει να διαχωριστούν από την πρώτη στιγμή κι όχι στο εργοστάσιο. Εμείς θελήσαμε να ασχοληθούμε με το θέμα της ανακύκλωσης, διότι έχουμε διαπιστώσει ότι γίνεται με λάθος και καθόλου αποδοτικό τρόπο. Εξάλλου, η βελτίωση της διαχείρισης των απορριμμάτων μπορεί να αποφέρει σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον, το κλίμα, την ανθρώπινη υγείας και την οικονομία».

Το «Smart» αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαλογής και διαχείρισης ανακυκλώσιμων απορριμμάτων με τις εξής δυνατότητες:

1. Διαλογή στην πηγή. Με την χρήση τεχνητής νοημοσύνης ο «έξυπνος» κάδος αντιλαμβάνεται το υλικό του ανακυκλώσιμου απορρίμματος (γυαλί, πλαστικό, μέταλλο) και με μηχανική κίνηση το απορρίπτει ή το συλλέγει στον αντίστοιχο κάδο. Απορρίμματα που δεν συγκαταλέγονται στα παραπάνω απορρίπτονται ως σύμμεικτα σε ξεχωριστό κάδο.
2. Έλεγχος πληρότητας των κάδων συλλογής. Με την χρήση αισθητήρα τύπου SONAR, η συσκευή μεταφέρει σε πραγματικό χρόνο την πληροφορία κάθε κάδου σε ένα κέντρο ελέγχου.
3. Ανταποδοτικά οφέλη. Με χρήση αισθητήρα η συσκευή μπορεί να καταγράψει τον χρήστη που χρησιμοποίησε το σύστημα πιστώνοντάς του πόντους ανακύκλωσης. Οι προσωπικοί η εταιρικοί πόντοι που κερδίζονται μπορούν να αξιοποιηθούν ως κριτήριο για ανταποδοτικά οφέλη όπως για παράδειγμα, μείωση δημοτικών τελών, εκπτώσεις στην τοπική αγορά κτλ.

Παράλληλα, υπάρχουν και τρία επιμέρους υποσυστήματα: πρώτον το σύστημα βελτιστοποίησης δρομολογίων. Η διαμόρφωση των δρομολογίων γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγονται άσκοπές στάσεις σε κάδους που δεν είναι επαρκώς γεμάτοι ή και να ξεκινούν έκτατα δρομολόγια σε περιπτώσεις που γέμισαν και απειλείται υπερχείλιση. Δεύτερον, σύστημα διαχείρισης κάδων.

Κάθε εξουσιοδοτημένος εργαζόμενος με τη χρήση του συστήματος μπορεί να έχει την πλήρη εποπτεία της διαχείρισης και τέλος σύστημα εντοπισμού του «έξυπνου» κάδου.

Μέσω συγκεκριμένου συστήματος ο χρήστης μπορεί να εντοπίσει στον χάρτη τη θέση των κοντινότερων κάδων, να ενημερωθεί για τους πόντους του και δυνητικά ανταποδοτικά οφέλη από αυτούς. «Τα υποσυστήματα αυτά είναι διαθέσιμα και ως εφαρμογή στο διαδίκτυο και στο κινητό» συμπληρώνει ο κ. Βασιλειάδης και τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «ο μηχανισμός αυτός προσαρμόζεται σε οποιοδήποτε μέγεθος κάδου οπότε εκτός από τη δημόσια χρήση (σε πάρκα, σε πλατείες, στο δρόμο ή σε εταιρείες, επιχειρήσεις, σε εστιατόρια) στο μέλλον μπορεί να γίνει και οικιακή χρήση με τον κάδο σε κάθε σπίτι. Αυτό που βοηθά είναι το σύστημά μας με τον “έξυπνο” κάδο είναι ότι διασφαλίζει ότι όλος ο όγκος σκουπιδιών προς ανακύκλωση θα χρησιμοποιηθεί. Μέχρι τώρα ακόμη και αν οι πολίτες είναι συνειδητοποιημένοι και ρίχνουν σκουπίδια προς ανακύκλωση αν κάποιος κάνει ένα λάθος και ρίξει τρόφιμα ή κάτι που θα μολύνει όλον τον κάδο, τότε αυτός θα καταλήξει στον ΧΥΤΑ κι όχι στο εργοστάσιο ανακύκλωσης».

Άρα, συμπληρώνει ο κ. Βασιλειάδης, «με το δικό μας σύστημα από την πρώτη στιγμή διαχωρίζονται τα σκουπίδια και άρα είναι καθαρά και οδηγούνται όλα στο εργοστάσιο ανακύκλωσης». Όσον αφορά το βραβείο των 4.000 ευρώ «θα τα επενδύσουμε στο νέο μας εγχείρημα και τη νεοσύστατη επιχείρηση, start up, που θα ιδρύσουμε για να προωθήσουμε το προϊόν μας. Τα χρήματα θα δοθούν αποκλειστικά για την ανάπτυξη αυτού του ειδικού κάδου».

Ήδη, η ομάδα του SMART βρίσκεται σε συνεννόηση με διάφορους δήμους στην Αττικής ώστε ο «έξυπνος» κάδος να ενταχθεί σε κάποιοι πιλοτικό πρόγραμμα.

(ΣΣ: Οι φωτογραφίες που επισυνάπτονται έχουν παραχωρηθεί από τον Βύρωνα Βασιλειάδη, έναν εκ των δημιουργών του SMART)

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Απολαυστικά μπισκότα χωρίς γλουτένη με βιολογικό αλεύρι κάστανου, με άρωμα πορτοκαλιού και κομμάτια μαύρης σοκολάτας.

Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για το προϊόν “Chestnicks”, το οποίο απέσπασε το 1ο βραβείο στον Διαγωνισμό Ecotrophelia 2018 και είναι δημιούργημα του Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων, του ΤΕΙ Θεσσαλίας που έχει έδρα την Καρδίτσα. Το προϊόν αναπτύχθηκε από τους φοιτητές του Τμήματος Νικόλαο Ζάχο και Νικόλαο Λαμπράκη, υπό την επίβλεψη των κκ. Δρ Αθανασίου Μανούρα, καθηγητή και Όλγας Καλτσά, πανεπιστημιακού υποτρόφου του ίδιου Τμήματος με την υποστήριξη των κκ. Δρ Μάριου Τρίγκα, Επίκουρου καθηγητή του ΑΠΘ και Δρ. Ε. Μαλισσιόβα, επίκουρης καθηγήτριας του ΤΕΙ Θεσσαλίας.

Μάλιστα η ομάδα του ΤΕΙ Θεσσαλίας θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό Ecotrophelia Europe που θα διεξαχθεί στο Παρίσι στις 22-23 Οκτωβρίου 2018 στο πλαίσιο της έκθεσης Sial 2018.

«Η συμμετοχή η δική μου και των φοιτητών μου στον διαγωνισμό Ecotrophelia 2018 αποσκοπούσε, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής κ. Μανούρας,  όπως και τα προηγούμενα χρόνια που συμμετείχα με ομάδες φοιτητών, πρωτίστως στην εμπειρία που αποκτούν οι φοιτητές κατά τον σχεδιασμό, ανάπτυξη και παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου καινοτόμου και πρωτότυπου τροφίμου, αλλά και στην ανάδειξη της αδιάκοπης και πολύχρονης ερευνητικής δουλειάς που γίνεται στο Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων του ΤΕΙ Θεσσαλίας».

Το σημαντικότερο όλων όμως είναι, συνεχίζει,  το γεγονός ότι η εφαρμοσμένη έρευνα υψηλού επιπέδου που πραγματοποιείται στα εργαστήρια του τμήματος είναι μοναδική ευκαιρία να αναδειχθεί και να καταστεί γνωστή στον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας μας. Ραντεβού στο Παρίσι και θα προσπαθήσουμε να φέρουμε το πρώτο βραβείο στην Ελλάδα, δεν παραλείπει να προσθέσει ο Δρ Αθανάσιος Μανούρας.

Το Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων, του ΤΕΙ Θεσσαλίας, για 6η συνεχόμενη χρονιά συμμετείχε στο διαγωνισμό Ecotrophelia, που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ), με σκοπό την ανάδειξη καινοτόμων και οικολογικών τροφίμων που αναπτύσσουν ομάδες φοιτητών από όλη την Ελλάδα. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιουνίου 2018 στην Αίγλη Ζαππείου με συμμετοχή στην τελική του φάση οκτώ ομάδων από Πανεπιστήμια και ΤΕΙ όλης της χώρας, εκ των οποίων προκρίθηκαν στον τελικό δύο ομάδες του ΤΕΙ Θεσσαλίας, με δύο καινοτόμα προϊόντα. Τα ελληνικά προϊόντα, σημειώνει επίσης ο κ. Μανούρας,  μπορούν με μεθοδικότητα και συνέπεια να γίνουν αναγνωρίσιμα στη διεθνή αγορά, ως πιο φυσικά, ή πιο οικολογικά, ή πιο ευεργετικά για την υγεία προϊόντα.  Πλεονεκτούν ποιοτικά έναντι των πιο οικονομικών προϊόντων μαζικής παραγωγής που παράγονται σε άλλες χώρες (δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε ως προς την τιμή, αλλά ως προς την ποιότητα). Για να καταλήξει: «Η συγκυρία, παρά την κρίση, είναι ευνοϊκή γιατί η ελληνική διατροφή γίνεται γνωστή και αποδεκτή από όλο τον κόσμο».

Το δεύτερο προϊόν, που πρόκειται για μια άλλη συμμετοχή του Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων στον ίδιο διαγωνισμό και που προκρίθηκε στην τελική φάση, ήταν το επιδόρπιο γιαούρτης «Yess».

Tο Yess είναι υγιεινό πλούσιο σε πρωτεΐνες, προβιοτικό επιδόρπιο γιαουρτιού από κατσικίσιο γάλα με χαμηλά λιπαρά και αντιοξειδωτικές ουσίες από τα υποπροϊόντα καφέ-εσπρέσο, που μπορεί να αποτελέσει ένα γρήγορο, γευστικό σνακ (χωρίς καφεΐνη) για όλες τις ώρες της ημέρας.  Το προϊόν αναπτύχθηκε από τους φοιτητές του Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων Ομάδα Φοιτητών: Γραμματίνα Αγγελίδη, Ελευθερία Ελισάβετ Αθανασίου, Βικτωρία Καμπίτη, Μαρίνα Μιχαηλίδου, Σταυρούλα Παρλάντζα, Παρασκευή Γεωργία Στεργίου υπό την επίβλεψη των κκ. Δρ Αθανασίου Μανούρα, Καθηγητή και Μαρίας Αλεξανδράκη, ΕΤΕΠ του Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων με την υποστήριξη των κκ. Δρ. Ελένης Μαλισσιόβα, Επίκουρης Καθηγήτριας και Δρ. Γλυκερίας Καραγκούνη, Επίκουρης Καθηγήτριας του ΤΕΙ Θεσσαλίας.

(ΣΣ: Επισυνάπτονται φωτογραφίες που παραχώρησε ο καθηγητής Αθ. Μανούρας)

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Όταν ο Κώστας Σιμιτόπουλος εργαζόταν για 16 μήνες στη Μόρια της Λέσβου ως συντονιστής πεδίου σε κέντρα φιλοξενίας προσφύγων, είχε μετρήσει στην πτέρυγα όπου βρισκόταν 28 εθνικότητες.

Άνθρωποι που μιλούσαν διαφορετική γλώσσα και προέρχονταν από διαφορετικές κουλτούρες έρχονταν αντιμέτωποι με ιδιαίτερα στρεσογόνες καταστάσεις, που αφορούσαν την επιβίωσή τους, τα χαρτιά που έπρεπε να φέρουν, την αβεβαιότητα για το μέλλον. Ήταν ζήτημα ουσίας για εκείνον να μπορεί να διαχειριστεί συγκρούσεις, ασυμφωνίες, καταστάσεις έλλειψης συνεννόησης.

                Στα τέλη της περασμένης χρονιάς, επιστρέφοντας στην Έδεσσα όπου ζει και εργάζεται, την προσοχή του τράβηξε μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Βath της Αγγλίας, που έγινε σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας (European Youth Forum) & την GHK Consulting. Σύμφωνα με αυτήν, άτομα που εργάζονται ή συμμετέχουν σε οργανισμούς νεολαίας έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρουν δουλειά. Ωστόσο υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στον τρόπο που οι οργανώσεις νεολαίας αξιοποιούν μια τέτοια εμπειρία για τα στελέχη τους, τους εθελοντές και τους συμμετέχοντες νέους.

  Με αυτή τη σκέψη και με τις εμπειρίες του από τη Μόρια, ο κ. Σιμιτόπουλος, σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού και εθελοντής στο Δίκτυο Νέων Ελλάδας (Youthnet Hellas), άρχισε να αναζητά τρόπους για τη διοργάνωση ενός διεθνούς προγράμματος για νέους – στελέχη κοινωνικών οργανώσεων. Στόχος του θα ήταν η αξιοποίηση των δεξιοτήτων που έχουν αποκομίσει μέσα από την κοινωνική εργασία, στην προσπάθειά τους να βρουν εργασία πλήρους απασχόλησης.

     Στις αρχές Ιουλίου στην Έδεσσα κατέφθασαν 37 νέοι και νέες από δέκα ευρωπαϊκές χώρες στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ με τον χαρακτηριστικό τίτλο “ο καθρέφτης που οδηγεί στην απασχολησιμότητα” (The mirror that leads to employability). Με λίγα λόγια, επιδίωξη του προγράμματος ήταν να γίνει ο “καθρέφτης” για εκείνους τους νέους που έχουν εργαστεί με άνεργους, παραβατικούς ή πρόσφυγες, ώστε να τους βοηθήσει να συνειδητοποιήσουν τις δεξιότητες που απέκτησαν και να τις χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια για να βρουν δουλειά.

   Εντυπωσιασμένοι από το φυσικό περιβάλλον της Έδεσσας, τους καταρράκτες και την αίσθηση μιας πόλης που περπατιέται εύκολα από τη μια άκρη ως την άλλη, οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα “έπιασαν δουλειά”, ξεκινώντας με βιωματικά σεμινάρια σχετικά με τις λεγόμενες οριζόντιες, ή αλλιώς “μαλακές” δεξιότητες (soft skills). Χωρίστηκαν σε ομάδες και σε κάθε μία από αυτές δόθηκε ένα χαρτάκι με το όνομα μιας τέτοιας δεξιότητας. Το ζητούμενο ήταν να την περιγράψουν με παντομίμα και να αποδώσουν το νόημά της, ώστε να τη μαντέψουν εύκολα οι υπόλοιπες ομάδες.

   “Στην πρώτη παντομίμα ένα αγόρι άρχισε να ξεφυσά, να δείχνει αγχωμένο. Απέναντί του ένα κορίτσι προσπαθούσε να το ηρεμήσει, ώστε να χαλαρώσει, να δει τα πράγματα διαφορετικά. Εύκολα οι υπόλοιπες ομάδες αντιλήφθηκαν ότι αντικείμενο της περιγραφής ήταν η δεξιότητα της διαχείρισης άγχους” εξηγεί στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο κ. Σιμιτόπουλος. Στην επόμενη παντομίμα, δύο άτομα κρατούσαν τις άκρες ενός σχοινιού, ακουμπώντας τις πάνω στις καρδιές τους. Στη συνέχεια, πήραν ένα δεύτερο σχοινί και ακούμπησαν τις άκρες του πάνω στα κεφάλια τους. Στόχος τους ήταν να μεταφέρουν στους θεατές το μήνυμα της σύνδεσης του μυαλού με την καρδιά μεταξύ των ανθρώπων, αφήνοντας έτσι να διαφανεί το περιεχόμενο της συναισθηματικής νοημοσύνης.

     Αργότερα έφτιαξαν μια ομάδα που έπαιζε μουσική. Παρίστανε τη μπάντα, τα μέλη της οποίας, μετά από μια εξαιρετική παράσταση, στους ήχους και το ρυθμό της μουσικής, έδειχναν ευτυχισμένα και ικανοποιημένα. Αργότερα εμφανίστηκε κάποιος με χρήματα στο χέρι. Έδειξε στα μέλη της μπάντας πώς να καθίσουν στη σκηνή, τους έφτιαξε τα μαλλιά, έδωσε οδηγίες και το σήμα να αρχίσει η μουσική. Την ίδια στιγμή ένα άλλο άτομο έκανε πώς “κόβει” εισιτήρια για την παράταση. Το μήνυμα ήταν ότι μπορεί κάποιος να διαχειριστεί μια κατάσταση με τέτοιο τρόπο ώστε να αποβεί κερδοφόρα. Ήταν η παντομίμα για την επιχειρηματική σκέψη. Ακολούθησαν πολλές ακόμη, για τις δεξιότητες της διαπολιτισμικής κατανόησης, της αποδοχής ανατροφοδότησης, της ηθικής στην εργασία, της οργανωτικότητας, της διατήρησης ψυχραιμίας σε δύσκολες καταστάσεις, της ενεργητικής ακρόασης κλπ.

   Δεν ήταν όμως μόνο η παντομίμα, καθώς οι νέοι και οι νέες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα κλήθηκαν να φτιάξουν εικόνες, να περιγράψουν, με σχέδια και ζωγραφιές, έννοιες όπως η επικοινωνία ή η σύνδεση. Έμαθαν αρκετά για τους τρόπους μέσα από τους οποίους η εργασία και ο εθελοντισμός μπορούν να τους οδηγήσουν στην αγορά εργασίας.

  “Τα παιδιά γενικά κατάφερναν να μαντέψουν τις έννοιες που περιγράφονταν. Δήλωναν εντυπωσιασμένα από το αποτέλεσμα και διερωτώνταν πώς είναι δυνατόν να μην έχουν ασχοληθεί μέχρι τώρα με κάτι τέτοιο. Πήραν οδηγίες και εκπαιδεύτηκαν να αναγνωρίζουν τις δεξιότητες που αποκτούν μέσα από τον εθελοντισμό, αλλά και να ζητούν από τις οργανώσεις στις οποίες ενεργοποιούνται να πιστοποιούν τις δεξιότητες αυτές” τονίζει ο κ. Σιμιτόπουλος.

     Σχολιάζει, παράλληλα, πως “δυστυχώς οι οργανώσεις αφοσιώνονται τόσο πολύ στο έργο της ανακούφισης της ομάδας – στόχου και της κοινωνικής εργασίας και αμελούν να τονίσουν στους εθελοντές πόσες σημαντικές δεξιότητες έχουν αναπτύξει και να τους εκπαιδεύσουν ώστε να τις ‘πλασάρουν’ στην αγορά εργασίας”. Στο ίδιο μήκος κύματος, δεν παραλείπει να επισημάνει ότι στη σημερινή εποχή στην αγορά εργασίας ζητούνται ιδιαίτερα ακριβώς αυτές οι δεξιότητες που, μάλιστα, είναι δυσεύρετες καθώς οι περισσότεροι νέοι απλώς μαζεύουν τυπικά προσόντα, πτυχία, πιστοποιητικά και βεβαιώσεις συμμετοχής σε σεμινάρια.

   “Ποια εταιρεία δεν θα ήθελε ένα άτομο, που να μπορεί να παίρνει το καλύτερο από όλους, να διαχειρίζεται συγκρούσεις, να είναι ήρεμη δύναμη που όταν ξεφεύγει η ομάδα να προσπαθεί να μεταφέρει μια αίσθηση ψυχραιμίας; Σήμερα πια που οι δουλειές γίνονται διεθνείς και μετακινούμαστε πολύ, ποιος δεν θα ήθελε στο εξωτερικό ένα άτομο με διαπολιτισμική κατανόηση που θα αποφύγει στην πρώτη συνάντηση να αγκαλιάσει ή να δώσει μια θερμή χειραψία σε έναν Νορβηγό που δεν είναι συνηθισμένος σε τέτοιες συμπεριφορές;” δηλώνει με νόημα.

ΑΠΕ-ΜΠΕ